Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 383/14

POSTANOWIENIE

Dnia 15 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kielcach Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Monika Kośka

Sędziowie: SSO Elżbieta Ciesielska

SSO Sławomir Buras (spr.)

Protokolant: protokolant sądowy Beata Wodecka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2014 r. sprawy

z wniosku Politechniki (...) w K.

z udziałem K. K.

o zniesienie współwłasności

na skutek apelacji uczestnika

od postanowienia Sądu Rejonowego w Kielcach

z dnia 28 sierpnia 2013 r. sygn. akt VIII Ns 1182/12

postanawia: oddalić apelację.

Sygn. akt II Ca 383/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2013 roku Sąd Rejonowy Kielcach w punkcie I. w drodze zniesienia współwłasności nieruchomości położonej w K. przy Al. (...) oznaczonej numerem ewidencyjnym (...) o powierzchni 0,0666 ha, dla której w Sądzie Rejonowym w Kielcach prowadzona jest księga wieczysta numer (...) o wartości 518.000 zł, przyznał opisaną nieruchomość na wyłączną własność Politechniki (...) w K.; w punkcie II. zasądził od Politechniki (...) w K. na rzecz K. K. tytułem spłaty kwotę 18.500 zł, płatną w terminie 7 dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowania w sprawie wraz z każdoczesnymi ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w terminie płatności; w punkcie III. nakazał pobrać na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Kielcach od Politechniki (...) w K. kwotę 2.392,35 zł tytułem nieziszczonych kosztów sądowych, w punkcie IV. orzekł, że wnioskodawca i uczestnik ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

Sąd Rejonowy poczynił następujące ustalenia:

Nieruchomość niezabudowana, położona w K. przy Al. (...), dla której Sąd Rejonowy w Kielcach prowadzi księgę wieczystą numer (...) ma wartość 518.000 zł.

Współwłaścicielami tej nieruchomości w 54/56 części jest Politechnika (...) w K., a udziału w wysokości 2/56 części uczestnik K. K.. Wartość udziału we współwłasności uczestnika K. K. wynosi 18.500 zł.

W tak ustalonym stanie faktycznym, Sąd Rejonowy wskazał, że nieruchomość w chwili orzekania stanowiła przedmiot współwłasności Politechniki (...) z udziałem 54/56 i K. K. z udziałem 2/56. W niniejszej sprawie zainteresowani byli zgodni, co do sposobu zniesienia współwłasności nieruchomości, gdyż zgadzali się na przyznanie nieruchomości na rzecz wnioskodawcy i zasądzenie spłaty na rzecz uczestnika. Sporna między zainteresowanymi była natomiast wartość przedmiotowej nieruchomości, a także określona na jej podstawie wysokość spłaty dla uczestnika, który domagał się 50.000 zł za swój udział. W celu najwłaściwszego ustalenia wartości nieruchomości, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego w zakresie szacowania wartości nieruchomości. W oparciu o powyższą opinię Sąd ustalił wartość nieruchomości oraz wartość udziału uczestnika w tej nieruchomości (18.500 zł). Opinię Sąd uznał za jasną, rzetelną, spójną, biegła odpowiedziała na wszystkie zarzuty uczestnika i tą odpowiedź Sąd uznał za przekonującą i wyczerpującą. Sąd zniósł więc współwłasność przedmiotowej nieruchomości przyznając ją na wyłączną własność wnioskodawcy, zasądzając od Politechniki (...) w K. na rzecz uczestnika K. K. tytułem spłaty kwotę 18.500 zł. Sąd wyznaczył termin 7 dni na uiszczenie spłaty, uznając że termin ten pozwoli na spłatę i nie jest zbyt długi dla uczestnika. O kosztach sądowych Sąd orzekł na mocy art. 520 § 1 k.p.c., art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Od powyższego postanowienia apelację wniósł uczestnik K. K., zaskarżając je w części dotyczącej jego osoby, zarzucając mu to, że nie uwzględniono jego oferty wysokości spłaty oraz ze jako jedyny uczestnik postępowania nie otrzymał pieniędzy na zapłacenie 19% podatku od sprzedaży udziałów, a także że nie ujęto zarówno I i II operacie szacunkowym sprzedaży i wyceny nieruchomości działki położonej przy ul. (...)o (...). Wskazując na powyższe uczestnik wniósł o zmianę postanowienia i podwyższenie sumy wykupu jego udziałów w spornej nieruchomości uwzględniając podatek od sprzedaży udziałów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja była nieuzasadniona.

