Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Katowicach XIII Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący : SSO Gabriela Report-Bobrzyńska

Protokolant : st.sekr.sądowy Ewa Starzyczny

po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2014 r. w Katowicach na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
w K.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością
w S.

o zapłatę

1) zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 281 127,40 zł (dwieście osiemdziesiąt jeden tysięcy sto dwadzieścia siedem złotych czterdzieści groszy) wraz z odsetkami ustawowymi od kwot:

- 22 355,21 zł (dwadzieścia dwa tysiące trzysta pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia jeden groszy) od dnia 28 kwietnia 2012 r.

- 40 021,81 zł (czterdzieści tysięcy dwadzieścia jeden złotych osiemdziesiąt jeden groszy) od dnia 2 maja 2012 r.

- 218 750,38 zł (dwieście osiemnaście tysięcy siedemset pięćdziesiąt złotych trzydzieści osiem groszy) od dnia 29 maja 2012 r.;

2) zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 21 274,00 zł (dwadzieścia jeden tysięcy dwieście siedemdziesiąt cztery złote) tytułem kosztów postępowania, w tym kwotę 7 217,00 zł (siedem tysięcy dwieście siedemnaście złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Gabriela Report – Bobrzyńska

UZASADNIENIE

Powódka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. w pozwie skierowanym przeciwko pozwanej (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. domagała się zasądzenia kwoty 281.127,40 zł wraz
z ustawowymi odsetkami liczonymi :

-

od kwot 22.355,21 zł od dnia 28 kwietnia 2012r.,

-

od kwoty 40.021,81 zł od dnia 2 maja 2012r.,

-

od kwoty 218.750,38 zł od dnia 29 maja 2012r.

oraz kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego w kwocie 7.200 zł
(k. 2-3 akt).

W uzasadnieniu żądania pozwu powódka podała, iż w dniu 10 stycznia 2012r. zawarła z pozwaną mowę dystrybucji. Pozwana w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zakupiła od powódki produkty. Powódka wydała produkty pozwanej i wystawiła faktury VAT : nr (...) na kwotę 37.242,01 zł, z której do zapłaty pozostała kwota 22.355,21 zł, nr (...) na kwotę 40.021,81 zł i nr (...) na kwotę 218.750,38 zł. Pozwana nie zgłosiła reklamacji w stosunku do zakupionych towarów, jednak mimo upływu terminów zapłaty i skierowanego do niej wezwania do zapłaty, pozwana nie uregulowała należności wynikających z powyższych faktur (k. 3-4 akt).

Dnia 12 października 2012r. Sąd Okręgowy w Katowicach wydał nakaz zapłaty
w postępowaniu upominawczym, którym nakazał pozwanej zapłatę na rzecz powódki kwoty dochodzonej pozwem z ustawowymi odsetkami zgodnie z żądaniem pozwu w całości
wraz z kosztami procesu w wysokości 10.732,00 zł – sygn. akt XIII GNc 660/12 (k. 37 akt).

W ustawowym terminie pozwana wniosła sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty
w postępowaniu upominawczym, zaskarżając go w całości i wnosząc o oddalenie powództwa
i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów procesu, w tym wynagrodzenia radcy prawnego w wysokości norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwana zaprzeczyła twierdzeniom powódki, że nie reklamowała jakości dostarczonych przez powódkę lin i bębnów, oraz że nie udzieliła odpowiedzi
na wezwanie do zapłaty. Pozwana potwierdziła wprawdzie, że powódka dostarczyła jej liny na bębnach, jednak wskazała, że jakość lin i bębnów była zła, co było przedmiotem reklamacji pozwanej. Mimo potwierdzenia przez powódkę złej jakości lin, do dnia wniesienia sprzeciwu, wady dostarczonego przez powódkę towaru nie zostały usunięte (k. 41-42 akt).

W odpowiedzi na sprzeciw pozwanej, powódka pismem z dnia 5 grudnia 2012r. wskazała, iż pozwana od kwietnia do maja 2012r. zamówiła od powódki 13 lin
oraz 13 drewnianych bębnów. Pozwana zareklamowała dwie spośród 13 zamówionych lin
i osiem bębnów. Powódka uznała złożoną za pośrednictwem poczty elektronicznej reklamację 2 lin, przyznając iż błędny dobór splotek do lin w ostatniej fazie produkcji spowodował przypadkową zmianę przygotowanych do skręcenia obu lin splotów. Natomiast jakość dostarczonych bębnów pozwana zakwestionowała dopiero w dniu 27 czerwca 2012r., czyli ponad dwa miesiące po ich dostarczeniu do siedziby pozwanej. W dniu 11 lipca 2012r.
w siedzibie pozwanej odbyło się spotkanie pomiędzy przedstawicielem pozwanej – J. O. oraz pracownikami powódki – M. H. i A. G.. W trakcie spotkania powódka uznała złożoną przez pozwaną reklamację oraz zaproponowała przewinięcie ośmiu sztuk lin na osiem nowych bębnów. W związku z tym wszystkie zareklamowane przez pozwaną towary zostały wymienione na towary wolne od wad
i dostarczone do siedziby pozwanej. Po usunięciu wszelkich wad, przedstawiciel pozwanej – J. O. zobowiązał się uiścić wszelkie zaległe należności na rzecz powódki w terminie 30 dni. Pomimo tych deklaracji pozwana nie uregulowała swoich zobowiązań (k. 70-73 akt).

Sąd ustalił, co następuje :

W dniu 10 stycznia 2012r. strony zawarły umowę dystrybucji. Zgodnie z umową pozwana jako dystrybutor zobowiązała się do sprzedaży produktów powódki, jak również
do ich promocji i reklamowania za pomocą wszelkich dostępnych środków. Powódka jako producent zobowiązała się do zapewnienia pozwanej realizacji zaakceptowanych zamówień produktów, jak również do dostarczania produktów pełnowartościowych, wyposażonych
w odpowiednie dokumenty (§ 2 i 4 umowy. Zgodnie z § 5 umowy sprzedaż produktu na rzecz pozwanej następować miała na podstawie składanych zamówień pisemnych (zapytań ofertowych), po przyjęciu zamówienia i zaakceptowaniu przez pozwaną oferty powódki. Pozwana zobowiązana została do dokonywania zapłaty za zakupione produkty na podstawie wystawionej przez powódkę faktury, w terminie 21 dni od dnia odbioru produktów - § 6 umowy. Umowa została zawarta na czas określony 1 rok. Strony przewidziały możliwość jej przedłużenia na kolejne okresy.

(dowód: umowa dystrybucji z dnia 10 stycznia 2012r. – k. 22-27)

Powódka w kwietniu i maju 2012r. między innymi sprzedała i dostarczyła pozwanej 10 lin i 10 bębnów, na które wystawiła faktury VAT nr:

-

(...) z dnia 27 kwietnia 2012r., opiewającą na kwotę 37.242,01 zł, z której do zapłaty pozostała kwota 22.355,21 zł, z terminem płatności do dnia 27 kwietnia 2012r.,

-

(...) z dnia 30 kwietnia 2012r. na kwotę 40.021,81 zł , z terminem płatności do dnia 30 kwietnia 2012r.,

-

(...) z dnia 28 maja 2012r. na kwotę 218.750,38 zł, z terminem płatności do dnia 28 maja 2012r.

(dowód: faktura VAT nr (...) wraz z dokumentem WZ – k. 28-29, faktura VAT nr (...) wraz z potwierdzeniem wydania – k. 30-31, faktura VAT nr (...)
wraz z potwierdzeniem wydania – k. 32-33)

Pozwana mailem z dnia 15 maja 2012r. złożyła reklamację odnośnie dwóch lin
z dostawy z dnia 30 kwietnia 2012r. z faktury VAT nr (...) poz. 2) i z faktury VAT nr (...) poz. 1).

W odpowiedzi powódka mailem z dnia 18 maja 2012r. uznała zgłoszoną przez pozwaną reklamację stwierdzając, iż nastąpił błąd doboru splotek do obu lin w ostatniej fazie produkcji, który polegał na przypadkowej zmianie przygotowanych do skręcenia obu lin splotów. Powódka zobowiązała się do wymiany zareklamowanych lin w terminie
do 4 tygodni.

Powódka dokonała wymiany powyższych lin w dniu 25 czerwca 2012r. Pozwana nie zgłaszała reklamacji co do wymienionych lin.

(dowód: email pozwanej z dnia 15 maja 2012r. – k. 85, e-mail powódki z dnia 18 maja 2012r. – k. 47, 86, e-mail pozwanej z dnia 18 maja 2012r. – k. 86 akt, e-mail powódki z dnia 27 czerwca 2012r. – k. 90, potwierdzenie wymiany lin w ramach reklamacji – k. 93, zeznania świadków A. G. – na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2013r. protokół elektroniczny – k. 136, M. H. – na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2013r. protokół elektroniczny – k. 136, T. Z. – k. 202-203, przesłuchanie wiceprezesa zarządu powódki R. H. – na rozprawie w dniu 20 lutego 2014r. protokół elektroniczny – k. 221)

W mailu z dnia 28 maja 2012r. pozwana wskazała, że przesyła zdjęcia bębnów,
na które nawinięte są liny stalowe oraz że liny są dobre, ale bębny tragiczne.

Pozwana mailem z dnia 27 czerwca 2012r. zareklamowała bębny, na których nawinięte były liny, wskazując że są one stare i istnieje ryzyko ich rozwalenia podczas załadunku na samochód. Jednocześnie pozwana poinformowała powódkę, że aktualnie notuje spadek sprzedaży lin powyżej 50% oraz przyznała, że ma problemy z uzyskaniem kredytowania. W związku z powyższym zaproponowała powódce wspólne spotkanie.

W dniu 11 lipca 2012r. doszło do spotkania pomiędzy prezesem zarządu pozwanej J. O. a pracownikami powódki M. H. i A. G.. Na spotkaniu tym powódka uznała reklamację 8 sztuk bębnów. Natomiast pozwana zadeklarowała spłatę całości zadłużenia na dzień odbioru ośmiu sztuk lin na dobrej jakości bębnach.

Mailem z dnia 16 lipca 2012r. pozwana zwróciła się do powódki o zabranie ośmiu sztuk lin stalowych i przewinięcie je na nowe bębny oraz o dostarczenie czterech pustych bębnów, na które pozwana sama we własnym zakresie przewinie liny.

W odpowiedzi powódka mailem z dnia 17 lipca 2012r. wskazała, że w dniu 18 lipca 2012r. prześle samochód w celu zabrania ustalonych 8 sztuk lin celem ich przewinięcia
na nowe bębny oraz jednocześnie dostarczy 4 sztuki nowych bębnów drewnianych.

Powódka w dniu 18 lipca 2012r. odebrała od pozwanej bębny z linami a następnie przewinęła liny na nowe bębny i ponownie dostarczyła pozwanej w dniu 20 lipca 2012r.

(dowód: e-mail pozwanej z dnia 28 maja 2012r. – k. 48, e-maile pozwanej z dnia
27 czerwca 2012r. – k. 91, 49-52, notatka ze spotkania w dniu 11 lipca 2011r.- k. 96, e-maile pozwanej z dnia 16 lipca 2012r. – k. 53-54, e-mail powódki z dnia 17 lipca 2012r. – k. 88, dokument WZ nr (...) z dnia 18 lipca 2012r. – k. 94, dokument WZ z dnia 20 lipca 2012r. – k. 95, dokumentacja zdjęciowa nowych bębnów – k. 74-84, zeznania świadków A. G. – na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2013r. protokół elektroniczny – k. 136, M. H. – na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2013r. protokół elektroniczny – k. 136, T. Z. – k. 202-203, przesłuchanie prezesa zarządu pozwanej J. O. – k. 204, przesłuchanie wiceprezesa zarządu powódki R. H. – na rozprawie w dniu 20 lutego 2014r. protokół elektroniczny – k. 221, przesłuchanie prezesa zarządu powódki J. C. - na rozprawie w dniu 20 lutego 2014r. protokół elektroniczny – k. 221)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o zeznania świadków A. G., M. H., T. Z., przesłuchanie członków zarządu powódki J. C. i R. H. oraz częściowo prezesa zarządu pozwanej J. O., a także zgromadzone w sprawie dokumenty, których autentyczności żadna ze stron nie kwestionowała.

