Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2023 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Jakub Błesiński

Protokolant: sekretarz sądowy Paula Milewska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja 2023 roku

sprawy z powództwa H. G.

przeciwko Poczcie Polskiej Spółce Akcyjnej z (...) w W.

o zapłatę

o r z e k a:

I.  Zasądza od pozwanej Poczty Polskiej Spółki Akcyjnej z (...) w W. na rzecz powoda H. G. kwotę 568,40 zł (pięćset sześćdziesiąt osiem złotych 40/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 23.12.2020r. do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanej Poczty Polskiej Spółki Akcyjnej z (...) w W. na rzecz powoda H. G. kwotę 387,00 zł (trzysta osiemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 75/23

UZASADNIENIE

H. G. wytoczył powództwo przeciwko Poczcie Polskiej Spółce Akcyjnej z (...) w W. o zapłatę kwoty 568,40 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 23 grudnia 2020 roku do dnia zapłaty. Ponadto wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 17 grudnia 2020 roku powód jako nadawca zawarł z pozwaną umowę, zgodnie z którą pozwana zobowiązała się do dostarczenia przesyłki o numerze (...), to jest paczkę żywnościową (ryby wędzone) o wadze 5,82 kg i wartości 500 złotych, do adresata K. Ł. zamieszkałego pod adresem ul. (...), (...)-(...) Ł.. W ramach umowy zawarta była usługa dodatkowa (...), tj. usługa dostarczenia paczki do adresata w ciągu 24 godzin, czyli nie później niż w dniu 18 grudnia 2020 roku do godziny 23:59. Za usługę tę powód zapłacił pozwanej kwotę 68,40 złotych. Przesyłka nie została doręczona adresatowi w dniu 18 grudnia 2020 roku. W związku z tym w dniu 23 grudnia 2020 roku powód złożył w Urzędzie Pocztowym w P. reklamację. Pismem z dnia 8 stycznia 2021 roku pozwana zawiadomiła powoda, że jego reklamacja została uznana za uzasadnioną. Wskazano, że przedmiotowa przesyłka doznała opóźnienia w przebiegu z powodu jej zalegania w WER K., co związane było z okresem świątecznym oraz dużym natężeniem przesyłek pocztowych. Następnie pismem z dnia 11 stycznia 2021 roku pozwana zawiadomiła powoda, że jego reklamacja została uznana za nieuzasadnioną. W uzasadnieniu wskazano, że reklamowana przesyłka nadeszła do urzędu doręczającego adresata w dniu 21 grudnia 2020 roku i w tym samym dniu została wydana do doręczenia, jednak adresat odmówił jej przyjęcia.

Powód podniósł, że zawierając z pozwaną w dniu 17 grudnia 2020 roku umowę na dostarczenie przesyłki z żywnością w ciągu 24 godzin, został zapewniony przez pracownika pozwanej, że termin dostarczenia zostanie dotrzymany oraz, że zostanie mu wypłacona równowartość przesyłki w przypadku nie wywiązania się przez pozwaną z zawartej umowy. Powód nie został poinformowany o regulaminach, na które powołuje się pozwana, ani nie zostały mu one doręczone. Gdyby powoda poinformowano, że pozwana nie wypłaca odszkodowania za zniszczone wartościowe przesyłki, powód skorzystałby z innej solidniejszej firmy świadczącej usługi pocztowe.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym w niniejszej sprawie w dniu 18 maja 2021 roku, Sąd Rejonowy w Piszu nakazał pozwanej, aby zapłaciła na rzecz powoda całość dochodzonego roszczenia wraz z kosztami postępowania.

Pozwana Poczta Polska Spółka Akcyjna z (...) w W. wniosła sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty zaskarżając go w całości. Wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie na jej rzecz od powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego, według norm przepisanych. W uzasadnieniu podniosła, że zgodnie z § 1 ust. 2 pkt 3 Regulaminu świadczenia usług (...) w obrocie krajowym wraz z załącznikiem obowiązującym w dniu 17 grudnia 2020 roku, przesyłki P. E. doręczane są do dwóch dni roboczych po dniu nadania, od poniedziałku do piątku, z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy, pod warunkiem nadania w miastach wojewódzkich do godziny 17:00 w siedzibie nadawcy lub do godziny 15:00 w pozostałych przypadkach. Wynika to również ze skrótowej informacji zawartej na stronie internetowej pozwanej. Przedmiotowa przesyłka została nadana w dniu 17 grudnia 2020 roku (w czwartek) i zgodnie z powyższymi regulacjami miała dotrzeć do odbiorcy najpóźniej w dniu 21 grudnia 2020 roku (poniedziałek). I tak też było. Przesyłka została dostarczona w dniu 21 grudnia 2020 roku lecz odbiorca odmówił jej przyjęcia. W związku z tym, w dniu 22 grudnia 2020 roku przesyłka została zwrócona do nadawcy, który również odmówił jej odbioru. Zatem, zdaniem pozwanej, do ewentualnego zepsucia żywności przyczynił się brak odbioru terminowo doręczonej przesyłki. Z ostrożności pozwana zakwestionowała wartość przesyłki. Podniosła zarzut nieudowodnienia rodzaju wysłanych produktów oraz faktu, że produkty te w dniu dostarczenia przesyłki do odbiorcy uległy zepsuciu.