Sąd Rejonowy dokonał słusznej oceny materiału dowodowego, czyniąc prawidłowe ustalenia faktyczne, które Sąd Okręgowy w całości przyjmuje za swoje. Sąd pierwszej instancji w oparciu o ustalony stan faktyczny wydał właściwe, zgodne z obowiązującym prawem orzeczenie. Zarzuty podniesione w apelacji nie mogą zostać uwzględnione, gdyż nie są zasadne.

Niezasadny jest główny zarzut podnoszony przez apelanta, nieprawidłowej oceny dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu szacowania nieruchomości. Uczestnik zarzuca biegłemu, że dokonała wyceny nieruchomości w oparciu o nieprawidłowe metody, w szczególności, że nie wzięła pod uwagę transakcji sprzedaży podobnych nieruchomości z 2009 roku, opiewających na wyższe kwoty, niż przyjęte do oszacowania z lat 2011 -2013.

Rzeczoznawca majątkowy, dokonując wyceny konkretnej nieruchomości może wziąć pod uwagę (jako materiał porównawczy) transakcje dokonywane w czasie bardziej lub mniej odległym od dnia wyceny, ale nie może przy tym pominąć umów zawartych w okresie najbardziej zbliżonym do daty sporządzenia operatu. (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 7 grudnia 2011 r.; II SA/Gl 560/11; LEX nr 1152556). Biegła szczegółowo odniosła się do wskazywanych już w toku sprawy przez uczestnika zarzutów do opinii, tłumacząc w ustnej opinii uzupełniającej, że standardy sporządzania operatu szacunkowego nakazują przyjęcie transakcji czasowo najbardziej zbliżonych do daty sporządzania operatu, a tylko wyjątkowo gdy takich transakcji nie ma wystarczająco wiele na rynku, można odnieść się do odleglejszych w czasie. W niniejszym przypadku na uwagę zasługuje także fakt, że w latach 2008 – 2009 ceny nieruchomości były bardzo wysokie, nie przystające w zupełności do cen z przedziału lat 2011 – 2013 r. przyjętych za podstawę wyceny. Dlatego też niezasadne byłoby uwzględnianie transakcji tak odległych od momentu wyceny, w operacie szacunkowym tej nieruchomości.

Sąd Rejonowy słusznie ocenił dowód z opinii biegłego sądowego, jako jasny, rzetelny i spójny. Opinia została sporządzona zgodnie z obowiązującym prawem, przez osobę z odpowiednimi kwalifikacjami i doświadczeniem, Nie ma podstaw by kwestionować wnioski tejże opinii, należy więc uznać, że Sąd Rejonowy słusznie wziął ją za podstawę swoich ustaleń.

Zarzut wskazany przez K. K., że on jako jedyny uczestnik nie otrzymał tytułem spłaty kwoty powiększonej o wartość 19% podatku od sprzedaży udziałów, był nieuzasadniony. Istotnie pozostali uczestnicy uzyskali od wnioskodawcy tytułem spłaty swoich udziałów kwoty odpowiadające wartościom ich udziałów, powiększone o podatek. Jednak należy zauważyć, że stało się tak dzięki postawie reszty uczestników, którzy zgodzili się na spłatę w wysokości takiej, jaka wynikała z wartości ich udziałów, wyliczonej na podstawie szacunków biegłego (na podstawie prywatnej opinii), a wnioskodawca przystał na wnioskowane przez nich powiększenie kwoty spłaty o podatek 19%. W sytuacji gdy K. K. nie godził się na ugodę, Sąd Rejonowy nie miał możliwości zasądzenia od wnioskodawcy tytułem spłaty kwoty przekraczającej wartość udziału. Nie ma tutaj żadnego znaczenia, że wnioskodawca dobrowolnie zaspokoił w większym stopniu innych uczestników.

W związku z powyższym zarzut sformułowany jako nieprzyjęcie oferty uczestnika, co do wysokości spłaty, jest nieuzasadniony. Wysokość zasądzonej od wnioskodawcy na rzecz uczestnika spłaty została prawidłowo ustalona w oparciu o ustaloną wartość nieruchomości i przysługujący uczestnikowi udział.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy na mocy art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. oddalił niezasadną apelację.

SSO M. Kośka SSO E. Ciesielska SSO Sł. Buras

II Ca 383/14

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE