Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 maja 2023r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 maja 2023 r. w K.

sprawy z powództwa W. D.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda W. D., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) kwotę 10.291,87 zł (dziesięć tysięcy dwieście dziewięćdziesiąt jeden złotych i 87/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie za okres od dnia 09.07.2021 r. do dnia zapłaty;

II.  W pozostałej części powództwo oddala;

III.  Zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda W. D., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) kwotę 5.867,00 zł (pięć tysięcy osiemset sześćdziesiąt siedem złotych) wraz
z ustawowymi odsetkami za opóźnienie za okres od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  Nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) S.A. z siedzibą
w W. kwotę 1.589,99 zł (jeden tysiąc pięćset osiemdziesiąt dziewięć złotych i 99/100) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

sygn. akt I C 56/22

UZASADNIENIE

Powód W. D. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 9.815,20 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem częściowego odszkodowania, kwoty 152,10 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie liczonych od kwoty 9.815,20 zł od dnia 30.03.2021 r. do dnia 08.07.2021 r., kwoty 400,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem poniesionych wydatków związanych z wykonaniem kosztorysu naprawy mienia poszkodowanych. Ponadto wniósł o zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 14.02.2021 r. w wyniku zalania doszło do uszkodzenia lokalu mieszkalnego nr (...) położonego przy ul. (...) w K., należącego do poszkodowanych D. G. i E. G. oraz mienia ruchomego znajdującego się w lokalu. W dniu powstania szkody, pozwany udzielał sprawcy szkody ochrony ubezpieczeniowej w zakresie odpowiedzialności cywilnej na podstawie polisy nr (...). Pozwany po zgłoszeniu szkody przyjął za nią odpowiedzialność i w toku likwidacji szkody wypłacił poszkodowanym tytułem odszkodowania łączną kwotę 6.959,51 zł. Powód na podstawie umowy cesji praw do odszkodowania zawartej z dniu 17.06.2021 r. z D. G. i E. G. nabył wszelkie prawa do odszkodowania, które przysługiwały poszkodowanym wobec pozwanego i sprawcy szkody, w związku ze szkodą z dnia 14.02.2021 r. W ocenie powoda wypłacona przez pozwanego kwota odszkodowania została znacząco zaniżona i nie umożliwia przywrócenia uszkodzonego mienia do stanu sprzed szkody. W zakresie wyceny szkody w mieniu ruchomym pozwany zaniżył wartość uszkodzonych przedmiotów przyjętych do wyceny. W celu ustalenia rzeczywistej wysokości szkody powód zmuszony był skorzystać z usług rzeczoznawcy. Poniesiony przez powoda koszt wykonania kosztorysu wyniósł 400,00 zł. Ponadto powód wskazał, że na obecnym etapie dochodzi jedynie części należnego odszkodowania.

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, że bezspornym jest, iż przyjął odpowiedzialność za szkody poniesione przez D. G. wskutek zalania jej mieszkania 27 marca 2020 r. spowodowanej przez właścicielkę lokalu położonego powyżej, ubezpieczoną przez pozwanego w zakresie odpowiedzialności cywilnej. Pozwany ustalił wysokości odszkodowania w oparciu o kosztorys sporządzony według zasad obowiązujących w budownictwie, z zastosowaniem aktualnych baz cen (...). Łączna wysokość tak ustalonego i wypłaconego poszkodowanej odszkodowania wyniosła 6.148,65 zł. Poszkodowana nie udokumentowała poniesionych kosztów niezbędnych napraw, a w szczególności tego, że przewyższyły one wysokość wypłaconego odszkodowania. Wypłacona poszkodowanej kwota w całości wyrównała poniesiony przez nią uszczerbek majątkowy. Pozwany zakwestionował żądanie powoda w przedmiocie refundacji kosztów sporządzenia załączonej do pozwu wyceny, jak i jej wartości dowodowej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 14.02.2021 r. w wyniku zalania doszło do uszkodzenia lokalu mieszkalnego nr (...) położonego przy ul. (...) w K., należącego do poszkodowanych D. G. i E. G. oraz mienia ruchomego znajdującego się w lokalu.

