Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 13 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny - Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Ireneusz Płowaś

Sędziowie: SO Janusz Kasnowski

SO Aurelia Pietrzak (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2014 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Z. K., B. K.

przeciwko J. H.

o ustalenie

na skutek zażalenia powodów na postanowienie o kosztach procesu zawartych w punkcie 2 (drugim) wyroku Sądu Rejonowego w Szubinie V Zamiejscowy Wydział Cywilny w Nakle nad Notecią z dnia 3 grudnia 2013 r., sygn. akt V C 485/13

postanawia:

1.  oddalić zażalenie,

2.  zasądzić od powodów solidarnie na rzecz pozwanej kwotę 150 zł (sto pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Sygn. akt II Cz 123/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 3 grudnia 2013 roku, sygn. akt V C 485/13 Sąd Rejonowy w Szubinie V Zamiejscowy Wydział Cywilny w Nakle nad Notecią oddalił powództwo Z. i B. K. /punkt 1/ i zasądził od powodów solidarnie na rzecz pozwanej kwotę 617 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd Rejonowy wskazał, iż o kosztach postępowania orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. i art. 108 § 1 k.p.c. Pozwana w całości wygrała sprawę i należy jej się zwrot poniesionych w związku ze sprawą kosztów. Na koszty te złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika będącego adwokatem w kwocie 617 zł - zgodnie z § 6 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokatów oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Sąd I instancji uznał, iż brak było, przy uwzględnieniu niezbędnego nakładu pracy, charakteru sprawy i wkładu pracy adwokata, podstaw do dwukrotnego podwyższenia stawki minimalnej na rzecz pełnomocnika pozwanej. Sprawa była znana stronom od ponad sześciu lat, strony przedstawiały w innych sprawach ten sam stan faktyczny i reprezentowane były przez tych samych pełnomocników.

Zażalenie na postanowienie o kosztach procesu zawarte w wyroku złożyli powodowie, wnosząc o zmianę zaskarżonego orzeczenia i nie obciążanie ich kosztami zastępstwa procesowego, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Skarżący wskazali, iż pozwana sama winna ponieść koszty pełnomocnika, tym bardziej, iż w sprawie I C 87/08 Sąd Rejonowy przyznał pełnomocnikowi już koszty w wysokości 4800 zł.

Pozwana w odpowiedzi na zażalenie wniosła o jego oddalenie.

S ą d O k r ę g o w y z w a ż y ł , c o n a s t ę p u j e :

Zażalenie powodów nie zasługuje na uwzględnienie.

Domaganie się przez powodów zastosowania przepisu art. 102 k.p.c. i nie obciążanie ich kosztami strony pozwanej nie znajduje uzasadnienia w realiach sprawy i ostatecznym jej wyniku. Odstępstwo czy to od ogólnej zasady odpowiedzialności za wynik sprawy (art. 98 § 1 k.p.c.) czy zasady stosunkowego rozdzielenia kosztów (art. 100 k.p.c.) na rzecz zasady słuszności (art. 102 k.p.c.) wymaga rozważenia wszystkich okoliczności sprawy i wskazania wypadku szczególnie uzasadnionego, ponieważ wyłączona została możliwość wszelkich uogólnień. Do okoliczności branych pod uwagę przez sąd przy ocenie przesłanek zastosowania dyspozycji omawianego przepisu, według doktryny, zaliczyć można nie tylko te związane z samym przebiegiem postępowania, ale również dotyczące stanu majątkowego i sytuacji życiowej strony. Jak przyjął Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 11 lutego 2010r., sygn. akt I Cz 112/10, LEX nr 564753 zwolnienie od kosztów sądowych nie może automatycznie pociągać za sobą konsekwencji w postaci przyjęcia, że zachodzi "wypadek szczególnie uzasadniony", pozwalający na zastosowanie art. 102 k.p.c. Ustalenie zaś, czy w danych okolicznościach zachodzą „wypadki szczególnie uzasadnione”, ustawodawca pozostawia swobodnej ocenie sądu, która następuje niezależnie od przyznanego zwolnienia od kosztów sądowych /postanowienie S.N. z dnia 13.12.2007 roku, I Cz 110/07, publ. Lex nr 621775/. Powodowie nie wykazali, by w stosunku do nich zachodziły jakiekolwiek szczególne okoliczności. Podnoszenie, iż w innej sprawie zostały już na rzecz pełnomocnika zasądzone wysokie koszty pozostaje bez znaczenia dla rozpoznawanej tej sprawy. Pozwana była w toku niniejszego postępowania reprezentowana przez fachowego pełnomocnika, a sprawę wygrała, albowiem powództwo zostało oddalone. Należy się jej w związku z tym zwrot kosztów jakie poniosła w sprawie, w szczególności wynagrodzenie jej pełnomocnika.

W błędzie pozostają skarżący uznając, że skoro ich żądanie nie zostało uwzględnione, a niewątpliwie jest wybudowanie przez nich na działce pozwanej domu, pozwana winna sama ponieść koszty pełnomocnika.

Powodowie nie podnieśli w zażaleniu żadnych argumentów mogących podważyć stanowisko Sądu Rejonowego, a same subiektywne twierdzenia w zakresie tego, kto winien ponieść koszty postępowania, nie mające oparcia w przepisach kodeksu postępowania cywilnego i nie zasługują na uwzględnienie.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy oddalił zażalenie jako niezasadne na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. statuującego zasadę odpowiedzialności za wynik procesu i zasądził od powodów, jako przegrywających, solidarnie na rzecz pozwanej kwotę 150 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego. Na koszty te złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika pozwanej będącego adwokatem w myśl § 13 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 6 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokatów oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.2013.461).