Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 października 2022 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący Sędzia Natalia Bonowicz

Protokolant st. sekr. sądowy Anna Pachniewska

po rozpoznaniu w dniu 14 października 2022 r. w Toruniu

sprawy z powództwa M. B. i małoletniego F. B. działającego przez matkę M. B.

przeciwko M. L. (1)

o ustalenie ojcostwa, roszczenia z tym związane oraz o pozbawienie władzy rodzicielskiej

I.  ustala, że pozwany M. L. (1), syn D. i A., ur. (...) w S., PESEL (...), zam. (...), (...)-(...) K., jest ojcem małoletniego powoda F. B., ur. (...) w B., s. M. B., którego akt urodzenia sporządzony został przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w B. i zarejestrowany pod numerem (...);

II.  pozostawia małoletniemu powodowi nazwisko (...);

III.  pozbawia pozwanego M. L. (1) władzy rodzicielskiej nad małoletnim powodem F. B.;

IV.  zasądza od pozwanego M. L. (1) na rzecz małoletniego powoda alimenty w kwocie po 600,00 zł (sześćset złotych) złotych miesięcznie płatne do rąk matki małoletniego powoda M. B., poczynając od dnia 09 marca 2022 r., do dnia 10-ego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat;

V.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki M. B. kwotę 2.797,52 zł (dwa tysiące siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych pięćdziesiąt dwa grosze) zł tytułem zwrotu wydatków z ciążą i porodem wraz z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia w płatności od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty;

VI.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki M. B. kwotę 1.815,00 zł (tysiąc osiemset piętnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów trzymiesięcznego utrzymania powódki w okresie porodu wraz z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia w płatności od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty;

VII.  kwotę zasądzoną w pkt V wyroku rozkłada na 6 miesięcznych rat: pięć rat po 450,00 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) a szósta w wysokości 547,52 zł (pięćset czterdzieści siedem złotych pięćdziesiąt dwa grosze), płatnych kolejno od dnia uprawomocnienia się wyroku do 10-ego dnia każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat do dnia zapłaty;

VIII.  kwotę zasądzoną w pkt VI wyroku rozkłada na 6 miesięcznych rat: pięć rat po 300,00 zł (trzysta złotych) a szósta w wysokości 315,00 zł (trzysta piętnaście złotych), płatnych kolejno od dnia uprawomocnienia się wyroku do 10-ego dnia każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat do dnia zapłaty;

IX.  oddala powództwo w pozostałej części,

X.  odstępuje od obciążania pozwanego kosztami sądowymi, w tym wydatkami poniesionymi przez Skarb Państwa;

XI.  znosi wzajemnie koszty procesu między stronami;

XII.  wyrokowi w pkt IV nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 197/22

UZASADNIENIE

W dniu 09 marca 2022 r. M. B., działając w imieniu własnym i jako przedstawiciel ustawowy małoletniego F. B. wniosła pozew przeciwko M. L. (1), w którym domagała się:

1)  ustalenia, że pozwany M. L. (1) jest ojcem małoletniego F. B.,

2)  pozostawienie małoletniemu F. B. dotychczasowego nazwiska matki - B..

3)  pozbawienia pozwanego M. L. (1) władzy rodzicielskiej nad małoletnim F. B.,

4)  zasądzenia od pozwanego M. L. (1) na rzecz małoletniego na rzecz małoletniego F. B., tytułem alimentów kwoty 1.000,00 zł miesięcznie, płatnych z góry, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniego M. B., do dnia 10-tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami ustawowymi z tytułu opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia wniesienia pozwu,

5)  zasądzenie od pozwanego M. L. (1) na rzecz powódki M. B. kwoty 2.797,52 zł tytułem kosztów związanych z ciążą i porodem wraz z ustawowymi odsetkami z tytułu opóźnienia od dnia 4 września 2021 r. do dnia zapłaty,

6)  zasądzenie od pozwanego M. L. (1) na rzecz powódki M. B. kwoty 1.815,00 zł tytułem kosztów trzymiesięcznego utrzymania w okresie porodu wraz z ustawowymi odsetkami z tytułu opóźnienia od dnia 4 września 2021 r. do dnia zapłaty,

Ponadto strona powodowa wniosła o udzielenie zabezpieczenia poprzez zobowiązanie pozwanego M. L. (1) do uiszczania na rzecz małoletniego F. B. przez czas trwania procesu kwot po 1.000,00 zł miesięcznie płatnych z góry do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniego - M. B., do dnia 10-tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia płatności którejkolwiek z rat.

Ponadto strona powodowa wniosła – w przypadku kwestionowania przez pozwanego ojcostwa - o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z badania kodu genetycznego DNA pozwanego M. L. (1) i małoletniego F. B. na okoliczność ustalenia ojcostwa pozwanego względem małoletniego.

W uzasadnieniu pozwu powódka podała, że w okresie koncepcyjnym, utrzymywała stosunki intymne z pozwanym. Wskazała również, że pozwany został przez nią poinformowany o ciąży, a nawet towarzyszył jej podczas jednej z pierwszych wizyt u lekarza ginekologa. Pozwany nie kwestionował wówczas swojego ojcostwa, zapewniał powódkę, że nie wyrzeknie się ani jej ani dziecka oraz, że zadba o nich. Ostatecznie jednak pozwany wycofał się ze złożonych początkowo zapewnień i zastrzegł, że gdy dziecko pojawi się na świecie, nie będzie wspierał powódki. Ostatecznie pozwany zwolnił się z pracy oraz wyprowadził się okolic T. do K., o czym powódka dowiedziała się od osób trzecich. Według wiedzy powódki pozwany ma wykształcenie średnie, z zawodu jest (...). Zdaniem powódki pozwany aktualnie pracuje w pełnym wymiarze czasu pracy jako kierowca samochodu ciężarowego dowożącego cement na budowy, uzyskuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości minimum (...) zł miesięcznie.

