Sygn. akt II Cz 225/14
K., dnia 20 maja 2014 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Barbara Mokras
po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2014 r. w Kaliszu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa P. K.
przeciwko D. K.
o zapłatę
w przedmiocie zażalenia dłużnika
na postanowienie Sądu Rejonowego w Jarocinie
z dnia 21 stycznia 2014 r., (...)
w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych
postanawia:
zmienić zaskarżone postanowienie poprzez zwolnienie P. K.od kosztów sądowych w sprawie z powództwa P. K.przeciwko D. K.o zapłatę, toczącej się przed Sądem Rejonowym w Jarocinie pod sygnaturą akt (...).
Postanowieniem z dnia 21 stycznia 2014 r. Sąd Rejonowy w Jarocinie oddalił wniosek powoda P. K. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie przeciwko D. K. o zapłatę kwoty 39.996,00 zł.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd Rejonowy wskazał, że powód posiada na rachunkach bankowych środków pieniężne w wysokości 40.000,00 zł, które pozwalają jemu na ponoszenie kosztów sądowych. Nadto Sąd I instancji uznał, że powód powinien zgromadzić środki finansowe na prowadzenie sprawy, w tym nawet podjąć starania o skredytowanie tych wydatków.
Od powyższego postanowienia powód wniósł zażalenie, wnosząc o jego zmianę poprzez całkowite albo częściowe zwolnienie od opłaty sądowej od pozwu. W uzasadnieniu skarżący podniósł, iż nie posiada środków pieniężnych na uiszczenie opłaty od pozwu, w tym zgromadzonych na rachunku bankowym.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
Jak wynika ze złożonego przez powoda oświadczenia majątkowego oraz zgromadzonych w sprawie dokumentów, powód osiąga dochód z tytułu świadczenia emerytalnego w kwocie 1.797,22 zł brutto, z której to kwoty komornik sądowy potrąca kwotę 1.078,33 zł z tytułu egzekucji świadczenia alimentacyjnego. Wbrew stanowisku Sądu Rejonowego, powód nie posiada dostępu do rachunku bankowego, na którym znajdują się środki pieniężne. Kwota 40.000 zł, którą pozyskał z tytułu wypłaty środków pieniężnych pochodzących z lokaty bankowej, została przez niego w całości wpłacona na inny rachunek bankowy należący do D. K., a następnie została wpłacona na kolejny rachunek bankowy, w kwocie 30.000 zł. Zgodnie z twierdzeniami powoda, których nie ma podstaw by w chwili obecnej zakwestionować, powód nie jest upoważniony do dysponowania środkami zgromadzonymi na tych rachunkach, a które są objęte żądaniem zapłaty niniejszego pozwu. Nie można przy tym podzielić stanowiska Sądu I instancji, że na powodzie ciążyła powinność zgromadzenia środków pieniężnych na uiszczenie opłaty od pozwu, skoro – jak wynika z jego treści - zdarzenie stanowiące tytuł żądania zapłaty skutkowało jednocześnie ograniczeniem powoda w dostępnie do środków pieniężnych. Nie można również zgodzić się z argumentem Sądu a quo , że w celu pozyskania środków na opłatę do pozwu powód winien podjąć starania o ich skredytowanie, skoro – jak zasadnie podniósł skarżący – mając na uwadze jego sytuację materialną, nie posiada on zdolności kredytowej.
Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd Okręgowy – na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. – orzekł jak w sentencji postanowienia.