Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Gz 45/14

POSTANOWIENIE

Dnia 28 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Wydział VIII Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Marek Tauer

Sędzia SO Barbara Jamiołkowska

Sędzia SO Elżbieta Kala

po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2014 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: A. Z.

przeciwko: (...)Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w L.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 30 stycznia 2014., sygn. akt VIII GNc 2487/13

postanawia:

1.oddalić zażalenie;

2. zasądzić od powódki na rzecz pozwanego kwotę 125,00 zł. (słownie: sto dwadzieścia pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Bydgoszczy oddalił wniosek powódki o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego ustalonej postanowieniem Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy – M. P. w kwocie 1.577, 60 zł.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd Okręgowy wskazał, że w przypadku, gdy koszty postępowania zabezpieczającego powstały po wydaniu orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, wniosek o przyznanie tych kosztów winien zostać złożony w terminie dwutygodniowym liczonym od dnia, w którym strona otrzymała postanowienie komornika o ustaleniu kosztów postępowania zabezpieczającego. Termin ten kończy się, zdaniem Sądu Rejonowego, po upływie dwóch tygodni od uprawomocnienia się postanowienia komornika ustalającego wysokość kosztów zabezpieczenia. W ocenie Sądu Rejonowego, tak określony termin nie został zachowany przez powódkę, albowiem postanowienie Komornika o ustaleniu kosztów postępowania zabezpieczającego uprawomocniło się w dniu 21.06.2013 r. Oznacza to, że powódka powinna złożyć wniosek najpóźniej w dniu 5 lipca 2013 r. W rzeczywistości wniosek ten został złożony w dniu 23 stycznia 2014 r., a więc po terminie. Dlatego też, zdaniem Sądu Rejonowego wniosek ten nie zasługiwał na uwzględnienie.

Powyższe postanowienie zostało zaskarżone w całości zażaleniem przez powódkę, który podniosła zarzut naruszenia art. 745§1 w zw. z art. 745§2 k.p.c. W oparciu o powyższe zarzuty powódka wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez przyznanie jej kosztów postępowania zabezpieczającego w kwocie wskazanej we wniosku oraz kosztów postępowania zażaleniowego.

W uzasadnieniu powódka podniosła, iż nie doszło do uchybienia terminu, albowiem powołane przepisy, nie przewidują terminu do wystąpienia z wnioskiem o zasądzenie kosztów wykonania zabezpieczenia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew twierdzeniu powódki Sąd Rejonowy prawidłowo przyjął, że wniosek o zwrot kosztów postępowania zabezpieczającego powstałych po wydaniu orzeczenia kończącego sprawie jest ograniczony terminem. W niniejszej sprawie, w której nakaz zapłaty z dnia 23 kwietnia 2013 r. stanowił orzeczenie kończące w sprawie, a zabezpieczenie powództwa na podstawie tego nakazu nastąpiło w drodze czynności komornika, zachodzi sytuacja, o której mowa w art. 745 §1 k.p.c. Powołany przepis nie określa co prawda wprost terminu, w jakim powinien być złożony wniosek o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego, powstałych po wydaniu przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie. W tej sytuacji wobec istnienia w tym zakresie istotnej luki prawnej, przyjmuje się jednak, iż do sytuacji tych należy stosować w drodze analogii art. 745 § 2 k.p.c. zgodnie z którym jeżeli postanowienie, w którym udzielono zabezpieczenia, zostało wydane przed wszczęciem postępowania w sprawie, a uprawniony nie zachował wyznaczonego mu terminu do jej wszczęcia, obowiązany może w terminie dwóch tygodni od upływu tego terminu złożyć wniosek o przyznanie mu kosztów. W drodze analogicznego stosowania regulacji art. 745 §2 k.p.c. przyjmuje się, iż termin dwutygodniowy liczony jest od dnia uprawomocnienia się postanowienia komornika o ustaleniu kosztów postępowania zabezpieczającego. Pogląd ten został zaprezentowany m.in. w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 22 września 1995 r. (por. III CZP117/95 Lex 9239), jak również zaaprobowany w doktrynie (por. Komentarz do art. 745 Kodeksu postępowania cywilnego A. Jakubecki, Lex 10.12.2013, Komentarz do art. 745 pod red. K. Piaseckiego, Legalis 2007 r., Komentarz do art.745 k.p.c. [w:]D. Zawistowski, Postępowanie zabezpieczające. Komentarz. Wybór orzeczeń, Oficyna, 2007). Stanowisko to wielokrotnie prezentował także Sąd Okręgowy w Bydgoszczy (tak np. VIII GNc 172/13, VIII GC 214/12, VIII GC 166/12, VIII GC 45/10, VIII Gc 144/11, VIII Gz 78/12). Przedstawione poglądy podziela również Sąd rozpoznający niniejszą sprawę.

Zasadnie przyjął, zatem Sąd I instancji, że należy posiłkować się § 2 art. 745 kpc, co wypełnia istniejącą lukę prawną. Podkreślić należy, iż inna interpretacja prowadziłaby do powstania nierównej sytuacji podmiotów znajdujących się w podobnej sytuacji procesowej - gdy koszty zabezpieczenia powstają przed wydaniem orzeczenia kończącego strona ma ograniczenie terminem, zaś w wypadku późniejszego powstania tych kosztów termin by jej nie ograniczał.

Powyższa konstatacja prowadzi zaś do wniosku, że zażalenie nie ma uzasadnionych podstaw. Dwutygodniowy termin do złożenia wniosku o przyznanie wspomnianych kosztów rozpoczął bowiem bieg w dniu 21.06.2013 r., tj. w dacie, w której wedle oświadczenia komornika postanowienia te uprawomocniły się. Trafnie zatem przyjął Sąd I instancji, że wniosek o przyznanie kosztów postępowania zabezpieczającego powód winien złożyć najpóźniej w dniu 5 lipca 2013 r. Nie ulega tym samym wątpliwości, że wniosek taki złożony w dniu 23 stycznia 2014 r. był spóźniony.

W tym stanie rzeczy zażalenie powódki podlegało oddaleniu jako bezzasadne na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc. O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art.98 k.p.c.