Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 514/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 listopada 2022 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Andrzej Tekieli

Protokolant Joanna Szmel

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w Bolesławcu Mai Zielińskiej

po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2022r.

sprawy A. R. ur. (...) w L.

c. R., L. z domu S.

oskarżonej z art. 278 § 1 i 5 kk

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonej

od wyroku Sądu Rejonowego w Bolesławcu

z dnia 20 czerwca 2022 r. sygn. akt II K 970/21

I.  zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonej A. R. w ten sposób, że uniewinnia oskarżoną od popełnienia zarzucanego jej czynu;

II.  stwierdza, że koszty sądowe w sprawie ponosi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 514/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Bolesławcu z dnia 20 czerwca 2022 r., sygn. akt II K 970/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca oskarżonego

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1. Obrazy przepisów prawa materialnego art. 438 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 278 § 1 i 5 k.k. w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonej poprzez błędne uznanie, iż oskarżona działała z góry powziętym zamiarem popełnienia przestępstwa, podczas gdy oskarżona nie miała świadomości, iż taka usterka istnieje, a ponadto wcześniejsze kontrole przeprowadzane w sierpniu 2020 r. oraz w grudniu 2020 r. nie wykazały żadnego nielegalnego poboru prądu.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

2. Obrazy przepisów prawa materialnego art. 438 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 278 § 1 i 5 k.k. w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonej, podczas gdy czyn ten w czasie jego popełnienia i wyrokowania w zakresie poboru energii elektrycznej w ilości nie mniejszej niż 1 kWh o wartości 0.61 zł, ze względu na wartość przywłaszczonego mienia stanowił wykroczenie określone w art. 119 § 1 k.w.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

3.  Rażącą niewspółmierność kary orzeczonej wobec oskarżonej, podczas gdy oskarżona nie popełniła czynu nawet nieumyślnie, nie była nigdy karana, a ponadto płaciła wszystkie rachunki, jakie otrzymywała od (...) S.A. w terminie, nie posiada żadnych zaległości w spłatach, co dowodzi jej szczerości i braku odpowiedniej wiedzy co do rzeczywistego stanu faktycznego układu pomiarowo-rozliczeniowego, a także stopień szkodliwości społecznej czynu był znikomy.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

4. Naruszenie art. 278 § 1 i 5 k.k. przez nieprawidłową wykładnię i wyrażenie błędnego poglądu prawnego, że zachowanie oskarżonej stanowiło nielegalny pobór energii. W ocenie oskarżonej analiza materiału dowodowego powinna doprowadzić do ustalenia, że przyczyną takiego stanu rzeczy był przepalający się przewód „0” na szynie sumującej przy liczniku oraz najprawdopodobniej było to stare zabezpieczenie instalacji elektrycznej (protokole kontroli nr (...) z dnia 17 lutego 2021 kontrolerów (...) S.A.).

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

5.  Błąd w ustaleniach faktycznych polegający na bezpodstawnym uznaniu, że:

1)  Oskarżona miała jakikolwiek wpływ na nielegalny pobór energii elektrycznej, podczas gdy nie posiadając wiedzy specjalistycznej nie mogła sprawdzić prawidłowości działania licznika;

2)  Oskarżona miała jakikolwiek wpływ na dokonanie nielegalnego poboru energii elektrycznej, podczas gdy w domu oskarżonej w tym czasie trwał remont, w tym instalacji elektrycznej, co mogło skutkować dokonaniem przez nich nielegalnej przeróbki;

3)  „Sam fakt wykonania obejścia licznika wymagał co prawda wiedzy z dziedziny elektryki, ale samo korzystanie z możliwości nielegalnego poboru energii już nie”, podczas, gdy oskarżona nie miała świadomości, iż taka usterka na liczniku istnieje;

4)  Oskarżona podpisując ugodę, na mocy której zobowiązała się do uiszczenia zaległych zobowiązań, uznała swoje sprawstwo, podczas gdy z przedmiotowej ugody wynikało, iż oskarżona jedynie zobowiązała się do spłaty zadłużenia, bez jednoznacznego wskazania a swoje sprawstwo, co świadczy jedynie o uczciwości oskarżonej i chęci polubownego rozwiązania sporu, a co więcej od momentu podpisania ugody regularnie spłacała każdą ratę zadłużenia, bez uchybień w terminie płatności;

5)  „Wyjaśnienia przedstawione przez oskarżoną stanowią przyjętą przez nią linię obrony i niewątpliwie zmierzała do uniknięcia odpowiedzialności karnej”, podczas gdy wyjaśnienia oskarżonej były spójne, klarowne i logiczne, zaś sama oskarżona nie miała skłonności do unikania odpowiedzi na zadawane jej pytania oraz tendencji do ukrywania prawdy.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

6.  Obrazy art. 7 k.p.k., poprzez dokonanie błędnej oceny dowodów a w szczególności zeznań oskarżonej oraz świadków skutkującej uznaniem, iż poprzez błędne uznanie, iż oskarżona działała z góry powziętym zamiarem popełnienia przestępstwa, podczas gdy oskarżona przedstawiła swoje wyjaśnienia w obszerny i klarowny sposób, zaś zarówno jej zeznania, jak i czynności przez nią dokonywane, tj. regularne płacenie za rachunki, zgoda na dokonywanie kontroli, brak z jej strony utrudniania pracy kontrolerów oraz brak z jej strony tendencji do zatajania prawdy i ukrywania faktów świadczą jedynie o braku świadomości na temat faktu, iż licznik jest bez napięcia, lecz energia elektryczna pobierana jest nielegalnie.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

7.  Obrazy przepisów postępowania art. 193 k.p.k. poprzez brak powołania biegłego z zakresu elektrotechniki, celem ustalenia przyczyn precyzyjnego stanu faktycznego,
a w związku z tym niewyjaśnienie czy oskarżona mogła dopuścić się zarzucanych jej czynów oraz czy oskarżona mogła wiedzieć o nielegalnym poborze prądu, w sytuacji, gdy brak powołania biegłego i wyjaśnienie spornych kwestii uniemożliwiło ustalenie prawidłowego stanu faktycznego i w rezultacie wpłynęło na skazanie oskarżonej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

8.  Rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie prawa materialnego polegające na dokonaniu błędnej wykładni przepisu art. 278 § 5 k.k. poprzez uznanie, iż zachowania oskarżonej polegające na dokonaniu bezprawnego uzyskania dostępu do źródła energii elektrycznej, podczas gdy czyn oskarżonej polegał jedynie na korzystaniu z tak wykonanego podłączenia, bez świadomości o jego istnieniu.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1 – 8

W ocenie Sądu Okręgowego apelacja zasługuje na uwzględnienie w zakresie, w jakim jej autor zarzucił zaskarżonemu wyrokowi naruszenie art. 7 k.p.k. poprzez uznanie, iż oskarżona A. R. dopuściła się czynu opisanego w akcie oskarżenia polegającego na nielegalnym poborze energii elektrycznej, tj. czynu
z art. 278 § 1 i 5 k.k.

Sąd I instancji przypisując oskarżonej popełnienie czynu z art. 278 § 1 i 5 k.k. wskazał, iż oskarżona działając z góry powziętym zamiarem, poprzez pominięcie układu pomiarowo-rozliczeniowego przez zasilenie instalacji odbiorczej domu bezpośrednio od strony zasilania, pomijając zabezpieczenie przedlicznikowe oraz licznik kWh, dokonała nielegalnego poboru energii elektrycznej w ilości nie mniejszej niż 1 kWh wartości 0,61 złotych, czym działała na szkodę (...) S.A. w K.. W tym miejscu wskazać należy, że przestępstwo kradzieży energii (elektrycznej, gazowej, cieplnej, wodnej, atomowej) uregulowane w art. 278 § 5 k.k. polega na bezprawnym uzyskaniu dostępu do źródła energii z pominięciem przyjmowanego w stosunkach danego rodzaju sposobu uzyskiwania lub korzystania z określonego rodzaju energii. Kradzież energii może przybierać różne formy czynności wykonawczej. Może ona polegać na podłączeniu do systemu dostarczającego dany rodzaj energii z pominięciem urządzenia mierzącego ilość wykorzystywanej energii oraz określającego wysokość opłaty za korzystanie. Przejawem kradzieży energii będzie uszkodzenie urządzenia rejestrującego ilość pobieranej energii, które następuje po legalnym przyłączeniu się sprawcy do systemu dostarczającego dany rodzaj energii, a także dokonywanie zmiany zapisu w urządzeniach rejestrujących ilość pobranej energii w taki sposób, iż nie zawiera informacji o faktycznie wykorzystanej przez sprawcę ilości energii (tzw. cofanie licznika) (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 lutego 2004 r. sygn. IV KK 302/03, LEX nr 109833).