Matka małoletniego ma na utrzymaniu, poza małoletnim F. B., troje małoletnich dzieci w wieku: (...), (...) i (...) lat. Aktualnie powódka pozostaje na zasiłku macierzyńskim, otrzymuje świadczenie z ZUS w wysokości (...) zł. Na potwierdzenie swoich roszczeń powódka załączyła do pozwu odpis skrócony aktu urodzenia małoletniego syna, rachunki związane z utrzymaniem domu i wydatkami na utrzymanie rodziny, związane z kosztami swojego utrzymania w okresie porodu, z kosztami związanymi z ciążą i porodem oraz dokumenty potwierdzające wysokość uzyskiwanych przez nią dochodów.

Postanowieniem z dnia 17 marca 2022r. Sąd Rejonowy w Toruniu oddalił wniosek w przedmiocie wniosku o udzielenie zabezpieczenia.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o przeprowadzenie dowodu z opinii DNA celem ustalenia czy jest biologicznym ojcem dziecka, a w przypadku potwierdzenia jego ojcostwa wniósł o nadanie dziecku nazwiska matki, zasądzenie alimentów w kwotach po 400,00 zł miesięcznie, oddalenie powództwa o alimenty w pozostałej części, jak również o oddalenie roszczeń związanych z kosztami utrzymania powódki w okresie porodu i roszczeń związanych z ciążą i porodem.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pozwany wskazał m.in., że wnosi o przeprowadzenie dowodu z opinii DNA albowiem ma wątpliwości co do jego ojcostwa, zakwestionował wskazywaną wysokość kosztów utrzymania dziecka podkreślając, że są one zawyżone oraz zaznaczył, że w gospodarstwie domowym powódki pozostaje aktualnie 7 osób (powódka, czworo jej dzieci, jej narzeczony i jej matka) i jego zdaniem koszty utrzymania gospodarstwa domowego należy podzielić na 7 osób. Nadto pozwany zakwestionował jako nieudowodnione i niewykazane wskazane przez pozwaną wydatki związane z kosztami utrzymania powódki w okresie porodu i związane z ciążą i porodem. Oświadczył również, że gdy dowiedział się o ciąży powódki, to przekazał jej kwotę 3.000,00 zł w gotówce, stąd uważa, że jest to kwota, która w przypadku potwierdzenia jego ojcostwa wyczerpuje roszczenia powódki dotyczące kosztów utrzymania powódki w okresie porodu i dotyczące kosztów związanych ciążą i porodem. Pozwany pokreślił również, że jego możliwości majątkowe i zarobkowe nie pozwalają mu na łożenie alimentów wskazanych pozwem, gdyż zarabia ok. (...) zł netto a na swoim utrzymaniu posiada nie pracującą żonę i (...) syna. Do odpowiedzi na pozew pozwany dołączył dokumenty potwierdzające fakt pozostawania przez niego w związku małżeńskim, posiadania syna - W. L., uzyskiwanego przez siebie wynagrodzenia, wydatków na utrzymanie rodziny. W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł również o zwolnienie go od kosztów sądowych, powołując się na swoją ciężką sytuacje materialną.

Postanowieniem z dnia 27 kwietnia 2022 r. sąd oddalił wniosek pozwanego o zwolnienie go od kosztów sądowych.

Na rozprawie w dniu 10 czerwca 2022 r. strona podtrzymały swoje stanowiska w sprawie, przy czym pozwany podkreślił, że jeżeli badanie DNA wskaże na jego ojcostwo, nie będzie sprzeciwiał się pozostawieniu dziecku nazwiska matki i nie będzie sprzeciwiał się pozbawieniu go władzy rodzicielskiej.

Postanowieniem z dnia 10 czerwca 2022 r. sąd dopuścił dowód z badań DNA i opinii Instytutu (...) w B. na okoliczność prawdopodobieństwa czy małoletni F. B. jest dzieckiem pozwanego M. L. (1).

Pismem z dnia 5 sierpnia 2022 r. strona powodowa wniosła o udzielenie zabezpieczenia poprzez zobowiązanie pozwanego M. L. (1) do uiszczania na rzecz małoletniego F. B. przez czas trwania procesu kwot po 1.000,00 zł miesięcznie płatnych z góry do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniego F. M. B. lub na wskazany prze nią rachunek bankowy, do dnia 10 - tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia płatności którejkolwiek z rat.

Postanowieniem z dnia 23 sierpnia 2022 r. Sąd udzielił zabezpieczenia i do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w niniejszej sprawie zobowiązał pozwanego M. L. (1) do płacenia na rzecz małoletniego powoda F. B. kwoty po 600,00 zł miesięcznie tytułem alimentów, płatnych z góry do rąk matki małoletniego powoda M. B. do dnia 10-egp każdego miesiąca z góry wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 11 sierpnia 2022 r., w pozostałej części wniosek o zabezpieczenie oddalił.

Do końca postępowania w niniejszej sprawie, strona powodowa wnosiła jak w pozwie, pozwany zaś pismem z dnia 18 sierpnia 2022 r. uznał powództwo w zakresie: ustalenia, że pozwany M. L. (1) jest ojcem małoletniego F. B., pozostawienia małoletniemu F. B. dotychczasowego nazwiska (...), pozbawienia pozwanego M. L. (1) władzy rodzicielskiej nad małoletnim F. B.. Nadto pozwany wniósł o zasądzenie od niego na rzecz małoletniego syna alimentów w wysokości 500,00 zł miesięcznie płatnych do dnia 15-ego każdego miesiąca wraz z odsetkami na wypadek zwłoki, o oddalenie powództwa o alimenty w pozostałej części, o oddalenie powództwa o zasądzenie od pozwanego M. L. (1) na rzecz powódki M. B. kwoty 1.815,00 zł tytułem kosztów trzymiesięcznego utrzymania w okresie porodu wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 4 września 2021 r. do dnia zapłaty oraz o oddalenie powództwa o zasądzenie od pozwanego M. L. (1) na rzecz powódki M. B. kwoty 2.797,52 zł tytułem kosztów związanych z ciążą i porodem wraz z ustawowymi odsetkami z tytułu opóźnienia od dnia 4 września 2021 r. do dnia zapłaty,

Sąd ustalił, co następuje

Małoletni F. B. urodził się (...) w T.. Jego matką jest M. B., która w momencie urodzenia dziecka nie pozostawała w związku małżeńskim. W akcie urodzenia wpisano nazwisko (...) jako nazwisko ojca i jego nazwisko rodowe oraz, na wniosek matki, (...) jako imię ojca.

/bezsporne, a ponadto dowód: odpis zupełny aktu urodzenia k. 21 akt/

M. B. i M. L. (1) poznali się w pracy w gospodarstwie (...). Pod koniec 2019 r. M. B. i M. L. (1) zaczęli zbliżać się do siebie a ich relacja zaczęła przeradzać się w nieformalny związek. W czasie gdy M. B. i M. L. (1) pozostawali ze sobą w nieformalnym związku, współżyli ze sobą fizycznie, w wyniku czego doszło do poczęcia małoletniego powooda. Powódka poinformowała M. L. (1) o ciąży.

Analiza kodu genetycznego DNA małoletniego F. B., M. B. oraz pozwanego wskazuje, że M. L. (1) jest biologicznym ojcem małoletniego F. B..

/ bezsporne

Nadto dowód: opinia Instytutu (...) sp. z o.o. w B. k.186-196/

M. B. ma obecnie (...) lata. Przed zajściem w ciążę pracowała w gospodarstwie (...)w L., gdzie uzyskuje wynagrodzenie ok. (...) zł netto miesięcznie. Przez rok po urodzeniu małoletniego F., powódka pozostawał na zasiłku macierzyńskim i otrzymywała świadczenie z ZUS w wysokości (...) zł. Aktualnie powódka przebywa na urlopie wypoczynkowym aod 1 listopada 2022 r. planuje wrócić do pracy w gospodarstwie (...),. M. B. poza małoletnim F. wychowuje trójkę starszych (...) (...) i (...) lat.

M. B. jest rozwiedziona, ze związku małżeńskiego posiada troje dzieci, na utrzymanie których dostaje alimenty od ich ojca w kwocie łącznej ok. 2700,00 zł miesięcznie (3x900 zł).

Powódka otrzymuje świadczenie wychowawcze 500+ na każde z dzieci, łącznie w kwocie 2.000,00 zł miesięcznie.

Powódka zamieszkuje z czwórką małoletnich dzieci oraz ze swoją matką, która uzyskuje miesięcznie dochód z tytułu emerytury w wysokości ok. (...) zł.

M. B. w początkowym okresie ciąży korzystała z prywatnej opieki lekarskiej ginekologicznej, prywatnie odbyła 3 wizyty, za każdą z nich zapłaciła po 250,00 zł. Ponadto powódka przyjmowała suplementy dla kobiet w ciąży, witaminy, dbała o zdrową dietę, musiała zakupić ubrania, kosmetyki artykuły higieniczne przeznaczone dla kobiet w ciąży. Powódka zakupiła również samodzielnie, bez wsparcia finansowego pozwanego wyprawkę dla małoletniego F. m.in.: ubrania, łóżeczka, wózek, pościel, butelki, środki pielęgnacyjne, zabawki, pieluchy, chusteczki.

Dom, w którym mieszka M. L. (2) stanowi jej własność. Koszt utrzymania w/w domu wraz z ratami kredytu, to ok. 5.000,00 zł miesięcznie. W 2022 r. pozwana zamontowała w swoim domu pompę ciepła i panele fotowoltaiczne za kwotę 63.000,00 zł, którą to którą pożyczyła od ojca i brata.

Małoletni F. B. ma obecnie (...) rok i (...) miesiąc i nie choruje na żadne przewlekłe choroby. Powódka wykupiła małoletniemu F. prywatne szczepienia, każde za 210,00 zł.

Na koszty utrzymania małoletniego powoda składają się: wyżywienie ok. 350 zł (w tym mleko ok. 220 zł, kaszki 40 zł, owoce, przekąski, wafelki – ok. 60 zł), pampersy i chusteczki ok. 110 zł, nadto zakup ubrań i obuwia ok. 100-200 zł, zabawek ok. 100 zł, kosmetyków ok. 40 zł. Ponadto powódka ponosi koszt zakupu witamin dla małoletniego – ok. 20 zł miesięcznie.

/dowód:

Kserokopia odpisu wyroku Sądu Okręgowego w (...),(...), sygn.. akt (...), k. 25

umowa o pracę wraz z aneksami, k. 27-28

Potwierdzenie przelewu, k. 28v

Faktura, k. 29

Harmonogram spłaty kredytu, k. 30

Zaświadczenie banku, k. 30v

Harmonogram spłaty kredytu, k. 31

Umowa pożyczki, k. 32-34,

faktura, k. 35 w całości

historia rachunku, k. 36-40v

rachunek, k. 41

faktura, k. 41v

decyzja, k. 42,

faktury, paragony i rachunki, k. 43-43v, 49-58, k. 59v-72, k. 223-230,

potwierdzenia przelewów, k. 58v-59

zeznania świadka K. K. – k. 256v-257

przesłuchanie M. B.– k. 257-258

Pozwany M. L. (1) z zawodu jest technikiem (...), ale obecnie nie pracuje w swoim zawodzie. Aktualnie pozwany zatrudniony jest na stanowisku: kierowca samochodów ciężarowych i z tego tytułu uzyskuje ok. (...) – (...) zł netto zł miesięcznie oraz co dwa miesiące premie do (...) zł za ekonomiczną jazdę.

