Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI U 231/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 grudnia 2013 roku.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

PrzewodniczącySSR Przemysław Chrzanowski

Protokolant Mateusz Staniszewski

po rozpoznaniu w dniu 23 grudnia 2013 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy M. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddziałowi w W.

o zasiłek chorobowy

w związku z odwołaniem M. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W.

z dnia 19 czerwca 2013 roku, znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W. z dnia 19 czerwca 2013 roku, znak (...), w ten sposób, że przyznaje odwołującej M. D. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 15 czerwca 2013 roku do 23 czerwca 2013 roku.

Sygn. akt VI U 231/13

UZASADNIENIE

M. D. złożyła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W. z dnia 19 czerwca 2013 roku, znak (...), odmawiającej jej prawa do zasiłku chorobowego za okres od 15 do 23 czerwca 2013 roku. Ubezpieczona wniosła o zmianę tej decyzji twierdząc, że orzeczenie nie ma odzwierciedlenia w rzeczywistości (k. 1).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania (k. 11).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

M. D. była niezdolna do pracy z powodu choroby w okresie od 22 maja 2013 roku do 23 czerwca 2013 roku. W dniu 14 czerwca 2013 roku lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dokonał kontroli zasadności przedmiotowego zaświadczenia lekarskiego, a następnie stwierdził, że ubezpieczona jest zdolna do pracy od dnia 15 do 23 czerwca 2013 roku. W konsekwencji ZUS wydał przedmiotową decyzję z 19 czerwca 2013 roku i odmówił M. D. prawa do zasiłku chorobowego za okres od 15 do 23 czerwca 2013 roku (okoliczności faktyczne bezsporne).

Celem ustalenia stanu zdrowia odwołującej, Sąd postanowieniem z dnia 23 sierpnia 2013 roku dopuścił dowód z opinii biegłego lekarza specjalisty z zakresu psychiatrii w celu ustalenia, czy odwołująca M. D. była niezdolna do pracy w okresie od 15 do 23 czerwca 2013 roku (k. 14).

Biegła sądowa z zakresu psychiatrii B. P. wskazała, że badanie kliniczne oraz dokumentacja medyczna przemawiają za tym, że odwołująca była niezdolna do pracy w okresie od 15 do 23 czerwca 2013 roku z uwagi na duże natężenie objawów depresyjno-lękowych (k. 32-34). Także po złożeniu stanowiska GLO (k. 43), biegła podtrzymała swoją pisemną opinię (k. 48).

Powyższy stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy oraz aktach organu rentowego. Ich wiarygodności i mocy dowodowej nie kwestionowała żadna ze stron postępowania. Dodatkowo Sąd oparł ustalenia stanu faktycznego na opinii biegłego lekarza specjalisty z zakresu psychiatrii.

W ocenie Sądu opinia biegłej jest wnikliwa i rzetelna. Przy tym brak jest jednocześnie jakichkolwiek podstaw, aby opinii tej odmówić mocy dowodowej oraz przymiotu wiarygodności.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu odwołanie M. D. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W. z dnia 19 czerwca 2013 roku, znak (...), zasługiwało na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie spór dotyczył kwestii, czy M. D. była niezdolna do pracy w okresie od 15 czerwca 2013 roku do 23 czerwca 2013 roku i co za tym idzie, czy winna mieć prawo do zasiłku chorobowego za ten okres.

W toku postępowania Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłego lekarza specjalisty z zakresu psychiatrii w celu ustalenia, czy odwołująca była niezdolna do pracy w spornym okresie.

Biegła sądowa z zakresu psychiatrii B. P. jednoznacznie stwierdziła, że M. D. była niezdolna do pracy w spornym okresie (pisemna opinia k. 34, ustosunkowanie się do stanowiska GLO k. 48).

Sąd swoje rozstrzygnięcie oparł na rzetelnej i przekonywującej opinii biegłego sądowego specjalisty B. P., przyjmując zawarte w niej ustalenia za własne.

Zgodnie z treścią art. 7 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 roku Nr 77, poz. 512 ze zm.) zasiłek chorobowy przysługuje również osobie, która stała się niezdolna do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego (k. 33).

Nie ulega więc wątpliwości fakt, że odwołująca jest uprawniona do otrzymywania zasiłku chorobowego za sporny w niniejszym postępowaniu okres 5 dni roboczych od 15 do 23 czerwca 2013 roku.

W świetle powyższego należy uznać, że odwołanie jako zasadne podlegało uwzględnieniu na podstawie art. 477 14 § 2 kpc w związku z art. 7 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Należało zatem zmienić zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W. z dnia 19 czerwca 2013 roku i przyznać odwołującej M. D. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 15 czerwca 2013 roku do 23 czerwca 2013 roku.