Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 czerwca 2014 r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Maciej R. Socha

Protokolant: Paulina Światłowska

po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2014 r.

sprawy P. G. (1)

urodz. (...)r. w W.

syna P. i A. z domu L.

oskarżonego o to, że:

w dniu 10 kwietnia 2014 roku w W., woj. (...), na ul. (...) kierował pojazdem marki S. (...) nr rej. (...), nie stosując się do obowiązującego w okresie od 21.08.2013 roku do 21.08.2014 roku zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego za czyn z art. 178a§1 kk wyrokiem Sądu Rejonowego w W.w dniu 04.10.2013 roku sygn. akt. II K(...),

to jest o przestępstwo określone w art. 244 kk ;

I oskarżonego P. G. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. popełnienia występku z art. 244 kk, i za czyn ten na podstawie art. 244 kk wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności ;

II na podstawie art. 69§1 i 2 kk oraz art. 70§1 pkt 1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonego P. G. (1) warunkowo zawiesza tytułem próby na okres lat 3 (trzech) ;

III na podstawie art. 71§1 kk orzeka wobec oskarżonego P. G. (1) nadto 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych ;

IV zasądza od oskarżonego P. G. (1) na rzecz Skarbu Państwa uzasadnione wydatki poniesione przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania w kwocie 90 złotych oraz wymierza mu opłatę w kwocie 320 złotych.

Sygnatura akt II K 425/2014

UZASADNIENIE

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 26 września 2013 roku Sąd Rejonowy w W. uznał oskarżonego P. G. (1) za winnego popełnienia występku z art. 178a§1 kk i orzekł wobec oskarżonego P. G. (1) m.in. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres roku ( wyrok uprawomocnił się w dniu 4 października 2013 roku ) ; zakaz tenże obowiązuje od 21 sierpnia 2013 roku ( data zatrzymania prawa jazdy ) do 21 sierpnia 2014 roku.

/Dowód: - wyjaśnienia oskarżonego P. G. (1) – k. 34, 10-11 ;

- odpis wyroku w sprawie II K (...)Sądu Rejonowego

w W. – k. 18 /.

W dniu 10 kwietnia 2014 roku w W. oskarżony P. G. (1) kierował w ruchu lądowym pojazdem mechanicznym marki S. (...) o nr rej. (...), pomimo obowiązującego zakazu sądowego wydanego przez Sąd Rejonowy w W. sygn. akt II K (...). Oskarżony P. G. (1) przejechał pojazdem mechanicznym marki S. (...) o nr rej. (...) ulicą (...) w W., a następnie zjechał na polno – leśną drogę ; oskarżonemu P. G. (1), który kierował pojazdem, towarzyszył jako pasażer brat P. G. (2). Kiedy obaj mężczyźni zobaczyli patrol Policji to przestraszyli się i uciekli, porzucając pojazd na polnej drodze.

/Dowód: - wyjaśnienia oskarżonego P. G. (1) – k. 34, 10-11 ;

- odpis wyroku w sprawie II K (...)Sądu Rejonowego

w W. – k. 18 /.

Oskarżony P. G. (1) był uprzednio dwukrotnie karany sądownie, w tym wyrokiem w sprawie II K (...)Sądu Rejonowego w W. oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w W. w sprawie II K (...)za czyn z art. 244 kk.

/Dowód: - dane o karalności oskarżonego P. G. (1) – k. 13-14,

16-18 /.

Oskarżony P. G. (1) przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Ponadto Sąd Rejonowy w Wałbrzychu zważył co następuje:

Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy uznać należy, iż sprawstwo i wina oskarżonego P. G. (1) w przedmiocie przypisanego mu czynu nie budzi jakichkolwiek wątpliwości.

Ustalenia stanu faktycznego Sąd poczynił w oparciu o w pełni wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego P. G. (1). Oskarżony P. G. (1) w swoich wyjaśnieniach złożonych w postępowaniu przygotowawczym oraz na rozprawie głównej konsekwentnie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, zaś w swoich wyjaśnieniach przedstawił wszystkie okoliczności swojego postępowania.

Dokonując oceny przedstawionych powyżej dowodów należy stwierdzić, iż sprawstwo oskarżonego P. G. (1) w zakresie przypisanego mu czynu nie budzi jakichkolwiek wątpliwości.

Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, uznać należy, iż oskarżony P. G. (1) swoim zachowaniem wypełnił znamiona występku z 244 kk, albowiem oskarżony w dniu 10 kwietnia 2014 roku w W. na ulicy (...) kierował w ruchu lądowym pojazdem mechanicznym marki S. (...) o nr rej. (...), pomimo obowiązującego zakazu sądowego wydanego przez Sąd Rejonowy w W. sygn. akt II K (...).

Czyn oskarżonego P. G. (1) został popełniony umyślnie w zamiarze bezpośrednim, albowiem oskarżony chciał go popełnić.