M. L. (1) pozostaje w związku małżeńskim, żona pozwanego ma średnie wykształcenie i nie posiada zawodu. Żona pozwanego nie pracuje, aktualnie poszukuje pracy. Poza małoletnim F. B., pozwany posiada (...) syna, z którym zamieszkuje wraz z żoną w K.. Pozwany i jego małżonka są właścicielami mieszkania, którego koszt utrzymania wynosi ok. 2.500,00 zł miesięcznie. Inne miesięczne wydatki pozwanego i jego żony to: 110,00 zł za telefony, 150,00 zł za przedszkole syna, 300 zł na paliwo. Pozwany i jego żona są wspierani finansowo przez ich rodziców i dziadków. Pozwany i jego żona nie oddają rodzicom i dziadkom pieniędzy od nich otrzymywanych.

Pozwany choruje na (...). Bierze lekarstwa, których miesięczny koszt określił na kwotę ok. 10 zł.

Pozwany i jego żona są właścicielami samochodu osobowego o wartości ok. 25.000,00 zł

/dowód:

Odpis skrócony aktu małżeństwa, k. 87-88

Kserokopia odpisu aktu urodzenia małoletniego W. L., k. 89

Umowa o pracę wraz z aneksem, k. 90-92

Porozumienie zmieniające, k. 93

Zawiadomienia dotyczące kredytu, k. 94-95

Zawiadomienie ze spółdzielni, k. 96

Faktury, k. 97-98

PIT-Y, k. 99-123

Oświadczenie o stanie rodzinnym, majątku dochodach i źródłach utrzymania, k. 129-131

Zawiadomienia, k. 132-133

Decyzja, k. 134

przesłuchanie pozwanego M. L. (1)– k.258 w całości,

Pozwany nie kontaktuje się z M. B. w sprawach syna, nie odwiedza F. L.. Wyniki badań DNA potwierdzające ojcowo nie wpłynęły na zmianę stosunku M. L. (1) do małoletniego F. B..

/dowód: przesłuchanie M. B.– k. 257-258

Sąd zważył, co następuje

Przedstawiony stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów przedłożonych przez strony do akt sprawy, opinii z badań DNA, sporządzonej przez Instytut (...) z. o.o. w B., zeznań świadka K. K. oraz w oparciu o dowód z przesłuchania stron.

Dowody w dokumentów Sąd uznał za wiarygodne, jako że żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności, a nadto korespondowały one z pozostałym materiałem zgromadzonym w sprawie.

Sąd uznał za miarodajną opinię Instytutu (...) Spółka z o.o. w B., albowiem została ona sporządzona przez uprawnione do tego osoby, w zakresie ich działania oraz zgodnie z ich wiedzą i doświadczeniem zawodowym. Wniosek w niej zawarty był logiczny, spójny i rzeczowy. Sprawozdanie zostało sporządzone przez specjalistów, których wiedza, bezstronność i doświadczenie nie budziły żadnych wątpliwości. Również strony nie zgłaszały do opinii żadnych zastrzeżeń oraz nie składały dalszych wniosków dowodowych.

Sąd ustalenia swoje oparł także na zeznaniach świadka K. K. jak również na dowodzie z przesłuchania M. B. i M. L. (1).

Sąd dał w znacznej mierze wiarę zeznaniom świadka K. K., uznając je za spójne, rzeczowe i przystające do reszty zebranego w sprawie materiału dowodowego. Dokonując ustaleń w oparciu o powyższe zeznania Sąd miał jednak na względzie, iż świadek pozostawał w kręgu osób najbliższych dla M. B., wobec czego przejawiał tendencje do tego aby przedstawiać stronę w jak najkorzystniejszym świetle.

W ocenie Sądu zeznania złożone przez strony również należało co do zasady uznać za wiarygodne. Większość okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy przytaczanych przez strony była bezsporna, różniły się one jedynie szczegółami oraz subiektywną oceną poszczególnych faktów dokonywaną przez każdą ze stron.

Odnośnie tej części relacji M. B., która dotyczyła kosztów utrzymania małoletniego powoda, Sąd, mając na uwadze w szczególności zasady doświadczenia życiowego, uznał, że strona powodowa nie wykazała w pełni ich wysokości. Przesłuchana na rozprawie w dniu 28 września 2022 r. powódka podkreśliła, że na koszt utrzymania małoletniego powoda składa się: koszt wyżywienia: mleko ok. 220 zł, kaszki 40 zł, owoce, przekąski, wafelki – ok. 60 zł, pampersów i chusteczek ok. 110 zł, ubrań i obuwia ok. 100-200 zł, zabawek ok. 100 zł, kosmetyków ok. 40 zł, witamin dla małoletniego – ok. 20 zł miesięcznie czyli łącznie ok. 790 zł. Doliczając do w/w kwoty część kosztów mediów w gospodarstwie domowym, w którym zamieszkuje małoletni, stwierdzić należy, że niewątpliwie jego koszt utrzymania jest mniejszy niż 1.300,00 zł miesięcznie.

Sąd nie dał natomiast wiary zeznaniom pozwanego w tej ich części, w której pozwany twierdził, że przekazał powódce kwotę 3.000,00 zł w gotówce na potrzeby jej i małoletniego. Po pierwsze zeznania pozwanego w tej ich części pozostawały w sprzeczności z zeznaniami powódki, która kategorycznie zaprzeczała aby pozwany ofiarował jej w czasie jej ciąży jakiekolwiek pieniądze oraz z zeznaniami K. K., która oświadczyła, że nic jej nie wiadomo aby pozwany przekazywał jej córce jakieś pieniądze w gotówce. Po drugie natomiast pozwany nie przedstawił żadnego dowodu na okoliczność, że w/w pieniądze przekazał powódce, nie posiadał smsa, którym rzekomo powódka potwierdziła otrzymanie od niego jej tych pieniędzy. Nadto przedstawione przez pozwanego okoliczności przekazania przez niego tych pieniędzy powódce (tj. umieszczenie ich w ogólnodostępnej, niezamkniętej na klucz szafce pracowniczej) czynią zasadnym przypuszczenie, że osoba inna niż powódka mogła te pieniądze wziąć.