Zeznania powyższych świadków oraz członków zarządu powódki, Sąd uznał
za wiarygodne i niebudzące wątpliwości, albowiem były spójne, logiczne i pozostawały
w zgodzie z zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Natomiast zeznania prezesa zarządu pozwanej J. O., Sąd uznał
za niewiarygodne w zakresie w jakim zeznał, że reklamacja objęta została całość towaru ze wszystkich trzech dostaw, oraz że towar w ramach reklamacji został wymieniony przez powódkę tylko częściowo - wymiana objęła ok. 70% towaru, oraz że wymieniony towar był w jeszcze gorszym stanie. Zeznania prezesa zarządu pozwanej w powyższym zakresie są sprzeczne z zeznaniami pozostałych świadków oraz członkami zarządu powódki, którzy zeznawali, że reklamacji podlegały tylko dwie liny stalowe i 12 bębnów, oraz
że zareklamowane produkty zostały wymienione. Powyższe potwierdzają także znajdujące się w aktach sprawy e-maile stron oraz dokumenty WZ (k. 93-95) i zdjęcia nowych dostarczonych pozwanej bębnów (k. 74-84). Brak natomiast w aktach sprawy dokumentów, które potwierdzałyby ponowną reklamację pozwanej co do dostarczonych w dniu 25 czerwca 2012r. lin i w dniu 20 lipca 2012r. bębnów.

Sąd przeprowadził wszystkie zawnioskowane przez strony dowody w sprawie,
z wyjątkiem zgłoszonego przez pozwaną dowodu z pism z dnia 14 września 2012r. (k. 63),
z dnia 24 września 2012r. (k. 64) oraz z dnia 4 października 2012r. (k. 105-112), albowiem zgłoszona w nich reklamacja nie dotyczy towaru objętego sporem.

Sąd zważył co następuje:

Roszczenie powódki jest słuszne, znajduje potwierdzenie w przepisach prawa
i w całości zasługuje na uwzględnienie.

Strony łączyły umowy sprzedaży zawarte w ramach umowy dystrybucji zgodnie,
z którymi sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535 k.c.).

Powódka pozwem domagała się zasądzenia nieuiszczonych należności wynikających
z załączonych do pozwu faktur VAT wraz z odsetkami ustawowymi.

Pozwana podniosła, iż dokonała reklamacji dostarczonego jej przez powódkę towaru w postaci lin stalowych i bębnów, z uwagi na złą jakość, oraz że towar pomimo reklamacji nie został wymieniony na wolny od wad.

Zgodnie z art. 556 § 1 k.c. sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne).

W myśl art. 560 § 1 k.c. jeżeli rzecz sprzedana ma wady, kupujący może od umowy odstąpić albo żądać obniżenia ceny. Jednakże kupujący nie może od umowy odstąpić, jeżeli sprzedawca niezwłocznie wymieni rzecz wadliwą na rzecz wolną od wad albo niezwłocznie wady usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona przez sprzedawcę lub naprawiana, chyba że wady są nieistotne.

Jak wynika z zebranego w sprawie materiału dowodowego pozwana w dniu 15 maja 2012r. zgłosiła mailem reklamację odnośnie dwóch lin stalowych z dostawy z dnia
30 kwietnia 2012r. z faktury VAT nr (...) poz. 2) i z faktury VAT nr (...) poz. 1) (k. 85). Powódka mailem z dnia 18 maja 2012r. uznała zgłoszoną przez pozwaną reklamację (k. 47, 86) i dokonała wymiany powyższych lin w dniu 25 czerwca 2012r. (dokumenty WZ - k. 93).

Następnie pozwana zareklamowała bębny, na których były dostarczone liny, wskazując że są one stare i grożą rozwaleniem. W dniu 11 lipca 2012r. strony spotkały się
i podczas tego spotkania powódka uznała reklamację 8 sztuk bębnów. Natomiast pozwana zadeklarowała spłatę całości zadłużenia na dzień odbioru 8 sztuk lin na dobrej jakości bębnach. Powódka dokonała przewinięcia lin na nowe bębny w ilości 8 sztuk i dostarczyła je wraz z nowymi 4 bębnami pozwanej w dniu 20 lipca 2012r., co potwierdzają zeznania świadków, członków zarządu powódki oraz znajdujące się w aktach sprawy zdjęcia nowych bębnów i dokument WZ z dnia 20 lipca 2012r. Natomiast zeznania prezesa zarządu pozwanej, iż powódka wymieniła podlegające reklamacji towary tylko w 70%, Sąd uznał za niewiarygodne, bowiem są sprzeczne z zeznaniami pozostałych świadków i członków zarządu powódki a także wskazanymi wyżej dokumentami. Tak samo zeznania prezesa zarządu pozwanej odnośnie tego, że wymienione w ramach reklamacji liny i bębny były w jeszcze gorszym stanie, są sprzeczne z zebranym materiałem dowodowym.