W toku całego postępowania oskarżona konsekwentnie nie przyznawała się do zarzucanego jej czynu. Obowiązkiem sądu w takiej sytuacji jest ustosunkowanie się do jej wersji zdarzeń, a decyzja co do jej wiarygodności powinna być oparta na wszechstronnym rozważeniu okoliczności danej sprawy (art. 410 k.p.k.). Z treści wyjaśnień złożonych przez oskarżoną A. R. (k. 127, 170-171) wynika, że nie miała wiedzy na temat nielegalnego poboru prądu. Wskazała, iż w jej domu przeprowadzany był duży remont, zaś remontem tym zajmował się zmarły maż oskarżonej. Oskarżona posiadała wiedzę, że w trakcie remontu zmieniana była linia energetyczna, oraz że była przenoszona na zewnątrz budynku. Następnie po remoncie przyjechali pracownicy (...) S.A. i dokonali plombowania. Od tego czasu oskarżona otrzymywała symulacje za energię, które płaciła w terminie. Należy mieć na uwadze, że zarówno przed wykryciem nieprawidłowości na liczniku, jak i po, oskarżona płaciła rachunki za prąd regularnie w wyznaczonym terminie (k. 129-138). Ponadto, podczas wykrycia nieprawidłowości, kiedy kontrolujący zjawili się w domu oskarżonej, nie próbowała ich zatrzymać, spowolnić, ani odwieść od przeprowadzenia kontroli. Okoliczność ta znajduje potwierdzenie w zeznaniach świadków M. W. (k. 171) i M. J. (k. 186-187), którzy zgodnie wskazali, że oskarżona wpuściła ich do domu i nie utrudniała kontroli. Takie zachowanie oskarżonej dowodzi jej nieświadomości co do istnienia nielegalnego podłączenia prądu w jej domu. Zauważyć należy, że w protokole kontroli nr (...) z dnia 17 lutego 2021 r. kontrolerzy M. W. i M. J. stwierdzili, iż najprawdopodobniej jest to stare zabezpieczenie przedlicznikowe (k. 4-5), co dodatkowo świadczy o niepewności kontrolerów (...) S.A. co do faktycznego błędu instalacji elektrycznej.

Dalej należy wskazać, że brak jest podstaw dla przyjęcia, że oskarżona samodzielnie ingerowała w licznik, doprowadzając w ten sposób do kradzieży energii. Wszakże z zeznań świadka M. J. wynikało, że nie dokonywano przeróbki licznika, nie został on zasilony, lecz został ominięty i mógł być niezauważony przez osobę dokonującą jego odbioru (k. 186-187). Z zeznań Z. Z. wynika, że oskarżona nie zajmowała się rzeczami technicznymi i nie miała o nich pojęcia, zaś sprawami budowlanymi zajmował się jej mąż (k. 187-188). Z kolei z relacji oskarżonej A. R. wynika, że pracami remontowymi oraz podłączeniem energii elektrycznej, a następnie kontrolę nad instalacją miał jej mąż (k. 29). Żaden ze zgromadzonych dowodów nie potwierdza zatem stanowiska Sądu I instancji, że oskarżona miała świadomość, iż obejście na liczniku istnieje. Należy w tym miejscu zaznaczyć, że oskarżona zgadzała się na rutynowe kontrole, które przeprowadzane były w sierpniu 2020 r. i w grudniu 2020 r. w jej domu, a które nie wykazały żadnego nielegalnego poboru prądu. Nie sposób również przyjąć, że podpisana przez oskarżoną ugoda z (...) S.A. dowodziła jej sprawstwa i zawinienia. Ogół okoliczności przedmiotowej sprawy dowodzi raczej braku umyślności jej zachowania i chęci naprawienia błędu po tym jak dowiedziała się o nieprawidłowościach. Nie bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że oskarżona każdą z rat za energię elektryczną opłacała regularnie w wyznaczonym terminie.

Wskazać w tym miejscu należy, że przestępstwo uregulowane w art. 278 § 5 k.k. dotyczy wyłącznie zaboru energii lub karty bankomatowej. Jest to więc odrębna podstawa prawna, dotycząca zaboru tych szczególnych przedmiotów kradzieży, które nie są zaliczane do rzeczy ruchomych. Z uwagi na materialny charakter karty bankomatowej, w tym przypadku czyn z art. 278 § 5 k.k. dokonany jest z chwilą objęcia jej we władanie przez sprawcę, natomiast w przypadku energii z uwagi na niematerialny charakter tego dobra majątkowego, zabór polega na bezprawnym dostępie do źródła energii i jej wykorzystaniu, co najczęściej polega obejściu miernika poboru energii lub na zniekształceniu zapisu ilości pobranej energii na rejestrującym urządzeniu (por. M. Dąbrowska-Kardas, P. Kardas, w: Zoll, Kodeks karny, t. III, 2008, s. 73; wyr. Sądu Najwyższego z dnia 26 lutego 2004 r., sygn. IV KK 302/03, Prok. i Pr. 2004, Nr 7–8, poz. 2). Kradzież we wszystkich typach z art. 278 k.k. jest przestępstwem umyślnym i kierunkowym, znamionującym się celem przywłaszczenia cudzej rzeczy lub dobra niematerialnego.

