Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 189/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

F. T.

I. w okresie od bliżej nieustalonego dnia we wrześniu 2020 r. do 30 września 2021 r. w W. przy ul. (...), woj. (...), znęcał się psychicznie nad rodzicami R. T. oraz A. T. (1) w ten sposób, że wszczynał awantury domowe, w trakcie których poniżał rodziców, wyzywał słowami powszechnie uznanymi za wulgarne i obelżywe, groził pozbawieniem życia i zdrowia oraz groził zniszczeniem mienia, przy czym umyślnie dokonywał zniszczeń mienia poprzez niszczenie mebli, drzwi oraz wybijał szyby w oknach, tworzył sytuacje mające stwarzać poczucie zagrożenia w pokrzywdzonych poprzez oblewanie benzyną mienia – przyczepy kempingowej, a także znęcał się fizycznie poprzez uderzanie otwartą ręką po twarzy nad matką R. T., a nadto w dniu 29 września 2021 r. w opisywanym wyżej miejscu uderzył jednokrotnie otwartą ręką w twarz matkę R. T., czym spowodował u niej zaczerwienienie polika skutkujące obrażeniami poniżej 7 dni czym wyczerpał znamiona czynu z art. 207 § 1 kk;

II. w dniu 30 września 2021 r. na ul. (...) w W., woj. (...), uderzając jednokrotnie M. Z. trzymanym w ręku młotkiem, usiłował spowodować u wymienionej naruszenia czynności narządu ciała powyżej 7 dni, przy czym spowodował obrażenia ciała w postaci stłuczenia przedramienia lewego, to jest obrzęku i zasinienia okolicy dystalnej przedramienia lewego, skutkujące naruszeniem czynności narządów jej ciała na okres poniżej 7 dni – czym wyczerpał znamiona czynu z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 157 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;

III. w dniu 30 września 2021 r. w miejscowości W., województwo (...), na odcinku ul. (...) – ul. (...), w ruchu lądowym prowadził samochód osobowy marki I. o numerze rejestracyjnym (...), znajdując się pod wpływem substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w stężeniu 83 ng/ml, która oddziaływała na jego ośrodkowy układ nerwowy w sposób równoważny z działaniem alkoholu etylowego w stężeniu powyżej 0,5 promila – czym wyczerpał znamiona czynu z art. 178a § 1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Małżonkowie R. T. i A. T. (1) mieszkają w W. przy ul. (...). Wraz z nimi pomieszkiwał również ich syn F. T., którego stałe miejsce pobytu znajdowało się w mieszkaniu przy ul. (...) w W.. F. T. zażywał środki odurzające, po użyciu których był pobudzony i agresywny wobec rodziców.

W okresie od września 2020 roku do 30 września 2021 roku F. T., po użyciu środków odurzających, wszczynał awantury pod adresem ul. (...), w trakcie których poniżał i wyzywał rodziców słowami powszechnie uznanymi za wulgarne i obelżywe, groził im pozbawieniem życia i zdrowia, zniszczeniem mienia, nadto dokonywał niszczenia mebli i wybijał szyby w oknach. Ponadto w trakcie wywoływanych po użyciu środków odurzających awantur, wymieniony kazał matce stać na baczność, a nadto uderzał ją otwartą ręką w twarz.

