Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 maja 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 maja 2014r. w S.

odwołania W. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 23 lipca 2013 r. (Nr(...))

w sprawie W. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 1062/13

UZASADNIENIE

Decyzją z 23 lipca 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił W. G. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u wymienionego nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył W. G. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazał m.in., że nie zgadza się z orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS. Cały czas się leczy i chodzi na prywatne zabiegi rehabilitacyjne. Pracuje z zakładzie pracy chronionej i ma orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Do pracy zmusza go trudna sytuacja materialna rodziny (odwołanie k.2-3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 12 lipca 2013r., która nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.4).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony W. G. do 31 maja 2013r. uprawniony był do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (decyzja o ustaleniu prawa do renty na okres do 31 maja 2013r. z 28 grudnia 2012r. k.364-365 akt rentowych). W dniu 22 kwietnia 2013r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k.367 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 11 czerwca 2013r. ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie Lekarza Orzecznika z 11 czerwca 2013r. k.369 akt rentowych).

Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego od powyższego orzeczenia Lekarza Orzecznika ubezpieczony skierowany został na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 12 lipca 2013r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS k.370 i orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 12 sierpnia 2013r. k.373 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 23 lipca 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (decyzja z 23 lipca 2013r. k.374 akt rentowych).

Ubezpieczony ma wykształcenie średnie, jest technikiem mechanikiem. Przed ustaleniem prawa do renty pracował jako mechanik, funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej oraz cieśla na budowie, a następnie jako pracownik ochrony. Od stycznia 2013r. pracuje jako przedstawiciel handlowy w firmie (...) z siedzibą w J.. Jego praca polega na reklamowaniu usług z zakresu ochrony świadczonych przez w/w firmę na terenie W. oraz S. (kwestionariusz okresów składkowych i nieskładkowych k.3 akt rentowych, wyjaśnienia ubezpieczonego k.27v – nagranie od minuty 1 do 8).

Biegli z zakresu ortopedii, neurologii, kardiologii i okulistyki w opinii sporządzonej na zlecenie sądu rozpoznali u ubezpieczonego zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa bez objawów niewydolności narządu osiowego i objawów korzeniowych, artrozę prawego stępu i stawu ś-p prawego palucha, nadciśnienie tętnicze okres II wg WHO, niezborność krótkowzroczną obu oczu oraz angiopatię nadciśnieniową stwierdzając, że stan zaawansowania tych schorzeń nie powoduje naruszenia sprawności organizmu w stopniu sprowadzającym u ubezpieczonego niezdolność do pracy. W ocenie biegłych w zakresie schorzenia narządu ruchu ,tj. zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych kręgosłupa brak jest objawów niewydolności narządu osiowego oraz aktywnych objawów korzeniowych, natomiast w okresie występowania aktywnych istotnych klinicznie objawów bólowo-korzeniowych ubezpieczony może wymagać intensyfikacji leczenia farmakologicznego i rehabilitacyjnego. Również niewielkiego stopnia koślawość prawego stępu ś-p prawego palucha nie upośledza istotnie jego funkcji podpórczo-lokomocyjnej kończyn. W zakresie nadciśnienia tętniczego biegli wskazali, że wartości ciśnienia są chwiejne z towarzyszącymi kołataniami serca, dlatego schorzenie to wymaga dalszego leczenia, ale wobec aktualnego stanu – bez powikłań narządowych nie powoduje niezdolności do pracy. W odniesieniu do narządu wzroku biegli ustalili bardzo dobrą ostrość wzroku obu oczu do dali i do bliży w okularach i wskazali na konieczność regularnej kontroli okulistycznej i używanie okularów na stałe (opinia biegłych z zakresu ortopedii, neurologii, kardiologii i okulistyki k.9-11 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego W. G. okazało się nieuzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u ubezpieczonego istnieje częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłych z zakresu ortopedii, neurologii, kardiologii i okulistyki dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczony nie jest osobą niezdolną do pracy. Analizując opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez lekarzy - specjalistów z zakresu schorzeń występujących u ubezpieczonego, a ponadto poprzedzona była analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonego i jego badaniem. Opinia jest spójna i należycie uzasadniona. Ubezpieczony zakwestionował ustalenia biegłych i przedstawił subiektywną ocenę swojego stanu zdrowia. Okoliczność ta nie podważa jednak wniosków płynących z opinii biegłych, która stanowi obiektywny dowód w sprawie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477.14§1 kpc odwołanie ubezpieczonego oddalił.