Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 763/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. O.

w okresie od dnia 3 czerwca 2020 roku do dnia 16 marca 2021 roku w miejscowości R. gmina Z. uchylał się od wykonania ciążącego obowiązku alimentacyjnego określonego postanowieniem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 29 stycznia 2020 roku sygn. akt(...) na rzecz J. O. w wysokości 800 zł miesięcznie a następnie wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 1 grudnia 2020 roku sygn. akt (...) w kwocie 1000 zł miesięcznie a powstała wskutek tego zaległość stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 21 października 2003 r. ze związku (...) urodził się J. O.. Rodzice J. O. w 2015 r. rozstali się. A. O. na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 29 stycznia 2020 r., w sprawie (...), został zobowiązany do płacenia na rzecz małoletniego J. O. alimentów w wysokości 800 zł miesięcznie do rąk matki A. C. (1). Kwota alimentów została podwyższona do wysokości 1000 zł na podstawie wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 1.12.2020 r. w sprawie (...)

W związku z faktem, iż A. O. nie płacił regularnie orzeczonych alimentów na wniosek matki J. O. została wszczęta egzekucja komornicza. Na dzień 4 marca 2022 r. zaległości alimentacyjne wynosiły 23.870 zł.

wyjaśnienia (...) O.

360-361

zeznanie J. O.

330-331,400-400v.

zeznanie A. C.

1-2, 400v.-401

zeznanie M. W.

328,403-404v.

kserokopia informacji komornika

307-309

kserokopia historii rachunku

370

odpis skrócony aktu urodzenia

98

odpis wyroku (...)

115

kserokopia akt komorniczych

135-181

A. O. ma 49 lat, średnie wykształcenie techniczne, ma dwoje dzieci. Oskarżony był karany sądownie za czyny z art. 209 par 1 kk.

karta karna

340, 390

odpis wyroku

402, 298

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

wyjaśnienia (...) O.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie, w którym wskazywał, iż nie dopuścił się on czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia. Postawa oskarżonego i konsekwentne negowanie sprawstwa zarzucanego mu czynu, stanowią w ocenie Sądu przyjętą przez oskarżonego linię obrony, która ma na celu uwolnienie się od odpowiedzialności karnej, a która nie znalazła jednak potwierdzenia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym.

zeznanie (...) O., A. C.

Sąd przyznał walor wiarygodności zeznaniom świadków J. O. i A. C. (1), które są jasne i rzetelne, świadkowie w sposób możliwie dokładny i precyzyjny opisali okoliczności związane z nieuiszczaniem rat alimentacyjnych oraz sytuację materialną i finansową rodziny, zeznania były zgodne z dokumentami dołączonymi do akt

zeznanie M. W.

zeznania jasne i logiczne, brak było podstaw do ich kwestionowania

karta karna

Sąd dał wiarę wszelkim przeprowadzonym w sprawie dowodom z dokumentów, na których oparł ustalenia faktyczne w niniejszej sprawie, w szczególności w postaci danych o karalności, zaświadczeniom komornika oraz wszelkim innych dokumentom zebranym w sprawie. Nie ma podstaw, by kwestionować treść powyższych, bowiem dokumenty te zostały pozyskane, sporządzone i przeprowadzone zgodnie z wymogami procedury karnej, a żadna ze stron nie zakwestionowała ich rzetelności ani prawdziwości

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

zeznanie (...) O.

Zeznania świadka nie przyczyniły się do wyjaśnienia okoliczności przedmiotowej sprawy. Sąd nie miał podstaw do ich kwestionowania.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

A. O.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Do znamion występku z art. 209 § 1 kk należą: zobowiązanie sprawcy z mocy orzeczenia sądowego, ugody zawartej przed sądem lub innym organem lub umową do wykonywania obowiązku alimentacyjnego jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące. Zgodnie z treścią art. 209 § 1a kk jeżeli sprawca czynu opisanego w art. 209 § 1 kk naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych podlega karze grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2.

