Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 5 lutego 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Aleksandra Żurawska

SO Jerzy Dydo

po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: T. P.

przeciwko: (...) spółce z o.o. w J.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego od postanowienia Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 3 grudnia 2012r , sygn. akt IC 1430/12

postanawia :

I.  odrzucić zażalenie w części nierozpoznania wniosku o określenie przez Sąd sposobu korzystania z zajętego rachunku bankowego;

II.  w pozostałej części zażalenie oddalić.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny odrzucił wniosek pozwanego o wstrzymanie wykonania nakazu zapłaty oraz oddalił wniosek pozwanego o ograniczenie zabezpieczenia. W uzasadnieniu Sąd Rejonowy wskazał, że przewidziana w art. 492 § 3 kpc możliwość wstrzymania wykonania nakazu zapłaty dotyczy wyłącznie nakazu zapłaty wydanego na podstawie weksla, warrantu, rewersu lub czeku, zatem nie może być w przedmiotowej sprawie podnoszona, wniosek pozwanego jest zatem niedopuszczalny. Odnosząc się do wniosku o ograniczenie zabezpieczenia Sąd Rejonowy stwierdził, że na obecnym etapie rozpoznawania sprawy nie dokonuje oceny prawnej sporu, stąd sugerowanie racji pozwanego jest przedwczesne.

Na postanowienie Sądu pierwszej instancji zażalenie złożył pozwany zarzucając Sądowi Rejonowemu:

-

naruszenie art. 233 § 1 kpc w związku z art.492 § 2 kpc poprzez dowolną a nie swobodną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego i w konsekwencji uznanie, iż powód nie udowodnił okoliczności uzasadniających ograniczenie zabezpieczenia, mimo że pozwany przedstawił szereg dokumentów na zasadność wniosku;

-

naruszenie art.752 ² kpc poprzez odmowę określenia przez Sąd I instancji, jakie kwoty może pobierać z zajętego na zabezpieczenie rachunku bankowego na bieżące wypłaty wynagrodzeń za pracę wraz z podatkiem od wynagrodzeń i innymi ustawowymi ciężarami, a także na bieżące koszty działalności, mimo, iż załączone przez pozwanego dokumenty potwierdzają konieczność określenia przez Sąd sposobu korzystania z zajętego rachunku bankowego;

-

naruszenie art. 328 § 2 kpc w związku z art.361 kpc i w związku z art. 13 § 2 kpc poprzez niewskazanie w uzasadnieniu postanowienia przyczyn, dla których Sad I instancji odmówił określenia sposobu korzystania z zajętego na zabezpieczenie rachunku bankowego powoda.

Wskazując na powyższe zarzuty pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez ograniczenie zabezpieczenia przez zwolnienie z zajęcia rachunków bankowych spółki, ewentualnie o określenie sposobu korzystania z zajętego na zabezpieczenie rachunku bankowego poprzez zezwolenie pozwanemu na pobieranie, co miesiąc kwoty 14.000 zł ewentualnie innej ustalonej przez Sąd.

Sąd Okręgowy zważył:

Zażalenie jest bezzasadne.

W pierwszej kolejności należało odnieść się do zarzutu pozwanego naruszenia przez Sąd Rejonowy przepisu art.752 ² kpc poprzez odmowę określenia przez Sąd sposobu korzystania przez pozwanego z zajętego rachunku bankowego. Rację ma skarżący, że Sąd Rejonowy nie rozpoznał jego wniosku opartego na przepisie art. 752 ² kpc o określenie sposobu korzystania z zajętego rachunku bankowego. Taki wniosek pozwany złożył jednocześnie z wnioskiem o wstrzymanie wykonania nakazu zapłaty i ograniczenie zabezpieczenia. Sąd Rejonowy w zaskarżonym postanowieniu zarówno w jego sentencji jak i uzasadnienia ograniczył się tylko do rozpoznania wniosku o wstrzymanie wykonania nakazu zapłaty i ograniczenie zabezpieczenia. Skoro, zatem Sąd Rejonowy wniosku o określenie sposobu korzystania z zajętego rachunku bankowego nie rozpoznał, to nie ma przedmiotu zaskarżenia i w konsekwencji zażalenie podlegało odrzuceniu. Zresztą sam pozwany składając wniosek o uzupełnienie postanowienia z dnia 3.12.2012r w przedmiocie określenia sposobu korzystania z zajętego rachunku bankowego wskazał, że ta kwestia nie została rozstrzygnięta.

Bezprzedmiotowe jest również zażalenie pozwanego, co do odrzucenia wniosku o wstrzymanie wykonania nakazu zapłaty. Tylko nakaz zapłaty wydany na podstawie weksla, warrantu, rewersu lub czeku staje się natychmiast wykonalny po upływie terminu do zaspokojenia roszczenia. W przedmiotowej sprawie nakaz zapłaty nie został wydany w oparciu o wyżej wymienione dokumenty, nie jest, więc natychmiast wykonalny. Bez znaczenia dla zastosowania instytucji wstrzymania nakazu zapłaty jest okoliczność czy nakaz został wydany zgodnie, z art. 385 kpc czy też nie. Sąd Odwoławczy nie ocenia w postępowaniu zażaleniowym przesłanek do wydania nakazu zapłaty. Zresztą nawet gdyby istotnie nakaz zapłaty został wydany mimo braku ustawowych przesłanek do jego wydania, nie ma możliwości wstrzymania jego wykonania skoro nie jest on natychmiast wykonalny.

Sąd Okręgowy nie podziela również zarzutu skarżącego, odnoście oddalenia wniosku o ograniczenie zabezpieczenia. Nakaz zapłaty z mocy ustawy stanowił tytuł zabezpieczenia, przy czym sposób zabezpieczenia wskazuje wierzyciel. Sąd może wedle swojego uznania ograniczyć zabezpieczenie na wniosek dłużnika. W przedmiotowej sprawie zabezpieczenie podlegało wyłącznie na zajęciu rachunku bankowego pozwanego do kwoty wynikającej z nakazu zapłaty ( z odsetkami i kosztami). Pozwany tymczasem zaproponował „ograniczenie” zabezpieczenia przez zwolnienie rachunku bankowego z zajęcia. W istocie wniosek pozwanego zmierzał do całkowitego wyłączenia zabezpieczenia. Gdyby pozwany zaproponował inny sposób zabezpieczenia np. ustanowienia hipoteki na nieruchomości, to Sąd mógłby rozważyć taki wniosek. W sytuacji, gdy wniosek pozwanego o ograniczenie zabezpieczenia zmierzał do jego całkowitego wyłączenia nie mógł być rozpoznany pozytywnie. Należy ponadto zauważyć, że obowiązany może zwolnić się z zajęcia rachunku bankowego przez złożenie na rachunku depozytowym Sądu sumy zabezpieczenia żądanej przez uprawnionego ( art.742 kpc).

Sąd odwoławczy nie może rozpoznając zażalenie na oddalenie wniosku o ograniczenie zabezpieczenia, oceniać czy umowy pożyczki były bezwzględnie nieważne. Wykraczałoby to poza zakres kognicji Sądu Okręgowego na tym etapie postępowania.

Z powyższych względów na podstawie art. 385 kpc i art.370 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc orzeczono jak w sentencji postanowienia.