Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 kwietnia 2014 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie następującym:

Przewodniczący – SSO Jacek Wilga (spr.)

Sędziowie: SSO Andrzej Marek

SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: Ewa Sawiak

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2014 roku w Legnicy

na rozprawie

sprawy z odwołania E. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o zasiłek chorobowy

na skutek apelacji organu rentowego

od wyroku Sądu Rejonowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

z dnia 16 stycznia 2014 roku sygn. akt IV U 50/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok o tyle tylko, iż datę końcową przyznanego nim ubezpieczonej prawa do zasiłku chorobowego określa na dzień 19 grudnia 2012 roku, oddalając dalej idące odwołanie,

II.  apelację w pozostałym zakresie oddala,

III.  nie obciąża ubezpieczonej kosztami zastępstwa procesowego należnymi organowi rentowemu od uwzględnionej części apelacji.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 16 stycznia 2014 r. w sprawie IVU 50/13 Sąd Rejonowy w Legnicy zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 27 grudnia 2012 r. numer (...), w ten sposób, że przyznał E. B. prawo do zasiłku chorobowego za okres od dnia 2 grudnia 2012 r. do dnia 27 grudnia 2012 r.

Powyższe rozstrzygnięcie Sąd Rejonowy powziął po ustaleniu, że E. B., zatrudniona w Towarzystwie(...) w G., była niezdolna do pracy od 14 marca 2012 r. do 30 września 2012 roku i od 8 października 2012 roku do 27 grudnia 2012 r. Czasowa niezdolność do pracy w okresie od 8 października do 25 października 2012 r. wiązała się z leczeniem wirusowej choroby zakaźnej, natomiast w pozostałym okresie E. B. pozostawała na zwolnieniu lekarskim z powodu przewlekłego ropnego zapalenia migdałków oraz odczynowego zapalenia stawów obwodowych.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy, powołując się na treść art. 8 w zw. z art. 9 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa stwierdził, że E. B. spełniła wszystkie warunki niezbędne do przyznania jej prawa do zasiłku chorobowego za okres od 2 grudnia 2012 r. do 27 grudnia 2012 r. Argumentował, że okresy czasowej niezdolności do pracy wnioskodawczyni spowodowane przewlekłym ropnym zapaleniem migdałków oraz odczynowym zapaleniem stawów nie podlegały zsumowaniu, bowiem zostały rozdzielone okresem niezdolności do pracy spowodowanej inną jednostką chorobową

Powyższy wyrok zaskarżył w całości Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L., zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego w postaci art. 8 w zw. z art. 9 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby lub macierzyństwa poprzez przyznanie wnioskodawczyni prawa do zasiłku chorobowego za okres od 2 grudnia 2012 r. do 27 grudnia 2013 r. Powołując się na powyższe, wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie odwołania oraz o rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania.

Sąd Okręgowy, zważył co następuje:

Apelacja zasługiwała na uwzględnianie w części.

Nie sposób odmówić trafności zarzutowi niewłaściwej wykładni art. 9 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267 ze zm.), zgodnie z którym do jednego okresu zasiłkowego należy zliczać wszystkie następujące po sobie nieprzerwanie okresy niezdolności do pracy, choćby były spowodowane różnymi chorobami, oraz okresy poprzedniej niezdolności do pracy, spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa między ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy spowodowanej tą sama chorobą nie przekraczała 60 dni.

Wykładnia celowościowa omawianego przepisu prowadzi do konstatacji, że w sytuacji, gdy niezdolność do pracy spowodowana określoną jednostką chorobową wystąpi ponownie po niezdolności spowodowanej innymi przyczynami, okresy tych niezdolności zlicza się i prawo do zasiłku przysługuje przez łączny okres do 182 dni. W takim wypadku możliwość sumowania okresów zasiłkowych uzależniona jest jedynie od czasu trwania przerwy, która - jeżeli przekracza 60 dni - może wskazywać na zakończenie się procesu chorobowego, a nowa niezdolność do pracy z powodu tej samej choroby jest już traktowana jako efekt nowego procesu chorobowego.

Sąd Najwyższy przyjmuje, a pogląd ten Sąd Okręgowy w składzie rozpoznającym sprawę w pełni aprobuje, że sumowanie następujących po sobie w krótkich odstępach czasu okresów niezdolności do pracy z powodu tej samej choroby służy do oddzielenia stanów przemijających od ustabilizowanych. Jeżeli bowiem ten sam proces chorobowy czyni pracownika wielokrotnie niezdolnym do pracy w dość krótkich odstępach czasu, to uzasadnione jest przypuszczenie, że wpływ stanu zdrowia na zdolność do pracy nie ma charakteru czasowego. Rozpoczęcie biegu okresu zasiłkowego z każdą taką niezdolnością od nowa (w przypadku jego rozdzielenia okresem krótkotrwałej niezdolności do pracy spowodowanej inną jednostką chorobową), pozwalałoby na przebywanie na zasiłku bez końca, mimo że w rzeczywistości stan zdrowia kwalifikowałby pracownika do renty z tytułu niezdolności do pracy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia z dnia 6 listopada 2008 r., sygn. akt II UK 86/08).

W świetle powyższego należy stwierdzić, że okres pobierania zasiłku chorobowego przez E. B. od 14 marca 2012 r. do 30 września 2012 r. (127 dni) z powodu przewlekłego ropnego zapalenia migdałków oraz odczynowego zapalenia stawów obwodowych podlegał zsumowaniu z okresem niezdolności do pracy spowodowanej tymi samymi jednostkami chorobowymi, przypadającym po dniu 25 października 2012 r. aż do wyczerpania okresu zasiłkowego, tj. do dnia 19 grudnia 2012 r. (182 dni – 127 dni = 55 dni).

W konsekwencji Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił wyrok Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 16 stycznia 2014 r. w sprawie IV U 50/13 o tyle, że przyznał E. B. prawo do zasiłku chorobowego za okres od dnia 2 grudnia 2012 r. do dnia 19 grudnia 2012 r., oddalając dalej idące odwołanie (punkt I). Powyższe zadecydowało o oddaleniu apelacji organu rentowego w pozostałym zakresie (punkt II). Okres niezdolności do pracy od 8 do 25 października 2012 roku nie podlegał bowiem sumowaniu z powodu poprzedzającej go przerwy w której ubezpieczona była zdolna do wykonywania zatrudnienia i faktu, iż spowodowany był inną jednostką chorobową.

Orzeczenie o kosztach postępowania (punkt III) oparto na przepisie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. oraz § 11 ust. 2 i § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.