Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 177/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Elblągu z 24 lutego 2022r. w spr. VIII K 1670/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.  1,2

K. S. (1)

Karalność oskarżonego

Sytuacja majątkowa i osobista oskarżonego

Czyn z art. 244 kk

Informacja z KRK,

Zaświadczenie, opinie, dowody wpłat, umowa o pracę ,dokumenty ze sprawy (...) SR G.

k. 92-94,

k.67-73 i 97-101

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1,2

Informacja z KRK,

Zaświadczenie, opinie, dowody wpłat, umowa o pracę, dokumenty ze sprawy (...) SR G.

Dokumenty zostały wydane przez podmioty do tego uprawnione, obrazują fakty w nich opisane, nie były kwestionowane przez strony, stąd zasługują na wiarygodność.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

rażącej niewspółmierności kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Rażąca niewspółmierność kary występuje wtedy, gdy kara orzeczona nie uwzględnia w należyty sposób stopnia społecznej szkodliwości przypisywanego czynu oraz nie realizuje wystarczająco celu kary, ze szczególnym uwzględnieniem celów zapobiegawczych i wychowawczych. Pojęcie niewspółmierności rażącej oznacza znaczną, wyraźną i oczywistą, a więc niedającą się zaakceptować dysproporcję między karą wymierzoną a karą sprawiedliwą (zasłużoną)- patrz: wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 12 października 2021 r.w spr. II AKa 251/20.

W niniejszej sprawie sąd wymierzył oskarżonemu za czyn z art. 244 kk, za który można wymierzyć karę pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5, karę w wysokości 10 miesięcy pozbawienia wolności. Sam już wymiar kary oscylującej w dolnej granicy ustawowego zagrożenia przemawia za tym, że nie jest ona nadmiernie surowa. Samo przytoczenie i przedłożenie dokumentów dot. sylwetki oskarżonego na tle podjęcia zatrudnienia, spłaty należności sądowych w innej sprawie, dobrych opinii o nim, przyznanie się do czynu nie jest wystarczające by uwzględnić zarzut z apelacji oraz zawarty w niej wniosek końcowy. Bowiem oskarżony jest sprawcą niepoprawnym o czym świadczy treść informacji z KRK oraz dokumenty dot. karalności za wykroczenia. Z tych danych wynika, że sądy, za wykroczenia z art. 94§1kw oraz czyny z art. 244 kk wymierzały oskarżonemu kary wolnościowe, które nie odnosiły skutku wychowawczego i nie wdrożyły K. S. do przestrzegania porządku prawnego i powstrzymania się przed kierowaniem pojazdami, pomimo braku uprawnień do tego, czy w sytuacji orzeczonych zakazów prowadzenia pojazdów. Ponadto należy zwrócić uwagę, że środki karne zakazu prowadzenia pojazdów zostały orzeczone wobec oskarżonego w wyrokach, które zapadły w dniu 25 lutego 2021r. ((...) SR w E.) i 23 marca 2021r. ((...) SR G.) a już w sierpniu 2021r. oskarżony popełnił przypisany mu czyn z art. 244 kk, mając świadomość i wiedzę – jak to sam przyznał w wyjaśnieniach- że posiada aktywne zakazy prowadzenia pojazdów. Z pewnością zaś taka zbieżność czasowa tych czynów i wyroków, na co powołuje się obrona nie przemawia na korzyść oskarżonego, bo świadczy o tym, że skazanie ledwie parę miesięcy temu nie powoduje refleksji u oskarżonego popełniającego kolejny czyn karalny. Sąd I instancji trafnie dostrzegł te okoliczności i uwzględnił je- obok przyznania się oskarżonego do winy- przy wymiarze kary. A z pewnością niepoprawność oskarżonego nakazuje, w sytuacji gdy kara ma spełnić swoje cele tak wobec sprawcy, jak i ogółu społeczeństwa, by kolejna kara orzeczona miała szanse te spełnić. Tymczasem wolnościowa kara zaproponowana przez obrońcę tego nie zagwarantuje, a wręcz może być poczytana przez oskarżonego jako przyzwolenie na dalsze łamanie prawa, a przez innych członków społeczeństwa jako wyraz pobłażliwości sądów wobec sprawców popełniających w krótkich okresach czasu po sobie kolejne czyny karalne.