W wyniku zalania w mieszkaniu poszkodowanych spośród ruchomości uszkodzeniu uległ dywan, komoda oraz segment pokojowy. Zniszczeniu uległy sufity, panele i ściany.

W dniu powstania szkody, (...) S.A. z siedzibą w W. udzielał sprawcy szkody – mieszkańcom lokalu położonego nad lokalem poszkodowanych, ochrony ubezpieczeniowej w zakresie odpowiedzialności cywilnej na podstawie polisy nr (...). Pozwany przyjął odpowiedzialność za szkodę i zarejestrował ją pod numerem (...). W toku likwidacji szkody, w oparciu o decyzję z dnia 29.03.2021 r. przyznał i wypłacił poszkodowanym tytułem odszkodowania łączną kwotę 6.959,51 zł.

Pieniądze otrzymane od ubezpieczyciela nie starczyły na naprawienie wszystkich szkód.

(bezsporne, dowód: dokumenty znajdujące się w aktach szkody – płyta CD – k. 65, zeznania świadka D. G. k. 85)

Na podstawie umowy cesji z dnia 17.06.2021 r. poszkodowani E. i D. G. przelali na powoda wszelkie prawa do odszkodowania, jakie im przysługiwały od pozwanego i sprawy szkody, w związku ze szkodą z dnia 14.02.2021 roku.

(dowód: umowa cesji k. 10 - 11)

Powód w celu ustalenie rzeczywistej szkody powstałej w mieniu poszkodowanych zlecił sporządzenie kosztorysu i poniósł w związku z tym koszty w wysokości. 492,00 zł

(dowód: faktura k. 29)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Sąd dokonał ustalenia stanu faktycznego na podstawie znajdujących się w aktach sprawy dokumentów, których prawidłowość i wiarygodność nie budzi wątpliwości i nie była podważana przez żadną ze stron, a ponadto w oparciu o opinię biegłego z zakresu budownictwa oraz biegłego z zakresu wyceny ruchomości i zeznania świadka D. G., co do wiarygodności których sąd nie miał wątpliwości i które były spójne z pozostałym materiałem dowodowym.

Bezspornym w sprawie było zarówno powstanie szkody w wyniku zalania w dniu 14.02.2021 r. lokalu nr (...) w budynku przy ul. (...) w K. jak i jej zakres. Pozwany nie kwestionował również zawartej pomiędzy powodem a poszkodowanymi umowy cesji. Spornym był koszt przywrócenia lokalu do stanu sprzed zalania oraz wartość uszkodzonych ruchomości.

Podstawę prawną dochodzonego roszczenia stanowią przepisy art. 822 § 1 kc w zw.
z art. 361 § 1 kc w zw. z art. 363 § kc.

Zgodnie z art. 822 § 1 kc przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Odpowiedzialność ubezpieczyciela w umowie ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej polega na zapłacie określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Zawarcie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej nie zwalnia ubezpieczającego ani ubezpieczonego z odpowiedzialności za szkodę, dochodzi jedynie do przyjęcia przez ubezpieczyciela odpowiedzialności odszkodowawczej z tytułu umowy ubezpieczenia (M. Załucki (red.), Kodeks cywilny. Komentarz. Wyd. 2, Warszawa 2019). Natomiast zgodnie z art. 361 § 1 kc, zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. Za normalne następstwo zdarzenia uważa się taki skutek, który zazwyczaj, w zwykłym porządku rzeczy jest konsekwencją tego zdarzenia. W myśl art. 363 § 1 kc naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej.

