Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 289/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

T. S.

w dniu 17 stycznia 2021r. w miejscowości M., gmina S., woj. (...), w ruchu lądowym prowadził samochód osobowy marki V. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, posiadając : o godzinie 20:54 – 1,01 mg/l i o godz. 20:56 – 0,97 mg/l, 21:29 – 1,03 mg/l oraz o godzinie 21:56 – 0,89 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W dniu 17 stycznia 2022r. przed godz. 18.40 oskarżony T. S. spożywał alkohol w nieustalonej ilości, a następnie kierował należącym do jego pracodawcy M. C. samochodem marki V. (...) o nr rej. (...). Przejeżdżając przez miejscowość M., nie przewożąc w tym czasie innych osób, około godz. 18.40 na wąskiej, zaśnieżonej drodze mijał się z jadącym z naprzeciwka pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...), kierowanym przez M. S., przewożącą na przednim siedzeniu pasażera swoją matkę C. K.. W celu uniknięcia zderzenia ze zjeżdżającym na przeciwległy pas ruchu samochodem marki V. (...), wymieniona zjechała w boczną drogę, rozpoznała wówczas w mijającym ją kierowcy znanego jej T. S., spokrewnionego z jej mężem. W tym samym kierunku w odległości kilkunastu metrów od auta żony samochodem marki D. o nr rej. (...) podróżował mąż M. S. P. S. z trzyletnim synem. Nadjeżdżający w jego stronę pojazd kierowany przez oskarżonego poruszał się zmiennym torem, całą szerokością drogi i mimo zatrzymania się przez P. S. na prawym poboczu zderzył się z nim czołowo . P. S. opuścił wówczas swój samochód i podszedł do pojazdu marki V. (...). Widząc siedzącego za kierownicą znanego mu T. S. nakazał mu opuszczenie auta i wyjął kluczyki ze stacyjki. W tym czasie do miejsca kolizji podeszły M. S. i C. K., zaalarmowane widokiem stojących samochodów. Po wyjściu z auta oskarżony poruszał się chwiejnie, mówił bełkotliwie, P. S. i jego żona wyczuli od niego woń alkoholu. O godz. 18.40 M. S. zawiadomiła telefonicznie Policję o zdarzeniu drogowym spowodowanym przez pijanego kierowcę, podając dane personalne oskarżonego. W międzyczasie doszło do szarpaniny pomiędzy jej mężem a T. S., który odepchnięty przez P. S. przewrócił się, a następnie oddalił do swego miejsca zamieszkania. Należący do niego telefon komórkowy pozostał w kabinie pojazdu V. (...).

2.  Przybyli na miejsc funkcjonariusze Policji J. K. i I. M. rozpytali obecnych na miejscu kierujących pojazdami V. i D. oraz C. K., następnie kierując się wskazówkami towarzyszącego im P. S. udali się w kierunku nieruchomości położonej w zalesionej części miejscowości M., gdzie zastali oskarżonego w budynku mieszkalnym. T. S. miał problemy z zachowaniem równowagi, mówił bełkotliwie, wydzielał silną woń alkoholu, alkohol znajdował się także na stole wewnątrz domu. Oskarżony zaprzeczył, by kierował samochodem. Został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, wynik badania o godz. 19.31 wykazał stężenie 1,06 m/l, zaś o godz. 19.46 – 1,19 mg/l. W wyniku kolejnych badań, przeprowadzonych po zatrzymaniu oskarżonego i przetransportowaniu go do Komendy Powiatowej Policji w S., o godz. 20.54, 20.56, 21.29 i 21.56 wykazały kolejno 1,01 mg/l, 0,97 mg/, 1,03 mh/l i 0,89 mg/l zawartości alkoholu w organizmie oskarżonego.

3.  Pojazd marki V. został przekazany przybyłemu na miejsce właścicielowi M. C., pokwitował on także odbiór należącego do oskarżonego telefonu komórkowego. Wymieniony podejmował próby połączenia ze swojego numeru telefonu komórkowego (...) na numer T. S. (...) o godz. 19.16, 19.21, a także wysyłał do niego wiadomości tekstowe o godz.19.11 i 19.40.

Ad. 1

- zeznania M. S.

- zeznania C. K.

- zeznania P. S.

- protokół oględzin pojazdu z dokumentacją fotograficzną

- płyta z nagraniem zgłoszenia telefonicznego

- protokół oględzin nagrania

- opinia z zakresu badań genetycznych

Ad. 2

- zeznania I. M.

- zeznania J. K. k

- protokoły badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

- protokół zatrzymania osoby

Ad. 3

- zeznania M. C. od słów „ja nie zabrałem” do słów „koło”

- pokwitowanie

- płyta z danymi telekomunikacyjnymi

- protokół oględzin danych telekomunikacyjnych

Ad. 1

k. 11v-12, 161v-162

k.14v-15, 162-162v

k. 17v-18, 162v-163

k. 20-27, 34

k.53

k.54v-55v

k.103-110

Ad. 2

k.44v-45, 180-180v

k. 49v-50, 163-163v

k.3-4

k.6-7

Ad. 3

k. 72v, 164

k. 19

k. 86

k. 88-89

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

T. S.

w dniu 17 stycznia 2021r. w miejscowości M., gmina S., woj. (...), w ruchu lądowym prowadził samochód osobowy marki V. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, posiadając : o godzinie 20:54 – 1,01 mg/l i o godz. 20:56 – 0,97 mg/l, 21:29 – 1,03 mg/l oraz o godzinie 21:56 – 0,89 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Dowód

1.  W dniu 17 stycznia 2022r. oskarżony nie prowadził (...) po godz. 15.00, kierowcą pojazdu w czasie zdarzenia drogowego z udziałem pojazdów P. S. i M. S. był A. C., który oddalił się z miejsca zdarzenia po awanturze z P. S. i jego ojcem, został też przez nich pobity.

2.  M. i P. S. od 10 lat pozostają w konflikcie z oskarżonym, pomawiając go o spowodowanie kolizji i kierowanie samochodem w stanie nietrzeźwości mszczą się za zgłoszenie przez T. S. rok wcześniej faktu wylewania przez nich nieczystości do lasu.

3.  O niniejszym zdarzeniu i fakcie prowadzenia (...), które uczestniczyło w kolizji drogowej, A. C. zawiadomił telefonicznie właściciela pojazdu, M. C..

4.  Oskarżony przed zdarzeniem nie spożywał alkoholu, wypił 100 ml wódki po powrocie z miejsca kolizji, około godz. 16.00.

Ad. 1

- wyjaśnienia oskarżonego do słów „go skopali

do słów „do domu”

- zeznania A. C. do słów „do powiedzenia”

Ad. 2

- wyjaśnienia oskarżonego od słów „awantura była” do słów (...), od słów „jeśli chodzi o to szambo” do słów „dzwonili”

od słów „mam bardzo poważny” do słów „lasów państwowych”

- zeznania A. C. od słów „oni mają” do słów „majątkowe”

Ad. 3

- wyjaśnienia oskarżonego od słów „w dniu zdarzenia” do słów „16:00”

- zeznania A. C. od słów „ja dzwoniłem” do słów „po samochód”

od słów „w międzyczasie” do słów „numeru telefonu” i od słów (...) do słów „dzwoniłem”

- zeznania M. C.

Ad. 4

- wyjaśnienia oskarżonego od słów „samochód został” do słów „od S.”

- zeznania A. C. od słów „jak prowadziłem” do słów „on był trzeźwy”

Ad. 1

k.66

k. 160v

k.69v-70

k.163v

Ad. 2

k.66

k. 161v

k. 69v

k. 163v

Ad. 3

k.66

k. 70

k. 163v

k. 72v-73, 164

Ad. 4

k. 66

k. 70

k. 163v

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Ad. 1

Ad. 2

Ad. 3

Ad. 1

- zeznania M. S., C. K., P. S.

- protokół oględzin pojazdu z dokumentacją fotograficzną

- protokół oględzin nagrania zgłoszenia telefonicznego

- opinia z zakresu badań genetycznych

Ad. 2

- zeznania I. M. i J. K.

- protokoły badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

Ad. 3

- zeznania M. C.

