Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 14 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Piotr Starosta
Sędziowie: SO Bogumił Goraj

SO Tomasz Adamski (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2014 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w K.

przeciwko dłużnikowi M. L.

w przedmiocie skargi wierzyciela Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Oddział

w K. z dnia 7 sierpnia 2013 roku na czynności Komornika Sądowego

przy Sądzie Rejonowym w Kołobrzegu K. P. w sprawie

Kmp 95/98 co do stwierdzenia umorzenia postępowania z mocy prawa

na skutek zażalenia wierzyciela Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w

K.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 11 października 2013

roku sygn. akt XII Co 8 189/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

II Cz 993/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 11 października 2013 roku Sąd Rejonowy w Bydgoszczy odrzucił skargę wierzyciela Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w K. na czynności komornika sądowego K. P. działającego przy Sądzie Rejonowym w Kołobrzegu -stwierdzenie umorzenia z mocy prawa postępowania co do egzekucji z udziałów dłużnika w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w sprawie Kmp 95/98.

Sąd zważył, że zgodnie z art. 767 kpc na czynności komornika przysługuje skarga do sądu rejonowego przy którym działa komornik. Jeżeli do prowadzenia egzekucji został wybrany komornik poza właściwością ogólną, skargę rozpoznaje sąd, który byłby właściwy według ogólnych zasad. W niniejszej sprawie postanowienie komornika o stwierdzeniu umorzeniu postępowania w trybie art. 823 kpc zostało doręczone pełnomocnikowi wierzyciela w dniu 1 sierpnia 2013 roku, zatem termin do wniesienia skargi upłynął z dniem 8 sierpnia 2013 roku. Wprawdzie wierzyciel w dniu 7 sierpnia 2013 roku złożył skargę, ale skierował ją do Sądu Rejonowego w Koszalinie. Tymczasem zgodnie z art. 767 § 1 zd. 4 kpc jeżeli do prowadzenia egzekucji wybrany został komornik poza właściwością ogólną, co miało miejsce w przedmiotowej sprawie, skargę rozpoznaje sąd, który byłby właściwy według zasad ogólnych. Zarządzeniem z dnia 12 sierpnia Sąd Rejonowy w Koszalinie na podstawie art. 767 § 1 kpc przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w Bydgoszczy, przesyłka zawierającą skargę warz z aktami została nadana w urzędzie pocztowym w dniu 16 sierpnia 2013 roku. Wobec powyższego skarga została wniesiona po terminie, a jako taka podległa odrzuceniu (art. 767 ³ kpc). Jednocześnie sąd stwierdził, ze brak jest podstaw do podjęcia działań z urzędu w trybie przewidzianym w rat. 759 § 2 kpc.

2

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł wierzyciel domagając się jego uchylenia i merytorycznego rozpoznania skargi na czynności komornika. W uzasadnieniu zażalenia powtórzył merytoryczne zarzuty co do czynności podjętych przez komornika, wskazał też, że zgodnie z pouczeniem komornika skargę winien wnieść do Sądu Rejonowego w Kołobrzegu, wniesienie jej do innego sądu nie powinno wiązać się z jej odrzuceniem, ale przekazaniem do sądu właściwego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Sąd odwoławczy w pełni podziela ustalenia faktyczne i wywód prawny poczyniony przez sąd I instancji czyniąc go własnym, uzupełniając go jedynie o wskazanie, że termin wniesienia skargi na czynności komornika określony jest w art. 767 § 4 kpc.

Sad odwoławczy podziela też pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w cytowanym przez sąd I instancji w postanowieniu z dnia 21 maja 2010 roku, III

CZP 28/10 (z którym skarżący - co wynika z uzasadnienia zażalenia - zapewne się nie zapoznał), iż w razie wniesienia skargi na czynności komornika do sądu niewłaściwego, sąd ten zarządzeniem nakazuje przekazanie sprawy do sądu właściwego, a za datę wniesienia skargi uznaje się datę nadanie przesyłki zawierającej skargę do sądu właściwego, w tym przypadku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy.

Niezrozumiałym jest przy tym zarzut ewentualnego błędnego pouczenia wierzyciela przez komornika, skoro komornik pouczał o wniesieniu skargi do Sądu Rejonowego w Kołobrzegu, a nie w Koszalinie do którego skarga została

wniesiona.

Sąd odwoławczy wskazuje wreszcie, że podziela rozstrzygnięcie sądu I instancji sprowadzające się do przyjęcia, że w sprawie brak jest podstaw do

3

podjęcia działań nadzorczych przez sąd z urzędu w trybie art. 759 § 2 kpc. Postępowanie umorzyło się bowiem z mocy prawa w trybie określonym w art. 823 kpc z upływem roku od daty zawieszenia postępowania i braku aktywności wierzyciela w tym okresie umożliwiającej podjęcie postępowania. Komornik nie jest zobowiązany do wyręczania wierzyciela w jego działaniach, ani do ponownego wzywania do dokonania czynności niezbędnych do kontynuowania postępowania egzekucyjnego, a które to działania zostały już opisane w postanowieniu komornika o zawieszeniu postępowania egzekucyjnego.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy zażalenie uznał za bezzasadne i na podstawie przepisów art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc je oddalił.