Sygn. akt IV Ka 382/14
Dnia 08 lipca 2014 roku.
Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący SSO Sławomir Gosławski
Sędziowie SA Stanisław Tomasik (spr.)
SO Tadeusz Węglarek
Protokolant Dagmara Szczepanik
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Piotrkowie Trybunalskim Janusza Omyły
po rozpoznaniu w dniu 08 lipca 2014 roku
sprawy M. F.
oskarżonego z art.220§1 kk w zw. z art.157§1 i 3 kk w zw. z art.11§2 kk
z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie
z dnia 30 kwietnia 2014 roku sygn. akt II K 269/14
na podstawie art.437§2 kpk, art.438 pkt 1 kpk, art.624§1 kpk
zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, iż uzupełnia rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2 wyroku poprzez określenie terminu naprawienia szkody na okres 2 (dwóch) miesięcy od daty uprawomocnienia się wyroku;
w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
zwalnia oskarżonego z wydatków poniesionych przez Skarb Państwa w postępowaniu odwoławczym.
Sygn. akt IV Ka 382/14
M. F. został oskarżony o to, że w dniu 21 stycznia 2014 roku na ulicy (...) w K., woj. (...), w firmie (...) Sp. z o.o., jako kierownik magazynu, będąc osobą odpowiedzialną za bezpieczeństwo i higienę pracy, nie dopełnił wynikającego stąd obowiązku wstrzymania eksploatacji rampy załadunkowej, wiedząc o jej awarii, przez co naraził pracownika M. K. na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, w następstwie czego doznał obrażeń ciała w postaci amputacji w obrębie paliczka obwodowego (dystalnego) kciuka prawego z oskalpowaniem paliczka,
tj .o czyn z art. 220 § 1 kk w zw. z art. 157 § 1 i 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,
Sąd Rejonowy w Bełchatowie wyrokiem z dnia 30 kwietnia 2014 roku w sprawie II K 269/14:
1. na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk, art. 67 § 1 kk na okres próby 2 (dwóch) lat warunkowo umorzył postępowanie karne wobec oskarżonego M. F., przyjmując, iż dopuścił się on czynu polegającego na tym, że w dniu 21 stycznia 2014 roku na ulicy (...) w K., województwo (...), w firmie (...) Sp. z o.o., jako kierownik magazynu, będąc osobą odpowiedzialną za bezpieczeństwo i higienę pracy, nie dopełnił wynikającego stąd obowiązku wstrzymania eksploatacji rampy załadunkowej, wiedząc o jej awarii, przez co naraził pracownika M. K. na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, w następstwie czego nieumyślnie spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała naruszające czynności narządów jego ciała na okres powyżej siedmiu dni w postaci amputacji w obrębie paliczka obwodowego (dystalnego) kciuka prawego z oskalpowaniem paliczka, tj. czynu wyczerpującego dyspozycję art. 220 § 1 kk i art. 157 § 1 i 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;
2.na podstawie art. 67 § 3 kk tytułem częściowego naprawienia szkody zasądził od oskarżonego M. F. na rzecz pokrzywdzonego M. K. kwotę 300 złotych;
3.na podstawie art. 67 § 3 kk tytułem świadczenia pieniężnego zasądził od oskarżonego M. F. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej kwotę 300 złotych;
4.wymierza oskarżonemu M. F. 60 (sześćdziesiąt) złotych opłaty i zasądza od niego na rzecz Skarbu Państwa 190 (sto dziewięćdziesiąt) złotych tytułem wydatków.
Apelację od powyższego wyroku wniósł Prokurator Prokuratury Rejonowej w Bełchatowie.
Apelacja prokuratora została wywiedziona z podstawy art. 438 pkt 1 k.p.k. zarzuciła zaskarżonemu wyrokowi obrazę przepisów prawa materialnego, wyrażającą się w treści art. 67 § 3 i 4 kk w zw. z art. 74 § 1 kk
polegającą na nieokreśleniu przez Sąd terminu środka probacyjnego obowiązku naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonego M. K. poprzez zapłatę na jego rzecz kwoty 300 zł.
W konkluzji skarżący wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez określenie czasu wykonania obowiązku naprawienia
Na rozprawie apelacyjnej w dniu 8 lipca 2014 rokuProkurator popierał skargę apelacyjną i wnioski w niej zawarte.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Bełchatowie jest zasadna w takim stopniu, że w wyniku jej uwzględnienia powstały podstawy do zmiany zaskarżonego wyroku w ten sposób, iż określono termin wykonania obowiązku naprawienia szkody na okres 2 miesięcy.
Zauważyć bowiem należy, iż Sąd Rejonowy dopuścił się obrazy przepisów prawa materialnego, wskutek nie określenia terminu w jakim oskarżony ma naprawić szkodę.
Ratio legis przewidzianych w art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 74 § 1kk przepisów jest zobowiązanie skazanego do naprawienia szkody w określonym terminie od daty uprawomocnienia się orzeczenia. Podzielić tu należy pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 24.02.2010r., w sprawie I KZP 31/09, że wykonalność zobowiązania do naprawienia szkody orzeczonego na podstawie art. 72 § 2 k.k. (67 § 3 k.k.) następuje z zaistnieniem terminu wskazanego przez sąd orzekający w trybie art. 74 § 1 k.k. Zatem nie orzeczenie takiego terminu przez Sąd spowodowało by de facto brak wykonalności orzeczenia w tym zakresie, a co za tym idzie niemożliwość dochodzenia przez pokrzywdzonego naprawienia szkody.
Tak więc umarzając warunkowo postępowanie z jednoczesnym zobowiązaniem skazanego do naprawienia szkody Sąd winien określić termin, do którego skazany winien tą szkodę naprawić.
W tym stanie rzeczy, brak poprawnie sformułowanego rozstrzygnięcia w zakresie zobowiązania do naprawienia szkody, bez wskazania terminu stanowi niewątpliwie obrazę przepisów prawa materialnego skutkującą zmianę zaskarżonego wyroku w tym przedmiocie.
Wobec tego Sąd Odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób że, w zakresie rozstrzygnięcia z punktu 2 wyroku określił termin wykonania obowiązku naprawienia szkody na okres 2 miesięcy
Na podstawie przepisów powołanych w sentencji wyroku Sąd Okręgowy zwolnił oskarżonego z wydatków poniesionych przez Skarb Państwa w postępowaniu odwoławczym.