W analizowanym stanie faktycznym na oskarżonego A. O. obowiązek alimentacyjny względem syna nałożony został na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 29 stycznia 2020 roku w sprawie (...) w wysokości 800 zł miesięcznie. Wysokość raty została podwyższona do kwoty 1000 zł na podstawie wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 1 grudnia 2020 r. w sprawie(...). A. O. uchylał się od nałożonego obowiązku alimentacyjnego. Sąd przyjął, że jego powtarzające się zachowanie, polegające na niepłaceniu rat alimentacyjnych w wysokości ustalonej przez Sąd, stanowiło przejaw istnienia trwałego zamiaru, który wymagany jest dla bytu przestępstwa trwałego, jakim jest niealimentacja a zaległość w płaceniu rat alimentacyjnych przekracza wysokość trzech świadczeń okresowych. Należy przy tym wskazać, iż samo niewykonywanie obowiązku łożenia na utrzymanie osoby do tego uprawnionej nie jest równoznaczne z uchylaniem się od niego. Realizacja znamienia „uchylania się” ma miejsce dopiero w sytuacji, gdy sprawca ma wprawdzie obiektywną możliwość wykonania tego obowiązku, nie dopełnia go jednak ze względu na występujący u niego negatywny stosunek psychiczny, polegający na tym, że zobowiązany do świadczenia nie chce lub lekceważy jego wykonywanie. W przekonaniu Sądu oskarżony A. O. swoim zachowaniem zlekceważył nałożony na niego wyrokiem obowiązek łożenia na utrzymanie syna. Podstawę dla takiej oceny może stanowić okoliczność, iż nie podjął jakichkolwiek starań o znalezienie stałego zatrudnienia, które umożliwiłoby mu realizację ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego. Po stronie oskarżonego nie istniały przy tym jakiekolwiek okoliczności, takie jak na przykład ciężka choroba czy też podeszły wiek, które uniemożliwiałyby mu w sposób obiektywny aktywizację zawodową oraz wypełnianie swoich zobowiązań. Oskarżony jest dorosłą osobą w sile wieku, mającą możliwość wykonywania pracy i zarobkowania.

Reasumując, analiza powyższych znamion pozwala na stwierdzenie, iż poprzez swoje zachowanie oskarżony A. O. dopuścił się przestępstwa z art. 209 § 1 kk.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. O.

I

I,II

Sąd na podstawie art. 209 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie Sądu wymierzona kara w odpowiednim stopniu uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu, zawinienie oraz cele kary. Jest to także odpowiednia reakcja karna biorąc pod uwagę skutki przestępstwa popełnionego przez oskarżonego. Należycie oddaje ona wagę ustalonych przez Sąd okoliczności obciążających i łagodzących. W ocenie Sądu wymierzona kara spełni swą funkcję w zakresie prewencji indywidualnej, chociaż Sąd wziął również pod uwagę jej aspekt represyjny.

Wymierzając oskarżonemu karę pozbawienia wolności Sąd uwzględnił również wymogi prewencji generalnej, kształtowania wyobrażenia o konieczności przestrzegania obowiązujących norm prawnych i budowania autorytetu porządku prawnego.

Biorąc pod uwagę motywację i pobudki działania oskarżonego godzącego bezpośrednio w rodzinę uznać należy, że czyn popełniony przez oskarżonego stanowi z jednej strony wyraz jaskrawego lekceważenia prawa a z drugiej strony stosunek oskarżonego do przepisów obowiązującego prawa. Dlatego takie zachowanie oskarżonego spotkać się musi z odpowiednio surową reakcją, mieszczącą się przy tym w granicach wyznaczonych przez stopień winy sprawcy.

Wymierzając karę Sąd nie tracił z pola widzenia okoliczności wpływających na jej wymiar.

Do okoliczności obciążających zaliczono lekceważący stosunek do obowiązujących przepisów oraz znaczną szkodliwość społeczną czynu. Na wymiar kary oraz jej rodzaj miała także wpływ uprzednia karalność za czyny z art. 209 § 1 kk, w tym za niepłacenie alimentów na rzecz syna (wyrok w sprawie II K 795/20).

Decydując o tym czy kara pozbawienia wolności ma być orzeczona w postaci bezwzględnej, czy też z warunkowym zawieszeniem jej wykonania Sąd kierował się tym w jakiej postaci kara ta osiągnie cele wobec sprawcy przestępstwa. Sąd oceniając postawę oskarżonego, jego właściwości i warunki osobiste, dotychczasowy sposób życia uznał, że dla wdrożenia oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego nie będzie konieczne wykonanie kary. Dlatego też w ocenie Sądu nie było potrzeby stosowania bezwzględnej kary pozbawienia wolności, natomiast kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania spełni swoje cele zarówno w zakresie prewencji ogólnej jak i szczególnej.

Na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd warunkowo zawiesił na okres 2 lat tytułem próby. W ocenie Sądu okres ten pozwoli zweryfikować pozytywną prognozę kryminologiczną postawioną oskarżonemu a jednocześnie pozwoli mu na wykonywanie pracy i regulowanie zasądzonych alimentów.

A. O.

III-V

I

Na podstawie art. 73 § 1 kk w okresie próby sąd oddał oskarżonego pod dozór kuratora sądowego, który będzie sprawował nadzór nad przestrzeganiem przez niego porządku prawnego oraz nałożonych obowiązków. Jednocześnie dla wzmocnienia wychowawczego oddziaływania kary Sąd, stosownie do treści art. 72 § 1 pkt 3 i 4 kk, w okresie próby zobowiązał oskarżonego do wykonywania pracy zarobkowej i bieżącego łożenia rat alimentacyjnych na utrzymanie syna.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 627 kpk, obciążając nimi oskarżonego. Zdaniem Sądu, biorąc pod uwagę możliwości zarobkowe i finansowe oskarżonego, konieczność uiszczenia opłaty i wydatków w łącznej kwocie 250 złotych nie wpłynie negatywnie na możliwość utrzymania oskarżonego i jego rodziny.

7.  Podpis