Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt XI GC 302/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 24 maja 2023 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Andrzej Muzyka

Protokolant: Edyta Jurkowska

po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2023 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa L. D.

przeciwko (...) spółce akcyjnej w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) spółki akcyjnej w W. na rzecz powoda L. D. kwotę 3283,67 zł (trzy tysiące dwieście osiemdziesiąt trzy złote sześćdziesiąt siedem groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 7 października 2021 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2140,36 zł (dwa tysiące sto czterdzieści złotych trzydzieści sześć groszy), tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Andrzej Muzyka

Sygn. akt XI GC 302/22 12 czerwca 2023 r.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 25 lutego 2022 r. L. D. wniósł przeciwko (...) spółce akcyjnej w W. o zapłatę kwoty 3283,67 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 7 października 2021 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu, powód wskazał, iż dochodzi od pozwanego dalszego odszkodowania stanowiącego koszt najmu pojazdu zastępczego w związku ze szkoda z dnia 27 lipca 2021 r., której sprawca posiadał ważne ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartą z pozwanym.

Nakazem zapłaty z dnia 5 kwietnia 2022 r. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W przepisanym terminie pozwany wniósł sprzeciw od ww. nakazu zapłaty, zaskarżając nakaz w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany podniósł zarzut spełnienia roszczenia, poprzez wypłatę ustalonej kwoty odszkodowania, uznając za zasadny czas najmu pojazdu zorganizowanego przez pozwanego.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 27 lipca 2021 r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ użytkowany przez L. D. pojazd marki V. (...) nr rej. (...). Sprawca zdarzenia legitymował się ważną umową ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartą z (...) spółką akcyjną w W..

Powód dokonał zgłoszenia szkody ubezpieczycielowi sprawy, który przyjął odpowiedzialność co do zasady i wszczął postępowanie likwidacyjne.

Bezsporne.

Dnia 26 sierpnia 2021 r. powód przekazał pojazd do naprawy w (...) spółka jawna w S..

Dowód:

- zlecenie naprawy k. 14;

Dnia 30 sierpnia 2021 r. powód zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w S. umowę najmu pojazdu zastępczego nr 11/0/2021, przedmiotem której był najem pojazdu marki F. (...) nr rej. (...). Czynsz najmu wynosił 190 zł netto na okres do 7 dni, zaś powyżej 7 dni 155 zł netto/doba.

Powód zawarł umowę najmu w ramach przedłużenia najmu pojazdu zastępczego zaoferowanego początkowo przez pozwanego.

Dowód:

- umowa najmu z dnia 30 sierpnia 2021 r. k. 15-16;

- protokół wydania-zwrotu k. 16a.;

- zeznania świadka L. D. k. 76;

- przesłuchanie powoda, k. 77.

Dnia 17 września 2021 r. zakończono naprawę pojazdu powoda, wobec czego powód zwrócił wynajęty pojazd zastępczy.

Tego samego dnia spółka (...) wystawiła na rzecz powoda fakturę VAT nr (...) na kwotę 3622,35 zł brutto, tytułem najmu pojazdu zastępczego przez okres 19 dni, przy dobowej stawce najmu wynoszącej 155 zł netto. Kwotę 1000 zł powód uiścił gotówką w dniu wystawienia faktury.

Powód dokonał odliczenia 50% podatku VAT.

Dowód:

- zlecenie naprawy k. 14;

- protokół wydania-zwrotu k. 16a.;

- faktura VAT nr (...) k. 17;

- dokument KP 1/9/2021/KP k. 18;

- rejestr VAT k. 24;

Przelewem z dnia 22 września 2021 r. powód uiścił na rzecz spółki (...) pozostała kwotę 2622,35 zł.

Dowód:

- potwierdzenie przelewu k. 19;

Powód dokonał zgłoszenia roszczenia z tytułu najmu pojazdu zastępczego ubezpieczycielowi sprawcy, który decyzją z dnia 6 października 2021 r. odmówił wypłaty odszkodowania, wskazując, iż zasadny okres najmu zakończył się z końcem najmu zorganizowanego przez ubezpieczyciela.

Dowód:

- pismo k. 20;

- decyzja (...) z dnia 6 października 2021 r. k. 21;

Pismem z dnia 8 października 2021 r. J. Z. działając w imieniu powoda wniósł odwołanie od decyzji pozwanego z dnia 6 października 2021 r., wzywając jednocześnie do zapłaty kwoty 3622,35 zł w terminie do dnia 15 października 2021 r.

Dowód:

- pismo z dnia 8 października 2021 r. k. 22-23;

- zeznania świadka J. Z. k. 76

Decyzją z dnia 26 listopada 2021 r. przyznał odszkodowanie w łącznej kwocie 32 057,96 zł tytułem kosztów naprawy oraz 6574,35 zł tytułem kosztów najmu pojazdu zastępczego.

