Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1168/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. P.

w dniu 15 stycznia 2021r. o godz. 23:10 w miejscowości Z. gm. S., kierował w strefie ruchu lądowego, samochodem osobowym m-ki R. o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości 1,8 ‰ alkoholu w wydychanym powietrzu

- tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. W dniu 15 stycznia 2021r. oskarżony K. P. był u swojej koleżanki K. I. w miejscowości Z., gdzie spożywał alkohol w postaci wódki.

2. Około godz. 23:00 oskarżony postanowił wyjechać z imprezy. Wsiadł na miejsce kierowcy do swojego samochodu m-ki R. i wyjechał z posesji.

3. Około godziny 23:00 K. P. kierując samochodem m-ki R. poruszał się drogą publiczną w miejscowości Z.. W pewnym momencie zatrzymał pojazd na drodze i zaczął wykonywać manewr cofania. Podczas manewru zjechał z drogi i tyłem samochodu uderzył w ogrodzenie posesji nr (...). Z samochodu wyszedł mężczyzna siedzący na przednim siedzeniu pasażera i zaczął wypychać samochód. Wtedy do samochodu podeszli mężczyźni (Ł. M. i M. J.), którzy stali wtedy na dworze przy ognisku, na posesji obok i z odległości ok. 10 m obserwowali samochód prowadzony przez oskarżonego, od momentu jego zatrzymania się na drodze i wycofywania. Kiedy podeszli do samochodu z miejsca od strony kierowcy wyszedł K. P.. Tłumaczył się, że go ściągnęło. Mężczyźni widząc, że kierujący uszkodził sąsiadce płot postanowili, że spiszą z nim oświadczenie i w tym celu K. P. podał im swój dowód osobisty. W pewnym momencie na drodze zatrzymał się inny samochód m-ki M., z którego wyszło 5 młodych mężczyzn. Jeden z nich powiedział do K. P., że dostanie i mężczyźni zaczęli się bić. Po chwili wsiedli do swojego samochodu i odjechali, zabierając ze sobą pasażera samochodu R.. Obserwujący tą sytuację Ł. M., w czasie, gdy mężczyźni się bili zadzwonił po policję. Do przyjazdu funkcjonariuszy oskarżony K. P. nie spożywał żadnego alkoholu.

4. Oskarżony K. P. zadzwonił do kolegi P. J., mówiąc mu żeby przyjechał na miejsce zdarzenia. Pojechał tam z K. O., która kierowała samochodem, a po drodze zabrali M. B. (1), który szedł poboczem w ich stronę od miejsca zdarzenia. M. B. (1) był wcześniej na miejscu zdarzenia, gdyż podwiózł go tam P. T. ale postanowił iść w kierunku domu K. I.. Kiedy przyjechali na miejsce zdarzenia, była już policja. P. J. zapytał się kolegi K. P. co się stało, a ten powiedział mu, że uderzył w płot i przyjechała policja. Po czynnościach K. O. dowiedziała się od P. J., że K. P. jechał samochodem i wypadł z drogi. Na miejscu nie widzieli, żeby oskarżony spożywał jakieś płyny. M. B. (1) K. P. powiedział, że chciał zawrócić w tym miejscu i cofając wpadł do rowu.

5. Oskarżony posiadał otarcia naskórka i opuchliznę na rękach i na twarzy, jednak oświadczył funkcjonariuszom, którzy przyjechali na miejsce, że nie potrzebuje pomocy medycznej i nie zna mężczyzn, którzy go napadli. Został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu urządzeniem (...) o numerze (...) z wynikami :

-

o godzinie 23:44 – wynik 0,85 mg / l,

- o godzinie 00:00 – wynik 0,80 mg / l,

- o godzinie 00:17- wynik 0,79 mg / l,

Następnie funkcjonariusze udali się z K. P. do Komisariatu Policji w S., celem przeprowadzenia badania na urządzeniu ALKOMETR A2.0 603/98 na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu z wynikami:

-

o godzinie 00:19 – wynik 0,76 mg / l,

- o godzinie 00:21 – wynik 0,81 mg / l

- o godzinie 00: 38 – wynik 0,62 mg / l

Funkcjonariusze zatrzymali oskarżonemu prawo jazdy o nr (...) wydane przez Starostę (...). Podczas sporządzania protokołu badania stanu trzeźwości K. P. wskazał, że ma 179 cm wzrostu i waży 97 kg, jest zdrowy, nie leczy się psychiatrycznie, ani odwykowo, a w dniu 15.01.2021r. o godz. 20:00 wypił 100 ml wódki. Samochód zabezpieczył P. J..

