Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 740/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 stycznia 2023 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Daniel Strzelecki

Protokolant Monika Mazur

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze: Andrzeja Jasieckiego

po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2023 r.

sprawy S. S. ur. (...) w K.

c. M., R. z domu J.

oskarżonej z art. 278 § 5 k.k. i innych

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 11 października 2022 r. sygn. akt II K 1888/21

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonej S. S.;

II.  stwierdza, że koszty sądowe za postępowanie odwoławcze ponosi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 740/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 11 października 2022 r.,
sygn. akt II K 1888/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca oskarżonego

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

11

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.  obraza przepisu postępowania, mająca wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 413 § 1 pkt 5 k.p.k. poprzez nie zawarcie w jego treści obligatoryjnego elementu orzeczenia w postaci rozstrzygnięcia Sądu co do czynu wymienionego w pk. 1 jego części wstępnej i poprzestanie na uznaniu oskarżonej S. S. winną popełnienia czynów opisanych w pkt. 2 – 7 części wstępnej wyroku jako współukaranego uprzednio, w związku z czym powinno zapaść rozstrzygnięcie o umorzeniu postępowania w zakresie współukaranego uprzednio czynu na podstawie art. 17 § 1 pkt. 11 k.p.k., skoro zaistniała przeszkoda prawna, inna niż wymienione w art. 17 § 1 pkt 1 – 10 k.p.k. do prowadzenia postępowania o ten czyn.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1

Apelacja prokuratora nie zasługiwała na uwzględnienie.

Skarżący nie kwestionuje oceny Sądu I instancji, że czyn zarzucony oskarżonej w pkt. I aktu oskarżenia jest czynem współukaranym uprzednim w stosunku do kolejnych popełnionych przez oskarżoną przestępstw opisanych w pkt. 2 – 7 części wstępnej zaskarżonego wyroku. Sąd Okręgowy także tą ocenę podziela. Kwestią sporną pozostaje więc jedynie czy w stosunku do czynu polegającego na zaborze w celu przywłaszczenia karty bankomatowej zachodzi negatywna przesłanka procesowa określona w art. 17 § 1 pkt. 11 k.p.k. powodująca bezzasadność wszczętego w tym zakresie postępowania karnego i okoliczność wyłączającą ściganie, jak chce tego prokurator.

W przekonaniu Sądu Odwoławczego w stosunku do czynu opisanego w pkt. 1 części wstępnej zaskarżonego wyroku nie zachodzi okoliczność wyłączająca jego ściganie na podstawie art. 17 § 1 pkt. 11 k.p.k. Podzielić należało w tej mierze pogląd zawarty w wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 2 lutego 2006 r., sygn. II AKa 360/05, LEX nr 171995, OSAW 2007/1/12, OSA 2008/3/14, iż: „W przypadku przyjęcia konstrukcji czynu współukaranego sąd nie wydaje w wyroku uniewinniającego odnośnie tego czynu ani nie umarza w tej części postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt. 11 k.p.k., lecz w wyroku skazującym, zgodnie z art. 413 § 2 pkt 1 k.p.k., uzupełnia opis czynu będącego podstawą skazania i wymiaru kary. Pogląd Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu zaaprobowany został przez glosatorów: P. Gensikowskiego - GSP-Prz.Orz. 2007/1/145/ i M. Rzewuskiego - Prokurator 2007/1/113-117. Dla poparcia wskazanego wyżej stanowiska Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu zasadnym jest przywołanie argumentów przytoczonych w glosie P. Gensikowskiego, który wskazał na szereg argumentów przemawiających przeciwko umorzeniu postępowania karnego na podstawie art. 17 § 1 pkt. 11 k.p.k. w razie przyjęcia przez sąd konstrukcji czynu współukaranego. Po pierwsze, okolicznością wyłączającą ściganie nie jest popełnienie czynu zabronionego o stopniu społecznej szkodliwości większej niż znikoma w sytuacji, gdy ustawa wyraźnie tego nie przewiduje. Po drugie, skutkiem umorzenia w zakresie czynu współukaranego byłaby zgodnie z art. 454 § 1 k.p.k. – niemożność skazania sprawcy za to zachowanie, gdyby sąd odwoławczy przyjął, że nie zachodzą warunki do przyjęcia konstrukcji czynu współukaranego. W tej sytuacji jedynym rozwiązaniem pozostawałoby zatem uchylenie zaskarżonego wyroku do ponownego rozpoznania w części dotyczącej czynu współukaranego, choć w świetle art. 434 § 1 k.p.k. i ta możliwość byłaby wyłączona, gdyby wyrok sądu I instancji został zaskarżony jedynie na korzyść oskarżonego. Po trzecie, stanowisko, iż w razie przyjęcia konstrukcji czynu współukaranego należy umorzyć postępowanie karne, prowadzi do następstw niemożliwych do zaakceptowania nie tylko na etapie postępowania sądowego, ale także na etapie postępowania przygotowawczego. W razie uznania czynu współukaranego za ujemną przesłankę procesową należałoby postępowanie przygotowawcze w tym zakresie umorzyć albo też sprawę co do czynu współukaranego wyłączyć do odrębnego rozpoznania, a dopiero następnie wydać postanowienie o umorzeniu.

W związku z powyższym, wskazanym jest postulowanie akceptacji dla stanowiska obranego przez Sąd Apelacyjny we Wrocławiu, wyrażony w wyroku z dnia 2 lutego 2006 r., sygn. II AKa 360/15. Zainicjowany przez Sąd I instancji sposób rozstrzygnięcia w przedmiocie czynu współukaranego już w opisie przestępstwa przypisanego oskarżonej w pkt. I części dyspozytywnej wyroku, umożliwi transparentne i wszechstronne oddanie całej zawartości kryminalnej zachowania się sprawcy i uwzględni przy tym fakt popełnienia czynu współukaranego przy wymiarze kary za przestępstwo główne w taki sam sposób, jak w przypadku konieczności wymierzenia kar jednostkowych i następnie kary łącznej. Takie właśnie orzeczenie zapadło w niniejszej sprawie dotyczącej oskarżonej S. S.. Oznacza ono zatem, czego zdaje się nie zauważać prokurator, również skazanie oskarżonej za czyn opisany w pkt. 1 części wstępnej zaskarżonego wyroku.

Wniosek

1. O zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wskazanie rozstrzygnięcia o umorzeniu postępowania w zakresie czynu opisanego w pkt. 1 jego części wstępnej na podstawie art. 17 § 1 pkt. 11 k.p.k. wobec stwierdzenia, że zachodzi inna okoliczność wyłączająca jego ściganie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek prokuratora nie zasługiwał na uwzględnienie, bowiem nie zachodziła negatywna przesłanka procesowa określona w art. 17 § 1 pkt. 11 k.p.k.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok został utrzymany wobec oskarżonej w mocy w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wobec niezasadności zarzutu apelacji należy stwierdzić, że wyrok wydany przez Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze był w pełni zasadny, zaś samo postępowanie nie jest obarczone żadną wadą, która winna skutkować jej uwzględnieniem z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

---------------------------------------------------------------------

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

---------------------------------------------------------------------------------

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

--------------

-------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

O kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art. 636 § 1 k.p.k.

7. PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Brak umorzenia postępowania w stosunku do czynu opisanego w pkt. 1 części wstępnej zaskarżonego wyroku w oparciu o art. 17 § 1 pkt 11 k.p.k.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana