Sygn. akt VI Ka 319/22
Dnia 28 października 2022 r.
Sąd Okręgowy w Elblągu VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Elżbieta Kosecka - Sobczak
Protokolant: stażysta Anna Mościcka
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Elblągu Barbary Kamińskiej
po rozpoznaniu w dniu 28 października 2022 r. w Elblągu sprawy
A. J. s. W. i T. ur. (...) w B.
oskarżonego o czyn z art. 244 kk
z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Braniewie
z dnia 31 maja 2022 r. sygn. akt II K 531/21
I. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok,
II. zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie przed sądem II instancji.
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
VI Ka 319/22 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
Wyrok Sądu Rejonowego w Braniewie z 31 maja 2022r. w spr. II K 531/21 |
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☒ obrońca |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
1.3. Granice zaskarżenia |
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
☐ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
1.4. Wnioski |
☒ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
2.1. Ustalenie faktów |
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
1. |
A. J. |
Karalność oskarżonego Czyn z art. 244 kk |
Informacja z KRK |
k.171-173 |
|
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
2.2. Ocena dowodów |
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
1. |
Informacja z KRK |
Informacja została sporządzona przez podmiot do tego uprawniony, jej treść nie była kwestionowana przez strony, stąd dowód ten zasługuje na wiarygodność. |
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
1. |
Błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Obrońca w apelacji podniósł zarzut błędu w ustaleniach faktycznych z art. 438 pkt. 3 kpk. Na wstępie należy zauważyć, że bezspornym jest, iż wobec oskarżonego został orzeczony zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, który obowiązywał w czasie czynu. Taki zakaz ma pełnić przede wszystkim funkcję prewencyjną, wykluczając z ruchu osoby stwarzające niebezpieczeństwo w komunikacji. W wyroku SN z dnia 5 maja 2009 r., IV KK 432/08 stwierdzono że, żadne reguły interpretacyjne, w tym odwołanie się do treści art. 42 § 1 k.k., nie upoważniają do ograniczenia zakresu orzeczonego zakazu tylko do miejsc określonych w dyspozycji art. 178a § 2 k.k. tj. dróg publicznych i stref zamieszkania. Orzeczony wobec oskarżonego zakaz, nie ograniczający się do dróg publicznych i stref zamieszkania, spełniać zaś miał, oprócz funkcji represyjnej i prewencyjnej również funkcję ochrony bezpieczeństwa w komunikacji. Funkcja ochronna ma być realizowana we wszystkich miejscach, gdzie odbywa się ruch lądowy. Przy czym ruchem lądowym w rozumieniu orzeczonego zakazu jest nie tylko ruch na drogach publicznych, w strefach zamieszkania, ale również ruch w miejscach dostępnych dla szerszego spektrum osób (nawet jeżeli miejsce takie potocznie można nazwać podwórkiem czy przydomową drogą). A w realiach niniejszej sprawy- wbrew stanowisku obrońcy- to miejsce w którym oskarżony prowadził pojazd było takim miejscem. Obok parkujących tam samochody mieszkańców (przy czym na filmie widać więcej niż trzy samochody mieszkańców, na które powołał się w apelacji skarżący), mogły tam bowiem wjeżdżać inne osoby, brama do terenu była bowiem otwarta. Sam obrońca wskazuje w apelacji, iż droga przy budynku była dostępna dla innych, nieoznaczonych użytkowników np. kurierów czy listonoszy, co należy łączyć z faktyczną dostępnością i rzeczywistym wykorzystaniem tego miejsca dla ruchu pojazdów i innych osób niż mieszkańcy budynku. W to zaś wpisuje się też uwaga sądu orzekającego o dostępności miejsca zdarzenia także dla gości mieszkańców budynku, pieszych, w tym dzieci. Skoro zaś ruch drogowy (i to nie tylko ograniczony do mieszkańców) się faktycznie tam odbywał, to – wbrew argumentom z apelacji obrońcy- należało zgodzić się z ustaleniami sądu I instancji wskazującymi na wyczerpanie przez oskarżonego znamion czynu z art. 244 kk. Ponadto z apelacji obrońcy wynika, iż sąd I instancji, przy wyborze odpłaty karnej, niewystarczająco uwzględnił specyficzne okoliczności czynu, w tym krótki odcinek drogi przejechanej przez oskarżonego czy motywację związaną z chęcią pomocy sąsiadce. Jednak należy podkreślić iż sąd orzekający okoliczności te dostrzegł, czego wyrazem jest (szerzej opisana w pisemnym uzasadnieniu wyroku) rezygnacja z wymierzenia najsurowszej kary tj. pozbawienia wolności wynikającej z sankcji art. 244 kk, i poprzez zastosowanie dobrodziejstwa z art. 37a§1kk, orzeczenie niezbyt wysokiej kary grzywny 100 stawek dziennych po 20 zł. Przy czym sąd uwzględnił przy kształtowaniu kary także dotychczasową karalność oskarżonego, co obrona z oczywistych względów pomija. Natomiast przytoczone przez obrońcę ww okoliczności nie mają w realiach niniejszej sprawy aż takiego wydźwięku by stosować umorzenie postepowania, po postulowanym przez obronę przyjęciu znikomego stopnia społecznej szkodliwości, skoro oskarżony umyślnie naruszył zakaz, i to w zamiarze bezpośrednim, mając w pełni świadomość nałożonego na niego zakazu, do którego się nie dostosował. Tym bardziej, że do udzielenia pomocy sąsiadce wystarczyłoby uruchomienie pojazdu- a nie widoczna na zdjęciu- dalsza jazda tym pojazdem przez oskarżonego. Reasumując, to zarzut i argumenty podniesione w apelacji obrońcy nie mogły służyć skutecznemu wykazaniu takich błędów, które by miały służyć do wzruszenia zaskarżonego wyroku. |
||
Wniosek |
||
O zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku: - i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, - i umorzenie postępowania karnego na podstawie art. 17§1 pkt. 3 kpk z uwagi na znikomą społeczna szkodliwość czynu. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Z przyczyn dla których zarzut z apelacji i argumenty podniesione w apelacji, a w konsekwencji wnioski końcowe o zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego lub o uchylenie wyroku i umorzenie postępowania nie zasługiwały na uwzględnienie. Ponadto brak było podstaw do uchylenia wyroku i przekazania sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, gdyż nie zachodziły warunki z art. 437§2 zdanie drugie kpk do takiego postąpienia, a nadto obrona nie wskazywała nawet by zaszły powody do przeprowadzenia na nowo przewodu w całości. |
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
1. |
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
Cały wyrok |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
Z przyczyn dla których zarzut z apelacji i argumenty podniesione w apelacji, a w konsekwencji wnioski końcowe nie zasługiwały na uwzględnienie. |
|
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
Zwięźle o powodach zmiany |
|
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
1.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
4.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
6. Koszty Procesu |
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
Pkt. II |
W ustalonych okolicznościach sprawy, pomimo iż apelacja obrońcy oskarżonego nie zasługiwała na uwzględnienie, to zachodziły podstawy do zwolnienia oskarżonego od kosztów postępowania odwoławczego z uwagi na sytuację materialno-rodzinną oraz konieczność zapłaty grzywny (art. 624§1kpk) |
7. PODPIS |