Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 maja 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Jerzy Zalasiński

po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2014r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania C. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 24 czerwca 2013 r. (Nr (...))

w sprawie C. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala C. K. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od dnia 01 czerwca 2013 roku do dnia 29 lutego 2016 roku.

Sygn. akt IV U 963/13

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 24.06.2013r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu C. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W uzasadnieniu decyzji ZUS podniósł, że Komisja Lekarska ZUS stwierdziła, że ubezpieczony jest zdolny do pracy.

Od decyzji tej odwołanie wniósł ubezpieczony C. K. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty. W uzasadnieniu decyzji podniósł, iż schorzenia, na które cierpi nie pozwalają mu na wykonywanie pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. Uzasadniając swoje stanowisko podniósł te same argumenty co w uzasadnieniu decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje.

Ubezpieczony C. K. urodzony (...) do dnia 31.05.2013r. był uprawniony do okresowej renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W dniu 15.04.2013r. wystąpił z wnioskiem o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres dołączając zaświadczenie o stanie zdrowia. Po przeprowadzeniu badania lekarskiego Lekarz Orzecznik ZUS stwierdził, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy. Komisja Lekarska ZUS po stwierdzeniu u wnioskodawcy zaburzeń schizoafektywnych z długoletnią remisją, cech osobowości niedojrzałej, nadciśnienia tętniczego uznała go za zdolnego do pracy. Badając sporną okoliczność niezdolności do pracy Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy: psychiatry M. D. i psychologa A. B.. Biegli w swojej opinii (k. 17-21) stwierdzili u ubezpieczonego trwałą zmianę osobowości po chorobie psychicznej (F 62.1 wg. ICD-10). Schorzenia te, zdaniem biegłych, powodują częściową niezdolność do pracy na okres od 01 marca 1988r. do końca lutego 2016r.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Odwołanie jest uzasadnione.

Zgodnie z art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz.1118 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach określonych w ustawie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. Analiza materiału dowodowego zebranego w sprawie wskazuje, że ubezpieczony spełnia wszystkie warunki zawarte w tym przepisie. Odnośnie warunku niezdolności do pracy Sąd podzielił opinię biegłych, ponieważ została wydana przez lekarzy odpowiedniej specjalności po bezpośrednim zbadaniu ubezpieczonego i zapoznaniu się z dokumentacją lekarską. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych "niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu". Jednocześnie w art. 12 ust. 3 ustawy wskazano, iż "częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji". Ubezpieczony posiada kwalifikacje do wykonywania zawodu technika mechanika. Wykonywał również pracę szlifierza. W ocenie Sądu Okręgowego ubezpieczony znacznym stopniu utracił zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Wykazuje objawy labilności emocjonalnej z chwiejnością afektywną, lepkości tematycznej z trudnościami w przerzuceniu uwagi oraz nadmiernej dygresyjności, bierności oraz ograniczenia własnych zainteresowań. Ma trudności w nawiązywaniu relacji z otoczeniem. Przejawia osłabienie myślenia abstrakcyjnego i osłabienie pamięci bezpośredniej. W piśmie procesowym z dnia 30.04.2014r. organ rentowy zakwestionował opinię biegłych ponosząc, że obecnie ubezpieczony jest aktywny zawodowo. Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 17.01.2002r. sygn.. akt II UKN 709/00 (OSNP 2003/20/479) wykonywanie zatrudnienia przez ubezpieczonego, który kwalifikuje się do osób niezdolnych do pracy, nie pozbawia go prawa ubiegania się o świadczenia rentowe z ubezpieczenia społecznego. Wykładnię tę Sąd Okręgowy podziela w całej rozciągłości. Organ rentowy, poza stwierdzeniem, że nie zgadza się z wnioskami opinii biegłych nie przedstawił merytorycznych zarzutów do jej treści. W tej sytuacji Sąd uznał za niezasadny wniosek o powołanie innych biegłych.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 ¹⁴par.2 kpc orzekł jak w wyroku.