- pokwitowanie

- płyta zawierająca dane telekomunikacyjne i protokół jej oględzin

Ad. 1

- zostały uznane za w pełni wiarygodne, jako pochodzące od naocznych świadków sytuacji bezpośrednio po zaistnieniu zdarzenia drogowego z udziałem oskarżonego, będącego dla nich osobą zupełnie obcą, w sposób spójny, konsekwentny, szczegółowy i wzajemnie zgodny przytaczających poczynione spostrzeżenia w zakresie zajmowania przez oskarżonego miejsca kierowcy, braku innych osób w pojeździe oraz symptomów wskazujących na stan nietrzeźwości oskarżonego – bełkotliwej mowy, chwiejnego chodu, wyczuwalnej od mężczyzny woni alkoholu; podkreślenia wymaga także, iż przytoczone relacje świadków, tworzące wzajemnie uzupełniającą się całość, nie są bynajmniej jednobrzmiące, nie stanowiąc uprzednio uzgodnionej wersji zdarzenia mającej na celu fałszywe oskarżenie T. S., lecz prezentują sytuację zaobserwowaną i zapamiętaną przez każdego z nich, z uwzględnieniem dynamicznego charakteru zajścia i zróżnicowanej pozycji obserwacyjnej; wskazać warto, iż świadkowie nie ukrywali okoliczności mogących wpłynąć niekorzystnie na ocenę ich wiarygodności, jak konflikt oskarżonego z rodzicami P. S. (vide k. 163) i użycie siły fizycznej wobec T. S. przez kierującego pojazdem marki D., przytoczenie tych faktów dowodzi zdaniem Sądu szczerości świadków i dążenia przez nich do możliwie dokładnego odtworzenia przebiegu zdarzenia; ich zeznania znajdują nadto potwierdzenie w innych, omówionych w dalszej części rozważań dowodach

- stanowi obiektywny dowód rodzaju uszkodzeń powstałych w pojeździe marki V. (...) i stanu auta po zdarzeniu, potwierdzając w tym zakresie przebieg zdarzenia drogowego opisany przez cytowanych wyżej świadków

- dokumentuje w sposób bezsporny fakt telefonicznego zgłoszenia przez M. S. spowodowania kolizji drogowej przez nietrzeźwego kierującego, wymienienia przez nią imienia i nazwiska oskarżonego, a także odzwierciedla słowa i emocje zawiadamiającej tuż po przedmiotowym zdarzeniu i w czasie bezpośredniej styczności z oskarżonym w jego następstwie; zarejestrowane wypowiedzi zgłaszającej kierowane do sprawcy zdarzenia potwierdzają relację świadków w zakresie jego tożsamości oraz zachowania po opuszczeniu pojazdu, w tym szamotaniny z mężem zgłaszającej

- jako pełna, jasna, zawierająca szczegółowe ustalenia i sformułowane w sposób wyważony wnioski poczynione po przeprowadzeniu stosownych procedur badawczych, zasługuje zdaniem Sądu na podzielenie w całości, stanowiąc miarodajny i obiektywny dowód obecności materiału genetycznego należącego do oskarżonego z powierzchni zagłówka fotela kierowcy w pojeździe marki V. (...); jakkolwiek nie sposób nie odnotować użytkowania przedmiotowego auta przez oskarżonego także we wcześniejszym okresie, obecność przypisanych mu śladów biologicznych w tak charakterystycznym miejscu, przy braku zidentyfikowanych śladów pochodzących do wskazywanej przez oskarżonego osoby, potraktować należy jako dodatkowy dowód wspierający wiarygodność zeznań świadków M. S., P. S. i C. K. w zakresie tożsamości kierującego, nie przewożącego w czasie przedmiotowego zajścia innych osób

