Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII U 895/12

WYROK

W IMIENIU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 04.12.2012 r.

Sąd Okręgowy / Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Świdnicy

Wydział VII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący-Sędzia : SSO Iwona Iwanek

Protokolant :st. sekretarz sądowy Kamila Rakowska

przy udziale zainteresowanego K. K.

po rozpoznaniu w dniu 04.12.2012 r. w Świdnicy

sprawy J. P. i K. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

o ustalenie obowiązku ubezpieczenia społecznego

na skutek odwołania J. P. i K. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

z dnia 26.04.2012r. Nr (...)

z dnia 26.04.2012r. Nr (...)

z dnia 26.04.2012r. Nr (...)

z dnia 26.04.2012r. Nr (...)

I.  zmienia zaskarżone decyzje strony pozwanej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.z dnia 26 kwietnia 2012 roku, znak: (...), znak: (...), znak: (...), znak: (...)w ten sposób, że ustala, że zainteresowany K. K.nie podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu, chorobowemu i zdrowotnemu jako pracownik u płatnika składek (...) Zakład (...), K. P.w Ż.w okresie od czerwca 2008 roku do sierpnia 2008 roku,

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz wnioskodawców J. P. i K. P. kwotę 60 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VII U 895/12

UZASADNIENIE

Wnioskodawcy J. P.i K. P.odwołali się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.z dnia 26.04.2012r. nr (...), (...), (...)i (...), z których pierwsza ustalała, że zainteresowany K. K.jako pracownik u płatnika składek tj. wnioskodawców (...)– zakład (...), od dnia 15.06.2008r. do 05.08.2008r. podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnym, rentowym, wypadkowemu, chorobowemu i zdrowotnemu a kolejnymi decyzjami ustalono wysokość podstawy wymiaru składek z poszczególnych tytułów. W uzasadnieniu odwołań wnioskodawcy wskazali, że nigdy nie doszło do zatrudnienia zainteresowanego, który jedynie usiłował takie zatrudnienie podjąć ale z uwagi na stan po spożyciu alkoholu do zawarcia jakiejkolwiek umowy o pracę nie doszło. zainteresowany wykradł z biurka niewypełnione zaświadczenie o zatrudnieniu po czym przedłożył je w banku. Zainteresowany odpowiadał za ten czyn w postępowaniu karnym.

W odpowiedzi na odwołanie strona pozwana wniosła o jego oddalenie podnosząc, że K. P.w wystawionym w dniu 08.08.2008r. zaświadczeniu potwierdził pozostawania K. K.w zatrudnieniu i z tego względu wobec innych dowodów organ rentowy przyjął wskazany w decyzji okres zatrudnienia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Wnioskodawcy J. P.i K. P.prowadzili działalność gospodarczą w postaci Zakładu (...)w Ż.i w ramach tej działalności zatrudniali pracowników. W okresie letnim roku 2008 u wnioskodawców pojawił się K. K., który chciał w ich zakładzie podjąć zatrudnienie. Wymieniony stawiał się kilkakrotnie w zakładzie i próbowano mu zlecać wykonywanie różnych prac jednak ostatecznie wnioskodawcy nie zdecydowali się zatrudnić zainteresowanego wobec stwierdzenia, że przychodzi on w stanie po spożyciu alkoholu. Na terenie zakładu znajdowało się pomieszczenie biurowe, w którym przechowywano różne bieżące dokumenty, także zaświadczenia o zatrudnieniu i wysokości wynagrodzenia. W nieustalonym dniu zainteresowanyK. K.wszedł w posiadanie zaświadczenia o zatrudnieniu, na którym znajdowała się jedynie pieczęć zakładu i podpis K. P. Zaświadczenie to nie zawierało żadnych innych zapisów. Zainteresowany K. K.nie zwracał się do wnioskodawców o wydanie takiego dokumentu.

W dniu 06.08.2008r. K. K. przedłożył wypełnione zaświadczenie w banku (...) S.A. we W. w celu przyznania kredytu gotówkowego. Zaświadczenie zostało wypełnione przez nieustaloną osobę – nie był to żaden z wnioskodawców - i stwierdzało zatrudnienie zainteresowanego w zakładzie wnioskodawców na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony za wynagrodzeniem 870,17zł. Na tej podstawie K. K. uzyskał kredyt w kwocie 4 937,50zł, którego nie spłacił.

Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 01 marca 2012r. (sygn. akt II K 1323/11) K. K.uznano za winnego czynu polegającego na tym, że wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą w celu osiągnięcia korzyści majątkowej po uprzednim wprowadzeniu w błąd przedstawiciela banku przez przedłożenie podrobionego zaświadczenia potwierdzającego nieprawdę co do zatrudnienia na czas nieokreślony w zakładzie wnioskodawców doprowadził do zawarcia umowy kredytowej i niekorzystnego rozporządzenia mieniem. W toku postępowania w oparciu o opinię biegłego z zakresu pisma ustalono, że na zaświadczeniu o zatrudnieniu K. K.jedynie podpis K. P.był nakreślony przez niego. Pozostała treść w postaci zapisów wyrazowych i cyfrowych nie zostały nakreślone ani przez K. P.ani przez J. P.

