Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 sierpnia 2022 r.

1.0Sąd Rejonowy w Brodnicy Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

1.1Przewodniczący: Sędzia Marzena Sirokos

Protokolant: st. sekr. sądowy Karolina Klufczyńska

po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2022r. w Brodnicy

sprawy z powództwa małoletniej N. S. zastąpionej przez matkę M. S. (1)

przeciwko J. S.

o podwyższenie alimentów

1) podwyższa rentę alimentacyjną należną od pozwanego J. S. na rzecz małoletniej N. S. z kwoty po 600 zł (sześćset złotych) miesięcznie zasądzonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu Wydział I Cywilny z dnia 27 lutego 2019r. w sprawie I C 52/19 do kwoty po 1000 zł (jeden tysiąc złotych) miesięcznie, płatną z góry do dnia 15-tego każdego miesiąca, poczynając od dnia 29 kwietnia 2022r. do rąk matki małoletniej – M. S. (1), z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat,

2) oddala powództwo w pozostałym zakresie,

3) zasądza od pozwanego J. S. na rzecz strony powodowej kwotę 900 zł

(dziewięćset złotych) tytułem zwrotu części kosztów zastępstwa procesowego,

4) nie obciąża strony powodowej kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego w części oddalającej powództwo,

5) nie obciąża pozwanego nieuiszczoną opłatą sądową przejmując ją na rzecz Skarbu Państwa

6) wyrokowi w punkcie 1) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

III RC 96/22

UZASADNIENIE

M. S. (1) przedstawiciel ustawowy małoletniej N. S. wniosła pozew przeciwko J. S. domagając się podwyższenia od pozwanego zasadzonych od niego wyrokiem sądu Okręgowego w Torunia z dnia 27 lutego 2019r. alimentów w kwocie 600zł miesięcznie na małoletnią N. S. do kwoty 1200zł miesięcznie.

Uzasadniając roszczenie podała m.in., że:

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 27 lutego 2019 roku wydanym w sprawie o rozwód, sygn. akt I C 52/19 zasądzone zostały raty alimentacyjne od pozwanego J. S. na rzecz małoletniej N. S. w wysokości 600 zł miesięcznie. Od czasu rozstrzygania w sprawie alimentów minęły ponad 3 lata i N. ma obecnie ukończone 5 lat. Upływ czasu spowodował znaczący wzrost kosztów utrzymania dziecka i jego potrzeb, a ponadto w ostatnim czasie wzrosły ceny wszystkich bieżących kosztów życia.

Obecnie w skali miesiąca n utrzymanie małoletniej powódki jej matka musi ponieść następujące wydatki:

•

wyżywienie - 600 zł;

•

odzież i obuwie - 300 zł;

•

kosmetyki, środki czystości, chemia gospodarcza - 150 zł;

•

opłata za przedszkole - około 400 zł;

• język angielski w przedszkolu - 40 zł;

•

logopeda - 210 zł (3 x po 70 zł);

•

wizyta u neurologa 4 razy w roku plus dojazd (300 zł x 4 = 1200 zł) - 100 zł;

•

lekarstwa neurologiczne equazen - 112 zł;

•

pozostałe lekarstwa okresowe, witaminy - 50 zł;

•

fryzjer - 40 zł;

•

dentysta ( 400 zł rocznie) - 33 zł;

•

zabawki edukacyjne, książeczki, atrakcje dla dzieci - 200 zł;

•

razem: 2275 zł

Matka małoletniej powódki jest zatrudniona w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej w B. i z tego tytułu osiąga wynagrodzenie w wysokości około 3150 zł oraz otrzymuje 1250 zł miesięcznie z tytułu dzierżawy ziemi.

Ponadto musi ona ponieść następujące koszty utrzymania własnego i 1/2 domu:

•

energia elektryczna - 250 zł;

•

dojazdy do pracy - około 500 zł;

•

spłata raty pożyczki - 500 zł;

•

zakup opału - około 3500 zł rocznie;

•

podatek rolny - 100 zł miesięcznie.

Pozwany jest kierowcą zawodowym, strona powodowa nie posiada danych o jego zarobkach oraz jest właścicielem mieszkania w T..

(dowód: pozew wraz z odpisami załączników k. 3 – 18)

W odpowiedzi na pozew J. S. uznał powództwo do kwoty 750 zł, w pozostałym zakresie wniósł o oddalenie. Zdaniem pozwanego wskazane w pozwie koszty utrzymania małoletniej zostały znacznie zawyżone. Nadto matka powódki domaga się kwoty alimentów w wysokości 1200 zł miesięcznie, co stanowi ponad połowę wskazanych w pozwie kosztów miesięcznych utrzymania małoletniej.

Pozwany podniósł zarzut, że wydatek rzędu 300 zł miesięcznie na odzież i obuwie jest znacznie zawyżony, bowiem 5 letnia dziewczynka nie rośnie aż tak szybko, by koniecznym była tak częsta wymiana garderoby. Te same uwagi odnoszą się do kosztów kosmetyków czy środków czystości oraz fryzjera- 40 zł miesięcznie (albowiem dziewczynka ma zapuszczane włosy) oraz zabawek za bagatela 200 miesięcznie. Z załączonych do pozwu dokumentów nie wynika, że matka małoletniej płaci dodatkowo za język angielski w przedszkolu. Odnośnie lekarstwa neurologicznego pozwany wskazał, że został przedłożony dokument zakupu leku, gdzie brak informacji, na jaki okres lek jest przeznaczony. Strona powodowa nie wykazała, na jakie pozostałe witaminy i leki przeznacza 50 zł miesięcznie ani też nie przedłożyła dokumentów potwierdzających te wydatki.

Pozwany jest zatrudniony, jako kierowca w transporcie drogowym na czas nieokreślony. Znaczną część czasu spędza za granicą. Faktycznie posiada mieszkanie w T. przy ul. (...), które zostało mu darowane przez jego rodziców. W związku z tym zaciągnął u rodziców dwie pożyczki na remont tego lokalu w wysokości 40.000 zł oraz 20.000 zł na zakup samochodu osobowego, obecnie do spłaty pozostało mu 50.000 zł.

Koszty miesięczne utrzymania pozwanego na wyjeździe:

-

opłata za toaletę - 4x15 dni po 0,75 Euro

-

opłata za prysznic- 1x15 dni po 3 Euro

-

opłata za ciepły posiłek- 1x15 dni po 12 Euro

Razem: 270 Euro (4,61 x 270 = 1.244,70 zł)

Pozostałe wydatki pozwanego miesięcznie:

-

wyżywienie (w Polsce i za granicą)- 1.000 zł,

-

śr. higieny i czystości - 100 zł,

-

czynsz za lokal mieszkalny w T.- ok.400 zł,

-

telefon- 110 zł,

-

odzież, obuwie- 200 zł,

-

opłata za energię elektryczną- 100 zł,

-

opłata za TV kablową - 180 zł,

-

paliwo na dojazdy do pracy, na spotkania z córką- 300 zł,

-

alimenty- 600 zł,

-

opłata za psychologa (kontakty z córką)- 340 zł (2 x po 170 zł),

-

upominki, słodycze- 100 zł.

-

spłata pożyczki rodzicom pozwanego- 1.000 zł.

Razem: 4.430 zł (+1.244,70 zł)

Łącznie: 5.674,70

Pozwany podniósł, że matka małoletniej utrudnia mu kontakty z córką, które odbywają się z udziałem psychologa, zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego w Brodnicy. Koszt jednego takiego spotkania to 170 zł. Pozwany realizuje dwa takie spotkania w miesiącu, bowiem cztery stanowiłoby dla niego zbyt duże obciążanie finansowe. Tak ukształtowane kontakty z córką miały odbywać się do końca ubiegłego roku, jednak zostały przedłużone opinią psychologa. Niewątpliwie jest to duże obciążanie dla pozwanego w skali miesiąca. Zdaniem pozwanego alimenty w zaproponowanej wysokości zdają się być uzasadnione. Od czasu orzekania w tym przedmiocie przez Sąd Okręgowy w Toruniu zdaniem pozwanego potrzeby nie uległy znacznej zmianie. Dziewczynka uczęszcza do przedszkola, gdzie ma tam zagwarantowane posiłki. Co do zasady rodzice winni się dokładać do kosztów utrzymania małoletniej po połowie. Wskazane koszty utrzymania dziecka przez jej matkę są znacznie zawyżone.

(dowód: odpowiedź na pozew wraz z odpisami załączników k. k. 39 – 51)

Sąd ustalił, co następuje:

Sąd Okręgowy w Toruniu I Wydział Cywilny sygn. akta I C 52/19 w sprawie z powództwa J. S. przeciwko M. S. (1) o rozwód w pkt 1 rozwiązał związek małżeński J. S., syna K. i A. urodzonego (...) w T. i M. S. (2) z domu R., córki Z. i R. urodzonej (...) w B., zawarty w dniu 5 września 2015 roku - przez rozwód bez orzekania o winie,

W pkt 2 powierzył M. S. (1) wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnią córką N. S. urodzoną (...) w T. i ograniczył tę władzę J. S. do współdecydowania o istotnych sprawach dziecka dotyczących jego wychowania, zdrowia i edukacji,

W pkt 3 orzekł o kontaktach J. S. z małoletnią córką.

W pkt 4 wyroku Sąd nałożył na obie strony obowiązek ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletniego dziecka stron i tytułem udziału w tych kosztach ojca, zasądził od J. S. na rzecz małoletniej N. S. alimenty w kwocie po 600,00 zł (sześćset złotych) miesięcznie płatne z góry do dnia 15-go każdego miesiąca do rąk przedstawiciela ustawowego - matki M. S. (1), poczynając od daty uprawomocnienia się wyroku z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, a M. S. (1) zobowiązał do ponoszenia pozostałych kosztów utrzymania i wychowania małoletniego dziecka.

Wyrok Sądu Okręgowego w Toruniu uprawomocnił się 20 maca 2019r.

(dowód: odpis wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu I C 52/19 k. 7)

Na dzień orzekania w sprawie o rozwód:

M. S. (1) miała ukończone 36 lat. Z zawodu była dietetykiem. Pracowała w szpitalu w systemie zmianowym na dyżurach 12 godzinnych. Przedłożyła zaświadczenie z dnia 31 stycznia 2019r. z Zespołu (...) w B. o zatrudnieniu w ramach umowy o pracę, z którego m.in. wynikało, że w grudniu 2018r. uzyskała wynagrodzenie netto 1852zł. Praca w szpitalu była jej jedynym źródłem dochodu. Mieszkała z córką w domu, którego właścicielem był jej ojciec i koszty utrzymania domu były rozłożone na trzy osoby. Do opieki nad dzieckiem wynajmowała opiekunkę, której płaciła od 400 zł do 500zł miesięcznie. Małoletnia miała ukończone dwa lata. Na rozprawie w dniu 27 lutego 2019r rodzice małoletniej doszli do porozumienia w kwestii wysokości alimentów.

J. S. miał 34 lata. Z zawodu był inżynierem teleinformatyki. Zeznał, że pracuje w transporcie drogowym w firmie (...) sp. z o. o. sp.k. z miesięcznym wynagrodzeniem netto 1813,13zł. Podał, że jest to jego jedyne źródło dochodu. Zeznał, że jest tzw. „skoczkiem” rozładowuje naczepy, nie jest kierowcą i nie otrzymuje diet.

(dowód: akta sprawy Sądu Okręgowego w Toruniu I C 52/19)

Na dzień dzisiejszy:

M. S. (1) ma lat 40. Nadal z zawodu jest dietetykiem. Zeznając okoliczności, które podała w pozwie podtrzymała i uczyniła swoimi zeznaniami. Sąd okoliczności podane w przedmiocie kosztów utrzymania małoletniej i kosztów utrzymania domu w części zamieszkałej przez stronę powodową przejął do stanu faktycznego i tak: Obecnie w skali miesiąca na utrzymanie małoletniej powódki matka ponosi między innymi następujące wydatki:

wyżywienie - 600 zł; odzież i obuwie - 300 zł; kosmetyki, środki czystości, chemia gospodarcza - 150 zł; opłata za przedszkole - około 400 zł, które ma wzrosnąć do kwoty 600zł miesięcznie; język angielski w przedszkolu - 40 zł; logopeda - 210 zł (3 x po 70 zł); wizyta u neurologa 4 razy w roku plus dojazd (300 zł x 4 = 1200 zł) - 100 zł; lekarstwa neurologiczne equazen - 112 zł; pozostałe lekarstwa okresowe, witaminy - 50 zł; fryzjer - 40 zł; dentysta ( 400 zł rocznie) - 33 zł; zabawki edukacyjne, książeczki, atrakcje dla dzieci - 200 zł; czyli razem: 2275 zł.

Ponadto M. S. (1) ponosi m.in. następujące koszty utrzymania własnego i 1/2 domu: energia elektryczna - 250 zł; dojazdy do pracy - około 500 zł; spłata raty pożyczki - 500 zł; zakup opału - około 3500 zł rocznie; podatek rolny - 100 zł miesięcznie.

M. S. (1) nadal jest zatrudniona w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej w B. i z tego tytułu osiąga wynagrodzenie w wysokości około 3150 zł są też kwoty większe do 3700zł oraz otrzymuje 1250 zł miesięcznie z tytułu dzierżawy ziemi. Nie otrzymuje do wynagrodzenia np. nagród i nie otrzymuje tzw. 13 - stej pensji,

Małoletnia N. w grudniu ukończy 6 lat. Dziewczynka uczęszcza do prywatnego przedszkola, wyżywienie, logopeda, zajęcia rytmiczne, różne spotkania, wycieczki są podliczane i strona powodowa otrzymuje, co miesiąc z przedszkola dowód wpłaty. Pozwany przelewa na córkę regularnie 600zł. Innych kwot nie przelewa. Pozwany ma kontakty z córką z udziałem psychologa. Dziewczynka dobrze się rozwija, ma zaburzenia mowy i pracuje na zajęciach z logopedą. Dziewczynka korzysta z logopedy w przedszkolu i matka dziecka dodatkowo uczęszcza z nią na zajęcia z logopedą. M. S. (1) zapisała córkę do prywatnego przedszkola, ponieważ córką ma bardzo poważne problemy z mową, logopeda i psycholog wskazały, że lepszym rozwiązaniem jest prywatne przedszkole, jest mniejsza grupa dzieci i dziecko się tam lepiej odnajduje. W przedszkolu jest też logopeda. Od września będzie uczęszczać do prywatnego logopedy. Dziecko musi zacząć poprawnie mówić. Logopeda w prywatnym przedszkolu jest codziennie. Jeden i drugi logopeda tj. w ramach prac w przedszkolu i wizyt prywatnych zgodnie przyznali, że konieczne są zajęcia dodatkowo. Matka dziecka opłaca dodatkowo zajęcia z językiem angielskim. Opakowanie leku equazen starcza dziecku na miesiąc. Lek ten dziewczynka bierze 3 (trzy) razy w tygodniu, wspomaga on mowę i funkcjonowanie mózgu. Jeżeli chodzi o wydatki kwoty 50zł to są koszty antybiotyków, lekarstw odpornościowych, witamin które przyjmuje małoletnia. Dziewczynka ostatnio nie brała antybiotyku miała typowe zaburzenia żołądka, w marcu ostatni raz przyjmowała antybiotyk. Matka dziecka zaciągnęła pożyczkę na zakup samochodu, raty około 480zł – 450 ostatnia spłata w lutym 2024r.

(dowód: zeznania M. S. (1) k. 53v. – 54)

Pozwany J. S. ma lat 37. Nadal z zawodu jest inżynierem informatyki okoliczności. Okoliczności, które podał w odpowiedzi pozew podtrzymał i uczynił swoimi zeznaniami. Podane koszty utrzymania przez pozwanego Sąd przejął do stanu faktycznego. Koszty miesięczne utrzymania pozwanego na wyjeździe to kwoty m.in. opłata za toaletę - 4x15 dni po 0,75 Euro, opłata za prysznic- 1x15 dni po 3 Euro, opłata za ciepły posiłek- 1x15 dni po 12 Euro, co stanowi 270 Euro (4,61 x 270 = 1.244,70 zł)

Pozostałe inne wydatki pozwanego miesięczne to m.in.: wyżywienie (w Polsce i za granicą)- 1.000 zł, środki higieny i czystości - 100 zł, czynsz za lokal mieszkalny w T.- ok.400 zł, telefon- 110 zł, odzież, obuwie- 200 zł, opłata za energię elektryczną- 100 zł, opłata za TV kablową - 180 zł, paliwo na dojazdy do pracy, na spotkania z córką- 300 zł, alimenty- 600 zł, opłata za psychologa (kontakty z córką)- 340 zł (2 x po 170 zł), upominki, słodycze- 100 zł. spłata pożyczki rodzicom pozwanego- 1.000 zł. co stanowi kwotę 4.430 zł (+1.244,70 zł) łącznie: 5.674,70.

Nadal pracuje w (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością SP.K. Rogówko. Pracuje na czas nieokreślony na stanowisku kierowcy w transporcie drogowym. Przeciętne wynagrodzenie netto z trzech miesięcy to kwota 7484,56zł. Przykładowo w lutym zarobił netto 8849zł a w marcu 6825,35zł netto. Zeznał, że jego zarobki są uzależnione od długości trasy i ilości dni, jakie spędza w trasie.

(zeznania pozwanego k. 54)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

- zeznań M. S. (1) k. 53 – 54,

- zeznań J. S. k. 54 – 54v.

- akt sprawy Sądu Okręgowego w Toruniu I C 52/19,

dokumentów złożonych przez stronę powodową:

- odpis zupełny aktu urodzenia małoletniej k. 5,

- odpisu Sądu okręgowego w Toruniu I c 52/19,

- wydruków faktur i spłat rat kredytu k. 8 – 14,16,18

- zestawienie płacy M. S. (1) k. 15,

- informacja od lekarza stomatologa k. 17,

dokumentów złożonych przez stronę pozwaną:

- zaświadczenia o zarobkach k. 45,

- odpisów przelewów za mieszkanie k. 46 – 47,

- odpisów za opłatę za telefon k. 48 – 49,

- odpisów opłaty za energię k. 50,

- odpisu opłaty za opłatę k. 51.

Sąd zważył, co następuje:

Orzeczeniem Sądu Okręgowego we Toruniu Sąd był związany. Prawdziwości dokumentów ich odpisów i kserokopii żadna ze tron nie kwestionowała, strony jedynie różniły się i to znacząco w ich ocenie na okoliczność kosztów ich utrzymania. Pozwany zarzucił, że przedłożone koszty są zawyżone, czemu Sąd nie dał wiarę. Sąd w całości podzielił, szczere, konkretne, wyczerpujące zeznania matki powódki wykazującej konieczność podwyższenia alimentów. Sąd nie do końca podzielił stanowisko o podwyższeniu do 1200zł, czyli o 100 procent, do czego ustosunkuje się poniżej. W ocenie sądu przedstawicielka ustawowa była szczera zeznając o osiąganych dochodach miesięcznych, co zostało poparte dowodami. M. S. (1) szczerze też ustosunkowała się do zarzutów pozwanego a wiec wyjaśniła okres, na jaki starcza opakowanie lekarstwa dla dziecka czy koszty dodatkowe logopedy i nauki języka angielskiego. Oczywiście Sąd zgadza się, że nie zawsze 100 procentowo wydawane są miesięcznie koszty, które podała powódka jak 300 zł za ubranie czy 200zł na zabawki miesięcznie, ale doświadczenie życiowe uczy, że są to kwoty zróżnicowane wydawane różnie w miesiącach.

Zeznaniom pozwanego J. S. na okoliczność jego możliwości majątkowych Sąd dał wiarę. W tej części były szczere. Sąd nie miał podstaw nie dać mu wiary, że zapożyczył się na większe kwoty u rodziców, ale to nie zmieniało postaci rzeczy dla oceny jego możliwości finansowych wpieraniu w rozwoju psycho – fizycznym dziecka.

Obowiązek alimentacyjny pozwanego był bezsporny. Tak naprawdę pozwany przyznał, że potrzeby dziecka wzrosły, kwestionował jedynie wysokość wzrostu kosztów utrzymania córki i podnosił, że on nie ma możliwości płacić większych alimentów ponad kwotę uznaną.

Obowiązek alimentacyjny polega na dostarczaniu środków utrzymania, a w razie potrzeby także środków wychowania. O zakresie obowiązku alimentacyjnego decydują w każdym razie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego (art. 135 kro.) oraz możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego.

W związku z tym, że pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować, ponieważ nie ma jednego stałego kryterium odniesienia, ich rodzaj i rozmiar jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od splotu okoliczności natury społecznej i gospodarczej, w których osoba uprawniona się znajduje.

Natomiast zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokajane, wyznacza treść art. 96 kro., według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka. W myśl tej dyrektywy wyrażonej w uchwale SN z dnia 16.12.1987r. (III CZP 91/86) rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), a także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego).

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Sądu od ostatniego orzeczenia alimentów usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki nie są w wystarczającym stopniu zaspokojone przez ojca.

Zakres świadczeń alimentacyjnych w myśl art. 135 § 1 k.r.o. zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Przy czym odnośnie przesłanki majątkowych możliwości zobowiązanego oceny należy dokonywać nie z punktu widzenia rzeczywiście posiadanych i uzyskiwanych środków, lecz potencjalnych możliwości zobowiązanego w tym zakresie przy uwzględnieniu należytej staranności z jego strony, podejmowanych przez niego działań i zachowań. W myśl art. 135 § 2 k.r.o. wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie uprawnionego.

Główny a w zasadzie całkowity ciężar wychowania dziecka bezspornie spoczywa na jego matce. Tym samym Sąd nie podzielił zarzutu pozwanego, że zasadą jest że rodzice winni po połowie dzielić się wydatkami na dziecko.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany umowy bądź orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. A zatem gdy zmienią się usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentów oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego do ich łożenia można żądać podwyższenia alimentów. Dokonując pod tym kątem oceny okoliczności przedmiotowej sprawy uznać należy, że zaistniały podstawy do częściowego podwyższenia alimentów należnych od pozwanego na rzecz jego małoletniego dziecka. Wysokość ostatnich alimentów należnych od pozwanego ustalana była trzy lata temu a więc w nieco odmiennym stanie faktycznym i w innych realiach społecznych, w których funkcjonowała dziewczynka. Nie trzeba specjalnych dowodów na okoliczność, że rozwój dziecka psycho – fizyczny generuje większe koszty utrzymania. Sytuacja materialna każdego z rodziców jest stabilna a wydatki wysokie, co każde z nich akcentowało, nie może to jednak pozbawić małoletnich odpowiedniego wsparcia materialnego dla jego rozwoju. Dobro dziecka jest w całej tej sprawie najważniejsze. Dbanie o dobro wspólnego dziecka powinno mieć pierwszeństwo przed wszelkimi konfliktami czy poróżnieniami między rodzicami dzieci. Matka powódki stwarza dziecku odpowiedni standard życia w szczególności bardzo jest zaangażowania, co pociąga za sobą dodatkowe koszty w stan zdrowia dziecka a więc aby prawidłową posiadało wymowę, korygowało wady w tym zakresie, co ma niezwykle ogromne znaczenia dla przyszłości dziecka jego rozwoju edukacyjnego, psychicznego. Matka dba też o poszerzenie edukacji przez opłacanie języka angielskiego. Szczegółowo podała, jaką kwotą dysponuje na dziecko. Patrząc na wysokość wynagrodzeń to sytuacja pozwanego poprawiła się znaczenie od ostatniego ustalenia alimentów a jego wynagrodzenie wzrosło. Ostatnio zarabiał około 1800zł zł miesięcznie netto teraz od 6000 do 8000zł netto. Czyli po opłaceniu alimentów średnio ma do dyspozycji kwotę od 5000 zł do 6000zł a będą miesiące że więcej miesięcznie. Pozwany nie ma obowiązku ponoszenia w całości kosztów standardu życia, jaki stworzyła matka dziecku, ale dziecko ma prawo do życia na równej stopie życiowej swoich rodziców. Tak, więc - w ocenie Sądu - pozwany faktycznie ma możliwości zarobkowe, aby łożyć na dziecko na dzień dzisiejszy większe kwoty o 400 zł. W szczególności na konieczne, stałe koszty leczenia, terapii dziecka. Sąd podzielił w części stanowisko pozwanego, że potrzeby dziecka nie wzrosły aż o 100 procent. Sąd w tym postępowaniu nie zajmował sprawami dotyczącymi sporu rodziców dotyczących kontaktów ojca z córką.

Mając powyższe na uwadze Sąd na mocy cytowanych przepisów orzekł jak w pkt 1 i a contrario 2 wyroku.

O pkt 3 orzekł na mocy art. 98 kpc., wartość sporu Sąd ustalił mając na uwadze faktyczną wysokość, o którą podwyższył alimenty.

Wyrokowi w punkcie 5 Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności - po myśli art. 333 §1 pkt.1 kpc.