Ad. 2

- zostały przez Sąd potraktowane jako polegające na prawdzie, z uwagi na wewnętrzną spójność i wzajemną zgodność, przekazanie naocznych spostrzeżeń poczynionych w trakcie wykonywanych czynności służbowych z udziałem nieznanego im uprzednio oskarżonego, a także zrelacjonowanie wypowiedzi obecnych na miejscu świadków zdarzenia w sposób zbieżny z ich zeznaniami; na uwagę zasługuje zwłaszcza niemal jednobrzmiący opis zachowania oskarżonego wskazującego na jego stan nietrzeźwości – bełkotliwej mowy, chwiejnego sposobu poruszania się, silnej woni alkoholu, agresji werbalnej, przy czym podkreślenia wymaga upływ niewielkiego odcinka czasu pomiędzy telefonicznym zawiadomieniem Policji przez M. S. w obecności oskarżonego, tj. o godz. 18.40 (vide k. 54v) a poddaniem go pierwszemu badaniu na obecność alkoholu w wydychanym powietrzu, tj. o godz. 19.31 (vide k. 4)

- dokumentują w sposób bezstronny każdorazowe stężenie alkoholu w organizmie oskarżonego, zostały w tym zakresie uznane za w pełni miarodajny dowód, potwierdzający zarazem poczynione przez funkcjonariuszy Policji spostrzeżenia w zakresie pozostawania oskarżonego pod znacznym wpływem alkoholu

Ad. 3

- zostały uznane za wiarygodne w części dotyczącej obecności właściciela auta na miejscu zdarzenia po przyjeździe funkcjonarouszy Policji i przekazania mu pojazdu wraz ze znajdującym się w jego wnętrzu telefonem komórkowym oskarżonego, albowiem w tym zakresie znajdują potwierdzenie w treści pokwitowania opatrzonego własnoręcznym podpisem świadka oraz w zeznaniach wykonujących czynności policjantów

- jako w pełni miarodajny dowód potraktować należało także dane telekomunikacyjne obejmujące wykaz połączeń i wiadomości tekstowych wykonywanych z numeru telefonu komórkowego M. C. na numer telefonu oskarżonego w dniu zdarzenia, także po zderzeniu pojazdów V. (...) i D., zawiadomieniu Policji i zatrzymaniu T. S.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Ad. 1

Ad. 2

Ad. 3

Ad.4

Ad. 1

- wyjaśnienia oskarżonego

- zeznania A. C.

Ad. 2

- wyjaśnienia oskarżonego

- zeznania A. C.

Ad. 3

- wyjaśnienia oskarżonego

- zeznania A. C.

- zeznania M. C.

Ad. 4

- wyjaśnienia oskarżonego

- zeznania A. C.

Ad. 1

- w części kwestionującej prowadzenie samochodu marki V. (...) na terenie miejscowości M. po godz. 18.00 i wskazującej, że pojazdem tym w inkryminowanym czasie kierował A. C., który po awanturze i pobiciu przez P. S. i jego ojca miał oddalić się przed przybyciem Policji twierdzenia oskarżonego mogą być potraktowane wyłącznie w kategoriach przyjętej przez niego linii obrony, służącej uniknięciu odpowiedzialności za zarzucane mu przestępstwo, albowiem pozostaje ona w sprzeczności z pozostałymi dowodami, w szczególności ze spójnymi, konsekwentnymi, uznanymi za wiarygodne zeznania naocznych świadków i nie zasługuje na podzielenie