Mając to wszystko na uwadze w ocenie Sądu Okręgowego nie sposób uznać, aby oskarżona A. R. dopuściła się przypisanego jej przestępstwa
z art. 278 § 1 i 5 k.k. w postaci nielegalnego poboru energii elektrycznej, a to z uwagi na brak wykazania realizacji podmiotowych znamion tego czynu. Zaakcentować należy, że tylko łączne zrealizowanie przez sprawcę znamion przedmiotowych i podmiotowych może być podstawą do przypisania sprawstwa czynu i wymierzenia kary. Nie wystarczające jest stwierdzenie, że określony czyn wyczerpuje znamiona przedmiotowe opisane w ustawie karnej, konieczne jest także jednoznaczne ustalenie przez sąd wyczerpania znamion podmiotowych, w przypadku analizowanego przestępstwa – umyślnego zamiaru bezpośredniego o szczególnym zabarwieniu. Brak realizacji znamion podmiotowych oznacza, że do popełnienia przestępstwa z art. 278 § 1 i 5 k.k. w żadnej jego postaci, nie doszło. Jeśli nie sposób przypisać umyślności sprawcy, to w przypadku braku odmiany nieumyślnej danego typu czynu zabronionego (w prawie polskim nie ma typu przestępstwa kradzieży nieumyślnej), podstawą uniewinnienia jest to, że czyn sprawcy nie realizuje znamion czynu zabronionego, właśnie z uwagi na brak wykazania i udowodnienia zamiaru bezpośredniego, kierunkowego, zaś do zarzucanego oskarżonej nielegalnego poboru energii elektrycznej doszło na skutek braku jej świadomości co do istnienia wadliwej instalacji w jej domu.

Z podanych wyżej przyczyn Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że uniewinnił oskarżoną A. R. od popełnienia przypisanego jej czynu.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że wyrok uniewinniający oskarżoną od przypisanego jej czynu w żaden sposób nie wyklucza możliwości dochodzenia przez oskarżyciela posiłkowego (...) S.A. ewentualnych roszczeń wynikających z rozliczenia energii postępowaniu cywilnym. Postępowanie cywilne - deliktowe charakteryzuje się wszak innymi zasadami niż postępowanie karne, zasady dotyczące umyślności w działaniu w znaczeniu karnym do niego się nie odnoszą, szeroka jest odpowiedzialność na zasadzie ryzyka. Jedynie na marginesie Sąd Okręgowy dodaje, że przeciwny jest kryminalizowaniu każdego bezprawnego działania obywateli, w szczególności tego, które może być eliminowane na drodze postępowania cywilnego.

Z uwagi na uniewinnienie oskarżonej od przypisanego jej czynu, merytoryczne odniesienie się do części zarzutów podniesionych w apelacji obrońcy ( zarzut 2, 3, 7 ) było bezprzedmiotowe (art. 436 k.p.k.).

Wniosek

1. O uniewinnienie oskarżonej od zarzucanego jej czynu

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

2. O zmianę kwalifikacji prawnej zarzucanego oskarżonej czynu poprzez przyjęcie, iż czyn zarzucany oskarżonej powinien być zakwalifikowany jako czyn z art. 119 § 1 k.w. i art. 13 § 2 k.k., przy uwzględnieniu możliwości nadzwyczajnego złagodzenia kary na podstawie art. 14 § 2 k.k. oraz art. 1 § 2 k.k. z uwagi na znikomą społeczną szkodliwość czynu oraz fakt, iż oskarżona zarówno przed wykryciem nieprawidłowości na liczniku, jak i po regularnie płaciła rachunki za prąd, a także po podpisaniu ugody regularnie spłacała każdą ratę.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

3. O uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ad.1 – Ad. 3

Jedynie wniosek o uniewinnienie oskarżonej od zarzucanego jej czynu zasługiwał na uwzględnienie, o czym już wspomniano wyżej, siłą rzeczy pozostałe były niezasadne.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Uniewinnienie oskarżone A. R. od zarzucanego jej czynu z art. 278 § 1 i 5 k.k.

Zwięźle o powodach zmiany

Działając w granicach określonych w art. 433 § 1 k.p.k. Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok wobec oskarżonej A. R. w ten sposób, że uniewinnił ją od zarzucanego jej czynu, opierając się na argumentacji przedstawionej powyżej.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Sąd Okręgowy na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. stwierdził że koszty sądowe w sprawie ponosi Skarb Państwa.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonej

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Sprawstwo i wina oskarżonej.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana