Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 12 grudnia 2022 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk Północ w Gdańsku II Wydział Karny, w składzie

Przewodniczący SSR Małgorzata Maniewska - Komor

Protokolant: Monika Puczek - Iwanicka

po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2022 r.

w sprawie z zażalenia Najwyższej Izby Kontroli w G.

na postanowienie Prokuratora Rejonowego G. O. z dnia 11 sierpnia 2022 r. w sprawie PR 4050- 1 Ds. 131.2022

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. i art. 329 k.p.k.

p o s t a n o w i ł:

uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Prokuratorowi Rejonowemu G. O. w G. celem dalszego prowadzenia postępowania.

UZASADNIENIE

Prokurator Prokuratury Rejonowej G. O. w G. nadzorował czynności sprawdzające prowadzone z zawiadomienia NIKK w sprawie o czyn z art. 298 ustawy o NIK, przy czym w dniu 11 sierpnia 2022 roku wydane zostało, postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia, wobec braku znamion czynu zabronionego (art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k.).

W zakreślonym ustawowo terminie skarżący złożył zażalenie na powyższe orzeczenie, zaskarżając je w całości, w którym zarzucił organom je prowadzącym, obrazę prawa materialnego mającą wpływ na jego treść, poprzez uznanie, że zachowanie polegające na niedopuszczeniu kontrolerów NIK do czynności kontrolnych w siedzibie Fundacji (...) nie stanowi czynu zabronionego. W konsekwencji, skarżący wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia celem przekazanie sprawy do wszczęcia postepowania i dalszego prowadzenia Prokuratorowi.

Zażalenie to, zostało skierowane przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej G. O. w G. do rozpoznania do tutejszego Sądu, z wnioskiem o jego nie uwzględnienie.

Sąd zważył, co następuje:

Zażalenie skarżącego jest zasadne i na uwzględnienia zasługuje, a to z tej przyczyny, iż czynności prowadzącego to postępowanie sprawdzające ograniczyły się jedynie do interpretacji prawnej.

Przede wszystkim należy zgodzić się w całej rozciągłości ze skarżącym, że NIK ma prawo do przeprowadzenia kontroli w Fundacji (...).

Sąd przeanalizował dokładnie stanowisko zarówno Prokuratora, jak i skarżącego i uznał, że Fundacja (...) z siedzibą w G. podlega kontroli organom NIK, albowiem jest jednostką organizacyjną działającą na zasadach przypisanych organizacjom pozarządowym, prowadzi własną wyodrębnioną rachunkowość, a jej cele, zadania oraz zasady funkcjonowania określa statut. Z kolei ze statutu w/w fundacji wynika w sposób niebudzący żadnych wątpliwości, że jedynym fundatorem w/w fundacji (...) SA z siedzibą w G., która w całości przekazała środki na fundusz założycielski fundacji. Nadto , należy mieć na względzie, że fundacja może prowadzić w kraju i za granicą działalność gospodarczą wyłącznie w rozmiarach służących realizacji celów statutowych, czyli na prowadzoną przez siebie działalność społecznie użyteczną w sferze zadań publicznych.

W konsekwencji należy więc kategorycznie uznać, iż kontroli NIK podlegają nie tylko podmioty prowadzące działalność gospodarczą, ale także inne jednostki organizacyjne w zakresie, w jakim wykorzystują majątek lub środki państwowe lub komunalne oraz wywiązują się z zobowiązań finansowych na rzecz państwa. Taką jednostką niewątpliwie w świetle zgromadzonych dokumentów jest Fundacja (...) z siedzibą w G..

Reasumując; w niniejszej sprawie, dotychczas podjęte czynności sprawdzające uzasadniają podejrzenie popełnienia przestępstwa z art. 98 ustawy o NIK. Wszak nie budzi wątpliwości, iż do przeprowadzenia kontroli w siedzibie fundacji nie doszło.

Koniecznym więc jest przesłuchanie w charakterze świadka M. K. oraz S. L., z zachowaniem ich uprawnień procesowych na okoliczności związane z brakiem możliwości przeprowadzenia kontroli przez NIK, w tym także na okoliczności motywów ich działania.

Tak pozyskany materiał dowodowy winien pozwolić zaś na ocenę, czy faktycznie zostało popełnione przestępstwo z art. 98 ustawy o NIK. Bez dokonania wskazanych czynności w powyższym zakresie nie jest możliwe wydanie prawidłowego rozstrzygnięcia w tej sprawie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd odnajdując powody przemawiające za uchyleniem zaskarżonego postanowienia Prokuratora Rejonowego G. O. w G. uchylił je przekazując sprawę oskarżycielowi do dalszego prowadzenia, znajdując umocowanie dla dokonania powyższej czynności w art. 437 § 1 k.p.k.