Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 czerwca 2014 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Teresa Maślukiewicz

Protokolant : Katarzyna Zych

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 czerwca 2014 roku w Ś.

sprawy z odwołania A. T. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

z dnia (...)roku, znak: (...)

o świadczenie rehabilitacyjne

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

A. T. (1) odwołała się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia (...) roku odmawiającej prawa do świadczenia rehabilitacyjnego. W uzasadnieniu odwołania podniosła m.in. , że od urodzenia jest osoba jednoręką i orzeczeniem (...) zaliczona została do stopnia umiarkowanego, symbol 05R od urodzenia. Obecnie leczy się u neurologa, przeszła zabieg uwolnienia nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka jedynej dłoni.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania uzasadniając to m.in. tym, że od (...) do (...) wnioskodawczyni pobierała zasiłek chorobowy.

Okres zasiłkowy 182 dni wyczerpała z dniem (...)Komisja lekarska ZUS w dniu (...). orzekła, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy i brak okoliczności uzasadniających ustalenie uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego. Decyzja organu rentowego jest zatem prawidłowa.

Sąd ustalił:

W dniu (...). A. T. (1) wystąpiła do organu rentowego o świadczenie rehabilitacyjne w związku z niezdolnością do pracy spowodowaną ogólnym stanem zdrowia. Od (...) roku była niedolna do pracy z powodu choroby. Okres zasiłkowy 182 dni zakończył się z dniem (...)

Lekarz orzecznik ZUS w dniu (...) ustalił, że A. T. nie jest niezdolna do pracy i brak okoliczności uzasadniających ustalenie uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego.

Komisja lekarska ZUS w dniu (...) roku ustaliła, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy i brak okoliczności uzasadniających ustalenie uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego.

Decyzją z (...) roku organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do świadczenia rehabilitacyjnego.

Od decyzji tej A. T. odwołała się.

Dowód: decyzja z (...) - w aktach ZUS - w załączeniu

Biegli sądowi specjaliści neurolog i ortopeda rozpoznali u A. T.:

- stan po leczeniu operacyjnym zespołu cieśni nadgarstka lewego((...).)

- wrodzony brak ręki i przedramienia prawego

- zespół bólowy kręgosłupa szyjnego w wywiadzie,

- nadciśnienie tętnicze

i orzekli, że pom (...) roku była zdolna do pracy.

Dowód : opinia biegłych k. 18

Sąd zważył:

Odwołanie jest bezzasadne.

Zgodnie z art. 18 ust 1 ustawy z 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa( teks jednolity Dz. U. z 2014r. poz. 159), świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy.

Bezsporne było, że w okresie od (...)powódka była niezdolna do pracy z powodu choroby.

Sporne pozostawało, czy po wyczerpaniu z dniem (...) 182 dni okresu zasiłkowego jest nadal niezdolna do pracy.

Wszyscy lekarze badający powódkę dla potrzeb niniejszego postępowania (łącznie 6 lekarzy) - lekarz orzecznik ZUS, trzech członków komisji lekarskiej ZUS i dwóch biegłych sądowych) zgodnie orzekli, że po wyczerpaniu z dniem (...) okresu zasiłkowego 182 dni powódka nie jest niezdolna do pracy.

Nie zaszła zatem ustawowa przesłanka określona w art. 18 ust. 1 cyt. ustawy z 25.06.1999r. - a mianowicie niezdolność do pracy po wyczerpaniu zasiłku chorobowego, co jest warunkiem niezbędnym do ustalenia prawa do świadczenia rehabilitacyjnego.

Powódka - mimo pouczenia, w zakreślonym jej czternastodniowym terminie, który upłynął z dniem (...) (k. 30) nie wniosła zastrzeżeń do opinii biegłych. Przyjąć zatem należało, że zgadza się z ustaleniami i wnioskami końcowymi opinii.

Sąd w całości dał wiarę opinii biegłych neurologa i ortopedy albowiem jest pełna, jasna, pozbawiona wewnętrznych sprzeczności i dostatecznie wyjaśnia wszelkie okoliczności mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia . Żadna ze stron zaś nie wykazała, że opinia jest rażąco wadliwa lub w sposób oczywisty błędna.

Z tych przyczyn na mocy art. 477 ¹⁴§ 1 kpc orzeczono jak w sentencji.