- jako polegających na prawdzie nie sposób w konsekwencji potraktować wspierających wersję oskarżonego zeznań świadka A. C., przyznającego się do prowadzenia wspomnianego pojazdu i przewożenia T. S. jako pasażera, przy czym jego relacja odbiega nie tylko od zeznań M. S., P. S. i C. K., lecz od wyjaśnień samego oskarżonego, który wskazał, iż on pierwszy oddalił się z miejsca zdarzenia, w późniejszym czasie dowiedział się, ze A. C. pozostał, wdał się w sprzeczkę z S. i został przez nich pobity (vide k. 66), świadek natomiast zeznał, że do rękoczynów ze strony P. S. miało dojść w momencie wyciągania wymienionego z pojazdu marki V. (...) (vide k. 69v), a zatem jeszcze w obecności oskarżonego, nie wspominał natomiast nic na temat późniejszego pobicia przez ojca kierowcy samochodu marki D. (vide k. 69v – 70 i k. 163v); na ocenę wartości dowodowej A. C. negatywnie wpływają także podane przez niego okoliczności podjęcia decyzji o kierowaniu przedmiotowym autem, w kontekście braku uprawnień do prowadzenia pojazdów, deklarowanego braku doświadczenia w prowadzeniu tego konkretnego pojazdu, złych warunków drogowych – śliskiej nawierzchni i znacznych ilości śniegu utrudniających panowanie nad pojazdem, podaną przez świadka chęć powrotu do domu po pozostawiony telefon komórkowy przy jednoczesnym braku chęci oskarżonego do kierowania pojazdem uznać należy za nieprzekonujące; warto w miejscu także zaznaczyć, iż zeznania A. C., przyznającego, że nie posiada prawa jazdy, lecz nigdy wcześniej nie prowadził przedmiotowego samochodu i sytuacja ta miała charakter wyjątkowy, zostały zakwestionowane przez właściciela pojazdu M. C., powołującego się na wielokrotne widywanie świadka za kierownicą tegoż pojazdu, zarówno samego, jak i towarzystwie oskarżonego (vide k. 164); mając powyższe na uwadze, A. C. pozostający w relacjach koleżeńskich z oskarżonym, nie może być uznany za obiektywnego świadka, zaś jego niespójne i sprzeczne z innymi dowodami zeznania – za wiarygodny dowód

Ad. 2

- nie sposób także podzielić twierdzeń oskarżonego, jakoby skierowane przez niego ze strony małżonków S. oskarżenie o kierowanie przedmiotowym pojazdem stanowiło rodzaj zemsty za wcześniejsze zawiadomienie o wywożeniu nieczystości do lasu i powołującego się na wieloletni konflikt, okolicznościom tym zaprzeczyli bowiem sami świadkowie, wskazując, iż spór dzieli członków ich rodziny z rodziną oskarżonego i ma charakter sąsiedzki, zaś zarzut nielegalnego odprowadzania ścieków dotyczył ojca P. S.; przeciwko przyjęciu tezy o kierowaniu się przez świadków stronniczością wynikającą z długoletniego konfliktu przemawia wyważony, wolny od nadmiernego przejaskrawiania zachowania oskarżonego sposób relacjonowania przez świadków niniejszego zdarzenia, ograniczony do przekazania spostrzeżeń z 17 stycznia 2022r. i nie odwołujący się do sporów z przeszłości

- zeznania świadka, jakoby S. zamierzali „udupić oskarżonego za szambo”, stanowią niemal jednobrzmiące powtórzenie wyjaśnień samego T. S. i mogą być potraktowane jedynie jako nieudolne wsparcie linii obrony oskarżonego przez osobę, którą łączą z nim więzy koleżeńskie i którego wiarygodność w odniesieniu do wszystkich niemal kwestii poruszanych w niniejszej części rozważań została podważona innymi dowodami

Ad. 3

- na zaaprobowanie nie zasługuje również podana przez oskarżonego i potwierdzona przez wymienionych świadków okoliczność wykonania przez A. C. połączenia telefonicznego do M. C. i poinformowania go o kierowaniu należącym do niego pojazdem oraz uszkodzenia go w wyniku zdarzenia drogowego, zarówno bowiem analiza danych telekomunikacyjnych obrazujących połączenia pomiędzy numerami telefonów A. C. i M. C. (k. 86, k. 88-89), jak i informacje od operatorów sieci komórkowych: (...) S.A. (vide k. 195), (...). z o.o. (vide k. 197-198 i 215) i (...) S.A. (vide k. 200-205) wykazały, iż nie odnotowano połączeń z numerów telefonów zrejestrowanych na pierwszego ze świadków w inkryminowanym okresie; dodać także należy, iż analiza wspomnianych danych telekomunikacyjnych (k. 86, k. 88-89) dokumentuje dwie próby połączenia z numeru telefonu M. C. na numer telefonu komórkowego T. S. i dwie wysłane do niego wiadomości tekstowe, w przedziale pomiędzy 19.11 a 19.40, a zatem po telefonicznym zgłoszeniu zdarzenia przez M. S. funkcjonariuszom Policji (vide k. 58v), co także nakazuje poddać w wątpliwość prawdziwość twierdzeń A. C., gdyby to bowiem on zawiadomił właściciela auta o całym zdarzeniu i swoim w nim udziale, uporczywe próby nawiązania kontaktu przez M. C. nie z wymienionym, lecz z oskarżonym nie znajdują logicznego wytłumaczenia,

