Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 20/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lutego 2023 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – sędzia Andrzej Tekieli

Protokolant Joanna Szmel

przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Małgorzaty Kopczyńskiej

po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2023r.

sprawy K. K. ur. (...) w Z.

s. E., Z. z domu S.

oskarżonego z art. 178a § 1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Zgorzelcu

z dnia 27 października 2022 r. sygn. akt II K 560/22

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonego K. K.;

II.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze w kwocie 140 złotych, w tym wymierza mu opłatę w kwocie 120 złotych za II instancję.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 20/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Zgorzelcu z dnia 27 października 2022 r., sygn. akt II K 560/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca oskarżonego

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----------------

-------------------------------------------------

------------------

----------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----------------

-------------------------------------------------

------------------

----------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

--------------

------------------------------

--------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

--------------

------------------------------

--------------------------------------------------------------

  3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Rażąca niewspółmierność orzeczonej wobec oskarżonego K. K. kary w wymiarze 5 miesięcy pozbawienia wolności wobec zastosowania przez Sąd I instancji wadliwych kryteriów jej wymiaru w sytuacji, gdy prawidłowa ocena okoliczności dotyczących jej wymiaru uzasadnia orzeczenie kary w niższej wysokości.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W pierwszej kolejności zauważyć należy, iż oskarżony w wywiedzionym środku odwoławczym prawidłowo przytoczył określone w art. 53 k.k. dyrektywy wymiaru kary, jak i ugruntowane stanowisko orzecznicze dotyczące sytuacji, w której zarzut rażącej surowości wymierzonej kary może zostać uznany za słuszny. Nie jest to jednak – wbrew stanowisku skarżącego – sytuacja mająca miejsce w badanym postępowaniu.

Przypisany K. K. czyn z art. 178a § 1 k.k. zagrożony jest karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Jak wynika z akt badanej sprawy, oskarżony prowadząc pojazd mechaniczny w ruchu lądowym w dniu 27 sierpnia 2018 r. znajdował się pod znacznym wpływem substancji odurzających: amfetaminy i metamfetaminy, na co wskazuje opinia toksykologiczna, jak i okoliczności jego zatrzymania, bowiem nie był on w stanie zapanować nad prowadzonym pojazdem i uderzył w bramę wjazdową do posesji. Mając przy tym na uwadze całościową ocenę postawy oskarżonego, który prezentuje lekceważący stosunek do obowiązującego porządku prawnego, na co wskazuje jego uprzednia i wielkokrotna karalność, w tym o czyny z art. 244 k.k. ( karta karna k. 58 – 60 ), co znamionuje notoryczne niestosowanie się do nałożonych na niego zakazów prowadzenia pojazdów mechanicznych. Nie sposób wymierzonej mu kary 5 miesięcy pozbawienia wolności uznać w tej sytuacji za karę niewspółmiernie i rażąco surową.

Wobec powyższego przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanego mu czynu (następnie przez niego odwołane), wobec jego dotychczasowej postawy i uporczywego naruszania porządku prawnego nie stanowi okoliczności uzasadniającej zmianę zaskarżonego wyroku poprzez złagodzenie rozstrzygnięcia o karze.

Wbrew stanowisku apelującego, Sąd Rejonowy prawidłowo zastosował dyrektywy wymiaru kary z art. 53 k.k. słusznie zauważając, iż stopień winy i społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego przestępstwa był wysoki. Zgodzić należy się także ze stanowiskiem, iż nie można pobłażać kierowcom znajdującym się pod wpływem środków odurzających i decydującym się na prowadzenie pojazdów mechanicznych, stwarzając w ten sposób realne zagrożenie dla bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Subiektywne przekonanie oskarżonego o nadmiernej i rażącej surowości kary wymierzonej mu za popełnione przez niego przestępstwo nie jest wystarczające dla stwierdzenia słuszności zarzutu z art. 438 pkt 4 k.p.k. Przypomnieć również należy, iż immanentną cechą kary jest jej dolegliwość, co służyć ma celom wychowawczym na postawę oskarżonego.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku i orzeczenie wobec oskarżonego K. K. kary w niższym wymiarze.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

W przekonaniu Sądu Odwoławczego wymiar kary orzeczonej wobec K. K. określony został zgodnie z dyrektywami art. 53 k.k., odpowiada stopniowi winy i społecznej szkodliwości popełnionego czynu, a także właściwie realizuje cele zarówno prewencji indywidualnej, jak generalnej. Wobec powyższego nie było podstaw do uwzględnienia zawartego w apelacji wniosku o zmianę zaskarżonego wyroku w zakresie orzeczenia o karze, czego domagał się oskarżony.

4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd Odwoławczy utrzymał w mocy w całości zaskarżony wyrok wobec oskarżonego K. K..

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd Odwoławczy nie uwzględnił zarzutu podniesionego w apelacji oskarżonego, w pełni aprobując ustalenia i oceny Sądu I instancji leżące u podstaw wydanego orzeczenia. Nie było również konieczności ingerowania w jego treść z urzędu, dlatego też zaskarżony wyrok jako trafny i prawidłowy podlegał utrzymaniu w mocy.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

---------------------------------------------------------------------

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

---------------------------------------------------------------------

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

--------------------------------------------------------------------------------------------

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Sąd Odwoławczy na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze w kwocie 140 złotych, w tym 120 złotych opłaty za II instancję, której wysokość określono zgodnie art. 8 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. opłatach w sprawach karnych oraz ryczałt za doręczenie wyzwań innych pism w postępowaniu odwoławczym w wysokości 20 złotych, zgodnie z regulacją zawartą w § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym.

PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

orzeczenie o karze

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana