Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 13 czerwca 2019 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach V Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący SSA Irena Piotrowska (spr.) Sędziowie SA Aleksandra Janas

SA Grzegorz Stojek

po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2019 r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki komandytowej w B.

z udziałem (...) w M., (...) w B.

o udzielenie zabezpieczenia

na skutek zażalenia obowiązanych

na postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach

z dnia 26 lutego 2019 roku, sygn. akt XIV GCo 22/19

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że oddalić wniosek o zabezpieczenie;

2.  pozostawić rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji.

SSA Aleksandra Janas SSA Irena Piotrowska SSA Grzegorz Stojek

Sygn. akt V AGz 310/19

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Katowicach udzielił uprawnionej zabezpieczenia przed wytoczeniem powództwa poprzez zakazanie obowiązanym popełniania czynów nieuczciwej konkurencji na jej szkodę, polegających na rozpowszechnianiu nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji o tym, że: miksery recepturowe (...) (...), (...) (...), (...) (...) i (...) (...) oraz mieszadła recepturowe, niezależnie od ich wielkości (o wyglądzie wskazanym w postanowieniu), naruszają prawa (...), części zamienne do w/w mikserów naruszają prawa (...), serwisowanie w serwisach (...) produktów (...) jest niedozwolone, Sąd Okręgowy w Warszawie XXII Wydział Sąd Unijnych Znaków Towarowych i Wzorów Wspólnotowych dokonał zabezpieczenia roszczeń wynikających z praw (...), treść postanowienia potwierdza, iż zostało uprawdopodobnione przez (...), że wyżej wskazane miksery recepturowe (...), ich części składowe oraz akcesoria w postaci mieszadeł przeznaczone do produkcji leków recepturowych wprowadzane do obrotu przez (...)naruszają prawa (...), mieszadła recepturowe (...) są elementem unikatowym, który działa jedynie ze specjalnym wałem drążonym, o odpowiednich wypukłościach oraz elementach wklęsłych, znajdującym się w produktach (...), w ofercie (...) znajdują się m.in. wymienione w postanowieniu modele mikserów recepturowych (...), Sąd Okręgowy w Warszawie XXII Wydział Sąd Unijnych Znaków Towarowych i Wzorów Wspólnotowych zakazał (...) - na czas trwania postępowania - wytwarzania, używania, importowania, eksportowania, oferowania, wprowadzania do obrotu oraz sprzedaży modeli mikserów recepturowych (...): (...) (...), (...) (...), (...) (...) (...) (...), części składowych do tych modeli mikserów, a także mieszadeł do tych mikserów recepturowych niezależnie od ich rozmiaru poprzez zakazanie - na czas trwania postępowania - rozpowszechniania, w jakiejkolwiek formie, nieprawdziwych i wprowadzających w błąd informacji wyżej wskazanych. Ponadto udzielono uprawnionej zabezpieczenia roszczeń o usunięcie skutków niedozwolonych działań poprzez zobowiązanie do sprostowania nieprawdziwych i wprowadzających w błąd informacji, o których mowa wyżej, poprzez: nakazanie (...) w M. (Niemcy) oraz (...) w B. (Niemcy) wysłania do Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K., (...) Spółki Akcyjnej w T., (...) Spółki Akcyjnej w Ł., P. D., (...) Spółki Akcyjnej we W. pisma prostującego informacje nieprawdziwe i błędne opisane w w/w postanowieniu. W pkt 2 Sąd oddalił wniosek w pozostałej części, zaś w pkt 3 postanowienia wyznaczył dwutygodniowy termin do wytoczenia powództwa - pod rygorem upadku zabezpieczenia.

Pozwani złożyli zażalenie na powyższe postanowienie, domagając się uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. Pozwani zarzucili naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. poprzez brak wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału dowodowego; art. 730 ¹ § 2 k.p.c. poprzez jego nieprawidłowe zastosowanie, polegające na uznaniu, że wnioskodawczym ma interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia; art. 755 § 2 ¹ k.p.c. poprzez jego nieprawidłowe zastosowanie i udzielenie zabezpieczenia roszczeń wnioskodawczym w sposób zmierzający do ich zaspokojenia; art. 731 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie w sytuacji, gdy żądany sposób zabezpieczenia zaspokaja roszczenia, których wnioskodawczym będzie dochodzić w pozwie w całości lub w części; art. 730 ¹ § 3 k.p.c. poprzez jego nieprawidłowe zastosowanie, polegające na ustanowieniu sposobu zabezpieczenia obciążającego skarżących ponad potrzebę; art. 736 § 1 pkt 1 k.p.c. w związku z art. 738 k.p.c. w związku z art. 130 § 1 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c. poprzez ich niezastosowanie, polegające na braku wezwania wnioskodawczyni do uzupełnienia braków formalnych wniosku, poprzez sprecyzowanie sposobu zabezpieczenia roszczenia o usunięcie skutków niedozwolonych działań, gdyż obowiązek sformułowany w postanowieniu, odpowiadający w swej treści żądaniu nadawał się do wykonania przez skarżących, a w konsekwencji wydano postanowienie o nieprawidłowej treści; art. 328 § 2 k.p.c. w związku z art. 361 k.p.c. poprzez brak prawidłowego uzasadnienia.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Zgodnie z 730 ¹ § 1 k.p.c. udzielenia zabezpieczenia może żądać każda strona łub uczestnik postępowania, jeżeli uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia. Art. 730 ¹ § 2 k.p.c. stanowi natomiast, że interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia istnieje wówczas, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi czy poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie.

Warunkiem udzielenia zabezpieczenia roszczenia jest konieczność jednoczesnego spełnienia określonych w wymienionych przepisach przesłanek, to jest uprawdopodobnienie roszczenia oraz wykazanie interesu prawnego. Do udzielenia zabezpieczenia nie jest przy tym konieczne udowodnienie roszczenia, lecz wystarczy jedynie jego uprawdopodobnienie, zatem nie jest wymagane zachowanie szczegółowych przepisów o postępowaniu dowodowym (art. 243 k.p.c.). Roszczenie jest prawdopodobne, jeżeli istnieje znaczna szansa na jego istnienie. Zaznaczenia wymaga przy tym, iż Sąd rozpoznając wniosek o zabezpieczenie powództwa nie dokonuje szczegółowej oceny zgromadzonego materiału dowodowego, a jedynie pobieżnej analizy przedstawionych dokumentów i wyłącznie na tej podstawie ocenia, czy zachodzi prawdopodobieństwo istnienia roszczenia.

Sąd Apelacyjny nie podziela stanowiska Sądu I instancji w przedmiotowej sprawie. Nie ulega bowiem wątpliwości, że skarżący dołączali do skierowanych do kontrahentów pism z dnia 15 i 16 stycznia 2019 r. treść postanowienia Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 grudnia 2019 r., sygn. XII GWo 91/18, a zatem umożliwiali zapoznanie się z jego pełną treścią. Co więcej, w w/w pismach została wprost zawarta informacja, iż w/w postanowienie nie jest prawomocne. Tym samym uznać należało, że roszczenie uprawnionej nie zostało uprawdopodobnione w stopniu wystarczającym dla udzielenia zabezpieczenia przed wszczęciem postępowania na podstawie art. 730 k.p.c. i 730 ¹ k.p.c.

W ocenie Sądu Apelacyjnego uprawniona nie uprawdopodobniła ponadto swego interesu prawnego w niniejszym postępowaniu, zaś uzasadnienie Sądu I instancji pozostaje w tym zakresie niezwykle lakoniczne.

Pojęcie interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia w sprawach, w których przedmiot postępowania osadzony jest w przepisach ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, rozważać należy przez pryzmat zasad i podstawowych założeń tej ustawy, czyli w kontekście celów, jakim regulacje dotyczące zwalczania nieuczciwej konkurencji mają służyć. Zgodnie z treścią art. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawa reguluje zapobieganie i zwalczanie nieuczciwej konkurencji w działalności gospodarczej, w szczególności produkcji przemysłowej i rolnej, budownictwie, handlu i usługach - w interesie publicznym, przedsiębiorców oraz klientów.

Z powyższego wynika, że ustawodawca przewidział, że powołana ustawa ma na celu ochronę interesów trojakiego rodzaju, a mianowicie interes publiczny, interes przedsiębiorcy oraz interes konsumentów.

Na obecnym etapie przedmiotowego postępowania nie zostało wykazane, jakoby brak zabezpieczenia miał uniemożliwić czy też utrudnić osiągnięcie celu przyszłego postępowania, jakim miałoby być zakazanie skarżącym popełniania czynów nieuczciwej konkurencji, a to rozpowszechniania nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji. Zaznaczenia wymaga bowiem w pierwszej kolejności, iż skarżący uzyskali zabezpieczenie w sprawie o sygn. XII GWo 91/18 toczącej się przed Sądem Okręgowym w Warszawie - postanowienie w tym zakresie zostało co prawda zaskarżone, co skutkowało wstrzymaniem wykonania w/w postanowienia, niemniej jednak w dacie wysłania pism do kontrahentów, zawierających również odpis postanowienia o tym zabezpieczeniu, było ono wykonalne. Nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem, że udzielenie zabezpieczenia jest w niniejszej sprawie konieczne dla zapobieżenia konsekwencjom, jakie działanie skarżących może mieć dla uprawnionej w zakresie jej renomy czy też zysku z prowadzonej działalności gospodarczej. Na obecnym etapie postępowania brak jest podstaw do uznania za uprawdopodobnione, jakoby informacje rozpowszechniane przez skarżących w istocie były nieprawdziwe czy wprowadzały w błąd. Wyjaśnienie tych okoliczności będzie przedmiotem postępowania w sprawie o zakazanie skarżącym popełniania czynów nieuczciwej konkurencji, jaka ma zostać wytoczona przez uprawnioną. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż kwestie mające być przedmiotem rozpoznania w w/w sprawie mają charakter niezwykle skomplikowany i wymagają przeprowadzenia szczegółowego postępowania dowodowego, co wykracza poza kompetencje Sądu rozpoznającego wniosek o zabezpieczenie roszczenia.

Dodatkowo wskazać należy, że zaproponowany sposób zabezpieczenia zmierza do zaspokojenia roszczenia uprawnionej, co nie może mieć miejsca, szczególnie w realiach przedmiotowej sprawy.

Z powyższych względów, zaskarżone postanowienie podlega zmianie w sposób wskazany w pkt 1 sentencji na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c.

W pkt 2 sentencji orzeczono na podstawie art. 745 § 1 k.p.c.

SSA Aleksandra Janas SSA Irena Piotrowska SSA Grzegorz Stojek