6. Oskarżony K. P. uszkodził ogrodzenie M. B. (2) tj. właścicielki posesji nr (...) w Z.. Po zdarzeniu osobiście przyjechał do niej i zapłacił 70 zł. tytułem naprawienia szkody.

7. Według biegłego sądowego na podstawie oznaczonych poziomów alkoholu można oznaczyć stężenie alkoholu u podejrzanego o godzinie 23:10 i wynosiło ono 1,8 promila. Ponadto biegły uznał, że na podstawie oznaczonych poziomów alkoholu należy uznać, że zarówno wersja podawana przez podejrzanego o spożyciu alkoholu w ilości 100 ml 40 %wódki o godz. 20:00, jak również wersja podawana przez świadków o spożyciu przez podejrzanego alkoholu w ilości 200 ml 40 % wódki o godz. 20:00, nie znajduje odzwierciedlenia w spójnych badaniach stężeń alkoholu w powietrzu wydechowym podejrzanego i wskazuje na znacznie zaniżone ilości spożytego alkoholu przez podejrzanego przed zdarzeniem.

8. Oskarżony K. P. ma 20 lat. Jest synem W. i R. z.d. K.. Posiada wykształcenie gimnazjalne i nie ma wyuczonego zawodu. Jest kawalerem, na utrzymaniu rodziców. Nie posiada majątku. Nie leczył się psychiatrycznie. W chwili czynu nie był osobą uprzednio karaną. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Koninie z dnia 10.06.2022r. w sprawie o sygn. akt II K 514/22 został skazany za czyn z art. 288 § kk.

zeznania świadka K. O. k. 39-40, 178

zezna zeznania świadka P. J. k. 45-46, 128-129, 185

zeznania świadka K. I. k. 119- 120, 178-178v

zezna zeznania świadka P. J. k. 45-46, 128-129, 185

zeznania świadka Ł. M. k. 12-13, 176v-177

zeznania świadka M. J. k. 18-19, 177-177v

tablica poglądowa nr 1 k. 107

protokół okazania k. 108-110,

protokół okazania k. 111- 113

zeznania świadka K. O. k. 39-40

zeznania świadka P. J. k. 45-46, 185

zeznania świadka M. B. (1) k. 72-73, 132-133, 179 -179v

zeznania świadka P. T. k. 124-125, 178v-179

notatka urzędowa- k. 1

oświadczenie k. 2

protokoły z przebiegu badania stanu trzeźwości – k.3, 5

świadectwa wzorcowania k. 4, 6

postanowienie o zatrzymaniu prawa jazdy k- 22

notatka urzędowa- k. 1

zeznania świadka M. B. (2) k. 62-63, 177v-178

opinia sądowa k. 48, 141

dane osobo- poznawcze oskarżonego- k. 176-176v

dane o karalności- k. 85, 184

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

wyjaśnienia oskarżonego

zeznania świadków

zeznania świadków

zeznania świadków

opinia biegłego

dowód z dokumentów

Oskarżony K. P. zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak i przed sądem nie przyznał się do zarzucanego mu czynu, odmawiając składania wyjaśnień.

Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie nie przyznania się do winy sąd uznał za niewiarygodne. Ustalenia stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie sąd poczynił zarówno na podstawie osobowego materiału dowodowego, jak i dowodów z dokumentów.

