Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

14 września 2022 roku

Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Ludmiła Dulka-Twarogowska

Protokolant: st. sekr. sąd. Arleta Ratajczak

po rozpoznaniu w dniu 7 września 2022 roku w Wąbrzeźnie na rozprawie

sprawy z powództwa: (...). (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko: S. S.

- o zapłatę

1)  oddala powództwo w całości;

2)  zasądza od powoda (...). (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz pozwanego S. S. 1.817,00 zł (tysiąc osiemset siedemnaście złotych zero groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od tej kwoty od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sędzia

Ludmiła Dulka-Twarogowska

Sygnatura akt: I C 238/21 upr

ZARZĄDZENIE

1.  (...)”;

2.  (...)

W., 14 września 2022 r.

Sędzia

Ludmiła Dulka – Twarogowska

Sygn. akt I C 238/21 upr

UZASADNIENIE

W pozwie z (...) roku powód E. (...) Sp. z o.o. w W. (poprzednio (...) Sp. z o.o.) domagał się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego S. S. kwoty 8.456,40 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od tej kwoty za okres od 9 lipca 2019 roku do dnia zapłaty, a ponadto także kosztów procesu (k.2-7, k.27-29v).

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu (k.50-53v).

Strony podtrzymały swoje stanowiska w toku procesu (k.60-64, k.95-97v, k.111 - protokół rozprawy z 7 września 2022 roku, czas zapisu: od 00:12:35 i od 01:53:00)

Sprawa została rozpoznawana w postępowaniu uproszczonym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu (...) roku powód jako wykonawca zawarł z pozwanym jako inwestorem umowę nr (...), której przedmiotem było m.in. wykonanie instalacji fotowoltaicznej przy budynku położonym w W. (...) za kwotę 42.282 zł brutto, płatną ze środków własnych inwestora. Wymieniona kwota miała zostać zapłacona przez pozwanego na rzecz powoda w trzech transzach: pierwsza – w wysokości 30% ceny za prace przygotowawcze w ciągu 3 dni od podpisania umowy, druga – 60% ceny za zakup paneli w ciągu 3 dni od zgłoszenia przez wykonawcę gotowości do realizacji i trzecia – pozostała część ceny w terminie 3 dni od zrealizowania montażu instalacji. Formą obowiązującą umowy była forma dokumentowa lub pisemna, a wszelkie jej zmiany wymagały zachowania takich form pod rygorem nieważności. Integralną częścią umowy byłyO. W. (...), które w § 9 pkt 17 określały, że brak realizacji przez inwestora obowiązków określonych w umowie oraz (...) uprawnia wykonawcę do odstąpienia od umowy bez zapłaty odstępnego oraz do naliczenia kary umownej w wysokości 20% wartości wybranego abonamentu pomnożonej przez okres abonamentu wynoszący 120 miesięcy lub 20% ceny dla finansowania gotówką. Wraz z zawarciem umowy został sporządzony arkusz ustaleń montażowych, w którym określono m.in. moc instalacji: 7,83 kW i ilość modułów: 29. Pozwany miał prawo w terminie 14 dni odstąpić od umowy bez podawania przyczyny, wysyłając pisemne oświadczenie.

Dowody:

- umowa wraz z (...) (k.15, k.19-21v);

- arkusz ustaleń montażowych (k.16-18);

- zeznania świadka S. P. (k.111v-112 - protokół rozprawy z 7 września 2022 roku, czas zapisu: od 00:14:00);

- zeznania świadka W. S. (k.112v-113 - protokół rozprawy z 7 września 2022 roku, czas zapisu: od 01:14:22).

Po 2 dniach od podpisania umowy, pozwany poinformował telefonicznie pracownika powoda, iż rezygnuje z umowy.

Dowody:

- zeznania pozwanego (k.113–113v - protokół rozprawy z 7 września 2022 roku, czas zapisu: od 01:34:10).

W dniu 19 czerwca 2019 roku powód wystawił notę księgowa nr (...) na kwotę 8.456,40 zł, z 14-dniowym terminem zapłaty, której płatnością obciążył pozwanego z tytułu odstąpienia od umowy zgodnie z § 9 pkt 17 (...) do umowy na wykonanie instalacji fotowoltaicznej. Pismem z (...) roku powód wezwał pozwanego do niezwłocznego przystąpienia do wykonania zawartej umowy lub zapłaty kary umownej zgodnie z notą księgową nr (...). W pismach z(...) roku powód zawarł oświadczenie o odstąpieniu od umowy.

