Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 17 lipca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie – Wydział I Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 lipca 2013 r.

w Krakowie

sprawy z powództwa (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki (...)w K.

przeciwko Firma (...) Spółce Akcyjnej w B.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Okręgowego w Krakowie

z dnia 5 kwietnia 2013 r. sygn. akt IX GNc 1591/12

p o s t a n a w i a:

uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Okręgowemu w Krakowie do ponownego rozpoznania wniosku strony powodowej z dnia 12 marca 2013 r. o przyznanie kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu zabezpieczającym oraz orzeczenia o kosztach postępowania zażaleniowego.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 5 kwietnia 2013 r. Sąd Okręgowy w Krakowie oddalił wniosek strony powodowej z dnia 12 marca 2013 r. o przyznanie kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu zabezpieczającym. Uzasadniając powyższe orzeczenie sąd I instancji wskazał, że wniosek ten jest spóźniony, gdyż postanowienie komornika z dnia 28 grudnia 2012 r. ustalające koszty zastępstwa prawnego w postępowaniu zabezpieczającym uprawomocniło się w dniu 15 stycznia 2013 r. W swych rozważaniach sąd I instancji stwierdził, że stosownie do art. 745 § 1 k.p.c. w sprawie, w której nakaz zapłaty jest orzeczeniem kończącym postępowanie, a zabezpieczenie powództwa w oparciu o ten nakaz nastąpiło w drodze czynności komornika, o kosztach postępowania zabezpieczającego rozstrzyga sąd na wniosek powoda, przy czym do obliczania terminu do złożenia wniosku stosuje się odpowiednio art. 745 § 2 k.p.c., a termin do złożenia wniosku kończy bieg z upływem 2 tygodni od daty uprawomocnienia się postanowienia komornika o ustaleniu kosztów postępowania zabezpieczającego. Sąd I instancji powołał tutaj stosowne orzeczenia Sądu Najwyższego oraz Sądu Apelacyjnego w Krakowie. Skoro postanowienie komornika uprawomocniło się w dniu 15 stycznia 2013 r., to termin do złożenia wniosku upłynął w dniu 29 stycznia 2013 r. Wniosek został złożony w dniu 12 marca 2013 r., a zatem po upływie terminu, co spowodowało jego oddalenie.

Postanowienie powyższe zostało zaskarżone przez stronę powodową, która zarzuciła naruszenia przepisów art. 745 § 2 k.p.c., art. 745 § 1 k.p.c. w zw. z § 2 ust. 1 i 2 w zw. z § 6 pkt 7 i § 11 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2012 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, a także błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że strona powodowa złożyła wniosek o zasądzenie kosztów zastępstwa prawnego w dniu 12 marca 2013 r., gdy wniosek ten został w istocie złożony w dniu 29 marca 2013 r. W konkluzji skarżący domagał się zmiany zaskarżonego postanowienia i zasądzenie od strony pozwanej na swoją rzecz kwoty 1.800 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zabezpieczającym oraz zasądzenia kosztów postępowania według norm przepisanych.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności stwierdzić należy, że zarzut dotyczący wskazania przez sąd I instancji nieprawidłowej daty wniosku jest bezzasadny. Na k. 64-65 akt sprawy znajduje się wniosek o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zabezpieczającym, który, jak wynika z umieszczonej na nim pieczęci sądu, został złożony osobiście w Biurze Podawczym Sądu Okręgowego w Krakowie w dniu 12 marca 2013 r. W dniu 29 marca 2013 r. zostało natomiast nadane na adres sądu pismo pełnomocnika strony powodowej rozszerzające wniosek o kwotę 4.765 zł kosztów postępowania zabezpieczającego ustaloną postanowieniem komornika z dnia 6 marca 2013 r. W zakresie objętym rozszerzeniem żądania sąd I instancji wydał w dniu 8 kwietnia 2013 r. postanowienie zgodne z wnioskiem powoda, a postanowienie to nie zostało zaskarżone. Okoliczność ta nie ma jednak znaczenia dla rozstrzygnięcia.

Trafnie natomiast skarżący zarzuca naruszenie art. 745 § 1 k.p.c. W szczególności, stosownie do powołanego przepisu, o kosztach postępowania zabezpieczającego rozstrzyga sąd, a nie komornik. Komornik ustala jedynie, w sposób wiążący, koszty wykonania zabezpieczenia, przez co należy rozumieć wyłącznie koszty należne organowi egzekucyjnemu (opłaty i wydatki), za czym przemawia pomocniczy charakter postępowania zabezpieczającego i pomocnicza rola komornika w tym postępowaniu. Odpowiednie tylko, poprzez art. 743 k.p.c., zastosowanie art. 770 k.p.c. w postępowaniu zabezpieczającym oraz treść art. 745 § 1 k.p.c. stanowiącego, że o kosztach postępowania zabezpieczającego rozstrzyga sąd, powoduje, że komornik nie posiada kompetencji do ustalania kosztów zastępstwa adwokackiego w postępowaniu zabezpieczającym, a wyłączną kompetencje w tym zakresie posiada sąd. Sąd Apelacyjny w obecnym składzie w pełni podziela dotyczący tej kwestii pogląd prawny wyrażony przez Sąd Najwyższy w uzasadnieniu niepublikowanego postanowienia z dnia 5 kwietnia 2013 r. sygn. akt III CZP 12/13. W konsekwencji przyjęcia tego poglądu prawnego postanowienie komornika ustalające koszty zastępstwa prawnego w postępowaniu zabezpieczającym nie wywołuje skutków prawnych, jako wydane poza kompetencjami tego organu. Zatem z datą wydania tego postanowienia, jak też jego prawomocności, nie można wiązać żadnych skutków w zakresie biegu terminu do złożenia wniosku do sadu o przyznanie tych kosztów. Skoro kompetentnym tak do ustalenia wysokości, jak też zasądzenia kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu zabezpieczającym jest wyłącznie sąd, to złożenie wniosku w tym przedmiocie nie jest ograniczone odrębnym terminem, ale należy go złożyć w terminie właściwym dla złożenia wniosku o przyznanie kosztów postępowania zabezpieczającego ustalonych przez organ egzekucyjny jako mu należne. Zatem w obecnie rozpoznawanej sprawie termin do złożenia wniosku upłynął dopiero dwa tygodnie po uprawomocnieniu się postanowienia komornika z dnia 6 marca 2013 r. Skoro postanowienie to stało się prawomocne w dniu 22 marca 2013 r., nie można uznać, że wniosek złożony w dniu 12 marca 2013 r. był spóźniony.

Ponieważ ustalenie kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu zabezpieczającym stanowi wyłączną kompetencję sądu zasądzającego te koszty, należy uznać, że oddalając wniosek jako spóźniony nie rozpoznano istoty sprawy i na podstawie art. 13 § 2 w zw. z art. 397 § 2 i z art. 386 § 4 k.p.c. uchylić zaskarżone postanowienie przekazując sprawę do ponownego rozpoznania wniosku.