Pozwana nie wykazała, aby ponownie zgłaszała reklamacje odnośnie wymienionych jej w ramach reklamacji lin i bębnów. Przedłożone przez pozwaną e-maile z dnia 13 i 14 września 2012r. (k. 55-56), dotyczące złej jakości dostarczonych przez powódkę lin,
są przesłane przez prezesa zarządu pozwanej J. O. do E. Ć., która nie jest i nie była pracownikiem powódki. Nie można zatem takich e-maili uznać za zgłoszenie reklamacji. Z kolei przedłożona przez pozwaną opinia Centrum Doradztwa i (...) s.c. stwierdzająca zły stan bębnów służących do transportu i magazynowania lin stalowych jest z dnia 7 lipca 2012r. (k. 57-61), a więc sprzed wymiany przez powódkę, reklamowanych przez pozwaną bębnów, która to wymiana miała miejsce w dniu 20 lipca 2012r. Przedłożona przez pozwaną reklamacja z dnia 4 października 2012r. nie dotyczy zaś towarów objętych fakturami dochodzonymi niniejszym pozwem (k. 105), lecz faktur nr (...) z dnia 30 listopada 2011r. i nr (...) z dnia 20 kwietnia 2012r., a w dodatku reklamującym nie jest strona pozwana.

Z kolei w przedłożonej przez pozwaną reklamacji lin stalowych o wartości 301.443,31 zł z dnia 14 września 2012r. (k. 63), nie wskazano jakich bębnów dotyczy, tj. z których faktur. Nie wynika zatem z niej czy dotyczy bębnów objętych fakturami obecnie dochodzonymi. Pozwana w reklamacji tej podniosła, iż bębny są stare-używane i nie posiadają certyfikatów. Tymczasem bębny dostarczone pozwanej w ramach reklamacji były nowe, co potwierdza dokumentacja zdjęciowa (k. 74-84), której pozwana nie kwestionowała. Pozwana nie przedłożyła natomiast własnej dokumentacji fotograficznej, która mogłaby potwierdzać zły stan bębnów dostarczonych jej w ramach przedmiotowej reklamacji.

Nadto reklamacja została złożona z naruszeniem terminu wynikającego z art.563§2 k.c.

Mając zatem na uwadze zebrany w sprawie materiał dowodowy, uznać należy,
że powódka wykazała, iż w ramach reklamacji dokonała wymiany zgłoszonych przez pozwaną towarów w postaci dwóch lin stalowych i ośmiu bębnów, na towary wolne od wad. Pozwana zaś nie wykazała, aby dostarczone jej w ramach reklamacji towary ponownie reklamowała, a to na niej zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciążył taki obowiązek.

Zgodnie bowiem z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie,
która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Przepis ten określa zatem reguły dowodzenia,
to jest przedmiot dowodzenia oraz osobę, na której spoczywa ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Zasada ta ze swej istoty została powtórzona w art. 232 zdanie 1 k.p.c.

Przepisy art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. wskazują, iż to na stronach ciąży obowiązek wykazania swoich twierdzeń. Rzeczą sądu nie jest zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia
z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.) – wyrok SN z dnia 17 grudnia 1996r., I CKU 45/96, OSNC 1997/6 – 7/76. Zatem rola Sądu w zakresie dowodzenia sprowadza się jedynie do oceny złożonego przez strony materiału dowodowego
o ile jest on dopuszczalny i zawnioskowany w należytym terminie, nie zaś do wyjaśniania czegokolwiek z urzędu, zarządzania w tym zakresie dochodzeń, czy też sugerowania stronom odpowiednich działań.

Mając zatem na uwadze poczynione wyżej ustalenia faktyczne i prawne Sąd
w punkcie 1 wyroku na mocy art. 535 k.c. zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 281.127,40 zł.

O odsetkach orzeczono po myśli art. 481 § 1 i 2 k.c., zasądzając odsetki ustawowe od kwot i dat wskazanych w punkcie 1 wyroku, albowiem od tych dat pozwana pozostawała
w opóźnieniu w spełnieniu świadczenia.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c., albowiem strona pozwana przegrała sprawę w całości. Z powołanego przepisu wynika,
iż strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony.

W niniejszej sprawie na koszty procesu złożyła się kwota opłaty sądowej od pozwu
w wysokości 14.057,00 zł, wynagrodzenie pełnomocnika z tytułu zastępstwa procesowego
w wysokości 7.200,00 zł stosownie do § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm.) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.

SSO Gabriela Report-Bobrzyńska