W dniu 29 września 2021 roku w godzinach popołudniowych, około godziny 18.00, trzeźwy, lecz będący pod wpływem środków odurzających F. T. wszczął awanturę domową w mieszkaniu przy ul. (...), w trakcie której spoliczkował matkę R. T.. Gdy domownicy wezwali policję na interwencję, oskarżony oddalił się z miejsca zdarzenia. Po przybyciu na miejsce zdarzenia funkcjonariuszy policji, R. T. i A. T. (1) wskazali, że syn pod wpływem środków odurzających zachowuje się agresywnie, nie chcą, by był karany, lecz by podjął leczenie odwykowe. Po pouczeniu ich o możliwości kontaktu z dzielnicowym, funkcjonariusze policji opuścili miejsce interwencji. Po oddaleniu się policjantów F. T. powrócił do domu przy ul. (...). Tam około godziny 21.00 wdarł się do pomieszczenia kotłowni uszkadzając drzwi do niej, zabrał z wnętrza tego pomieszczenia kanister z paliwem do kosiarki, a następnie udał się do znajdującej się na posesji przyczepy kempingowej, pozostawiając w niej nasączone benzyną szmaty. Gdy A. T. (1) zobaczył uszkodzone drzwi kotłowni, wyczuł woń benzyny w przyczepie i ujrzał nasączone nią szmaty, przerażony zaistniałą sytuacją, czując realne zagrożenie z powodu zachowania syna, zwrócił mu uwagę, ten zaczął wyzywać go i grozić mu, a następnie uciekł z terenu posesji w nieznanym kierunku.

W wyniku uderzenia w twarz R. T. doznała ona zaczerwienienia polika, skutkującego powstaniem obrażeń ciała na okres poniżej 7 dni.

W dniu 29 września 2021 roku brat F. A. T. udał się do domu rodziców samochodem typu bus marki I. (...) o nr rej. (...), który zaparkował na posesji rodziców. Następnie udał się do domu rodziców, odkładając kluczyki do auta na komodę przy wejściu do domu. W tym czasie F. T. ponownie powrócił na posesję przy ul. (...). Tam, A. T. (2), widząc płaczącą po awanturze z synem F. matkę zaczął z nią rozmawiać, gdy zaś dowiedział się, że od dłuższego czasu F. T. wyzywa ją, uderza w twarz otwartą ręką i każe jej stać na baczność, zdenerwował się i zaczął szarpać się z wymienionym. Gdy, widząc to, siostra wymienionych M. Z. zagroziła wezwaniem policji, F. T. udał się do łazienki, następnie zabrał kluczyki do samochodu I. i wybiegł z domu. Następnie F. T. będący pod wpływem substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w stężeniu 83 ng/ml, która oddziaływała na jego ośrodkowy układ nerwowy w sposób równoważny z działaniem alkoholu etylowego w stężeniu powyżej 0,5 promila, wsiadł do samochodu marki I. i odjechał nim do mieszkania przy ul. (...), parkując auto pod domem.

Gdy M. Z. z ojcem stwierdziła brak auta, zaczęła szukać go na terenie W., a następnie udała się na posesję przy ul. (...), gdzie zobaczyła zaparkowany samochód marki I.. Gdy chciała zabrać auto z powrotem, będący przy samochodzie F. T. poszedł do domu, wrócił z niego trzymając w ręce młotek, a następnie zaczął nim wymachiwać, zamachnął się i uderzył nim M. T. w rękę. W wyniku tego uderzenia wymieniona doznała obrażeń ciała na okres poniżej 7 dni w postaci stłuczenia przedramienia lewego to jest obrzęku i zasinienia okolicy dystalnej przedramienia lewego.

2.  Tempore criminis zdolność rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem nie były zaburzone u oskarżonego. Wymieniony nie cierpi na chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe ani zaburzenia organiczne osobowości. U wymienionego występują cechy osobowości dyssocjalnej. Zażycie przez niego w okresach inkryminowanych amfetaminy nie powodowało u niego powstania zaburzeń psychotycznych, czy jakościowych zaburzeń świadomości.

Ad. 1

1.Zeznania świadków:

a) częściowo A. T. (1);

b) częściowo A. T. (2);

c) D. W.

d) P. S.;

e) K. S.

f) B. M.

2.Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

3.Protokół użycia alkometru;

4.wyniki badań moczu na zawartość środków odurzających;

5. dokumentacja medyczna M. Z.;

6. protokół oględzin M. Z. z dokumentacją fotograficzną;

7. protokoły oględzin samochodu I., przyczepy campingowej, młotka;

8. zapis zgłoszenia interwencji na płycie CD i protokół odtworzenia zapisu na płycie;

9. opinia biegłego z zakresu medycyny;

10. opinia toksykologiczna;

11. opinia Instytutu Ekspertyz Sądowych

Ad. 2

Opinia sądowo - psychiatryczna

Ad. 1

1.

a) k. 264v., 101-102v.;

b) k. 267, 13-14

c) k. 266v. – 75-76

d) k. 266v., 72-73

e) k. 269v., 139-140;

f) k. 269v., 143

2.k. 262v.

3. k. 6

4. k. 8

5. k. 26-28

6. k. 89 -90, 29-32;

7. k. 33-34, 35-37, 54-55, 56-59, 78-79, 80-83;

8. k. 146-148, 149-152;

9. k. 165

10. k. 169-171

11. k. 227-227f

Ad. 2

k. 185-187

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

F. T.

Znęcanie się fizyczne nad ojcem A. T. (1) oraz popychanie matki R. T..

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Świadkowie A. T. (1) ani A. T. (2) nie potwierdzili przypadków znęcania się fizycznego nad ojcem ani popychania matki przez oskarżonego, brak przy tym innych dowodów na etapie postępowania sądowego wskazujących na takie zachowania oskarżonego.

Zeznania świadków A. T. (1) i A. T. (2)

k.264v., 267

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

2.

Ad. 1

1.Zeznania świadków:

a) częściowo A. T. (1);

b) częściowo A. T. (2);

c) D. W.

d) P. S.;

2.protokół oględzin przyczepy kempingowej z dokumentacją fotograficzną i protokół odtworzenia zapisu nagrania zgłoszenia do (...)

3.

Zeznania świadków:

a) K. S.

b) B. M.

4. dokumentacja medyczna M. Z.

5.protokoły oględzin samochodu I. oraz młotka

6.Protokół użycia alkometru;

7.wyniki badań moczu na zawartość środków odurzających;

8.protokół oględzin M. Z. z dokumentacją fotograficzną;

9.opinia biegłego z zakresu medycyny;

10.opinia toksykologiczna

11.opinia Instytutu Ekspertyz Sądowych

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków będących członkami rodziny oskarżonego tj. jego ojca A. T. (1) i brata A. T. (2) w części, w której wskazywali, że oskarżony, który używa środków odurzających, pod ich wpływem zachowuje się agresywnie, jest pobudzony i wulgarny wobec rodziców. Jak wskazał świadek A. T. (1) w toku postępowania przygotowawczego, oskarżony, po użyciu środków odurzających wyzywał go słowami powszechnie uznanymi za wulgarne i obelżywe, w podobny sposób zwracając się również do swojej matki R. T.. Okoliczność tę A. T. (1) potwierdził na rozprawie, choć bowiem wyraźnie w toku postępowania sądowego usiłował zmarginalizować znaczenie zachowania syna, a także zaprzeczać, by kiedykolwiek postępował on niewłaściwie wobec rodziców, przyznał jednak, że oskarżony, gdy był „nieswój” wyzywał jego i żonę słowami wulgarnymi.

Zeznania A. T. (1) w tym zakresie znajdują potwierdzenie w relacji świadka A. T. (2), który wskazał, że po przybyciu do rodziców w dniu 29 września 2021 roku, zastał swoją matkę R. T. płaczącą z powodu zachowania oskarżonego. Jak zeznał A. T. (2), matka poskarżyła mu się wówczas na zachowania oskarżonego, który poniżał ją każąc stać jej na baczność, uderzał ją otwartą ręką w twarz, nadto uderzył ją w twarz w tym dniu, na co dodatkowo wskazywał czerwony ślad uderzenia na jej policzku. Wprawdzie na rozprawie przed sądem A. T. (2) starał się w widoczny sposób umniejszyć charakter zachowań oskarżonego oraz powoływał się na niepamięć, tym niemniej potwierdził on, że F. T. po zażyciu środków odurzających groził rodzicom pozbawieniem życia, męczył matkę psychicznie, nadużywał wobec niej wyzwisk, a także, zdarzyło się, że uderzył ją w twarz. Jak wskazał przy tym na rozprawie A. T. (2), jego zeznania z postępowania przygotowawczego polegają na prawdzie za wyjątkiem nieścisłości w zakresie drobnych szczegółów tj. czasokresu uderzeń w twarz matki przez oskarżonego, które nie trwały przez tydzień, ale faktycznie zdarzały się.

Zeznania wymienionych świadków, którzy w toku postępowania sądowego starając się nie obciążać oskarżonego, podkreślając, że jego zachowanie aktualnie poprawiło się i zachowuje się on spokojniej, potwierdzili jednocześnie negatywne zachowania F. T. wobec rodziców, w tym wyzwiska kierowane pod ich adresem oraz – jak wskazał A. T. (2) – padające z jego strony pod ich adresem groźby pozbawienia życia, uderzenia matki ręką w twarz i poniżanie, przekonują, że zachowania oskarżonego wobec pokrzywdzonych wyczerpywały znamiona znęcania się psychicznego, a także znęcania fizycznego nad R. T. poprzez uderzanie jej ręką w twarz.

Relacje powyższe korespondują z zeznaniami świadków P. S. i D. W., którzy wskazali, że podczas interwencji około godziny 18.00 w dniu 29 września 2021 roku dowiedzieli się od członków rodziny oskarżonego, że wymieniony pod wpływem środków odurzających wszczął awanturę domową, a następnie uciekł przed policją, następnie zaś w tym samym dniu około 21.00 ponownie udali się na interwencję do tego samego miejsca w związku z kolejnym zgłoszeniem o niewłaściwym zachowaniu oskarżonego, który w międzyczasie powrócił do miejsca zamieszkania.

Jak wskazali zgodnie D. W. i P. S., od rodziców oskarżonego oraz jego siostry M. Z. dowiedzieli się wówczas, że wymieniony wdarł się do pomieszczenia kotłowni uszkadzając drzwi do niej, zabrał z wnętrza tego pomieszczenia kanister z paliwem do kosiarki, a następnie udał się do znajdującej się na posesji przyczepy kempingowej, pozostawiając w niej nasączone benzyną szmaty, gdy zaś przestraszony A. T. (1) zwrócił mu uwagę, ten zaczął wyzywać go i grozić mu, a następnie uciekł z terenu posesji w nieznanym kierunku. Jak zeznali wymienieni świadkowie, w trakcie powyższej interwencji, członkowie rodziny zgodnie wskazali, że oskarżony groził rodzicom pozbawieniem życia i spaleniem ich własności, policzkował matkę, poniżał ją każąc stać jej na baczność i wyzywał ich.

Zeznania świadków D. W. i P. S., zbieżne i tworzące logiczną całość z relacjami A. T. (1) i A. T. (2) w części, w której przyznawali oni, że oskarżony wyzywał rodziców, groził im pozbawieniem życia i zdrowia, spaleniem, niszczył meble, wybijał szyby w oknach, wyzywał ich, poniżał, a nadto stwarzał sytuacje zagrożenia poprzez oblewanie przyczepy kempingowej benzyną i uderzał otwartą ręką matkę po twarzy, zasługują, w ocenie sądu na wiarę. Dowody powyższe korespondują jednocześnie z relacją oskarżonego, który przyznał, że wyzywał rodziców i przeprosił za to w toku postępowania sądowego po zamknięciu przewodu sądowego. Dowody powyższe korespondują nadto z pozostałym, zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym w postaci nie kwestionowanych dokumentów tj. protokołu oględzin przyczepy kempingowej z dokumentacją fotograficzną, a także protokołu oględzin płyty z zapisem nagrania zgłoszeń dokonywanych przez M. Z. do CPR, z którego wynika, że wymieniona kilkakrotnie wzywała policję prosząc o pomoc w związku z niewłaściwym zachowaniem będącego pod wpływem narkotyków oskarżonego, który groził spaleniem, oblał przyczepę benzyną i jest agresywny wobec rodziców.

