Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

XII K 233/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

P. C.

w dniu 13 lutego 2018 roku w W. w pubie (...) przy Al. (...) spowodował u A. K. (2) obrażenia ciała w postaci złamania podstawy czaszki, złamania piramidy kości skroniowej lewej z krwawieniem podpajęczynówkowym stanowiącym chorobę realnie zagrażającą życiu w ten sposób, że pełniąc obowiązki pracownika ochrony pubu, używając siły fizycznej, usiłując wyprowadzić pokrzywdzonego z lokalu, doprowadził do upadku A. K. (2) i uderzenia głową o ceglany filar, co spowodowało odniesienie przez pokrzywdzonego opisanych obrażeń ciała,

tj. o przestępstwo z art. 256 § 1 pkt 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

12 lutego 2018 roku wieczorem grup znajomych udała się do (...) w W. przy Al. (...). Obecni byli między innymi: pokrzywdzony A. K. (2), K. Z., E. R., K. R., Ł. S., M. R., M. M. (2), M. K. (1), P. W. (1), P. B..

Pokrzywdzony nie zachowywał się w lokalu kulturalnie. Pod wpływem alkoholu był prowokacyjny, wszczynał kłótnie, podczas tańca wpadał na inne bawiące się osoby, wywracał się, spożywał napoje na parkiecie, co jest zakazane. Spowodowało to skargi różnych klientów zgłaszane pracującym tej nocy dwóm pracownikom ochrony – oskarżonemu P. C. i S. M.. Na prośby ochroniarzy pokrzywdzony reagował wulgarnie, wyzywając ich i mówiąc, że się ich nie boi.

Po północy miała miejsce ostatnia interwencja wobec A. K. (2). Zaczęła się na parkiecie. Pokrzywdzony zachowywał się agresywnie i nie stosował się do poleceń, więc ochroniarze P. C. i S. M. postanowili wyprowadzić go z pubu. A. K. (2) wyprowadzaniu również się nie podporządkował. Cały czas wyrywał się ochroniarzom. Ochroniarzom utrudniał wyprowadzanie inny mężczyzna i tuż przed kulminacyjnym zdarzeniem pokrzywdzonego wyprowadzał już tylko P. C. a S. M. zajął się tym drugim mężczyzną.

Kilka kroków dalej A. K. (2) uderzył prawą stroną okolicy skroniowej głowy o słup podporowy sąsiadujący z przejściem, którym szli. W wyniku tego uderzenia doznał złamania podstawy czaszki: złamania trzonu kości klinowej, dolnej i bocznych ścian zatoki klinowej oraz złamania piramid kości skroniowych, stłuczenia tylnej części lewego płata skroniowego z jego ukrwotoczeniem, krwawieniem podpajęczynówkowym oraz urazu małżowiny usznej prawej. Obrażenia te skutkowały niewielkim niedowładem lewych kończyn, zaburzeniami równowagi, niedosłuchem obustronnym, spowolnieniem mowy. Stanowiło to naruszenie czynności narządu i rozstrój zdrowia na czas przekraczający 7 dni.

Zeznania A. K. (2)

k. 16-17, 54, 344v-345

Zeznania K. Z.

k. 220-221, 550v-553, 702-703

Częściowo zeznania E. R.

k. 2,5-6, 210, 349-352, 702

Zeznania K. R.

k. 8-9, 522-523

Zeznania Ł. S.

k. 82-83, 527-528

Zeznania M. R.

k. 96-97, 523v-524

Zeznania M. M. (2)

k. 124-125, 553v-554

Zeznania M. K. (1)

k. 223-224, 352

Zeznania P. W. (1)

k. 11-12, 526-527

Zeznania P. B.

k. 554

Zeznania P. W. (2)

k. 693v-694

Zeznania S. P.

k. 65-66, 347

Zeznania K. B.

k. 773-774

Zeznania A. S. (2)

k. 72, 520v-522

Zeznania S. M.

