Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1099/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

M. M.

w dniu 28 sierpnia 2018 r. w W. działając z góry powziętym zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) SA (...) w kwocie 148.112,21 zł w ten sposób, że wprowadził w błąd przedstawiciela wymienionej instytucji finansowej wiedząc o tym, że nie ma zamiaru, ani możliwości finansowych wywiązania się z warunków umowy, następnie zawarł umowę pożyczki nr (...) przeznaczonej na zakup pojazdu osobowego m-ki P. (...) cabrio o nr rej. (...), vin (...), po czym nie regulował należnych rat pożyczki, a wzywany do wydania wymienionego pojazdu nie wydał go, czym działał na szkodę (...) SA (...) z/s we W., tj. czyn z art. 286 §1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 28 sierpnia 2018 r. oskarżony reprezentujący jako prokurent spółkę (...) sp. z o.o. zawarł umowę pożyczki nr (...) przeznaczoną na zakup pojazdu osobowego m-ki P. (...) cabrio o nr rej. (...), vin (...), z (...) S.A. (...) S.K.A. Wysokość pożyczki wynosiła 148 112,21 zł, a umowa zawarta została na okres 48 miesięcy. Terminy płatności rat przypadały w okresach comiesięcznych, do 5-go dnia każdego miesiąca począwszy od 5 października 2018 r.

Z tytułu umowy pożyczki pożyczkobiorca M. M. nie opłacił żadnej raty.

W celu zabezpieczenia wierzytelności spółka (...) sp. z o.o. reprezentowana przez oskarżonego przeniosła na pożyczkodawcę udział w prawie własności przedmiotu pożyczki w części 49/100, w wyniku czego pożyczkodawca (...) SA (...) stał się współwłaścicielem przedmiotu w tej części, a przewłaszczający w 51/100 części.

Zgodnie z treścią zawartej umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie w określonych przypadkach na pożyczkodawcę przechodzi pozostała część (tj. 51/100) udziału w prawie własności pojazdu.

Pismem z dnia 21 listopada 2018 r. (korespondencja podjęta 7 grudnia 2018 r.) (...) S.A. wypowiedziała umowę pożyczki w trybie natychmiastowym, wzywając go jednocześnie do wydania przewłaszczonego przedmiotu w postaci pojazdu P. (...) cabrio, czego pożyczkobiorca nie dokonał.

W związku z tym pokrzywdzona (...) SA (...) upoważniła spółkę (...) SA do podjęcia czynności windykacyjnych. W dniu 1 lutego 2019 r. pracownik terenowy R. P. udał się z interwencją pod adres korespondencyjny spółki (...) sp. z o.o. w K., gdzie spotkał oskarżonego i wezwał go do wydania pojazdu. Oskarżony M. M. poinformował, że przedmiotowy samochód stoi w serwisie w W. i zobowiązał się do jego zwrotu w dniu 4 lutego 2019 r., co jednak nie nastąpiło. Następne próby kontaktu telefonicznego i osobistego z oskarżonym (w dniu 19 luty 2019 r.) oraz pracownikiem (w dniu 20 luty 2019 r.) i prezesem zarządu spółki (...) sp. z o.o. (w dniu 25 luty 2019 r.) również okazały się bezskuteczne.

zawiadomienie
o podejrzeniu popełnienia przestępstwa

kopia umowy pożyczki wraz z (...) oraz wnioskiem o pożyczkę

kopia umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie

kopia oświadczenia
o beneficjencie rzeczywistym

kopia wypowiedzenia umowy pożyczki wraz z potwierdzeniem odbioru

kopia wezwania do wydania mienia wraz z podpisem oskarżonego

zeznania R. P.

k. 1 – 7

k. 10 – 13

k. 14 – 15

k. 16 – 17

k. 19 – 20

k. 21

k. 45 – 46

W dniu 12 sierpnia 2019 r. pokrzywdzona (...) S.A. odzyskała przedmiot objęty postępowaniem, tj. P. (...) cabrio o nr rej. (...), vin (...), jednak w bardzo złym i zdekompletowanym stanie, wykazując bardzo niską wartość. Pojazd został odnaleziony w warsztacie samochodowym w W., ponieważ osoba, która go przyprowadziła do naprawy nie uregulowała płatności.

pismo spółki (...) S.A. wraz z wyceną i opinią techniczną

zeznania J. K.

upoważnienie do odbioru pojazdu

k. 83 – 94

k. 101 – 102

k. 104

Oskarżony M. M. ma 57 lat, posiada wykształcenie średnie, prowadzi własną działalność gospodarczą, jest prokurentem spółki (...) sp. z o.o., zawód wyuczony mechanik kierowca. Żonaty, ma dziecko w wieku 29 lat, nie ma dzieci ani żadnych innych osób na utrzymaniu. Jest osobą wielokrotnie karaną.

protokół przesłuchania podejrzanego

karta karna

k. 109 – 110

k. 185 – 190

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

kopia umowy pożyczki wraz z (...) oraz wnioskiem o pożyczkę, kopia umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie, kopia oświadczenia
o beneficjencie rzeczywistym, kopia wypowiedzenia umowy pożyczki wraz z potwierdzeniem odbioru, kopia wezwania do wydania mienia wraz z podpisem oskarżonego, pismo spółki (...) S.A. wraz z wyceną i opinią techniczną, upoważnienie do odbioru pojazdu

Zbiorczo o nieosobowym materiale dowodowym – Sąd oparł się w pełni na zgromadzonym materiale dowodowym, bowiem nie powziął wątpliwości w zakresie jego wiarygodności. Dokumenty te zostały sporządzone przez uprawnione do tego organy. Także same strony nie podważały prawdziwości treści wynikających z wymienionych dokumentów.

zeznania R. P., zeznania J. K.