Nie można też było uwzględnić argumentu z apelacji co do tego, że młody wiek i nieukształtowana ostatecznie psychika sprawcy wskazują na możliwość zastosowania kary nieizolacyjnej. Bowiem kodeks karny w art. 54 kk przewiduje preferencyjne karanie z uwagi na wiek dot. sprawcy nieletniego lub młodocianego. Tymczasem oskarżony miał w czasie czynu prawie 28 lat i nie należał do żadnej z tych dwóch kategorii. Wręcz przeciwnie niż chce tego obrońca, to wiek oskarżonego wskazuje na to, że winien on już nabyć dostateczne doświadczenie życiowe i wyciągnąć wnioski z faktu uprzedniej karalności, w tym dot. tego, że popełnianie kolejnych czynów karalnych może skutkować coraz surowsza odpłatą karną. A skoro oskarżony pomimo 28 lat nie zdobył się na taką refleksję, to musi być wobec niego orzeczona taka kara, która realnie spełni cel prewencyjny.

Nie można też było zgodzić się z obrońcą, że stopień winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego przemawiają za zmianą kary. Oskarżony działał umyślnie, wręcz z zamiarem bezpośrednim, o czym świadczą jego wyjaśnienia dot. pełnej świadomości obowiązujących zakazów. Swoim zachowaniem z 29 sierpnia 2021r, naruszył nie jeden ale dwa zakazy orzeczone w dwóch orzeczeniach. Natomiast obecne deklaracje dot. zmiany o 180 stopni stanu świadomości prawnej i zamiaru zmiany przez oskarżonego dotychczasowego zachowania należy ocenić jako podjęte zbyt późno i instrumentalnie ukierunkowane na polepszenie obrazu oskarżonego w postępowaniu odwoławczym. Również podjęcie pracy w wieku 28 lat, którą się wykonuje dobrze czy rozpoczęcie spłaty należności sądowych w innej sprawie jest normą a nie niczym nadzwyczajnym, co wymagałoby zastosowania wobec dotychczas łamiącego prawo oskarżonego art. 37a§1kk. Samo odbycie wolontariatu w 2017r. też nie może też mieć istotnego znaczenia dla oceny zachowania czy sylwetki oskarżonego w 4-5 lat później.

Reasumując to nie było podstaw do przyjęcia, że orzeczona w zaskarżonym wyroku wobec K. S. kara 10 miesięcy pozbawienia wolności jest karą zbyt surową. Tym bardziej, że nie oznacza ona automatycznie tego, że musi być odbyta w warunkach jednostki penitencjarnej, gdyż można wnioskować o odbycie kary w takim wymiarze w systemie dozoru elektronicznego.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu, na zasadzie art. 37a§1 kk kary grzywny bądź ograniczenia wolności

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn dla których zarzut i argumentacja z apelacji nie mogła doprowadzić do zmiany odpłaty karnej z wyroku, gdy proponowana kara nie ma szansy spełnić funkcji w zakresie prewencji indywidualnej i szczególnej oraz nie zaspokoi społecznego poczucia sprawiedliwości.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok w zaskarżonym zakresie.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Z przyczyn dla których zarzut i argumentacja z apelacji nie mogła doprowadzić do zmiany odpłaty karnej z wyroku, gdy proponowana kara nie ma szansy spełnić funkcji w zakresie prewencji indywidualnej i szczególnej oraz nie zaspokoi społecznego poczucia sprawiedliwości.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt. II

W ustalonych okolicznościach sprawy, pomimo iż apelacja obrońcy oskarżonego nie zasługiwała na uwzględnienie, to zachodziły podstawy do zwolnienia oskarżonego od kosztów postępowania odwoławczego z uwagi na sytuację materialną, niskie zarobki i konieczność spłaty należności sądowych w innej sprawie (art. 624§1kpk).

7.  PODPIS