Pismem z dnia 05.03.2012r. Sąd Rejonowy w Wałbrzychu zwrócił się do Dyrektora strony pozwanej o rozważenie wszczęcia postępowania kontrolnego w stosunku do wnioskodawców wobec nie odprowadzania należności publicznoprawnych w związku z nielegalnym zatrudnieniem. Do pisma dołączono odpisy protokołów zeznań wnioskodawców w charakterze świadków. Strona pozwana zwróciła się do K. K.o złożenie dokumentów stwierdzających ewentualne zatrudnienie u wnioskodawców a w razie ich braku o złożenie pisemnych wyjaśnień co do okresu pozostawania w zatrudnieniu i wysokości osiąganego wynagrodzenia. Zainteresowany K. K.nie udzielił jakiejkolwiek odpowiedzi.

Zaskarżonymi decyzjami z dnia 26.04.2012r. strona pozwana ustaliła obowiązkowe podleganie ubezpieczeniom społecznym zainteresowanego K. K.jako pracownika wnioskodawców w okresie od czerwca do sierpnia 2008r. oraz wysokość podstawy wymiaru składek. W uzasadnieniu zaskarżonych decyzji powołano się przede wszystkim na to, że K. P.podpisał osobiście zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości zarobków K. K.

dowód: - akta ZUS

- akta Sądu Rejonowego w Wałbrzychu II K 1323/11

- zeznania świadka P. R. e- protokół k.83

- zeznania wnioskodawcy K. P. e-protokół k.67

- zeznania wnioskodawczyni J. P. e-protokół k.83

W oparciu o powyższe ustalenia Sąd zważył :

Odwołania są zasadne.

Zgodnie z treścią art. 6 ust.1 pkt. 1 i art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585) obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu podlegają osoby które są pracownikami od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku.

W niniejszej sprawie kwestię sporną stanowił sam fakt zatrudnienia zainteresowanego albowiem strona pozwana decyzje swoje oparła w zasadzie na podpisanym przez K. P.zaświadczeniu, w którym stwierdzono pozostawanie K. K.w zatrudnieniu oraz wysokość wynagrodzenia. Wnioskodawcy wskazywali, że nigdy nie zatrudniali zainteresowanego a tylko kilkakrotnie bywał on na terenie zakładu, gdzie chciał pracować, czego mu odmówiono z uwagi na nietrzeźwość zainteresowanego.

Stanowisko strony pozwanej nie podlegało uwzględnieniu z uwagi na brak jakichkolwiek dowodów pozwalających na przyjęcie, że K. K. wykonywał przez okres trzech miesięcy pracę w zakładzie wnioskodawców.

W szczególności dowodem takim nie może być przywoływane przez organ rentowy zaświadczenie skoro w postępowaniu karnym zostało ono uznane za podrobione i stwierdzające nieprawdę polegającą na wskazaniu, że zainteresowany jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas określony. W toku postępowania wykazano, że jedynie podpis na nim złożył K. P.a w pozostałym zakresie zaświadczenie wypełniła nieustalona osoba i nie był to żaden z wnioskodawców. K. K.twierdził wyjaśniając jako podejrzany, że to wnioskodawca wypełniał zaświadczenie, natomiast na rozprawie w charakterze oskarżonego oświadczył, że to wnioskodawczyni w jego obecności wypełniała druk zaświadczenia. Wynik postępowania nie potwierdził tych faktów. Z tej przyczyny nie sposób odmówić wiarygodności zeznaniom wnioskodawców, że zainteresowany wszedł w posiadanie podpisanego lecz nie wypełnionego druku zaświadczenia, który następnie wypełniła w sposób niezgodny z rzeczywistością osoba trzecia.

W postępowaniu karnym K. K. początkowo twierdził, że pracował u wnioskodawców około 3 miesięcy, po czym na rozprawie w charakterze oskarżonego wyjaśnił, że zatrudnienie trwało około 2 miesięcy.

Wreszcie wskazać należy, że przesłuchany w charakterze podejrzanego K. K.wyjaśnił, że wnioskodawca K. P.posiadał wspólnika o imieniu G.i właśnie to ta osoba wypłacała K. K.wynagrodzenie.

Okoliczności wyżej opisane w żadnej mierze nie uzasadniają wyprowadzenia zdecydowanego wniosku o wykonywaniu zatrudnienia przez K. K.na rzecz wnioskodawców. K. K., mimo dwukrotnego wezwania, nie stawiał się na rozprawie celem złożenia zeznań i usunięcia powstałych wątpliwości.

Organ rentowy, mimo ciążącego na nim obowiązku, nie przedstawił jakichkolwiek dowodów potwierdzających zatrudnienie K. K.w zakładzie wnioskodawców a te, które sąd zgromadził w niniejszym postępowaniu w postaci akt postępowania karnego oraz zeznań świadka P. R.i zeznań wnioskodawców nie pozwalają na ustalenie, że między wnioskodawcami a zainteresowanym doszło do realizowania cech charakterystycznych dla stosunku pracy.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznając odwołania za zasadne, na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżone decyzje. Orzeczenie o kosztach procesu oparto o przepis art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 k.p.c. w zw. § 6 i § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawach opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349 ze zm.).