Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 108/13

POSTANOWIENIE

Dnia 14 lutego 2013r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Piotr Rajczakowski

SO Barbara Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2013r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia pozwanego D. J.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 11 grudnia 2012r., sygn. akt IV RC 446/12

odrzucające jego wniosek o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu

od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 1 października 2012r. wydanego w sprawie z powództwa Ł. J. i K. J.

przeciwko D. J.

o podwyższenie alimentów

postanawia:

odrzucić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Wałbrzychu odrzucił wniosek D. J. o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od wyroku zaocznego tegoż Sądu z dnia 1 października 2012r. wskazując, iż jest on spóźniony albowiem o przedmiotowym wyroku pozwany dowiedział się

20 października 2012r., zaś wniosek o przywrócenie terminu złożył dopiero

w dniu 30 października 2012r, a więc po upływie ustawowego tygodniowego terminu, z art. 169§1 kpc który upłynął w dniu 27 października 2012r.

W zażaleniu na powyższe postanowienie, wnosząc w istocie o jego uchylenie, pozwany podniósł, iż nie uchybił tygodniowemu terminowi

do złożenia wniosku , gdyż o wyroku zaocznym dowiedział się w dniu

20 października 2012r., a już w dniu 23 października 2012r. złożył pismo

w biurze podawczym Sądu o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem, natomiast pismo z 29 października 2012r. było odpowiedzią na postanowienie Sądu z 25 października 2012.

Zażalenie podlegało odrzuceniu.

Zasadą jest, że zaskarżalne zażaleniem są tylko te postanowienia sądu pierwszej instancji, które kończą postępowanie w sprawie , a ponadto postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego wyliczone enumeratywnie w art. 394§1 pkt 1 – 12 kpc oraz ewentualnie inne orzeczenia wskazane w przepisach szczególnych. Postanowienie o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej nie należy do żadnej ze wskazanych wyżej kategorii orzeczeń, nie podlega zatem zaskarżeniu.

Zażalenie przysługuje co do zasady tylko wtedy, gdy mamy do czynienia

z postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie, a za takie uznaje się orzeczenia zamykające drogę do wydania wyroku, kończące sprawę jako pewną całość poddaną pod osąd, po wydaniu których dalsze postępowanie nie może się toczyć; takie, w wyniku których zostaje wykluczona możliwość przedsiębrania w danej sprawie dalszych czynności. Ich przeciwieństwem są postanowienia, które w postępowaniu kończą jedynie zagadnienia incydentalne, uboczne i do takich właśnie należy zaliczyć orzeczenie odrzucające wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu

od wyroku zaocznego, skoro- w sytuacji gdyby skarżący wniósł ów sprzeciw – po odmowie przywrócenia terminu doszłoby do wydania postanowienia

o odrzuceniu sprzeciwu i właśnie do postanowienie, nie zaś postanowienie odrzucające ten wniosek, a więc dotyczące kwestii wpadkowej, byłoby dopiero orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie, podlegającym zaskarżeniu.

Sygn. akt II Cz 108/13

- 3 -

Wobec powyższego przedmiotowe zażalenie, jako niedopuszczalne, podlegało odrzuceniu, przy czym winien to czynić już Sąd I instancji (art. 370 kpc w zw. z art. 397§2 zd. 1 kpc).

Mając powyższe na uwadze , Sąd Okręgowy , na podstawie art. 373 zd. 1 kpc w zw. z art. 397§2 zd. 1 kpc odrzucił zażalenie.