Całokształt powyższego materiału dowodowego, zdaniem sądu przekonuje, że oskarżony wyczerpał znamiona czynu zarzucanego mu w pkt. I aktu oskarżenia z tym jedynie ustaleniem, w świetle zeznań przesłuchanych na rozprawie świadków i wobec faktu odmowy składania zeznań przez matkę i siostrę oskarżonego, że przemoc fizyczną stosował jedynie wobec matki R. T. i polegała ona jedynie na uderzaniu ręką w twarz, nie zaś również – jak wskazano w akcie oskarżenia – na popychaniu.

Na marginesie wskazać należy, że nie sposób dać wiary zeznaniom A. T. (1) w części, w której chcąc umniejszyć zakres odpowiedzialności syna, zaprzeczał, by ten uszkodził drzwi, czy inne sprzęty w domu w sytuacji, gdy sam w obecności funkcjonariuszy policji okoliczności te przyznawał, nadto świadek A. T. (2) relacjonując zachowania brata wobec rodziców wskazywał również na fakt niszczenia przez wymienionego drzwi, wybijania szyb w oknach i niszczenia mebli.

3.

Jednocześnie, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci zeznań świadków B. M. i K. S., a także A. T. (2) oraz dokumentacji zebranej w sprawie przekonuje, że oskarżony dopuścił się czynu zarzucanego mu w pkt. II i III aktu oskarżenia.

Jak wynika z relacji przybyłych na interwencję na ul. (...) w W. funkcjonariuszy B. M. i K. S., będący pod wpływem środków odurzających oskarżony, po awanturze domowej pod adresem ul. (...), odjechał samochodem marki I. o nr rej. (...), którym uprzednio przyjechał do rodziców jego brat A. T. (2), gdy zaś M. Z., która przybyła z ojcem, chciała odebrać ów pojazd, oskarżony wziął z domu młotek, zamachnął się i uderzył nim M. Z. w lewe przedramię, powodując u niej obrażenia ciała w postaci zasinienia i obrzęku. Zeznania B. M. i K. S., spójne i zbieżne korespondują w tym zakresie z zapisem nagrania zgłoszenia do CPR, dotyczącego również użycia młotka, przekonującą, należycie uzasadnioną opinią Instytutu Ekspertyz Sądowych w zakresie badań biologicznych młotka, protokołem oględzin młotka oraz samochodu I., a także relacją A. T. (1). Wskazany świadek w postępowaniu przygotowawczym wskazał bowiem jednoznacznie, że F. T. zabrał samochód zaparkowany pod domem przy ulicy (...), a następnie przyjechał nim pod posesję przy ul. (...), na której również zamieszkiwał, nadto, gdy wraz z córką próbowali odebrać samochód, syn przyszedł z domu z młotkiem w ręce, zaczął nim wymachiwać, a następnie uderzył nim M. Z.. Powyższe dowody, oceniane w powiązaniu z treścią dokumentacji medycznej wymienionej, protokołu oględzin jej ciała wraz z dokumentacją fotograficzną oraz jasnej, pełnej i logicznej opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej wskazującej na charakter obrażeń ciała pokrzywdzonej oraz czasokres ich trwania, tworzą logiczną całość i przekonują, że oskarżony spowodował u wymienionej obrażenia ciała na okres poniżej 7 dni. Jednocześnie, zdaniem sądu, okoliczność, iż F. T. nie chcąc, by siostra z ojcem zabrali samochód, którym przyjechał, wrócił do domu i przyniósł z niego młotek, którym następnie zaczął wymachiwać i wreszcie zamachnął się uderzając nim jednokrotnie pokrzywdzoną w przedramię, wskazuje, że używając w taki sposób niebezpiecznego narzędzia, usiłował on spowodować u niej obrażenia ciała na okres powyżej 7 dni.

