Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 kwietnia 2023 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Małgorzata Kryńska-Mozolewska

Protokolant: Emilia Bonk

po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2023 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy T. B.

przeciwko (...) w W.

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

na skutek odwołania T. B.

od decyzji (...) w W. z dnia (...) r. znak (...)

zmienia zaskarżone orzeczenie w ten sposób że:

- uznaje odwołującego T. B. za osobę niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym z powodu schorzeń oznaczonych symbolem 05-R, od dnia 7 stycznia 2020 r. do dnia 31 października 2023 r.;

- odwołujący może pracować w zakładzie pracy chronionej lub na stanowisku pracy przystosowanym do niepełnosprawności;

- odwołujący wymaga korzystania z systemu środowiskowego, wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystania z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych, rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć pomocy instytucji społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki;

- odwołujący spełnia przesłanki określone w art. 8 ust. 3a pkt. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku – Prawo o Ruchu Drogowym.

Sygn. akt VI U 496/21

UZASADNIENIE

Orzeczeniem z dnia (...) roku nr: (...) (...)w W. zaliczył T. B. do lekkiego stopnia niepełnosprawności o symbolu 05-R, do 31 października 2023 roku. W zakresie wskazań podał, że w punkcie 1 odpowiedniego zatrudnienia – otwarty rynek pracy zgodnie z możliwościami psychofizycznymi, w punkcie 3 zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej – nie dotyczy, w punkcie 6 korzystania z systemu środowiskowego, wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystania z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych, rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć pomocy instytucji społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki – nie wymaga, w punkcie 9 spełniania przesłanek określonych w art. 8 ust. 3a pkt. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku – Prawo o Ruchu Drogowym – nie spełnia.

(orzeczenie (...))

Od powyższego orzeczenia (...) T. B. wniósł o przyznanie mu umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, a także wskazań dotyczących niepełnosprawności, w tym przyznania uprawnienia do karty parkingowej.

(odwołanie – k. 1-2, pismo – k. 62)

W odpowiedzi na odwołanie (...) wniósł o oddalenie odwołania.

(odpowiedź na odwołanie – k. 16-17)

Sąd ustalił, co następuje:

T. B. jest niepełnosprawny w stopniu umiarkowanym od 7 stycznia 2020 roku do 31 października 2023 roku z powodu schorzeń ortopedycznych - układu ruchu. Cierpi na przewlekłe dolegliwości bólowe i korzeniowe kręgosłupa lędźwiowego w przebiegu wielopoziomowych zmian zwyrodnieniowych, dyskopatii, oraz zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych stawów kolanowych. Pracował jako kierowca samochodów ciężarowych, ale już nie pracuje od 7 lat.

T. B. porusza się w sposób chwiejny, niewydolny. Zgłasza bolesność uciskową wyrostków kolczystych, ma ograniczenia zakresów ruchomości odcinka lędźwiowego kręgosłupa, ograniczenie ruchomości stawów biodrowych, kolanowych, z zakwalifikowaniem do leczenia operacyjnego. Potrzebuje pomocy przy prowadzeniu gospodarstwa domowego np. sprzątaniu, robieniu zakupów. Poza domem nie porusza się samodzielnie z powodu dolegliwości bólowych, wymaga pomocy osób trzecich.

Z powodów ortopedycznych odwołujący jest niezdolny do pracy na ogólnodostępnym rynku pracy z powodu znacznej niewydolności chodu z uwagi na dolegliwości ze strony kręgosłupa. Może być zatrudniony w zakładzie pracy chronionej lub stanowisku przystosowanym do niepełnosprawności. Wymaga korzystania z systemu środowiskowego, wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych, rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć pomocy instytucji społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki oraz spełnia przesłanki do przyznania uprawnienia z art. 8 ust. 3a pkt. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku – Prawo o Ruchu Drogowym.

(opina biegłego ortopedy K. K. – k. 35-36, k. 51; zeznania odwołującego T. B. – k. 69v)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy, zeznaniach odwołującego T. B. którym dał wiarę w całości oraz opinii głównej i uzupełniającej biegłego ortopedy K. K.. Do tych opinii odwołujący nie wnosił uwag. W zakresie uwag do opinii składanych przez (...) Sąd stwierdził, że stanowiły one dowolną polemikę z ustaleniami biegłych, nie zawierały żadnych zarzutów odnośnie metodologii badania, analizy dokumentacji medycznej. (...) skupił się na przytoczeniu przepisów prawa które Sąd zna i we własnym zakresie na podstawie dostępnego materiału dowodowego dokonał ich subsumpcji.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie podlegało uwzględnieniu w całości.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych - do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych. Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.

Na uwagę zasługuje to, że między drugą, a trzecią przesłanką umiarkowanego stopnia niepełnosprawności ustawodawca posłużył się alternatywą łączną „lub", co oznacza w praktyce konieczność spełnienia co najmniej dwóch z trzech wskazanych grup przesłanek definiujących umiarkowany stopień niepełnosprawności. Zawsze występować musi naruszenie sprawności organizmu i dodatkowo, albo niezdolność do pracy (zdolność jedynie w warunkach pracy chronionej), albo konieczność pomocy w pełnieniu ról społecznych.

Sąd ustalił na podstawie opinii biegłego z zakresu ortopedii K. K., że odwołujący jest niepełnosprawny w stopniu umiarkowanym okresowo do 31 października 2023 roku. Wnioski biegłego Sąd w całości podziela i przyjmuje za własne. Spełnione są obie przesłanki zaliczenia T. B. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Mianowicie - odwołujący jest osobą z naruszoną sprawnością organizmu co wynika z tego, że cierpi na przewlekłe dolegliwości bólowe i korzeniowe kręgosłupa lędźwiowego w przebiegu wielopoziomowych zmian zwyrodnieniowych, dyskopatii, stenozy oraz zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych. Dodatkowo jest osobą niezdolną do pracy na ogólnym rynku pracy, a jedynie zdolny do pracy na stanowisku przystosowanym do niepełnosprawności lub zakładzie pracy chronionej.

Wynika to z faktu, że z powodu dolegliwości bólowych kręgosłupa oraz ograniczeń w ruchomości nie jest w stanie wykonywać prac np. fizycznych np: kierowcy. Powyższe ograniczenia wynikają z dysfunkcji układu ruchu. Poza tym wymaga pomocy częściowo w prowadzaniu gospodarstwa domowego ponieważ nie jest w stanie samodzielnie robić zakupów, ich przenosić oraz samodzielnie sprzątać. Reasumując spełnione są przesłanki kwalifikujące odwołującego do umiarowego stopnia niepełnosprawności z powodu schorzeń oznaczonych symbolem 05-R.

Odnośnie punktu 1 wskazań – odpowiedniego zatrudnienia - może pracować w zakładzie pracy chronionej lub na stanowisku pracy przystosowanym do niepełnosprawności. Nie jest w stanie wykonywać każdej pracy dostępnej na ogólnym rynku pracy.

Odnośnie punktu 6 wskazań - korzystania z systemu środowiskowego, wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystania z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych, rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć pomocy instytucji społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki – Sąd stwierdził, że tego wymaga. Jest mu potrzebna pomoc instytucji wspomagających poprzez robienie zakupów, sprzątanie w domu, a takie świadczą placówki socjalne i opiekuńcze.

Odwołujący spełnia również przesłanki do ustalenia uprawnienia do karty parkingowej. Zgodnie zaś z art. 8 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 20.06.1997 r. Prawo o ruchu drogowym kartę parkingową wydaje się osobie niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego albo umiarkowanego stopnia niepełnosprawności mającej znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się, Odwołujący się jest osobą zaliczoną do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności o symbolu 05-R, ze znacznie ograniczoną możliwością poruszania się. Wynika to z niewydolności chodu oraz towarzyszącym poruszaniu się zespołowi bólowemu. Odwołujący musi mieć zapewnione miejsce parkingowe dostępne dla osób niepełnosprawnych albowiem poruszanie się na dłuższe dystanse z towarzyszącym bólem jest w jego przypadku niemożliwe.

Mając na względzie powyższe Sąd zmienił orzeczenie (...) jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)