Dowód:

- decyzja (...) z dnia 26 listopada 2021 r., akta szkody, płyta CD k. 42, 61;

Decyzją z dnia 6 grudnia 2021 r. pozwany odmówił uznania roszczenia wynikającego z faktury VAT za najem, wskazując, iż zasadny okres najmu zakończył się w dniu zakończenia najmu zorganizowanego przez pozwanego.

Dowód:

- decyzja (...) z dnia 6 grudnia 2021 r., akta szkody, płyta CD k. 42, 61;

W wyniku szkody z dnia 27 lipca 2201 r. uszkodzeniu uległ samochód V. (...) danych zawartych w obydwu umowach najmu w tym umowy z dnia 30 sierpnia 2021 r. ( umowy kwestionowanej przez pozwaną jako niezasadnej) wynajmowany był samochód F. (...), z czego wynika że uszkodzony samochód i wynajmowane były pojazdami tej samej klasy.

Pierwsza umowa najmu od firmy (...) zorganizowana i uznana przez pozwaną za okres najmu od 27 lipca 2021 r. do 30 sierpnia 2021 r. w opcji bez limitu km realizowana była i rozliczona przez pozwanego za okres 34 dni wg stawki dziennej wynoszącej 155 zł netto. Druga umowa najmu z dnia 30 sierpnia 2021 r. za okres najmu do 17 września 2021 r. była zrealizowana wg tej samej stawki tj. 155 zł netto za dzień , biorąc to pod uwagę wskazana stawka w cytowanych umowach najmu nie może być przedmiotem sporu, dlatego uwaga pozwanej w tym zakresie jest bezprzedmiotowa, tym bardziej że wskazana stawka najmu w wysokości 155 zł za dzień jest stawką jedną z najniższych ze stawek oferowanych na wolnym rynku usług w tym zakresie które zawierają się w przedziale od ok. 140 do 270 zł netto bez kosztu ubezpieczenia a więc jest stawką w pełni akceptowalną i uzasadnioną.

Technologiczny czas właściwej naprawy pojazdu wynosił 12 dni roboczych co daje (l6 dni kalendarzowych technologicznego czasu naprawy.

Na podstawie szczegółowej analiz udokumentowanej w aktach szkody korespondencji miedzy pozwaną a (...) Ł. ustalono że:

Zasadny łączny czas trwania naprawy, a tym samym i wynajmu drugiego samochodu zastępczego przez powoda mógł trwać hipotetycznie:

1. od początku wynajmu w dniu 30 sierpnia 2021 r. do dnia 11 września 2021 r., przy przyjętym hipotetycznym standardowym czasie oczekiwania na części zamienne trzy dni robocze.

2. od początku wynajmu w dniu 30 sierpnia 2021 r. do dnia 17 września 2021 r., przy przyjętym hipotetycznym czasie oczekiwania na części zamienne ze względu na pandemię 9 dni roboczych.

Zdaniem opiniującego wskazany okres najmu wynoszący 19 dni kalendarzowych był okresem zasadnym gdyż proces naprawy faktycznie zakończył się w dniu 17 września 2021 r. a (...) Ł. nie miała żadnego interesu w tym aby czas naprawy przedłużać, (...) informowała pozwaną o przyczynie przedłużania się procesu naprawy.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego W. S. k. 94-103.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Niespornym jest, iż sprawcę szkody i pozwanego łączyła umowa obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, zgodna z treścią przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003 r., Nr 124, poz. 1152 ze zm.).

Przepis art. 4 powyższej ustawy wskazuje, iż ubezpieczeniem obowiązkowym jest ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów. Stosownie do treści art. 13 ust. 2 ustawy w obowiązkowych ubezpieczeniach OC odszkodowanie wypłaca się w granicach odpowiedzialności cywilnej podmiotów objętych ubezpieczeniem. Natomiast w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego (art. 22 ust 1 ustawy).

Zgodnie z treścią art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia OC ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Zgodnie z treścią art. 822 § 4 k.c. uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

Pozwany odpowiada tylko w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierowcy pojazdu mechanicznego. Z bezspornych okoliczności sprawy wynika, że do wypadku doszło na skutek zderzenia dwóch pojazdów, podstawę materialnoprawną dochodzonego przez powoda roszczenia stanowi zatem art. 415 kc w zw. z art. 436 §2 k.c. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 listopada 1998r sygn. akt CKU 87/98 opubl. Prok.i Pr. 1999 Nr 3 poz. 31). Przyjęcie jako podstawy art. 435 k.c. w zw. z art. 436 §1 prowadziłoby do tożsamego rozstrzygnięcia.

W niniejszej sprawie powód dochodził kwoty odszkodowania tytułem dalszych kosztów najmu pojazdu zastępczego.

W rozpoznawanej sprawie pozwany nie kwestionował okoliczności, iż co do zasady obciąża go odpowiedzialność z tytułu kosztów likwidacji szkody, kwestionując zasadność dalszego najmu pojazdu zastępczego, wskazując, iż zasadny okres najmu uległ zakończeniu z dniem zakończenia najmu pojazdu zastępczego zaoferowanego przez pozwanego.

Jak wynika z ustalonego stanu faktycznego, powód dokonał zgłoszenia szkody pozwanemu, po czym przekazał uszkodzony pojazd do naprawy w warsztacie naprawczym współpracującym z pozwanym, który nie dysponował odpowiednimi narzędziami do wykonania naprawy, wobec czego powód przekazał pojazd do (...) Ł.. W dniu szkody, powód skorzystał z oferty organizacji najmu pojazdu zastępczego udostępnionej przez pozwanego.

W toku likwidacji szkody, pozwany poinformował powoda, iż najem pojazdu zastępczego winien się zakończyć albowiem przekracza technologiczny czas naprawy. W związku z powyższym, powód zawarł dnia 30 sierpnia 2021 r. umowę najmu pojazdu zstępczego, która stanowiła przedłużenie najmu pojazdu zastępczego.

Naprawa pojazdu powoda jak i najem pojazdu zastępczego zakończył się dnia 17 września 2021 r.. Powód uregulował fakturę tytułem najmu, dokonując odliczenia 50% podatku VAT, wobec czego skierował do pozwanego roszczenie o zwrot kwoty 3283,67 zł. Pozwany odmówił wypłaty dalszego odszkodowania.

W przedmiocie uzasadnionej stawki jak i okresy najmu wypowiedział się biegły sądowy W. S.. Sporządzona opinia była logiczna, spójna i nie została zakwestionowana przez strony.

Biegły wskazał, iż zastosowana stawka najmu nie może być przedmiotem sporu, dlatego uwaga pozwanej w tym zakresie jest bezprzedmiotowa, tym bardziej że wskazana stawka najmu w wysokości 155 zł za dzień jest stawką jedną z najniższych ze stawek oferowanych na wolnym rynku usług w tym zakresie które zawierają się w przedziale od ok. 140 do 270 zł netto bez kosztu ubezpieczenia a więc jest stawką w pełni akceptowalną i uzasadnioną.

Natomiast technologiczny czas właściwej naprawy pojazdu wynosił 12 dni roboczych co daje (l6 dni kalendarzowych technologicznego czasu naprawy.

Na podstawie szczegółowej analiz udokumentowanej w aktach szkody korespondencji miedzy pozwaną a (...) Ł. ustalono że:

Zasadny łączny czas trwania naprawy, a tym samym i wynajmu drugiego samochodu zastępczego przez powoda mógł trwać hipotetycznie:

1. od początku wynajmu w dniu 30 sierpnia 2021 r. do dnia 11 września 2021 r., przy przyjętym hipotetycznym standardowym czasie oczekiwania na części zamienne trzy dni robocze.

2. od początku wynajmu w dniu 30 sierpnia 2021 r. do dnia 17 września 2021 r., przy przyjętym hipotetycznym czasie oczekiwania na części zamienne ze względu na pandemię 9 dni roboczych.

Zdaniem Sądu, za opiniującym należy stwierdzić, że wskazany okres najmu wynoszący 19 dni kalendarzowych był okresem zasadnym, gdyż proces naprawy faktycznie zakończył się w dniu 17 września 2021 r. a (...) Ł. nie miała żadnego interesu w tym aby czas naprawy przedłużać, (...) informowała pozwaną o przyczynie przedłużania się procesu naprawy.

Mając powyższe na uwadze w pkt I zasądzono dochodzoną przez powoda kwotę stanowiącą faktyczny koszt najmu poniesiony przez powoda, przy uwzględnieniu 50% stawki VAT co nie było sporne tj. kwotę 3283,67 zł. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 7 października 2021 r. do dnia zapłaty.

Stan faktyczny został ustalony na podstawie dowodów z dokumentów oraz zeznania świadka i powoda. Sąd dał im wiarę.

Podstawą prawną orzeczenia o odsetkach od kwoty zasądzonej w pkt I stanowią normy zawarte w art. 481 § 1 k.c. i w art. 817 § 1 k.c. Zgodnie z normą zawartą w art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu zawarte w pkt II wyroku, znajduje podstawę prawną w art. 98 § 1 k.p.c. i 100 k.p.c. Powód wygrał sprawę w całości. Na koszty poniesione przez powoda składa się opłata od pozwu 200 złotych, od pełnomocnictwa 17 złotych, wynagrodzenie pełnomocnika 900 złotych, koszt sporządzenia opinii, pokryty z zaliczki powoda w kwocie 1023,36 zł.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji.

SSR Andrzej Muzyka

Sygnatura akt XI GC 302/22, dnia 12 czerwca 2023 r.

ZARZĄDZENIE

1. (...)

2. (...)

3. (...)