Oskarżonemu P. G. (1) w czasie popełnienia przypisanego mu czynu zabronionego należy przypisać winę ; okoliczności wyłączające zawinienie po stronie oskarżonego nie zachodzą.

Sąd wymierzył oskarżonemu P. G. (1) za przypisany mu czyn z art. 244 kk karę 4 miesięcy pozbawienia wolności. Wymierzając oskarżonemu P. G. (1) stosownej wysokości karę pozbawienia wolności, Sąd wziął pod uwagę niebagatelny ładunek społecznej szkodliwości przestępstwa oraz istotny stopień winy oskarżonego. W ocenie Sądu, wyżej wskazane okoliczności upoważniały do orzeczenia kary pozbawienia wolności w wymiarze 4 miesięcy. Odnośnie kary wymierzonej oskarżonemu P. G. (1) Sąd wziął przy tym pod uwagę szereg okoliczności wpływających na jej wymiar. Wymierzając oskarżonemu karę za popełniony czyn, Sąd uwzględnił właściwości i warunki osobiste oskarżonego, jego uprzednią karalność, w tym okoliczność, iż oskarżony wyrokiem Sądu Rejonowego w W.w sprawie II K (...)był już prawomocnie skazany za czyn z art. 244 kk ( co świadczy o niepoprawności oskarżonego, który nie wyciągnął wniosków z poprzedniej sprawy ), a także jego przyznanie się do popełnienia zarzucanego czynu oraz okazaną na rozprawie głównej – jednoznacznie szczerą w ocenie Sądu – skruchę.

Wymierzając oskarżonemu P. G. (1) karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, Sąd baczył by była ona adekwatna do osobowości, właściwości i warunków osobistych oskarżonego, stopnia jego zawinienia oraz stopnia społecznej szkodliwości popełnionego czynu, przy czym Sąd miał na względzie wskazane wyżej okoliczności. Ponadto Sąd uwzględnił cele zapobiegawcze i wychowawcze, które orzeczona kara pozbawienia wolności ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa - mając na względzie przede wszystkim środowisko lokalne i rodzinne oskarżonego - aby zarówno sam oskarżony, jak i jego otoczenie zrozumieli, iż za popełnione przestępstwo sprawca musi ponieść karę.

Jednocześnie, mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności, Sąd zawiesił warunkowo wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego P. G. (1) kary pozbawienia wolności tytułem próby na okres lat trzech, uznając iż jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec oskarżonego celów kary, a w szczególności zapobieżenia jego powrotowi do przestępstwa. Stosownie do dyspozycji art. 69 § 2 k.k., zawieszając wykonanie kary, Sąd wziął pod uwagę przede wszystkim postawę sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste, dotychczasowy sposób życia oraz zachowanie się po popełnieniu przestępstwa. Oskarżony P. G. (1) co prawda był już karany sądownie za czyn z art. 244 kk ( i to niedawno ), lecz w ocenie Sądu nie może to przekreślać pozytywnej prognozy kryminologicznej. Orzeczenie względem oskarżonego kary bezwzględnego pozbawienia wolności w niniejszej sprawie niczemu by nie służyło, zaś obecna postawa życiowa oskarżonego nakazuje wręcz dać mu szansę i warunkowo zawiesić wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby lat trzech. Ten długi okres próby, pozwoli zweryfikować ostatecznie postawę oskarżonego wobec zasad przestrzegania porządku prawnego. Sąd stosując wobec oskarżonego P. G. (1) dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności wyraża przekonanie, iż oskarżony będzie przestrzegał reguł porządku prawnego, w szczególności zaś nie popełni kolejnego przestępstwa. Dlatego też, należało uznać, iż wymierzona kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, winna stanowić dla oskarżonego wystarczającą i dostateczną nauczkę oraz przestrogę na przyszłość, a zarazem będzie impulsem do przestrzegania prawa i zasad współżycia społecznego w przyszłości.

Ażeby oskarżony odczuł jednak bezpośrednią dolegliwość kary, Sąd orzekł wobec niego na podstawie art. 71§1 kk dodatkowo karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, przy czym przyjął wartość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych.

Zauważyć w tym miejscu należy, odnosząc się tym samym do wniosku oskarżonego, który ten składał na etapie postępowania przygotowawczego, wnosząc o skierowanie przez Prokuratora wniosku w trybie art. 335 kpk ( k. 19 akt ), iż przepis art. 244 kk nie przewiduje wyboru rodzaju kary ; aczkolwiek orzeczenie kary grzywny samoistnej byłoby hipotetycznie możliwe przy zastosowaniu art. 58§3 kk, to zastosowanie tego przepisu nie jest zasadne w przypadku sprawcy, który był już wcześniej karany za czyn z art. 244 kk.

Orzeczenie w części dotyczącej zasądzenia od oskarżonego P. G. (3) na rzecz Skarbu Państwa poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania wydatków oraz wymierzenia opłaty oparto o przepisy art. 627 k.p.k.