Jednocześnie zeznania świadków B. M. i K. S., a także A. T. (2), który od siostry dowiedział się o zabraniu samochodu I. przez oskarżonego i pozostawieniu go następnie przed posesją przy ul. (...) oraz A. T. (1), który wskazał, że po awanturze domowej zakończonej interwencją policji mającą miejsce około godziny 21.00, będący pod działaniem środków odurzających, pobudzony i agresywny oskarżony oddalił się z domu, sprzed którego jednocześnie zniknął zaparkowany tam samochód marki I., który następnie został odnaleziony przed posesją F. T. przy ul. (...), przekonują, że oskarżony odjechał tym samochodem mimo pozostawania pod wpływem substancji psychotropowej w postaci amfetaminy. Podkreślić trzeba w tym miejscu, że sam oskarżony przyznał, że zażył amfetaminę przed zdarzeniem z 30 września 2021 roku. Nadto, na fakt pozostawania wymienionego w tym dniu pod wyraźnym działaniem środków odurzających wskazywali członkowie jego rodziny poszukujący pomocy policji przed agresywnym zachowaniem pobudzonego oskarżonego, wreszcie wynik przeprowadzonych po zdarzeniu badań wskazał na obecność amfetaminy w moczu F. T., zaś z opinii toksykologicznej wynika w sposób jednoznaczny, że oznaczone u wymienionego we krwi stężenie amfetaminy 83 ng/ml oddziaływało na jego ośrodkowy układ nerwowy w sposób równoważny z działaniem alkoholu etylowego w stężeniu powyżej 0,5 promila we krwi. W świetle ocenianych łącznie powyższych okoliczności, nie znajdując podstaw do kwestionowania żadnego z powołanych wyżej dokumentów, a także protokołu badania na zawartość alkoholu oraz zbieżnych zeznań świadków, uzasadnione jest przekonanie, że oskarżony dopuścił się czynu zarzucanego mu w pkt. III aktu oskarżenia.

Na marginesie wskazać jedynie należy, że nie sposób j dać wiary zeznaniom A. T. (1) w części, w której zaprzeczał on na rozprawie, by oskarżony odjechał samochodem, świadek bowiem potwierdził jednocześnie zeznania złożone w toku postępowania przygotowawczego w zakresie zachowania F. T. i odnalezienia przy posesji oskarżonego samochodu zaparkowanego uprzednio przy domu na ul. (...), z którego oskarżony oddalił się będąc pod wyraźnym działaniem środków odurzających, w toku postępowania sądowego zaś wskazywał głównie, że syn nie ukradł samochodu, miał bowiem prawo używania go.

Ad. 2

Opinia sądowo – psychiatryczna jako rzetelna, jasna i pełna, nadto nie kwestionowana przez żadną ze stron zasługuje na podzielenie w całości.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

---

---

---

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

x☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I, II

F. T.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zachowanie oskarżonego, który w okresie objętym zarzutem, pomieszkując, co wprost przyznał A. T. (1), w domu rodzinnym, wyzywał rodziców słowami wulgarnymi, poniżał, groził im pozbawieniem życia lub zdrowia, spaleniem, zniszczeniem mienia, niszczył meble, drzwi, wybijał szyby w oknach, a nadto uderzał niejednokrotnie R. T. otwartą ręką w twarz, w tym w dniu 29 września 2021 roku powodując u niej wówczas widoczne dla przybyłego na miejsce zdarzenia A. T. (2) zaczerwienienie polika tj. obrażenie ciała na okres poniżej 7 dni, a także tworzył sytuacje mające wywoływać u pokrzywdzonych poczucie zagrożenia poprzez oblewanie przyczepy kempingowej benzyną, wyczerpują znamiona przestępstwa określonego w art. 207 § 1 kk polegającego na znęcaniu się psychicznym nad osobami najbliższymi tj. matką i ojcem oraz fizycznego znęcania nad matką R. T..

Jednocześnie, dowody omówione powyżej przekonują, że oskarżony, który nie chcąc dopuścić do odebrania zaparkowanego pod jego domem samochodu wziął do ręki młotek i wymachując nim uderzył siostrę w przedramię, wskazują, że usiłował on spowodować powyższym, niebezpiecznym narzędziem uszkodzenia jej ciała na okres powyżej 7 dni, na skutek jednokrotnego uderzenia i jej reakcji w postaci zawiadomienia policji, powodując faktycznie jedynie stłuczenie przedramienia lewego naruszające czynności narządów jej ciała na okres poniżej 7 dni. Zachowanie powyższe oskarżonego wyczerpało zatem znamiona przestępstwa określonego w art. 13 § 1 kk w zw. z art. 157 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

Nadto okoliczność, iż oskarżony, po wcześniejszym zażyciu amfetaminy, znajdując się pod wpływem substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w stężeniu 83 ng/ml, która oddziaływała na jego ośrodkowy układ nerwowy w sposób równoważny z działaniem alkoholu etylowego w stężeniu powyżej 0,5 promila, przejechał samochodem marki I. z domu rodzinnego rodziców przy ul. (...) w W. na ul. (...), gdzie pod swoim domem go zaparkował powoduje, że uzasadnione jest przyjęcie, że wyczerpał on znamiona czynu z art. 178a § 1 kk.

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

---

---

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

---

☐

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

---

☐

1.5.  Umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

----

☐

1.6.  Uniewinnienie

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

---

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

F. T.

I, II, III, IV i V.

VI, VII i VIII

Okolicznością obciążającą przy wymiarze kary oskarżonemu za czyn z pkt. I jest wysoka szkodliwość społeczna jego zachowań, kiedy to pobudzony po zażyciu środków odurzających, zachowywał się agresywnie wobec starszych rodziców, którzy w żaden sposób nie sprowokowali go swoim zachowaniem. Uwzględnić należało również charakter zachowań podejmowanych przez oskarżonego wobec matki, kiedy to w sposób wyjątkowo poniżający kazał jej stać na baczność i uderzał ją bez powodu po twarzy.

Okolicznością łagodzącą jest natomiast fakt, iż zachowanie F. T. wobec rodziców miało głównie charakter znęcania psychicznego z jednoczesnym stosowaniem jedynie wobec matki przemocy fizycznej w postaci uderzeń ręką, nadto aktualnie, jak wskazał A. T. (1), zachowanie oskarżonego poprawiło się, jest on spokojniejszy i nie dopuszcza się negatywnych zachowań wobec pokrzywdzonych. Uwzględnić należało również fakt, że w toku postępowania sądowego oskarżony przeprosił za wyzywanie rodziców.

W zakresie czynu z pkt. II aktu oskarżenia okolicznością obciążającą jest fakt użycia przez oskarżonego niebezpiecznego narzędzia, którym mógł on spowodować poważne uszkodzenie ciała siostry, okolicznością łagodzącą zaś jego zamiar nagły i działanie nie zaplanowane uprzednio.

W zakresie czynu z pkt. III aktu oskarżenia okoliczność obciążającą stanowi fakt, iż do kierowania autem doszło po wywołanej przez oskarżonego awanturze, gdy opuścił on dom silnie wzburzony, nie panując nad emocjami, będąc pobudzony i agresywny. W takim stanie i pod wpływem amfetaminy oddziałującej na jego ośrodkowy układ nerwowy oskarżony stanowił duże zagrożenie dla pozostałych, ewentualnych uczestników ruchu drogowego.

Jako okoliczność łagodzącą uwzględnić należało kierowanie pojazdem późną porą, w warunkach małego natężenia ruchu i pokonanie stosunkowo niedużej odległości podczas przemieszczania się w o obrębie jednego miasta.

Jednocześnie przy wymiarze kary za wszystkie przypisane czyny sąd miał na uwadze fakt aktualnego, deklarowanego przez oskarżonego i potwierdzonego przez zeznających na rozprawie członków jego rodziny, prawidłowego zachowania wobec najbliższych i poprawy funkcjonowania.

