Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V K 51/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 października 2019 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Dziekańska

Protokolant: Mikołaj Wypijewski, A. T., B. C.

przy udziale Prokuratora Marcina Przestrzelskiego, M. B.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 9 kwietnia, 12 czerwca, 17 lipca, 17 września i 21 października 2019 roku w W.

sprawy M. G. , syna P. i L. z domu D., urodzonego
12 sierpnia 1973 roku w W.

oskarżonego o to, że: w dniu 11 października 2018 roku w W. przy Al. (...), przy zejściu na stację (...), wykonując z ramienia (...) Sp. z o.o. obowiązki kwalifikowanego pracownika ochrony fizycznej, przekroczył upoważnienia wynikające z art. 36 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia, naruszając w ten sposób dobra osobiste D. W. w postaci jego nietykalności cielesnej w ten sposób, że użył środka przymusu bezpośredniego w postaci chemicznego środka obezwładniającego, to jest ręcznego miotacza substancji obezwładniających wymienionego w art. 12 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej, poprzez rozpylenie bezpośrednio w twarz D. W. gazu łzawiącego, jak również użył tego środka pomimo braku przesłanek określonych w art. 11 pkt 2, 5, 8, 10 i 13 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej, czym działał na szkodę D. W., tj. o czyn z art. 217 § 1 k.k. w zb. z art. 50 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia w zw. z art. 11 § 2 k.k.

1.  uznaje M. G. za winnego dokonania zarzucanego mu czynu, czym wypełnił dyspozycję art. 217 § 1 k.k. w zb. z art. 50 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 50 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 37a k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

2.  na podstawie art. 41 § 1 k.k. orzeka wobec M. G. zakaz wykonywania zawodu pracownika ochrony osób i mienia na okres 2 (dwóch) lat,

3.  na podstawie art. 34 § 3 k.k. w zw. z art. 72 § 1 pkt 2 k.k. orzeka wobec M. G. obowiązek przeproszenia D. W. na piśmie,

4.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec M. G. obowiązek zadośćuczynienia poprzez zapłatę na rzecz D. W. kwoty 1.000 (jeden tysiąc) złotych,

5.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. K. kwotę 756 (siedemset pięćdziesiąt sześć) złotych plus podatek VAT, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu,

6.  na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od M. G. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych tytułem wydatków oraz kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem opłaty,

7.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od kosztów wynagrodzenia obrońcy z urzędu obciążając wydatkami w tym zakresie Skarb Państwa.