Dowody:

- nota księgowa (k.26);

- pisma powoda (k.22-25v);

- zeznania świadka J. M. (k.112v - protokół rozprawy z 7 września 2022 roku, czas zapisu: od 00:58:28).

Sąd zważył, co następuje:

Roszczenie powoda okazało się nieuzasadnione.

W przedmiotowej sprawie powód dochodził spełnienia przez pozwanego zobowiązania wynikającego z umowy o wykonanie instalacji fotowoltaicznej, objętego notą obciążeniową zawierającą karę umowną z tytułu braku realizacji przez inwestora obowiązków określonych w umowie i odstąpienia od umowy przez wykonawcę.

Strona pozwana domagała się oddalenia powództwa, podnosząc szereg zarzutów, w tym przede wszystkim, iż uzgodnienia dokonane pomiędzy stronami z dnia (...) roku stanowiły jedynie zaproszenie do zawarcia umowy, nieważności umowy, występowania w umowie klauzuli abuzywnej w odniesieniu do postanowienia regulującego karę umowną oraz jej rażącego wygórowania.

W oparciu o zaprezentowane przez powoda dowody prywatne w postaci umowy o wykonanie instalacji fotowoltaicznej oraz arkusz ustaleń montażowych dla instalacji fotowoltaicznej Sąd ustalił, iż pozwanego oraz powoda łączył ważny stosunek prawny - umowa o dzieło. Wbrew twierdzeniom pozwanego strony w wystraczającym stopniu, określiły przedmiot dzieła - skoro rodzaj instalacji zawiera uzgodniony i podpisany przez strony arkusz ustaleń montażowych. Także pozwany był przekonany, że nie miało miejsce jedynie zaproszenie do zawarcia umowy, lecz doszło do skutecznego zawarcia umowy, skoro po 2 dniach zmienił zdanie i informował przedstawiciela powoda, że chce zrezygnować z umowy.

Bezspornym było, iż pozwany nie wywiązał się z umowy i nie dokonał w terminie 3 dni od dnia jej podpisania zapłaty na rzecz powoda pierwszej transzy w wysokości 30% ceny za prace przygotowawcze, co skutkowało wystawieniem przez powoda w dniu (...) roku noty księgowej nr (...) na kwotę 8.456,40 zł, z 14-dniowym terminem zapłaty, której płatnością obciążył pozwanego z tytułu odstąpienia od umowy zgodnie z § 9 pkt 17 (...).

Analiza § 9 pkt 17 (...) wskazuje, że zawarta w nocie obciążeniowej kara stanowiła karę umowną w rozumieniu art. 483 k.c.

Zgodnie z treścią art. 483 § 1 k.c. można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna). Warunkiem skorzystania z uprawnienia do obciążenia kontrahenta karą umowną jest ustalenie, że zobowiązany nie spełnił ciążącego na nim zobowiązania niepieniężnego i w ten sposób została wyrządzona szkoda. Tym samym za niedopuszczalne należy uznać zastrzeżenie kary umownej w wypadku niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania pieniężnego.

Ponieważ powód obciążył pozwanego karą umowną z powodu braku płatności pierwszej transzy, oznacza to, iż kara umowna została naliczona za niespełnienie zobowiązania pieniężnego. Ponieważ zastrzeżenie kary umownej na wskazaną okoliczność było niedopuszczalne i nieważne, roszczenie o zapłatę tego rodzaju należności podlegało oddaleniu wraz z odsetkami za opóźnienie w ich płatności, o czym Sąd orzekł w pkt 1 wyroku.

O kosztach procesu w pkt 2 wyroku Sąd postanowił w myśl art. 98 § 1, 1 ¹ i 3 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c., kierując się zasadą odpowiedzialności za jego wynik. Pozwany wygrał proces w całości, dlatego powód zobowiązany jest do zwrotu na jego rzecz kosztów procesu. Zasądzona z tego tytułu kwota 1.817 zł obejmuje: 1.800,00 zł wynagrodzenia pełnomocnika procesowego (§ 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 w sprawie opłat za czynności radców prawnych [Dz.U.2018.265 j.t.]) oraz 17 zł opłaty skarbowej od czynności złożenia dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa.

Sędzia

Ludmiła Dulka-Twarogowska

Pouczenie: (...) (...) (...)

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

-(...)

3.  (...)

Sędzia Ludmiła Dulka-Twarogowska

W., dnia 6 października 2022 roku