Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1594/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 kwietnia 2023r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Dominik Bednarski

po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2023r. w Grudziądzu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: (...) spółki z o.o. w G.

przeciwko: (...) w W.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6.236,71 zł (sześć tysięcy dwieście trzydzieści sześć złotych i 71/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 17 listopada 2021 r. do dnia zapłaty;

II. oddala powództwo w pozostałej części;

III. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 968,76 zł (dziewięćset sześćdziesiąt osiem złotych i 76/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV. nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu następujące kwoty:

a)  od pozwanego - 541,59 zł (pięćset czterdzieści jeden złotych i 59/100),

b)  od powoda - 304,64 zł (trzysta cztery złote i 64/100)

- tytułem zwrotu tymczasowo poniesionych wydatków na koszty opinii biegłego.

Sygn. akt I C 1594/21

UZASADNIENIE

Powód (...) spółka z o.o. w G. , działając przez profesjonalnego pełnomocnika, w pozwie skierowanym przeciwko (...) w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego kwoty 9.764,74 wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 17.11.2021r. do dnia zapłaty. Domagał się też zasądzenia od pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozew zawiera uzasadnienie (k. 5-9).

W odwiedzi na pozew pozwany, działając przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

Odpowiedź na pozew zawiera uzasadnienie (k. 47-67)

W dalszym toku sprawy strony podtrzymały swoje stanowiska

Sprawa została rozpoznana w postępowaniu uproszczonym.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 04.09.2021 r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) należący do Z. R. (1). Pojazd, którym się poruszał sprawca szkody, w dniu zdarzenia objęty był ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, wynikającym z umowy zawartej z pozwanym.

Tego samego dnia poszkodowany zgłosił pozwanemu szkodę. Pozwany wypłacił poszkodowanemu kwotę 22.795,16 zł . Pozwany proponował poszkodowanemu naprawę z uwzględnieniem rabatów na części zamienne (12%) i materiał lakierniczy (40%). R. te wynikają z umów, jakie pozowany zawarł ze współpracującymi z nim warsztatami oraz dostawcami. Poszkodowany ostatecznie sprzedał auto bez naprawy.

W dniu 16.10.2021r. poszkodowany zawarł z (...) spółka z o.o. w G. umowę przelewu wierzytelności, na podstawie której przeniósł na jego rzecz wierzytelność, jaka przysługiwała im z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 04.09.2021r.

Następnie powód zlecił sporządzenie kosztorysu, w którym określono koszt naprawy w/w pojazdu na kwotę 32.309,90 zł.

(okoliczności bezsporne, a także dowód: zgłoszenie szkody – akta szkody na płycie CD; porozumienia co do rabatów – akta szkody na płycie CD , decyzje pozwanego o wypłacie odszkodowania – akta szkody na płycie CD oraz k. 13,15,41, kosztorys – k. 16-27, umowa przelewu wierzytelności - k. 37, prywatna opinia techniczna – k. 28-26 akt; wezwanie do zapłaty – k. 38-40, zeznania świadka Z. R. (2) – e-protokół rozprawy w dniu 26.05.2022r. oraz protokół skrócony - k. 94-94v., umowa sprzedaży samochodu – k. 93)

Koszt naprawy uszkodzeń samochodu marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) powstałych na skutek zdarzenia z dnia 04.09.2021r., z zastosowaniem nowych, oryginalnych części zamiennych, z uwzględnieniem rabatów na części zamienne (12%) i materiał lakierniczy (40%), proponowanych przez pozwanego a pochodzących z dystrybucji producenta pojazdu (jakość O), wynosi 29.031,87 zł. Naprawa powinna była odbyć się z zastosowaniem części zamiennych pochodzących z dystrybucji producenta pojazdu (jakość O). Naprawa z użyciem wyżej wymienionych części nie doprowadzi do wzrostu wartości pojazdu.

( dowód: opinia biegłego – k. 98-146 akt)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne, dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy i aktach szkody, przesłuchanie świadka Z. R. (2), a także na podstawie opinii biegłego I. A..

