Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 2130/12

POSTANOWIENIE

Dnia 30 listopada 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu – Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący Sędzia SA:

Dariusz Kłodnicki (spr.)

Sędzia SA:

Sędzia SA:

Adam Jewgraf

Janusz Kaspryszyn

po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym we Wrocławiu

sprawy z powództwa: J. D.

przeciwko: Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W.

o wydanie

na skutek zażalenia powódki

na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Okręgowym we Wrocławiu

z dnia 11 września 2012 r. sygn. akt I C 1076/12

p o s t a n a w i a: uchylić zaskarżone zarządzenie.

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 11.09.2012 r. Przewodniczący w Sądzie Okręgowym
we Wrocławiu zwrócił pozew wniesiony w niniejszej sprawie wskazując, że termin wyznaczony powódce do uzupełnienia jego braków formalnych, w ramach zarządzenia z dnia 16.07.2012 r., doręczonego jej w dniu 9.08.2012 r., upłynął bezskutecznie.

W złożonym na nie zażaleniu powódka wniosła o jego uchylenie podnosząc, że pozew nie zawierał żadnych uchybień formalnych.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Zażalenie powódki zasługuje na uwzględnienie.

W jego obszernym uzasadnieniu skarżąca, wśród szeregu poruszanych w nim kwestii nie mających jakiegokolwiek związku z przedmiotowym zarządzeniem, trafnie zarzuciła, że brak było podstaw do zwrotu pozwu złożonego przez nią w dniu
29.05.2012 r. Jak wynika z treści zarządzenia z dnia 16.07.2012 r. została ona wezwana do uiszczenia wymaganej od niego opłaty w kwocie 30.000 zł oraz usunięcia jego braków formalnych poprzez sprecyzowanie objętego nim żądania oraz przedłożenie kopii jego załączników, w terminie 7 dni pod rygorem jego zwrotu. W wyznaczonym terminie powódka wniosła pismo procesowe, w ramach którego wskazała, że domaga się wydania na jej rzecz we władanie jej własności położonej we W., al. (...) (k: 70). W odniesieniu do żądania przedłożenia kopii załączników do pozwu podała, że zarówno odpis pozwu jak i odpis jego załączników został przez nią złożony wraz z pozwem, w związku z czym domaga się wskazania o jakie załączniki sąd wzywa (k:71). Wniosła ponadto o zwolnienie jej od kosztów sądowych.

Jak wynika z akt niniejszej sprawy pismo powódki z dnia 29.05.2012 r., które zostało uznane za nowy pozew, zostało złożone wraz z jednym załącznikiem, który obejmował zarządzenie z dnia 18.05.2012 r. o zwrocie pisma wniesionego przez nią w dniu 29.02.2012 r., w sprawie o sygn. akt I C 259/11. Do akt załączone są zarówno odpis pozwu (pismo z 29.05.2012 r.) jak i jego załącznik, a zatem brak było podstaw do żądania ich od powódki w ramach zarządzenia z dnia 16.07.2012 r.

Brak było również podstaw do żądania sprecyzowania żądania pozwu. Dokonując powyższej oceny należy mieć na uwadze, że już z treści pozwu oraz jego uzasadnienia wynika, że powódka domaga się wydania jej nieruchomości położonej we W. al. (...). Istotnym w kontekście uzasadnienia przedmiotowego zarządzenia jest to, że przed jego wydaniem powódka złożyła kolejne pisma procesowe (wraz z ich odpisami), w których sprecyzowała, że domaga się wydania lokalu mieszkalnego położonego pod w/w adresem, pozostającego
w zasobach pozwanej spółdzielni, do którego miała nabyć prawa po swojej córce.

Stawianie powódce wymogu dalszego sprecyzowania żądania pozwu, w ocenie Sądu Apelacyjnego, nie znajdowało podstaw w świetle treści pism procesowych złożonych przez nią w okresie poprzedzającym wydanie przedmiotowego zarządzenia. Należy mieć przy tym na uwadze, że powódka występuje w niniejszej sprawie bez fachowego pełnomocnika, co nakłada na Sąd obowiązek formułowania precyzyjnych i zrozumiałych wezwań, a za takie nie może być uznane wezwanie
z dnia 16.07.2012 r.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 386 §4 k.p.c. w zw. z art. 397 §2 k.p.c. w zw. z art. 398 k.p.c., postanowił jak na wstępie.

Wymaga w tym miejscu zwrócenia uwagi, że sytuacja ta nie uprawnia powódki do formułowania w jej kolejnych pismach procesowych treści obraźliwych skierowanych do sędziów rozpatrujących jej sprawę. Skupiając się w głównej mierze na kwestiach, które nie prowadzą do merytorycznego rozstrzygnięcia objętych nimi żądań i wniosków, wbrew jej twierdzeniom jedynie w niewielkich ich fragmentach wyjaśnia, w czym upatruje ich zasadności.

MW