Zbiorczo o osobowym materiale dowodowym - Sąd w pełni obdarzył wiarą zeznania świadków, uznając je za konsekwentne i korespondujące z pozostałym materiałem dowodowym, logiczne i wewnętrznie spójne. Zdaniem Sądu nie ma postaw do podważania ich wiarygodności.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

M. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oszustwo, jako jeden z czynów zabronionych przeciwko mieniu, polega na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem za pomocą wprowadzenia w błąd lub wyzyskania błędu innej osoby, bądź na wykorzystaniu jej niezdolności do należytego pojmowania podejmowanych działań. Istotnym czynnikiem sprawczym dla niekorzystnej dyspozycji majątkowej jest tu przede wszystkim fałsz. Dyspozycja majątkowa na rzecz sprawcy ma charakter dobrowolny, niewymuszony i w chwili jej dokonania osoba dysponująca mieniem na rzecz sprawcy nie ma jeszcze świadomości o niekorzystnym charakterze rozporządzenia (por. wyrok SN z dnia 12 grudnia 2010 r., sygn. III KK 76/10). Artykuł 286 §1 k.k. chroni cudze mienie, czyli własność i wszelkie inne prawa o charakterze majątkowym, a czynności sprawcze realizowane przez sprawcę tego przestępstwa muszą doprowadzić do skutku w postaci niekorzystnego rozporządzenia owym mieniem. Strona podmiotowa wymaga zachowania zamiaru bezpośredniego kierunkowego, a więc działanie sprawcy musi być celowe, zmierzające do uzyskania bezprawnej korzyści majątkowej. Zamierzony cel sprawcy może być osiągnięty przy użyciu słowa, dokumentów, innych przedmiotów lub zachowania się sprawcy (wyrok SN z dnia 18 czerwca 2019 r., sygn. V KK 246/18).

Konieczne jest wykazanie, że zamiar niewykonania zobowiązania w przyszłości istniał w dniu rozporządzenia mieniem przez podmiot, który obiecanego świadczenia później nie uzyskał w całości lub w części (por. wyrok SN z dnia 8 stycznia 1999 r., sygn. V KKN 513/97). Po drugie, okoliczność, że dłużnik opóźnia się w spełnieniu świadczenia na rzecz wierzyciela, tzn. zaspokojeniu jego roszczeń, sama w sobie nie dowodzi tego, że dłużnik nie miał zamiaru wywiązać się z określonego zobowiązania (por. wyrok SN z dnia 18 listopada 1980 r., sygn. III KR 355/80).

Mając powyższe na uwadze i na podstawie całego zebranego materiału dowodowego, Sąd doszedł do przekonania, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu. Brak zapłaty choćby jednej raty, utrudnione, czy wręcz niemożliwe nawiązanie kontaktu z oskarżonym przez pokrzywdzoną spółkę, brak inicjatywy w usprawiedliwieniu swojego zachowania, albo chociażby uzasadnienia dla opóźnień zarówno w spłacie rat jak i w zwrocie pojazdu, dowodzą, że oskarżony działał umyślnie, a zamiar niewykonania przez niego zobowiązania istniał już w czasie zawierania umowy.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. M.

1.

1.

Uwzględniając realizację przez oskarżonego M. M. znamion przedmiotowych i podmiotowych czynu zabronionego kwalifikowanego z art. 286 §1 k.k., Sąd zważył, co następuje. Przestępstwo to jest zagrożone jednorodzajową karą pozbawienia wolności wymierzaną w granicach od 6 miesięcy do 8 lat. Stosownie do art. 53 k.k. Sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Nadto, wymierzając karę, sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, zwłaszcza w razie popełnienia przestępstwa na szkodę osoby nieporadnej ze względu na wiek lub stan zdrowia, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł wobec oskarżonego karę 8 miesięcy pozbawienia wolności uznając, że jest to kara odpowiednia, aby wpłynąć na oskarżonego oraz uświadomić mu niedopuszczalność i nieopłacalność działań niezgodnych z prawem. W ocenie Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegającej na kształtowaniu w społeczeństwie poszanowania prawa, wypełniając przy tym dyrektywy z art. 53 k.k.

2.

1.

Nadto, wobec oskarżonego orzeczono obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej (...) SA (...) z/s we W. kwoty 110 312,21 zł, na podstawie dokonanych przez Sąd obliczeń, tj. od kwoty niekorzystnego rozporządzenia mieniem 148.112,21 zł odjęto kwotę wyceny wartości odzyskanego pojazdu (k. 88) 37 800 zł.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3.

Na podstawie art. 626 §1 k.p.k. oskarżonego M. M. obciążono obowiązkiem zwrotu kosztów sądowych.

1Podpis

sędzia Agnieszka Wachłaczenko