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty zgromadzone w toku postępowania. Prawdziwość dokumentów nie budziła bowiem wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony.

Sąd w całości podzielił opinię biegłego I. A., gdyż jest ona rzetelna, jasna, kategoryczna oraz niesprzeczna. Opinia została wydana po wnikliwej analizie zebranego materiału dowodowego, a swoje wnioski biegły logicznie i przekonująco uzasadnił. Opinia sporządzona została przy tym przez biegłego będącego osobą obcą dla stron, a ponadto posiadającą wysokie kwalifikacje zawodowe. Strony nie wnosiły o uzupełniającą opinię biegłego.

Sąd dał wiarę przesłuchanemu świadkowi, ponieważ jego zeznania były zgodne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Aczkolwiek należy odnotować, iż zeznania świadka miały dla rozstrzygnięcia sprawy znaczenie jedynie pomocnicze.

Przechodząc do rozważań prawnych w pierwszej kolejności należy zauważyć, że zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych z dnia 22 maja 2003 r. (Dz.U. Nr 124, poz. 1152 ze zm., dalej: ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia. Ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta przy tym odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu (art. 35). W myśl art. 36 ust. 1 tej ustawy odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej. W obowiązkowym ubezpieczeniu komunikacyjnym OC ma zatem zastosowanie zasada pełnego odszkodowania wyrażona w art. 361 § 2 k.c., a ubezpieczyciel z tytułu odpowiedzialności gwarancyjnej wypłaca poszkodowanemu świadczenie pieniężne w granicach odpowiedzialności sprawczej posiadacza lub kierowcy pojazdu mechanicznego (art. 822 § 1 k.c.). Suma pieniężna wypłacona przez zakład ubezpieczeń nie może być jednak wyższa od poniesionej szkody (art. 824 1 § 1 k.c.). Ponadto zgodnie z art. 363 § 1 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu. Przyjmuje się, że nieopłacalność naprawy (art. 363 § 1 zd. drugie k.c.), będąca przesłanką wystąpienia tzw. szkody całkowitej, ma miejsce wówczas, gdy jej koszt przekracza wartość pojazdu sprzed wypadku. Stan majątku poszkodowanego, niezakłócony zdarzeniem ubezpieczeniowym, wyznacza bowiem rozmiar należnego odszkodowania.

W niniejszej sprawie bezsporne jest, że w dniu 04.09.2021r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) należący do Z. R. (1). Pojazd, którym się poruszał sprawca szkody, w dniu zdarzenia objęty był ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, wynikającym z umowy zawartej z pozwanym. Poszkodowany dokonał skutecznej cesji wierzytelności na rzecz powoda. W konsekwencji pozwany powinien wypłacić powodowi świadczenie pieniężne w granicach odpowiedzialności sprawcy szkody.

Pozwany uznał co do zasady swoją odpowiedzialność za skutki zdarzenia z dnia 04.09.2021r. i wypłacił odszkodowanie w wysokości 22,795,16 zł. Nie sposób jednak uznać, aby kwota ta odpowiadała wysokości zaistniałej szkody, gdyż zgodnie z opinią biegłego sądowego szkoda ta wyniosła 29.031,87 zł. Skoro w toku postępowania likwidacyjnego poszkodowanemu wypłacono kwotę 22.795,16 zł, to powództwo zasługiwało na uwzględnienie co do kwoty 6.236,71 zł (29.031,87 - 22.795,16 = 6.236,71).

Sąd podzielił opinię biegłego, iż komplementacja uszkodzonego samochodu powinna była odbyć się przy wykorzystaniu części rodzaju O i nie doprowadzi to do wzrostu jego wartości.

Szkoda, jaka zaistniała w wyżej wymienionym pojeździe, nie była szkodą całkowitą.

Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 6 października 2022 r. (III CZP 119/22 odszkodowanie przysługujące od zakładu ubezpieczeń na podstawie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów obejmuje wyłącznie niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy. W ocenie Sądu Najwyższego (podzielanej przez sąd orzekający) - przy ustalaniu odszkodowania - nie można z góry wykluczyć możliwości uwzględnienia rabatów i ulg, o ile na podstawie okoliczności konkretnej sprawy będzie możliwe przyjęcie, że mieszczą się one czy wręcz współkształtują niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy.

Dokumenty zgromadzone w sprawie dowodzą, iż pozwany zawarł ze stosownymi warsztatami oraz dostawcami umowy, które uprawniały go do otrzymywania przy naprawie pojazdów M. B. rabatów na części zamienne (12%) i materiał lakierniczy (40%). Poszkodowany z powyższej możliwości nie skorzystał. Biegły m.in. wyliczył wysokość odszkodowania z uwzględnieniem wyżej wymienionych upustów. Zdaniem Sądu właśnie ta wartość (29.031,87 zł) jest najbardziej miarodajna dla ustalenia właściwego poziomu odszkodowania. W okolicznościach przedmiotowej sprawy ww. rabaty mieszczą się, względnie - współkształtują niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy. Powyższą sumę biegły ustalił biorąc pod uwagę warsztaty naprawcze działające na terenie miejsca zamieszkania, siedziby uprawnionego lub miejsca naprawy pojazdu (zob.: k. 99 akt).

Sąd oddalił żądanie zasądzenia kwoty 250 zł tytułem zwrotu kosztów sporządzenia prywatnej opinii technicznej. Należało uznać, że jej sporządzenie nie było niezbędne do efektywnego dochodzenia odszkodowania (zob.: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 2 września 2019 r., III CZP 99/18 a contrario). Powód jest podmiotem profesjonalnie zajmującym się tematyką odszkodowań powypadkowych. Powinien we własnym zakresie ustalić wysokość zaistniałej szkody. Poza tym w aktach sprawy nie znajduje się żadna faktura związana ze sporządzeniem przez podmiot trzeci rzeczonej kalkulacji na rzecz powoda.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w pkt I. i II. wyroku.

Odsetki ustawowe za opóźnienie zasądzono w pierwszej kolejności zgodnie z żądaniem pozwu, poza tym orzeczono o nich na podstawie art. 481 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych. Szkoda została zgłoszona pozwanemu jeszcze tego samego dnia, to jest 04.09.2021 roku.

O kosztach procesu w punkcie III. wyroku orzeczono na zasadzie art. 100 k.p.c. i art. 98 § 1 k.p.c. Powód wygrał niniejszą sprawę w około 64 %, ponosząc koszty procesu w łącznej wysokości 2.817,00 zł (opłata sądowa od pozwu - 500,00 zł, 1.800 zł z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika będącego radcą prawnym, 17 zł opłata skarbowa od pełnomocnictwa oraz 500 zł tytułem zaliczki na poczet biegłego). Tym samym należna jest mu kwota 2.817 zł x 64 % tj. 1.802,88 zł. Pozwany natomiast wygrał niniejszą sprawę
w około 36 %, ponosząc koszty procesu w łącznej wysokości 2.317 zł (1.800 zł z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika będącego radcą prawnym, 17 zł opłata skarbowa od pełnomocnictwa oraz 500 zł tytułem zaliczki na poczet biegłego). Należna mu kwota to 2.317 zł x 36 % = 834,12 zł. Po wzajemnej kompensacji (1.802,88 – 834,12 = 968,76) zasądzono od pozwanego na rzecz powoda kwotę 968,76 zł (por.: art. 98 i 100 k.p.c.) tytułem zwrotu kosztów procesu. O odsetkach ustawowych za opóźnienie od wyżej zasądzonej kwoty Sąd nie orzekał uznając, że należą się one pozwanej z mocy samego prawa.

Ponieważ wynagrodzenie biegłego wyniosło łącznie 1.846,23 zł, a zaliczki uiszczone na poczet jego wynagrodzenia zostały uiszczone do kwoty 1.000,00 zł, to w punkcie IV. orzeczenia Sąd nakazał pobrać od stron na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu - stosownie do stosunku wygrana/przegrana - kwoty 541,59 zł oraz 304,64 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.