Ad. 4

- nie mogą zostać uznane za wiarygodne także wyjaśnienia oskarżonego w części dotyczącej ilości wypitego alkoholu i czasu jego spożywania, albowiem pozostają w sprzeczności nie tylko z relacją naocznych świadków, lecz także z wynikami badania stężenia alkoholu w organizmie oskarżonego, wynoszącego 1,06 mg/l w czasie pierwszego pomiaru o godz. 19.31, a także tendencji spadkowej kolejnych wyników dopiero od badania o godz. 20.54, co przemawia przeciwko podzieleniu stanowiska oskarżonego o spożyciu 100 ml wódki około godz. 16.00, przy jednoczesnym twierdzeniu, iż alkohol spożywał dopiero po zdarzeniu, mającym miejsce około godz. 18.40; sugestie oskarżonego i wspierającego go świadka A. C., jakoby w momencie zderzenia pojazdów marki V. (...) i D. T. S. był trzeźwy, potraktowano w kategoriach linii obrony oskarżonego, nie zasługującej na podzielenie

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

x

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Pkt I

T. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

-kierując samochodem osobowym w miejscowości M. po uprzednim spożyciu alkoholu w ilości prowadzącej do powstania stężenia rzędu 1,01 mg/l w jego organizmie, oskarżony wyczerpał dyspozycję występku prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, stypizowanego w art. 178a § 1 kk

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.5.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.6.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. S.

Pkt I wyroku

Pkt II

Pkt III

Ad. pkt I

- wymieniony działał umyślnie, zdając sobie sprawę z faktu uprzedniego spożycia alkoholu i co najmniej godząc się na prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości, stopień jego winy ocenić tym samym należy za wyższy niż nieznaczny.

- analogicznie oceniono stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu występku, wskazać przy tym należy na takie okoliczności obciążające, jak wysokie stężenie alkoholu w jego organizmie, ponad czterokrotnie przekraczające dolną granicę stanu nietrzeźwości, stwarzające realne zagrożenia dla bezpieczeństwa samego oskarżonego i innych użytkowników ruchu drogowego, na co wskazuje utrata panowania na autem i doprowadzenie do uderzenia w pojazd P. S.;

- jako okoliczność łagodzącą potraktowano uprzednią niekaralność oskarżonego (vide karta karna k. 58)

- wskazane wyżej okoliczności uwzględniono orzekając wobec oskarżonego najłagodniejszą spośród przewidzianych alternatywnie sankcji karę grzywny; jakkolwiek realnie dolegliwa, nie przekraczająca miesięcznego dochodu T. S., nie może potraktowana jako rażąco surowa, spełnia cele w zakresie prewencji unaoczniając oskarżonemu nieopłacalność podobnych zachowań w przyszłości, kształtuje także społeczną świadomość prawną piętnując dopuszczanie się występków przeciwko bezpieczeństwu w ruchu drogowym w stanie nietrzeźwości

Ad. pkt II

- zgodnie z dyspozycją art. 42 § 2 kk orzeczono wobec oskarżonego obligatoryjny zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, na minimalny okres przewidziany dla sprawców tego rodzaju przestępstw

Ad. pkt III

- orzekając na podstawie art. 43a § 2 kk obligatoryjne świadczenie pieniężne na wskazany cel, wymierzono je w minimalnej wysokości z uwagi na sytuację osobistą i finansową oskarżonego

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. S.

Pkt IV

Pkt V

Ad. pkt IV

- zgodnie z dyspozycją art. 63 § 1 i 5 kk, na poczet orzeczonej kary zaliczono oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, równoważny dwóm stawkom dziennym i w tym zakresie karę grzywny uznano za wykonaną

Ad. pkt V

- na podstawie art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt VI

- oskarżony osiąga minimalne wynagrodzenie za pracę, nie pozwalające na uiszczenie kosztów sądowych, zatem został od nich zwolniony na podstawie art. 624 § 1 kpk

1.1Podpis