k. 50-51, 347-349

Zeznania K. M.

k. 524v-526

Zeznania R. S.

k. 692-693

Zeznania A. O.

k. 684v-685

Zeznania J. S.

k. 691v-692

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

k. 45-46

Opinia biegłych lekarzy M. F. i M. K. (2)

k. 146-160

Opinia biegłej lekarki M. B.

k. 927-949, 971-972

Opinie biegłych informatyków

k. 715-720, 757v-758, 774, 818-872, 876v-877

Płyty z nagraniami monitoringu

k. 64, 79, 87, 239, 513-517, 892-893

Dokumentacja

k. 21-22, 75, 76-79, 90-94, 99, 102-122, 130-137, 140, 183-202, 242-253, 362-511, 572-677, 701-707

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

P. C.

Spowodowanie obrażeń ciała A. K. (2) przez P. C..

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Częściowo wyjaśnienia P. C.

Za wiarygodne zostały uznane wyjaśnienia oskarżonego niedotyczące samego momentu powstania obrażeń pokrzywdzonego w tym zakresie korespondują one z pozostałym materiałem dowodowym.

Zeznania przesłuchanych w sprawie świadków

W niniejszej sprawie większość świadków – poza K. Z. i E. R. – nie widziała zdarzenia będącego przedmiotem tej sprawy i zeznawała na okoliczności poboczne bądź też na okoliczność główną, ale na podstawie usłyszanych wypowiedzi innych osób. Sąd dał wiarę tym wszystkim osobom. Żadna z nich celowo nie zeznawała nieprawdy. Każda z nich zna inny fragment wydarzeń tego wieczoru, inaczej postrzega pewne rzeczy, czy inaczej je nazywa, ale sprzeczności w tych zeznaniach nie ma, a przede wszystkim nie dotyczą one istoty sprawy – poza zeznaniami M. R., które to jednak sprzeczności świadek logicznie wyjaśniła.

Za wiarygodne sąd uznał zeznania K. Z.. Spośród świadków był on osobą która najdłużej i najlepiej obserwowała przebieg sytuacji zakończonej obrażeniami pokrzywdzonego. Co prawda w pierwszych zeznaniach świadek przedstawił przyczynę uderzenia pokrzywdzonego o słup jako skutek celowego czy też przypadkowego działania oskarżonego, to jednak w toku rozprawy oświadczył, że nie może ocenić, czy uderzenie o słup było skutkiem działania ochroniarza czy A..

Zeznania E. R. są wiarygodne co do okoliczności pobocznych oraz zaistnienia uderzenia w słup.

Opinie biegłych informatyków

Opinie te sąd uznał za wiarygodne. Wynika z nich, że godziny widniejące na nagraniach z monitoringu pubu – jako pochodzące z kamer podłączonych do jednego rejestratora – są ze sobą skorelowane. Opinia biegłego W. C. jest bardziej stanowcza, biegły Z. B. wykazał się trochę węższą wiedzą.

Opinie biegłych lekarzy

Sąd nie powziął też żadnych wątpliwości co do obiektywności, pełności i jasności opinii biegłych lekarzy.

Pozostałe dokumenty uznane za ujawnione

Na uznanie za wiarygodne co do ich treści, formy oraz legalności sporządzenia zasługują dowody z ujawnionych w sprawie dokumentów, m.in. protokołów oględzin, dokumentacji lekarskiej, nagrań z monitoringu. Dokumenty zostały sporządzone zgodnie z przepisami prawa. Ich treść nie budziła wątpliwości ani stron, ani sądu. Jeśli chodzi o nagrania – wątpliwości co do czasu nagrań zostały rozstrzygnięte opiniami informatyków.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Częściowo wyjaśnienia P. C.

Sąd nie dał wiary w twierdzenia oskarżonego, że pokrzywdzony nie uderzył się o słup, a obrażeń doznał na skutek upadku na podłogę. Albo jest to przyjęta linia obrony, albo oskarżony nie zauważył zetknięcia się głowy ze słupem. Z korespondujących ze sobą w tym zakresie zeznań K. Z. i E. R. wynika, że uderzenie głową w słup miało miejsce.