Podstawę wytoczenia powództwa o ustalenie ojcostwa stanowi przepis art. 84 krio. Zgodnie z § 1 powołanego przepisu sądowego ustalenia ojcostwa może żądać dziecko, jego matka oraz domniemany ojciec dziecka. Natomiast zgodnie z § 2 dziecko albo matka wytaczają powództwo o ustalenie ojcostwa przeciwko domniemanemu ojcu, a gdy ten nie żyje- przeciwko kuratorowi ustanowionemu przez sąd opiekuńczy.

Powódka M. B. nie pozostaje w związku małżeńskim, a więc zgodnie z art. 85 § 1 krio domniemywa się, że ojcem dziecka jest ten, kto obcował z matką dziecka nie dawniej niż w trzechsetnym, a nie później niż w sto osiemdziesiątym pierwszym dniu przed urodzeniem się dziecka. Wskazać należy, że w tzw. okresie koncepcyjnym pozostawała ona w nieformalnym związku z pozwanym, i utrzymywała z nim stosunki intymne. Ostatecznie jednak prawdziwość twierdzeń powódki zweryfikowana została w wyniku przeprowadzenia dowodu z badań kodu genetycznego DNA i opinii Instytutu (...) Spółka z o. o. w B., które ostatecznie potwierdziły, że małoletni F. B. jest biologicznym dzieckiem M. L. (1). Godzi się podkreślić, że po wydaniu opinii przez w/w Instytut, pozwany uznał roszczenie w części dotyczącej ustalenia, że jej ojcem małoletniego powoda.

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd ustalił, że pozwany jest ojcem małoletniego F. B., orzekając jak w punkcie I sentencji wyroku.

Zgodnie z art. 89 § 2 krio w razie sądowego ustalenia ojcostwa sąd nadaje dziecku nazwisko w wyroku ustalającym ojcostwo, stosując odpowiednio przepisy § 1. Jeżeli dziecko ukończyło lat 13, do zmiany nazwiska jest potrzebna jego zgoda. Natomiast § 1 tego przepisu przewiduje, że jeżeli ojcostwo zostało ustalone przez uznanie, dziecko nosi nazwisko wskazane w zgodnych oświadczeniach rodziców, składanych jednoczenie z oświadczeniami koniecznymi do uznania ojcostwa. Rodzice mogą wskazać nazwisko jednego z nich albo nazwisko utworzone przez połączenie nazwiska matki z nazwiskiem ojca dziecka. Jeżeli rodzice nie złożyli zgodnych oświadczeń w sprawie nazwiska dziecka, nosi ono nazwisko składające się z nazwiska matki i dołączonego do niego nazwiska ojca. Do zmiany nazwiska dziecka, które w chwili uznania już ukończyło trzynaście lat, jest potrzebna jego zgoda.

W niniejszej sprawie należy wskazać, że strona powodowa w pozwie a pozwany w piśmie procesowym z dnia 18 sierpnia 2022 r. oświadczyli, że wnoszą o pozostawienie dziecku dotychczasowego nazwiska (...) i w dalszym toku postępowania podtrzymały to stanowisko.

Z tego też względu, w punkcie II sentencji wyroku, Sąd orzekł o pozostawieniu dziecku nazwiska matki (...).

W myśl art. 93 § 2 kro, jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd w wyroku ustalającym pochodzenie dziecka może orzec o zawieszeniu, ograniczeniu lub pozbawieniu władzy rodzicielskiej jednego lub obojga rodziców. Przepisy art. 107 i art. 109-111 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 107 k.r.o. jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. W braku porozumienia, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia.

Przepisy kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przewidują możliwość pozbawienia rodzica władzy rodzicielskiej nad dzieckiem. Art. 111 k.r.o. stanowi, że jeżeli władza rodzicielska nie może być wykonywana z powodu trwałej przeszkody albo jeżeli rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej lub w sposób rażący zaniedbują swe obowiązki względem dziecka, sąd opiekuńczy pozbawi rodziców władzy rodzicielskiej. Pozbawienie władzy rodzicielskiej może być orzeczone także w stosunku do jednego z rodziców. Sąd może pozbawić rodziców władzy rodzicielskiej, jeżeli mimo udzielonej pomocy nie ustały przyczyny zastosowania art. 109 § 2 pkt 5, a w szczególności gdy rodzice trwale nie interesują się dzieckiem. W razie ustania przyczyny, która była podstawą pozbawienia władzy rodzicielskiej, sąd opiekuńczy może władzę rodzicielską przywrócić.

Przez trwałą przeszkodę uniemożliwiającą wykonywanie władzy rodzicielskiej należy rozumieć taki układ stosunków, który wyłącza sprawowanie przez rodziców władzy rodzicielskiej na stałe w tym sensie, że albo według rozsądnego przewidywania nie można ustalić czasu istnienia tej przyczyny, albo będzie ona istniała przez długi czas (postanowienie SN z 2 czerwca 2000 r., II CKN 960/2000, Lexis.pl nr 379813). Nadużywanie władzy rodzicielskiej polega na wysoce nagannym zachowaniu się rodzica wobec dziecka, np. stosowaniu kar cielesnych, nadmiernym karceniu, zmuszaniu do nieodpowiedniej pracy, nakłanianiu do popełnienia przestępstwa. Za nadużycie władzy rodzicielskiej i rażące zaniedbywanie wynikających z niej obowiązków można uznać celowe izolowanie dziecka od drugiego rodzica i jego psychiczne sobie podporządkowanie (postanowienie SN z 1 października 1998 r., I CKN 834/98, LexisNexis nr 333813, OSNC 1999, nr 4, poz. 72, w: G. Jędrejek, Komentarz do art. 111 k.r.o., SIP 2014). Rażące zaniedbywanie obowiązków to zaniedbywanie poważne lub wprawdzie zaniedbywanie o mniejszej wadze, lecz nacechowane nasileniem złej woli, uporczywością i niepoprawnością (postanowienie SN z 19 czerwca 1997, III CKN 122/97, niepubl.). Za naruszenie obowiązków wobec dziecka można uznać uchylanie się od świadczeń alimentacyjnych, nadużywanie alkoholu, uprawianie przestępczego procederu (postanowienie SN z 12 stycznia 2000 r., III CKN 834/99, Lexis.pl nr 1517567, w: G. Jędrejek, Komentarz do art. 111 k.r.o., SIP 2014). Rażące zaniedbywanie obowiązków może również polegać na całkowitym zerwaniu więzi z dzieckiem, braku zainteresowania jego losem, wieloletnim nieutrzymywaniu kontaktów z dzieckiem z przyczyn leżących po stronie rodzica. (zob. Komentarz do akr 111 k.r.o. E. Trybulskiej-Skoczelas, publ. LEX).

W niniejszej sprawie ostateczne stanowisko stron w zakresie władzy rodzicielskiej było zgodne: M. B. domagała się pozbawienia pozwanego władzy rodzicielskiej, a pozwany przystał na te propozycję. Mając na uwadze obecną sytuację rodzinną małoletniego F. B., przede wszystkim fakt jego dotychczasowego wychowywania wyłącznie przez matkę, braku zaangażowania pozwanego w codzienną opiekę nad synem i jego zainteresowania wychowaniem syna, zasadnym jest pozbawienie jego władzy rodzicielskiej nad małoletnim F. B.. Z tego powodu Sąd orzekł jak w pkt. III wyroku.

Matka małoletniego powoda wniosła o zasądzenie kwoty po 1.000,00 zł miesięcznie tytułem alimentów na rzecz syna. Pozwany uznał żądanie pozwu w tej części do kwoty po 500 zł miesięcznie.

W myśl § 1 art. 135 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza treść art. 96 kro, według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka. Rodzice, w zależności od swych możliwości, są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Będzie to mieć wpływ na rozstrzygnięcie, w jakiej mierze możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego będą wzięte pod uwagę przy oznaczaniu zakresu obowiązku alimentacyjnego. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu konsumpcji.

Usprawiedliwione potrzeby dziecka powinny być zatem oceniane w pierwszej kolejności na podstawie wieku, miejsca pobytu dziecka, jego środowiska oraz całego szeregu okoliczności każdego konkretnego wypadku, a następnie – w świetle możliwości zarobkowych zobowiązanych do jego utrzymania.

Bezspornym jest, że małoletni powód nie posiada własnych źródeł dochodów. Koniecznym jest zatem ponoszenie przez osoby zobowiązane z mocy prawa do jej alimentacji, tj. obojga rodziców, stałych miesięcznych wydatków na utrzymanie dziecka, związanych w tym wieku głównie z jego ubiorem, wyżywieniem, pielęgnacją i opieką.

Małoletni powód jest zdrowym dzieckiem, które dopiero skończyło (...) (...) (...). Miesięczne wydatki na jego utrzymanie wiążą się przede wszystkim z zakupem pieluch, butelek, smoczków, artykułów higienicznych oraz żywnościowych. Godzi się podkreślić, że zgodnie z deklaracją K. K. wyrażoną na rozprawie w dniu 28 września 2022 r., po powrocie matki małoletniego do pracy, będzie się ona opiekowała małoletnim powodem. W związku z powyższym do kosztów utrzymania małoletniego nie będą zaliczały się koszty żłobka czy opiekunki. W ocenie Sądu podany przez matkę małoletniego koszt utrzymania małoletniego wskazany w pozwie jest wygórowany, w rzeczywistości oscyluje on w granicach około 1000 – 1100 zł miesięcznie, również przy uwzględnieniu przypadającej na małoletniego części wydatków związanych z ponoszeniem opłat eksploatacyjnych.

Przepis art. 135 § 1 kro uzależnia zakres świadczeń alimentacyjnych nie tylko od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, ale także od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Pojęcia te pozostają we wzajemnej zależności, i obie przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustaleniu przez Sąd wysokości alimentów. Roszczenie alimentacyjne może być więc uwzględnione tylko w takim zakresie, w jakim jest usprawiedliwione potrzebami uprawnionego bieżącymi lub niezaspokojonymi i jest ograniczone możliwościami majątkowymi i zarobkami zobowiązanego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18.04.1974r., sygn. akt III CRN 35/74). Górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zatem zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, choćby nawet nie zostały w tych granicach pokryte wszystkie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentacji (wyrok Sądu najwyższego z dnia 20.01.1972r., III CRN 470/71). W okolicznościach niniejszej sprawy, w ocenie Sądu pozwanemu nie można postawić zarzutu, że nie dokłada należytej staranności, stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych, przy zarobkowaniu.