Stosownie do poglądów utrwalonych w orzecznictwie i doktrynie, należy wskazać iż naprawienie szkody ma wyrównać ubytek majątkowy poszkodowanego. Odszkodowanie przysługujące od ubezpieczyciela obejmuje niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy według cen występujących na lokalnym rynku (tak wyrok SN z 5 listopada 1980 r. III CRN 223/80 OSNCP 1981/10 poz. 186; wyrok SN z 20 października 1972 r. II CR 425/72 OSNCP 1973/6 poz. 111). Koszty niezbędne i ekonomicznie uzasadnione to koszty napraw niezbędne do przywrócenia uszkodzonej rzeczy do stanu sprzed powstania zdarzenia ubezpieczeniowego. W wypadku uszkodzenia rzeczy w stopniu umożliwiającym przywrócenie jej do stanu poprzedniego, osoba odpowiedzialna za szkodę obowiązana jest zwrócić poszkodowanemu wszelkie celowe, ekonomicznie uzasadnione wydatki, poniesione w celu przywrócenia stanu poprzedniego, do których to wydatków należy zaliczyć także koszt nowych części i innych materiałów, jeżeli ich użycie było niezbędne do naprawienia uszkodzonej rzeczy (tak Sąd Najwyższy w wyroku z 20 listopada 1970 r. II CR 425/72 OSNCP 1973/6 poz. 111).

Pozwany nie kwestionował swojej odpowiedzialności wynikającej z powyższych przepisów i w postępowaniu likwidacyjnym i wypłacił poszkodowanym odszkodowanie w wysokości 6.959,51 zł, które w ocenie powoda było zaniżone.

W celu ustalenia rzeczywistego zakresu uszkodzeń powstałych wskutek zdarzenia z dnia 14.02.2022 r. oraz kosztów przywrócenia nieruchomości sprzed szkody oraz w celu ustalenia wartości uszkodzonego mienia ruchomego poszkodowanych sąd dopuścił dowodów z opinii biegłych z zakresu budownictwa oraz z zakresu wyceny ruchomości.

Biegły z zakresu budownictwa(opinia k. 108 – 151), po dokonaniu oględzin lokalu ustalił, że
w mieszkaniu poszkodowanych doszło do zalaniu sufitu i trzech ścian oraz zalania i uszkodzenia podłogi z paneli podłogowych w jednym pokoju oraz do zalania sufitu i wszystkich ścian przedpokoju oraz zalania podłogi w przedpokoju na skutek czego podłoga odspoiła się od podłoża. Biegły w sposób szczegółowy przedstawił zakres prac, jaki należy wykonać, aby przywrócić lokal do stanu sprzed szkody i po ich wycenie ustalił, że wartość prac związanych z usunięciem szkody według poziomu cen z dnia szkody wynosi 14.142,58 zł, a według poziomu cen z dnia sporządzenia opinii 16.675,26 zł.

Po złożeniu zastrzeżeń przez pełnomocnika pozwanego (k.158), biegły w opinii uzupełniającej
(k. 178 – 212), po usunięciu z zakresu prac poz. 24 (ujętej w poz. 25) skorygował opinię i wskazał, że wartość prac związanych z usunięciem szkody według poziomu cen z dnia szkody wynosi 13.532,55 zł, a według poziomu cen z dnia sporządzenia opinii 15.994,55 zł. Opinii tej żadna ze stron nie kwestionowała.

Wskazana opinia, w ocenie Sądu, jest pełna, wyczerpująca, nie zawiera sprzeczności, błędów faktycznych ani logicznych, w związku z czym Sąd podzielił jej wnioski w całości. Należy przyjąć, że również strony nie kwestionowały opinii w ostatecznym kształcie i sposobu przyjęcia przez biegłego wyliczenia wartości szkody.

Biegły z zakresu szacowania ruchomości M. P. (opinia k. 239 - 253) ustalił wartość uszkodzonych ruchomości na dzień sporządzenia opinii na kwotę 707,00 zł. W opinii biegły szczegółowo wykazał sposób wyceny i wyjaśnił, że jako komodę potraktował witrynę szklaną, która znajdował się na zdjęciach w aktach szkody.