Zdaniem sądu, całokształt powyższych okoliczność, wielość przepisów, jakie oskarżony swymi zachowaniami wyczerpał, jego agresja pod wpływem środków odurzających, obawa przed jego zachowaniem deklarowana przez członków rodziny w toku interwencji policji, powodują, że zasadne jest uznanie, że jedynie kary pozbawienia wolności orzeczone za poszczególne przypisane mu przestępstwa są w stanie spełnić cele kary i stanowią adekwatną reakcję karną na naruszenia prawa dokonane przez wymienionego.

Jednocześnie opisane wyżej okoliczności łagodzące wskazują, że wobec oskarżonego zachodzi pozytywna prognoza kryminologiczna pozwalająca na wymierzenie mu kary łącznej pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby z jednoczesnym oddaniem wymienionego pod dozór kuratora. Podkreślić należy, że w karcie karnej oskarżonego widnieje jedno skazanie w sprawie II K 71/18 Sądu Rejonowego w Szczytnie. W wyroku wydanym we wskazanej sprawie F. T. skazany został w dniu 8 maja 2018 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat, zobowiązanie do przeproszenia pokrzywdzonego oraz uiszczenie na jego rzecz nawiązki w kwocie 2000 zł. Mając na uwadze, iż, jak wynika z karty karnej, w dniu 25 maja 2018 roku wykonany został obowiązek przeproszenia pokrzywdzonego, oskarżony zaś okazał dowody uiszczenia na rzecz pokrzywdzonego łącznie kwoty 2.000 zł w 2018 roku (k. 275) uznać należy, że skazanie powyższe uległo już zatarciu, a zatem spełnione są warunki formalne do orzeczenia wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby.

Kara w orzeczonym wymiarze jest zdaniem sądu odpowiednio dolegliwa, a jednocześnie adekwatna do stopnia winy, szkodliwości społecznej i dotychczasowego trybu życia oskarżonego. Powinna ona również w wystraczający sposób uświadomić oskarżonemu konsekwencje naruszania prawa i zapobiec podobnym zachowaniom w przyszłości.

Dozór kuratora, konieczny z uwagi na wspólne zamieszkiwanie oskarżonego z rodzicami, co potwierdził na rozprawie A. T. (1), mimo posiadania własnego lokum przy ul. (...) w W., uzasadnia orzeczenie dozoru kuratora na podstawie art. 73 § 2 kk. Dozór taki nadto zdaniem sądu jest konieczny dla prawidłowego przebiegu resocjalizacji oskarżonego w warunkach wolnościowych. Jednocześnie, mając na uwadze okoliczność, iż, jak sam oskarżony przyznał, zażywał on amfetaminę, która wykryta została w jego organizmie, nadto, jak wskazywali członkowie jego rodziny, pod wpływem środków odurzających zachowuje się on agresywnie, celowe stało się zobowiązanie go do powstrzymywania się od kontaktowania z pokrzywdzonymi w sposób agresywny oraz do powstrzymywania się od używania środków odurzających.

Zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat w wystarczający sposób powinien oddziaływać wychowawczo na oskarżonego, zapobiegając ponownemu popełnieniu przez niego przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, a jednocześnie stanowiąc odpowiednio dolegliwą reakcję na popełnione przez niego przestępstwo kierowania pojazdem mechanicznym pod wpływem amfetaminy.

Świadczenie pieniężne orzeczone zostało na podstawie art. 43a § 2 kk w minimalnej przewidzianej w ustawie wysokości, uznanej przez sąd za wystarczającą dla spełnienia celów stawianych środkom karnym przez ustawodawcę.

Na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczony został okres zatrzymania oskarżonego w sprawie zgodnie z art. 63 § 1 i 5 kk.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

---

---

---

---

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

---

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IX.

Mając na uwadze sytuację materialną oskarżonego, w tym wysokość jego dochodów, o kosztach sądowych sąd orzekł zgodnie z art. 624 § 1 kpk.

1.1Podpis