Zdaniem pozwanej, wybierając usługę (...) powód godził się na wykonanie przez pozwaną usługi na standardowych warunkach określonych w Regulaminie i nie mógł oczekiwać, że usługa zostanie wykonana w inny sposób. Oczekiwanie przez powoda, że przesyłka zostanie doręczona w dniu 18 grudnia 2020 roku było zdaniem pozwanej nieuzasadnione.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 17 grudnia 2020 roku (czwartek) H. G. – jako nadawca – zawarł z Pocztą Polską Spółką Akcyjną z (...) w W. (dalej: Poczta Polska S.A.) umowę, zgodnie z którą Poczta Polska S.A. zobowiązała się do dostarczenia przesyłki o numerze (...), to jest paczkę żywnościową (ryby wędzone) o wadze 5,82 kg i wartości 500 złotych, do adresata K. Ł. zamieszkałego pod adresem ul. (...), (...)-(...) Ł..

W ramach ww. umowy zawarta była usługa dodatkowa - (...), za którą H. G. zapłacił 68,40 złotych. Z zapewnień ustnych złożonych H. G. przez pracownika Poczty Polskiej S.A. przy nadawaniu ww. przesyłki, wynikało, że zostanie ona doręczona odbiorcy w ciągu 24 godzin, to jest nie później niż w dniu 18 grudnia 2020 roku (piątek) do godziny 23:59.

Zarówno na „nalepce adresowej”, jak i na opakowaniu umieszczono adnotację, że przesyłka zawiera żywność.

Przy nadawaniu ww. przesyłki, H. G. nie doręczono obowiązującego „Regulaminu świadczenia usługi (...)”. H. G. nie wyraził zgody na wykonanie usługi na zasadach i warunkach określonych w tym regulaminie.

Powyższa przesyłka nie została doręczona odbiorcy w dniu 18 grudnia 2020 roku. Trafiła ona do urzędu doręczającego adresata w dniu 21 grudnia 2020 roku (poniedziałek) i w tym samym dniu została wydana do doręczenia. W chwili doręczenia paczka była przemoczona i czuć było swąd zepsutych ryb, dlatego K. Ł. odmówił jej przyjęcia.

W związku z niedoręczeniem przesyłki w dniu 18 grudnia 2020 roku, H. G. złożył w dniu 23 grudnia 2020 roku reklamację w Urzędzie Poczty (...) S.A. w P..

Pismem z dnia 8 stycznia 2021 roku Poczta Polska S.A. zawiadomiła H. G., że jego reklamacja została uznana za uzasadnioną. W treści pisma wskazano, że przesyłka doznała opóźnienia w przebiegu z powodu jej zalegania w WER K. (węzeł ekspedycyjno rozdzielczy Poczty Polskiej S.A.), co związane było z okresem świątecznym oraz dużym natężeniem przesyłek pocztowych.

Następnie pismem z dnia 11 stycznia 2021 roku Poczta Polska S.A. zawiadomiła H. G., że jego reklamacja została uznana za nieuzasadnioną. Wskazano, że reklamowana przesyłka nadeszła do urzędu doręczającego adresata w dniu 21 grudnia 2020 roku i w tym samym dniu została wydana do doręczenia, jednak adresat odmówił jej przyjęcia.

Pismem z dnia 1 marca 2021 roku H. G. wezwał Pocztę Polską S.A. do zapłaty w terminie do 15 marca 2021 roku kwoty 568,40 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 23 grudnia 2020 roku do dnia zapłaty, pod rygorem skierowania sprawy na drogę sądową.

W odpowiedzi Poczta Polska S.A. odmówiła uznania roszczenia podnosząc te same argumenty co w piśmie z dnia 11 stycznia 2021 roku.

(dowód: „nalepka adresowa” k. 8; zeznania świadka K. Ł. k. 19 akt odezwy sądowej I Cps 14/22; zeznania powoda k. 133v-134; reklamacja k. 9; pismo z 08.01.2021r. k. 10-10v; pismo z 11.01.2021r. k. 11; wezwanie do zapłaty k. 12; pismo z 19.03.2021r. k. 14)

Sąd zważył, co następuje:

Fakt zawarcia między stronami w dniu 17 grudnia 2020 roku umowy na dostarczenie przesyłki o numerze (...), zawierającej żywność o wadze 5,82 kg, oraz fakt wykupienia przez powoda usługi (...), pozostawały poza sporem. Spór koncentrował się na ustaleniu, czy pozwana miała obowiązek dostarczenia przedmiotowej przesyłki nie później niż w dniu następnym, to jest 18 grudnia 2020 roku do godziny 23:59, a w dalszej kolejności na dokładnym ustaleniu zawartości przesyłki i jej wartości.

Pozwana bezsprzecznie wykazała, że w dniu zawarcia przez strony przedmiotowej umowy obowiązywał „Regulamin świadczenia usługi (...) w obrocie krajowym”, który w § 1 ust. 2 pkt 3 stanowił, że przesyłki P. E. doręczane są do dwóch dni roboczych po dniu nadania, od poniedziałku do piątku, z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy, pod warunkiem nadania w miastach wojewódzkich do godziny 17:00 w siedzibie nadawcy lub do godziny 15:00 w pozostałych przypadkach.

Powód jednak konsekwentnie podnosił, że Regulamin powyższy nie został mu przez powódkę doręczony w momencie nadawania paczki i, zważywszy na zawartość przesyłki, gdyby wiedział, że przesyłka nie zostanie doręczona w ciągu 24 godzin i nie odzyska jej równowartości, skorzystałby z usług innej firmy świadczącej usługi pocztowe. Zeznał, że z ustnych zapewnień złożonych mu przez pracownika Poczty Polskiej S.A. przy nadawaniu przedmiotowej przesyłki, wynikało, że zostanie ona doręczona odbiorcy w ciągu 24 godzin, to jest nie później niż w dniu 18 grudnia 2020 roku (piątek) do godziny 23:59.

W tym miejscu należy zauważyć, iż z załączonej do akt sprawy „nalepki adresowej” w żadnej mierze nie wynika, aby powodowi doręczono obowiązującego „Regulaminu świadczenia usługi (...)” i aby wyraził on zgodę na wykonanie usługi na zasadach i warunkach określonych w tym regulaminie. Żadne z umieszczonych na druku „nalepki adresowej” oświadczeń nadawcy, nie zostało stosownie „zaznaczone/odhaczone”.

Ponadto Sąd ustalił – w oparciu o zeznania powoda i zeznania świadka K. Ł., które uznał za wiarygodne, albowiem są rzeczowe, spójne i nawzajem się uzupełniają – iż zawartością przedmiotowej przesyłki były ryby wędzone o wartości 500 złotych, stanowiące przedświąteczny prezent od powoda dla ww. świadka. K. Ł. zeznał, że przedmiotowa przesyłka dotarła do niego po długim czasie, w chwili doręczenia paczka była przemoczona i czuć było swąd zepsutych ryb, dlatego odmówił jej przyjęcia. Jednocześnie świadek podał, że w przeszłości otrzymywał już, za pośrednictwem Poczty Polskiej S.A., paczki od powoda z rybami wędzonymi i zawsze docierały one na czas, nie było żadnych zastrzeżeń do usług pozwanej. Podał, iż powód zawsze informował go telefonicznie o nadaniu paczki i następnego dnia, najpóźniej drugiego dnia, paczka była doręczona.

Z uwagi na powyższe ustalenia co do zawartości przesyłki i jej stanu w chwili wydania do doręczenia adresatowi, Sąd nie miał wątpliwości by uznać za prawdziwe twierdzenia powoda, iż zależało mu na jak najszybszym dostarczeniu przesyłki do adresata i gdyby wiedział, że przesyłka nie zostanie dostarczona na czas i nie odzyska równowartości przesyłki, nie skorzystałby z usług pozwanej.

Należy również pamiętać, że powód za dostarczenie przesyłki w ciągu 24 godzin zapłacił wysoką cenę.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż zawierając przedmiotową umowę z powodem, pozwana gwarantowała termin dostarczenia przesyłki w dniu 18 grudnia 2020 roku do godziny 23:59. Pozwana dopuściła się zwłoki nie spełniając świadczenia w umówionym terminie.

Powyższe, zdaniem Sądu, pozwana potwierdziła w skierowanym do powoda piśmie z dnia 8 stycznia 2021 roku, w którego treści wskazała, że przedmiotowa przesyłka doznała opóźnienia w przebiegu z powodu jej zalegania w WER K., co związane było z okresem świątecznym oraz dużym natężeniem przesyłek pocztowych.

Z tych wszystkich względów oczywistym jest, że szkoda w mieniu powoda powstała na skutek nie wykonania zobowiązania dostarczenia przesyłki przez pozwaną w umówionym i gwarantowanym przez siebie terminie. Sąd podziela zdanie strony powodowej, iż wszystkie wywody pozwanej są li tylko nieuprawnioną próbą obrony niesłusznego stanowiska w sprawie i nieudolną próbą obciążenia winą powoda lub odbiorcy przesyłki.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 471 k.c. oraz art. 481 k.c., Sąd orzekł jak w punkcie I. wyroku.

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r., poz. 1800 ze zm.) oraz art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W tym przypadku jest to kwota 100 złotych tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu, kwota 270 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz kwota 17 złotych tytułem zwrotu opłaty od udzielonego pełnomocnictwa.