Po złożeniu zastrzeżeń przez pełnomocnika powoda (k. 267 - 281) biegły w opinii uzupełniającej (k. 276 – 281) podtrzymał swoje stanowisko, wskazując, że jego zadaniem było ustalenie wartości szkody rzeczywistej na datę jej powstania tj. wartości uszkodzonego mienia a nie wartości mienia nowego, jakie poszkodowani mieliby nabyć w miejsce mienia uszkodzonego, natomiast do dokonania wyceny wybrał metodę interpolacji cen ofertowych, która była najbardziej wiarygodna z uwagi na mały zakres danych dotyczących uszkodzonego mienia (wiek, zakres uszkodzeń wycenianych ruchomości).

Sąd w całości podzielił wnioski płynące z powyższych opinii biegłego M. P., która były logiczne i spójne oraz poparte szczegółowymi wyjaśnieniami.

W związku z powyższym sąd na podst. art. 235 ² § 1 pkt 5 kpc pominął wniosek pełnomocnika powoda (k. 295) o dopuszczenie dowodu z kolejnej opinii uzupełniającej biegłego, albowiem przyczyniłoby się to jedynie do nieuzasadnionego przedłużenia trwającego postępowania.

Sąd w oparciu o opinie biegłych ustalił, że koszt naprawy uszkodzeń powstałych w mieniu poszkodowanych w wyniku zdarzenia z dnia 14.02.2021 r. według poziomu cen z dnia sporządzenia opinii wyniósł 15.994,55 zł, a wartość uszkodzonych ruchomości to kwota 707,00 zł. Łącznie wartość szkody wyniosła kwotę 16.701,55 zł.

Sąd przyjął poziomu cen wg dnia sporządzenia opinii, albowiem jak słusznie zauważył pełnomocnik powoda, albowiem wynika to bezpośrednio z treści art. 363 § 2 kc, zgodnie z którym jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili. W niniejszej sprawie sąd nie dopatrzył się takich szczególnych okoliczności.

Ponieważ pozwany wypłacił poszkodowanym kwotę 6.959,15 zł, do zapłaty pozostała kwota 9.742,40 zł. Skapitalizowane odsetki od tej kwoty za okres od dnia 30.03.2021 r. do dnia 08.07.2021 r. wyniosły 149,47 zł.

Sąd uwzględnił również żądanie o zapłatę powodowi kwoty 400,00 zł, jako wartość wydatku, który powód poniósł w celu ustalenia wartości szkody. W ocenie sądu wydatek ten był uzasadniony, bo w oparciu o niego powód mógł oszacować rzeczywistą wartość szkody, która minimalnie różniła się od wartości ustalonej przez sąd.

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd w pkt I wyroku przyznał powodowi kwotę 10.291,87 zł , a w pkt II w dalszym zakresie powództwo oddalając.

Sąd uwzględnił żądanie powoda co do okresu zasądzenia odsetek od należności głównej od dnia 09.07.2021 r., albowiem odsetki za okres od dnia 30.03.2021 r., do dnia 08.07.2021 r. zostały przez powoda skapitalizowane, a brak było przeszkód, aby pozwany wypłacił należne odszkodowanie w całości już w dniu 29.03.2021 r.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 §1 i 3 kpc, mając na uwadze, że powód wygrał w 99% zasądził od pozwanego na rzecz powoda w całości koszty procesu, na które składała się opłata od pozwu w wysokości 750,00 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 3.617,00 zł oraz wpłacona przez powoda zaliczka na koszty opinii biegłych w kwocie 1.500,00 zł.

W pkt VI wyroku sąd nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1.589,99 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych (różnica pomiędzy kosztami opinii biegłych, a wpłaconą przez powoda zaliczką).