Częściowo zeznania E. R.

Sąd uznał, że E. R. – zgodnie z zapisem monitoringu – miała możliwość zaobserwowania jedynie samego końca zdarzenia będącego przedmiotem tej sprawy, stąd jej pewność co do intencji oskarżonego wynika z jej przemyśleń, a nie obiektywnych obserwacji. Świadek na pewno nie zeznawała fałszywie. Była przekonana o swojej racji, co spowodowało jej osobiste zaangażowanie się w sprawę i podejmowanie wielu działań skierowanych przeciwko oskarżonemu i prowadzącym pub.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.3.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

W ocenie sądu brak dowodów na to, że oskarżony P. C. dopuścił się zarzucanego mu czynu czy też jakiegokolwiek innego przestępstwa w ramach tego zarzutu.

Zarzut spowodowania choroby realnie zagrażającej życiu nie wynika z żadnego dowodu. Zgodnie z opinią biegłych M. F. i M. K. (2), pokrzywdzony doznał naruszenia czynności narządu i rozstroju zdrowia na czas przekraczający 7 dni. Jedynie teoretycznie biegli na pytanie prokuratora odpowiedzieli w opinii, że uderzenie pokrzywdzonego o słup mogło spowodować narażenie pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.

Nic nie wskazuje na to, by oskarżony, wykonując swoje rutynowe codzienne obowiązki zawodowe, miał zamiar bezpośredni czy ewentualny spowodowania jakichkolwiek obrażeń ciała klienta pubu. Świadkowie zgodnie twierdzą, że po zdarzeniu początkowo chciał podnieść pokrzywdzonego i dalej go wyprowadzać – nie spodziewał się problemów zdrowotnych klienta. Świadek K. R. określił wręcz że po ujawnieniu obrażeń oskarżony „był trochę w szoku”.

Brak jest także niezbitych dowodów na to, że to właśnie działanie oskarżonego spowodowało obrażenia ciała A. K. (2), co mogłoby być rozpatrywane odnośnie ewentualnego wyczerpania znamion art. 157 § 3 k.k.

Miejsce, gdzie nastąpiło uderzenie, nie jest objęte monitoringiem. Oskarżony nie przyznał się do zachowania wyczerpującego znamiona przestępstwa.

Z zeznań świadka K. Z. nie wynika niezbicie, że to działanie oskarżonego doprowadziło do uderzenia głową pokrzywdzonego o słup. Zeznał, że nie może ocenić, czy uderzenie o słup nastąpiło wskutek ruchu ochroniarza czy A. (k. 553). Świadek co prawda ma podejrzenia, że mogło to być działanie ochroniarza, ale nie jest tego pewien.

Na podejrzenia świadka mogły mieć wpływ działania E. R., która na różne sposoby nagłaśniała własne przekonanie co do zamiaru oskarżonego. Rozmawiała na ten temat z wieloma osobami, umieszczała informacje w mediach społecznościowych, wystąpiła w filmie emitowanym na stronie „(...)” pt. „(...)?”. Doszło nawet to konfrontacji grupy jej znajomych z pracownikami pubu. Wypowiedzi E. R. brzmią bardzo przekonująco, jednak o tym, że na pewno nie są w całości prawdziwe świadczy choćby jej twierdzenie w przytoczonym filmie, że już znalazła świadków bicia innych osób przez ochronę (...) i że w związku z tymi pobiciami toczą się już dwie sprawy w sądzie. Okoliczności te nie potwierdziły się. Żadne osoby pokrzywdzone się nie znalazły, a podobne spawy nie znalazły swojego finału w sądach.

O wpływie wyżej opisanych działań na spontaniczność wypowiedzi świadków świadczą zeznania M. R., która zmieniła treść swoich zeznań, twierdząc podczas rozprawy, że w rzeczywistości nie była świadkiem samego zdarzenia, a jedynie wyciągnęła wniosek, że nikt inny nie mógł spowodować upadku A..

Nie można też wykluczyć, że M. R. w toku śledztwa zeznawała niezgodnie z prawdą w związku z własnym zasugerowaniem się. Podobny sposób rozumowania przedstawiła bowiem sama E. R. w toku rozprawy: „Nie wydaje mi się, żeby uderzenie o słup mogło być przez przypadek. A. był dość pijany, nie miałby siły, żeby robić jakieś wielkie gesty. Na nagraniu widać, że nie miał władności.” Zdaniem sądu takie rozumowanie mogło spowodować przekonanie tej świadek o winie oskarżonego, a nie było ono słuszne, gdyż zachowanie A. K. (2) kilka kroków przed upadkiem wskazuje na dużą ilość siły i mocne wyrywanie się dwóm silnym ochroniarzom.

Na ocenę zeznań E. R. miały jednak przede wszystkim wpływ zapisy monitoringu. Na kamerze nr 8 (płyta z k. 79 oznaczona literą B, opinia k. 889-893) nagrały się nogi pokrzywdzonego po jego upadku na podłogę. O godzinie 0:10:45 nogi te leżą już nieruchomo – jest po całym zdarzeniu. Z kolei na kamerze nr 2 został utrwalony moment odwracania się E. R. w kierunku zdarzenia i wynika z niego, że o godzinie 0:10:42 świadek na pewno nie widziała jeszcze zdarzenia. Mogła je zobaczyć o godzinie 0:10:43. Tę właśnie chwilę wskazała też sama E. R. podczas składania zeznań jako początek swojej obserwacji (k. 351v). Świadek miała więc bardzo mało czasu na zaobserwowanie, co się stało – maksymalnie 2 sekundy - i uwzględniając do tego odległość, obiekty i ludzi utrudniające obserwację, nie można mieć pewności, co świadek zaobserwowała naprawdę, a czego się domyśliła, czy sobie dopowiedziała. Z całą pewnością od początku była zła, że ochroniarze w ogóle wyprowadzają jej znajomego, potem zobaczyła dużą ilość krwi, zły stan pokrzywdzonego i nie budziło jej wątpliwości, że winą należy obciążyć ochroniarza.

Sposób szarpania się A. K. (2) ujawniony w nagraniu z monitoringu kilka kroków przez przedmiotowym słupem wskazuje, że miał on bardzo dużo siły, bardzo chciał się wyswobodzić i równie prawdopodobne jest, że to jego silny ruch spowodował uderzenie głową o słup.

Zgodnie z opinią biegłej lekarz, która uwzględniła cały materiał dowodowy sprawy, doznane obrażenia są tego rodzaju, że mogły powstać na skutek działania wyrywającego się pokrzywdzonego.

Zgodnie z regułą in dubio pro reo, wyrażoną w art. 5 § 2 k.p.k. zaistniałe wątpliwości co do przebiegu zdarzenia sąd rozstrzygnął na korzyść oskarżonego, uznając, iż P. C. nie popełnił zarzucanego mu czynu ani innego czynu zabronionego. Zaznaczyć przy tym należy, iż wyżej wskazana reguła jest warunkiem prawidłowego funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości i fundamentem demokratycznego państwa prawa (vide: Komentarz do art. 5 k.p.k., red. Sakowicz 2023, wyd. 10). Ponadto, zaznaczyć należy, iż w niniejszej sprawie wątpliwości nie są wynikiem niedokładnie i niewyczerpująco przeprowadzonego postępowania dowodowego. Stwierdzić wręcz należy, że dla ustalenia przebiegu kilku sekund zdarzenia bardzo duża ilość osób poświęciła bardzo dużo czasu.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

BRAK

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. koszty procesu ponosi Skarb Państwa.

6.  1Podpis