Zdaniem Sądu pozwany ma możliwości zarobkowe do alimentowania syna. Jego obecny dochód wynosi średnio ok. (...) zł netto miesięcznie. Rzeczywiście w czasie gdy pozwany pracował w gospodarstwie (...) w L. zarabiał znacznie więcej, jednakże – jak racjonalnie wyjaśnił pozwany – takie zarobki wiązały się dla niego z pracą z dala od miejsca zamieszkania i od rodziny. Pozwany oświadczył, że nie chce pracować już poza domem, jak oświadczył; „nie chce żeby powtórzyła się sytuacja jak z panią B.”, chce być blisko rodziny i wychowywać starszego syna. Z podobnych powodów pozwany odmawia pracy jako kierowca samochodów ciężarowych na trasach międzynarodowych, która to praca również wiąże się z wielotygodniowymi rozłąkami z rodziną. W związku z powyższym Sąd uznał, że możliwości zarobkowe pozwanego w miejscu jego zamieszkania kształtują się na poziomie (...) z netto. Strona powodowa nie wykazała, że pozwany pracując w K. i nie wyjeżdżając w delegacje, mógłby osiągać wyższe zarobki. Mając to na uwadze obciążył pozwanego alimentami w kwocie po 600,00 złotych miesięcznie poczynając od dnia 09 marca 2022r. W ocenie Sądu obciążenie pozwanego kwotą przewyższającą 600,00 zł miesięcznie byłoby dla niego nadmiernym obciążeniem i powodowało uszczerbek w jego utrzymaniu i w utrzymaniu jego rodziny, której jest jedynym żywicielem. Z drugiej strony, powyższa kwota, w połączeniu z otrzymywanym przez M. B. świadczeniem wychowawczym 500 +, pozwoli na utrzymanie małoletniego powoda.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci celem świadczenia wychowawczego jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych. Faktem jest, że w świetle przepisu art. 135 § 3 pkt. 3 k.r.o. świadczenie wychowawcze z programu 500+ nie ma wpływu na zakres świadczeń alimentacyjnych. Przy czym w ocenie Sądu przepis ten należy interpretować w ten sposób, że świadczenie wychowawcze 500+ dla dziecka na jego wychowanie i zaspokojenie jego potrzeb, nie wpływa na zakres obowiązku alimentacyjnego żadnego z rodziców, ani ich możliwości zarobkowe i majątkowe. Oznacza to, że fakt otrzymywania na dziecko 500,- zł z pomocy społecznej nie zwalnia żadnego z rodziców od swojej części uczestniczenia w kosztach utrzymania dziecka. Ponadto nie wlicza się tej kwoty do dochodów rodziny (bowiem ma ono tylko jeden cel, to jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych). A zatem wypłacanego świadczenia wychowawczego rodzicowi, pod którego opieką pozostaje dziecko nie zalicza się jako dochodu tego rodzica, mającego wpływ na jego (tego rodzica) zakres świadczenia alimentacyjnego wobec dziecka.

Wskazać przy tym trzeba, że zarówno w ustawie jak i w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym użyto tego samego pojęcia „zaspokojenie potrzeb dziecka”, a zatem zdaniem Sądu oznacza to, że ustalając obowiązek alimentacyjny Sąd nie może pominąć faktu otrzymywania przez rodzica na dziecko 500,00 zł na potrzeby dziecka, bowiem potrzeby dziecka są ograniczone. Gdyby więc finansować wszystkie potrzeby dziecka tylko obowiązkiem alimentacyjnym każdego z rodziców to świadczenie 500+, nie miałoby być na co przeznaczone tzn. w zakresie potrzeb dziecka, bo potrzeby dziecka byłyby w całości zaspokojone przez obowiązek alimentacyjny rodziców (i wówczas 500+ byłoby „czystym zyskiem” rodzica je otrzymującego).

Dlatego Sąd orzekając w sprawie wziął pod uwagę, że M. B. otrzymuje kwotę 500,00 zł na częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem małoletniego, w tym opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych, ale nie uwzględniał tej kwoty jako dochodu matki małoletniego podczas ustalania jej zakresu świadczenia alimentacyjnego na rzecz córki. W najbliższym czasie M. B. wróci do pracy, podczas jej pobytu w pracy opiekę się małoletnim powodem będzie sprawowała K. K., matka małoletniego – M. B. będzie opiekowała się małoletnim po zakończonej pracy. Matka F. B. będzie realizowała swój obowiązek alimentacyjny względem dziecka zarówno poprzez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie dziecka jak i w formie finansowej. Ponadto, w razie zmiany istotnych okoliczności, tj. usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz zarobkowych i majątkowych możliwości pozwanego, zarówno uprawniony F. B., jak i zobowiązany M. L. (1) mogą żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku. Zmiana alimentacyjnego stosunków może prowadzić do podwyższenia lub obniżenia alimentów.

Reasumując, w ocenie Sądu obciążenie pozwanego kwotą alimentów w wysokości po 600,00 zł miesięcznie poczynając od 09 marca 2022r. w aktualnych warunkach jest uzasadnione usprawiedliwionymi potrzebami uprawnionego i leży w granicach możliwości zarobkowych pozwanego.

Powyższą kwotę alimentów Sąd zasądził od dnia 09 marca 2022 r., czyli od dnia wniesienia pozwu, o czym orzeczono jak w pkt IV sentencji wyroku.

Zgodnie z art. 141 § 1 kro ojciec nie będący mężem matki obowiązany jest przyczynić się w rozmiarze odpowiadającym okolicznościom do pokrycia wydatków związanych z ciążą i porodem oraz kosztów trzymiesięcznego utrzymania matki w okresie porodu.

Przez okres porodu w rozumieniu wskazanego przepisu należy rozumieć zarówno okres bezpośrednio poprzedzający poród, okres samego porodu, jak i okres następny bezpośrednio po porodzie. W każdym wypadku chodzi o okres ciągły i trzymiesięczny.

Ojciec nie będący mężem matki zobowiązany jest przyczynić się do pokrycia wydatków związanych z ciążą i porodem oraz kosztów trzymiesięcznego utrzymania matki w okresie porodu w rozmiarze odpowiadającym okolicznościom. Oznacza to, że owe wydatki oraz koszty obciążają nie tylko ojca, ale również matkę dziecka. Przez rozmiar odpowiadający okolicznościom należy rozumieć to, że przyczynianie się ojca dziecka do pokrycia wydatków związanych z ciążą i porodem oraz kosztów trzymiesięcznego utrzymania matki w okresie porodu zależy od rzeczywistych i koniecznych w danym wypadku owych wydatków oraz kosztów i od zarobkowych i majątkowych możliwości rodziców dziecka.

Przepis art. 141 kro mówi o „kosztach utrzymania" w okresie trzymiesięcznym, nie wyjaśniając, jakie wydatki mogą być zaliczone do tych kosztów utrzymania. Sąd, ustalając wysokość kosztów utrzymania, z zasady bierze pod uwagę środowisko, z którego wywodzi się matka dziecka, dotychczasowe przeciętne jej zarobki w okresie poprzedzającym poród, stan jej zdrowia oraz warunki mieszkaniowe.

Przez dostarczanie środków utrzymania w świetle art. 141 § 1 kro rozumie się dostarczanie takich środków, które są niezbędne do zaspokajania normalnych, bieżących potrzeb konsumpcyjnych uprawnionego, a więc do zapewnienia mu wyżywienia, ubrania mieszkania, ogrzewania, oświetlenia, a w razie potrzeby leczenia. Ustalając zakres kosztów utrzymania matki dziecka w okresie porodu w rozumieniu wskazanego przepisu należy porównać koszty utrzymania w okresie porodu z kosztami utrzymania w sytuacji, gdyby porodu nie było. Różnica między tymi kosztami stanowi koszt utrzymania matki dziecka w okresie porodu w rozumieniu powołanego przepisu (Henryk Haak, Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Obowiązek alimentacyjny, Komentarz, Toruń 1995).

M. B. domagała się w pozwie zasądzenia od pozwanego w sumie kwoty 2.797,52 zł tytułem wydatków związanych z ciążą i porodem oraz 1.815,00 zł tytułem kosztów swojego trzymiesięcznego utrzymania w czasie porodu.

W niniejszej sprawie strona powodowa przedstawiła dokładne zestawienie wydatków, które powódka poniosła w związku z ciążą i porodem. Powódka dołączyła rachunki dokumentujące poniesienie każdego z tych wydatków. Powódka udowodniła, że w/w wydatki wiązały się z koniecznością zakupu odzieży ciążowej, środków pielęgnacji i higieny kobiet w ciąży, zakupem lepszej żywności w okresie porodu, koniecznością zakupu lekarstw, witamin, suplementów potrzebnych dla kobiet w ciąży, maści związanych z porodem, jak również kosztów zwyczajnego wyposażenia noworodka, niezbędnego mu w początkowym okresie życia (tzw. wyprawki). Łącznie z tytułu wydatków związanych z ciążą i porodem, w tym wyprawki, powódka poniosła koszt 5.595,04 zł.

Zasadnym jest, w ocenie Sądu, aby obie strony w tych kosztach uczestniczyły po połowie, ponieważ jako osoby dorosłe i w pełni świadome, podejmując współżycie, powinni liczyć się z ewentualnymi konsekwencjami tej decyzji. Z tego względu Sąd w punkcie V zasądził od pozwanego na rzecz M. B. kwotę 2.797,52 zł tytułem zwrotu wydatków związanych z ciążą i porodem wraz z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia w płatności od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Odnosząc się z kolei do roszczenia pokrycia kosztów trzymiesięcznego utrzymania matki w okresie porodu stwierdzić należy, iż udział pozwanego w tych kosztach powinien odpowiadać okolicznościom sprawy. W przekonaniu Sądu okoliczności te dotyczą nie tylko posiadanego przez ojca dziecka majątku i możliwości zarobkowych, ale również jego zaangażowania i pomocy dla matki dziecka w tym okresie. Ważne jest w szczególności pomoc i okazywane wsparcie. Z oczywistych powodów możliwości matki znajdującej się w okresie zaawansowanej ciąży, czy też porodu w zakresie załatwiania swoich spraw, dopilnowania kwestii związanych z właściwą pielęgnacją i opieką są mocno ograniczone. W niniejszej sprawie pozwany pomimo posiadanej wiedzy o ciąży całkowicie nie interesował się sytuacją dziecka oraz jego matki. Nie wspierał jej w okresie porodu, nie pomagał jej i w żaden sposób nie ponosił kosztów jej utrzymania. Zdaniem Sądu więc, z uwagi na podniesione okoliczności i brak osobistych starań pozwany winien w szerszym stopniu pokryć koszty związane z trzymiesięcznym utrzymaniem powódki w okresie porodu. Koszty te to nie tylko zakup witamin i lekarstw, środków pielęgnacji oraz wyżywienia dla matki ale również koszt utrzymania mieszkania w tym okresie, itp. Stąd też biorąc pod uwagę możliwości zarobkowe i uzyskiwane dochody przez pozwanego, jego całkowity brak zainteresowania powódką w okresie porodu Sąd uznał, iż pozwany M. L. (1) winien pokryć koszty utrzymania matki małoletniego na poziomie 605,00 zł miesięcznie (1.815,00 zł przez okres 3 miesięcy ). Dlatego też orzeczono jak w punkcie VI wyroku.

W pkt VII sentencji wyroku kwotę orzeczoną w pkt V sentencji wyroku, tj. kwotę 2,797,52 zł Sąd rozłożył na 6 miesięcznych rat: pięć rat po 450,00 zł a szósta po 547,52 zł płatnych kolejno od uprawomocnienia się wyroku do 10-ego dnia każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat do dnia zapłaty. W pkt VIII sentencji wyroku kwotę orzeczoną w pkt VI sentencji wyroku, tj. kwotę 1.815,00 zł Sąd rozłożył na 6 miesięcznych rat: pięć rat po 300,00 zł a szósta po 315,00 zł płatnych kolejno od uprawomocnienia się wyroku do 10-ego dnia każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat do dnia zapłaty. Sąd rozłożył w/w kwoty na raty biorąc pod uwagę wysokość wynagrodzenia, które otrzymuje pozwany, wysokość jego obecnego obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletniego powoda oraz fakt, że M. L. (1) nie posiada żadnych oszczędności aby jednorazowo uiścić ww. kwotę.

W pozostałej części Sąd oddalił powództwo, o czym orzeczono w pkt IX sentencji wyroku.

Mając na uwadze sytuację materialną pozwanego, Sąd, na podstawie art. 113 ust. 4 uoks, nie obciążył go kosztami sądowymi, w tym wydatkami poniesionymi przez Skarb Państwa, o czym orzeczono w pkt X sentencji wyroku.

W związku z tym, że pozwany uznał powództwo w znacznej części, Sąd w pkt XI sentencji wyroku zniósł wzajemnie koszty pomiędzy stronami., a zgodnie z art. 333 § 1 pkt 1 kpc w pkt XII sentencji Sąd orzekł o nadaniu wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności w części zasądzającej alimenty.