Za w pełni wiarygodne sąd uznał przede wszystkim zeznania świadków Ł. M. oraz M. J., którzy obserwowali samochód prowadzony przez oskarżonego i jego tor jazdy na drodze, w tym moment, kiedy starał się wycofać i uderzył w płot. Według relacji świadków, to oskarżony prowadził w dniu zdarzenia samochód. To on cały czas siedział za kierownicą samochodu R., wysiadł z samochodu z miejsca kierowcy, a w samochodzie był jedynie pasażer, który wysiadł z samochodu z przedniego siedzenia pasażera i to on próbował wypychać z rowu samochód prowadzony przez oskarżonego. Wyżej wskazani świadkowie byli przekonani, że samochodem w dniu zdarzenia kierował właśnie oskarżony, a wskazać należy, iż sąd nie dopatrzył się żadnego powodu, aby świadkowie ci składając zeznania po uprzednim pouczeniu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, mieliby konfabulować w przedmiotowej sprawie. Podkreślić należy, że każdy z tych świadków wskazał na okazanej im tablicy poglądowej oskarżonego K. P. jako osobę, która w dniu zdarzenia kierowała samochodem. W sądzie podali, że to on na 100 % kierował wtedy samochodem. Ich zeznania nawzajem się uzupełniają i są spójne z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w niniejszej sprawie. Warto wskazać, że znajomi oskarżonego zeznali, że oskarżony w dniu zdarzenia pił alkohol, a potem wsiadł za kierownicę i odjechał z miejsca, gdzie mieli wspólne spotkanie. Z relacji świadka P. J. wynika jednoznacznie, że K. P. pił alkohol, a potem wsiadł do swojego samochodu i odjechał z miejsca, gdzie była impreza.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków P. J., K. O. i M. B. (1) oraz K. I., albowiem brak było jakichkolwiek podstaw by odmówić im waloru wiarygodności. Z ich spójnych zeznań jednoznacznie wynikał, że K. P. w dniu 15 stycznia 2021r. wieczorem spożywał alkohol w domu koleżanki, a potem wsiadł do samochodu i odjechał, a następnie zadzwonił do kolegi mówiąc, że wpadł do rowu i potrzebuje pomocy. Ich zeznania korespondują z zeznaniami świadków Ł. M. oraz M. J. i wspólnie tworzą jednolity stan faktyczny. Wskazać jednak należy, iż zeznania świadków

P. J. i K. I. sąd uznał za niewiarygodne tylko w zakresie, w którym wskazali, że ich kolega K. P. na imprezie wypił o godz. 20:00 ok. 200 ml. wódki. Zdaniem biegłego ta ilość spożytego alkoholu jest zaniżona, biorąc pod uwagę wykazane u oskarżonego po godz. 23:00 stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu. Zauważyć należy, że świadkowie ci mogli nie mieć dokładnej wiedzy na temat ilości spożywanego wtedy alkoholu przez kolegę.

Za polegające na prawdzie sąd uznał również zeznania P. T., który zeznał, że tego wieczoru podwoził kolegę M. B. (1) na imprezę do koleżanki do Z. i widział K. P. przy swoim samochodzie, który był w rowie. Tam zostawił M. B. (1) i odjechał. Jego zeznania korespondują z zeznaniami M. B. (1).

Analizując treść opinii biegłego, sąd doszedł do przekonania, iż opinia została sporządzona rzetelnie i starannie, a wnioski w niej zawarte należało uznać za trafne i prawdziwe – oparte na wiedzy medycznej i wieloletnim doświadczeniu w opiniowaniu spraw w tym zakresie.

Na podstawie zebranego materiału dowodowego nie sposób jest ustalić w sposób kategoryczny ilości alkoholu spożywanego przez oskarżonego, przed tym jak wsiadł do swojego samochodu i wyjechał na drogę publiczną. Biegły sądowy nie miała jednakże wątpliwość, że były to większe ilości niż 200ml 40% wódki, a stężenie alkoholu u podejrzanego o godzinie 23:10 wynosiło 1,8 promila.

Za wiarygodne należało uznać także zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie sądu wątpliwości. Ponadto nie budziła wątpliwości także sprawność urządzenia, za pomocą którego dokonywano pomiaru zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, gdyż posiadało ono ważne świadectwo legalizacji.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia oskarżonego

j.w

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

K. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Artykuł 178a § 1 k.k. penalizuje czyn polegający na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających. Zgodnie z art. 115 § 16 k. k. człowiek znajduje się w stanie nietrzeźwości, gdy zawartość alkoholu w jego krwi przekracza 0, 5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego te wartość, lub gdy zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg , albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Występek przewidziany w art. 178a § 1 k. k. jest przestępstwem formalnym, które może nastąpić bez względu na to czy zaistniał jakikolwiek skutek. Stronę podmiotową tego występku stanowi umyślność.

Oskarżony K. P. wypełnił swoim zachowaniem przedmiotową stronę występku z art. 178a § 1 k. k., gdyż będąc w stanie nietrzeźwości, mając stężenie 1,8 promila alkoholu w wydychanym powietrzu, wsiadł do samochodu i wyjechał nim na drogę publiczną. Oskarżony, jako dorosły, choć młody jeszcze mężczyzna, miał pełną świadomość, iż po spożywaniu alkoholu może znajdować się w stanie nietrzeźwości i nie powinien wsiadać za kierownicę. Analiza dowodów zebranych w sprawie wskazuje, iż oskarżony działał umyślnie z zamiarem ewentualnym, gdyż zdając sobie sprawę, że może znajdować się w stanie nietrzeźwości, przewidywał możliwość popełnienia przestępstwa i godził się na to.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, będący przedmiotem analizy i oceny sądu, pozwala na przypisanie oskarżonemu winy, gdyż w czasie swojego bezprawnego i karalnego zachowania, mając możliwość podjęcia decyzji zgodnej z wymogami prawa, nie dał posłuchu normie prawnej.

Stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego należy ocenić jako znaczny. Zgodnie z art. 115 § 2 kk, przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu sąd bierze pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu w przedmiotowej sprawie sąd wziął pod uwagę elementy przedmiotowe i podmiotowe uznając, iż jest on znaczny. Przemawia za tym opisana wyżej postawa oskarżonego oraz stopień i rodzaj naruszonego dobra jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji. Sam fakt prowadzenia samochodu przy takim (wykrytym u oskarżonego) stężeniu alkoholu w wydychanym powietrzu powoduje, że dany kierowca stwarza niebezpieczeństwo dla innych uczestników ruchu.

Jako okoliczność obciążającą sąd potraktował oskarżonemu nagminność tego typu przestępstw i to w skali ogólnokrajowej. Jako okoliczność łagodzącą sąd uwzględnił uprzednią niekaralność oskarżonego w momencie zdarzenia. Zauważyć jednak należy, iż w aktualnej karcie karnej widnieje obecnie skazanie oskarżonego K. P. za czyn z art. 288 § 1 k.k.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. P.

pkt. 1

pkt. 2

pkt. 4

Mając powyższe na uwadze, kierując się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k. k., uwzględniając stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, sąd na podstawie 178a § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 180 stawek grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych uznając, iż jest ona adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. W ocenie sądu wymierzona oskarżonemu kara w pełni zrealizuje wobec oskarżonego funkcję wychowawczą i represyjną, a jednocześnie stanowić będzie wystarczające ostrzeżenie na przyszłość.

Z uwagi na fakt, iż oskarżony dopuścił się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, prowadząc pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości, sąd na podstawie art. 42 § 2 k. k. (w brzmieniu obowiązującym od dnia 18 maja 2015r.) orzekł w stosunku do K. P. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Nadmienić należy, iż okres wymierzonego zakazu jest okresem minimalnym, bowiem w myśl wyżej cytowanego przepisu sąd orzeka, na okres nie krótszy niż 3 lata, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji popełni to przestępstwo w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających.

Wobec popełnienia przez oskarżonego przestępstwa z art. 178a § 1 kk. sąd zobligowany był również w myśl przepisu art. 43a § 2 kk orzec od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości od 5.000,00 złotych do 60.000,00 złotych. Zasądzając w przedmiotowym wyroku świadczenie pieniężne w minimalnej kwocie 5000,00 złotych sąd kierował się stanem nietrzeźwości oskarżonego i jego sytuacją materialną.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

pkt. 3

Zgodnie z art. 63 § 4 k.k. sąd zaliczył na poczet orzeczonego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 15 stycznia 2021r..

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt. 5

Na podstawie art. 627 kpk, uwzględniając sytuację rodzinną i finansową oskarżonego, sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w wysokości 1169,50 złotych na które składają się poniesione koszty postępowania przygotowawczego w kwocie 969,50 złotych oraz koszty postępowania sądowego (20,00 złotych z tytułu opłaty od doręczenia wezwań i innych pism), a nadto kwotę 180,00 złotych tytułem opłaty od wymierzonej kary grzywny. Sąd nie znalazł podstaw do zwolnienia oskarżonego od poniesionych w sprawie kosztów postępowania, bowiem oskarżony jest osobą młodą (ma 20 lat) i zdrową, zatem powinien znaleźć pracę, by pokryć wszystkie koszty związane z toczącym się wobec niego postępowaniem karnym, tym bardziej, że był w stanie ponieść koszty związane z ustanowionym w sprawie obrońcą z wyboru. Oskarżony wprawdzie wskazuje, że nie ma zawodu i jest na utrzymaniu rodziców, jednakże tak jak wyżej wskazano, brak jest jakichkolwiek przeciwskazań, żeby podjął pracę i uiścił wszystkie koszty związane z postępowaniem, które sam zainicjował swoim przestępnym zachowaniem.

1Podpis

sędzia Joanna Urbańska –Czarnasiak