Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 grudnia 2013 r.

Sąd Rejonowy w Lubinie Wydział IV Pracy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2013 r. w Lubinie

na rozprawie sprawy

z powództwa A. K.

przeciwko Przedsiębiorstwu (...) sp. z o.o. w likwidacji w L.

o odprawę pieniężną

I. zasądza od strony pozwanej Przedsiębiorstwa (...) sp. z o.o. w likwidacji w L. na rzecz powoda A. K. kwotę 13.224,60 zł brutto (trzynaście tysięcy dwieście dwadzieścia cztery złote i 60/100) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 01.11.2012 r. do dnia zapłaty - tytułem odprawy pieniężnej,

II. nie obciąża strony pozwanej kosztami sądowymi należnymi na rzecz Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Powód A. K. w pozwie skierowanym przeciwko Przedsiębiorstwu (...) sp. z o.o. w likwidacji domagał się zasądzenia kwoty13.224,60 zł z odsetkami tytułem odprawy pieniężnej w związku z rozwiązaniem stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika. W uzasadnieniu wskazał, że strony rozwiązały umowę o prace za porozumieniem stron w związku likwidacji zakładu pracy. Strona pozwana nie wypłaciła powodowi należnej mu odprawy.

Sąd w dniu 5.09.2013r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Strona pozwana wniosła sprzeciw, w którym domagała się oddalenia powództwa, nie wnosząc zastrzeżeń do wysokości wyliczonej przez powoda odprawy. Zarzuciła jednak, że powodowi nie przysługuje odprawa pieniężna, a to z powodu, że w dniu wypowiedzenia powodowi umowy o pracę strona pozwana nie zatrudniała 20 pracowników, zatem przepisy ustawy o rozwiązywaniu stosunków pracy z pracownikami z przyczyn niedotyczących pracowników nie miały zastosowania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód A. K. był zatrudniony u strony pozwanej na podstawie umowy o pracę od 1999r. Stosunek pracy został rozwiązany za porozumieniem stron w związku z likwidacją zakładu pracy, z dniem 31.10.2013r.

Dowód; - świadectwo pracy, k. 5

- okoliczności bezsporne

Spółka (...) w dniu 23.08.2012r. została postawiona w stan likwidacji. W tym okresie spółka zatrudniała ponad 50 pracowników. Z pracownikami prowadzono negocjacje w zakresie rozwiązania z nimi umów o pracę. Warunkiem zatrudnienia w firmie (...) było rozwiązanie umów o pracę za porozumieniem stron z firmą (...). Pod tym też warunkiem przejęto kontrakty. W dniu 27.09.2012r. rozwiązano umowy o pracę z ok. 44 pracownikami za porozumieniem stron. Po rozwiązaniu tych umów liczba pracowników spółki uległa zmniejszeniu poniżej 20 pracowników, z którymi nadal systematycznie rozwiązywano umowy o pracę.

Dowód; - zeznania powoda, k. 31,

- akta tut. Sadu IV P (...)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo było uzasadnione.

Zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 13.03.2003r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników przepisy tej ustawy stosuje się w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, w drodze wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę a także na mocy porozumienia stron.

Strona pozwana podniosła zarzut, braku limitu zatrudnienia 20 pracowników dla zastosowania ustawy. Ustawa o zwolnieniach grupowych wprost nie reguluje kwestii według jakich wyznaczników i na jaki dzień należy ustalać liczbę zatrudnionych pracowników w danym zakładzie pracy. Przyjmuje się jednak, że względy celowości, a zwłaszcza konieczność zagwarantowania pewności prawnej w stosunkach pracy, przemawiają za przyjęciem , że miarodajnym momentem dla ustalenia liczby zatrudnionych pracowników jest moment rozpoczęcia procedury zwolnień grupowych, czyli moment zawiadomienia urzędu pracy o zamiarze zwolnień grupowych. Strona pozwana nie wskazywała na okoliczności, iż procedurę tę zastosowano.

Zatem dla potrzeb niniejszego postępowania należało przyjąć, że z momentem ogłoszenia likwidacji spółki zachodziła konieczność wszczęcia stosownej procedury. Jak wynika z zeznań likwidatora C. Z. od tego momentu do momentu zwolnienie pracowników w związku z ogłoszoną likwidacją spółki poziom zatrudnienia był stały i wynosił powyżej 50 pracowników.

Zatem przyjąć należało, że skoro w czasie rozpoczęcia zwolnień dokonywanych w ramach ustawy o zwolnieniach grupowych strona pozwana zatrudniała powyżej 20 pracowników , to ustawa ma zastosowanie do wszystkich pracowników zwalnianych w trybie ustawy ( z tych samych przyczyn), bez względu na upływ 30- dniowych terminów. Terminy 30- dniowe stanowią jedynie wyznacznik dla ustalenia liczby zwalnianych pracowników w danym okresie czasu i zakwalifikowania zwolnień jako grupowych czy też indywidualnych, co ma wpływ na przeprowadzaną procedurę zwolnień a nie na stosowanie ustawy w ogóle.

Zatem w ocenie Sądu fakt, że w okresie od 27. 09.2012 ( kiedy rozwiązano umowy z 44 pracownikami) do 31.10.2012r. ( kiedy to z powodem rozwiązano umowę o pracę w trybie porozumienia stron z tych samych przyczyn) minął okres 30 dni a stan zatrudnienia uległ zmniejszeniu do mniej niż 20 pracowników , to nie może to mieć wpływu na wyłączenie stosowania ustawy. Przyjęcie takich założeń umożliwiałoby stosowanie ustawy tylko pod warunkiem dokonania zwolnień pracowników w krótkim 30-dniowym okresie czasu, co przy mniejszej ilości pracowników skutkowałoby tym, że do części z nich ustawa miałaby zastosowanie a do pozostałych nie. Zatem jak już wyżej wskazano wyznacznikiem terminu do ustalenia stanu zatrudnienia adekwatnego dla zastosowania ustawy jest rozpoczęcie procedury zwolnień lub też dokonanie pierwszych zwolnień jeżeli nie wszczęto procedury.

W stosunku do powoda upływ 30 dni od daty dokonania pierwszych zwolnień pracowników ma tylko ten skutek, że rozwiązanie z powodem stosunku pracy może być zakwalifikowane jako indywidualne a nie grupowe.

Nie ma również wpływu na zasadność roszczenia to, iż z pracownikami rozwiązywano umowy w trybie porozumienia stron na wniosek pracowników. Zwolnienia te, związane bowiem były z likwidacją przedsiębiorstwa, zaprzestaniem jego działalności, a nadto było warunkiem zatrudnienia w (...).

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd zasądził na rzecz powoda niekwestionowaną kwotę13.224,60 zł brutto a to na podstawie art. 8 cyt. Ustawy.

Orzeczenie o odsetkach wydano w oparciu o treść ort 481 kc , od dnia następnego po dniu rozwiązania stosunku pracy.

Strony pozwanej nie obciążono kosztami sądowymi z uwagi na jej sytuację finansową.