Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 10 lipca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym

Przewodniczący: SSO Karina Marczak

Sędziowie: SO Agnieszka Tarasiuk - Tkaczuk

SO Tomasz Szaj (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2014 r. w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela (...) S.w G.

z udziałem dłużnika L. R.

o świadczenie pieniężne

na skutek zażalenia wierzyciela

na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 4 kwietnia 2014 r., sygn. akt VI Co 562/14

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że:

I.  uchylić postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym(...) L. W.z dnia 5 lutego 2014 roku o umorzeniu postępowania;

II.  zasądzić od dłużniczki L. R.na rzecz wierzyciela (...).S.w G.kwotę 177,- zł (sto siedemdziesiąt siedem złotych) tytułem kosztów postępowania skargowego;

2.  zasądzić od dłużniczki L. R.na rzecz wierzyciela (...) (...) S.w G.kwotę 90,- zł (dziewięćdziesiąt złotych) tytułem kosztów postępowania skargowego

SSO Tomasz Szaj SSO Karina Marczak SSO Agnieszka Tarasiuk - Tkaczuk

Sygn. akt II Cz 949/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2014 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie oddalił skargę wierzyciela na postanowienie Komornika Sądowego o umorzeniu postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 k.p.c. wobec jego bezskuteczności. Po dokonaniu analizy akt sprawy w ocenie Sądu w sprawie oczywiste jest, że nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych, bowiem egzekwowana należność to 636,11 zł wraz z odsetkami oraz kosztami procesu, natomiast kwota potrąceń z jedynego znanego składnik majątku dłużniczki to 195,35 zł. Kwota ta podlega podziałowi proporcjonalnie między wierzycieli, a ostatnio przypadło wierzycielowi 6,20 zł. W ocenie Sądu oczywistym jest, że nie pokryje to nawet minimalnej opłaty egzekucyjnej wynoszącej 297,47 zł.

Zażalenie na postanowienie sądu złożył wierzyciel, zarzucając:

1.  naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 824 § 1 pkt 3 k.p.c. poprzez błędną wykładnię i niesłuszne uznanie, że oceny bezskuteczności egzekucji, w przypadku prowadzenie egzekucji na rzecz kilku wierzycieli, z jednego składnika majątkowego, należy dokonywać łącznie, dokonują porównania sumy dochodzonych wierzytelności do wysokości dokonywanego potrącenia,

2.  błąd w ustaleniach faktycznych poprzez sprzeczne z zasadami logiki przyjęcie, że oczywistym jest, że potrącenia przekazywane do sprawy – dotychczas średnio 11,- zł miesięcznie – nie zaspokoją kosztów postępowania, podczas gdy przekazywana kwota przewyższa bieżąco narastające odsetki.

Wskazując na te zarzuty wierzyciel wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez uwzględnienie skargi i uchylenie postanowienia Komornika Sądowego o umorzeniu postępowania oraz zasądzenie kosztów postępowania za obie instancje.

Uzasadniając zażalenie wierzyciel podniósł, że komornik prowadził egzekucję ze świadczeń emerytalno – rentowych dłużnika, a wierzyciel otrzymywał regularne comiesięczne wpłaty. Nie sposób zatem mówić o bezskuteczności egzekucji. W chwili umorzenia egzekucji dochodzone koszty zostały częściowo spłacone. Zaległość we wszystkich sprawach wynosi 22 000,- zł, przy dzielonym potrąceniu niecałych 200,- zł do trzech spraw. W ocenie wierzyciela rozsądne byłoby zaniechanie potrąceń ze świadczenia w sprawie egzekucyjnej na ok. 15 000,- zł i przekazywanie tych kwot do niniejszej sprawy, co pozwoliłoby ją zakończyć.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się uzasadnione.

Na wstępie wskazać należy, że jak wynika z akt egzekucyjnych Km 2421/12 w dniu 4 grudnia 2012 roku Komornik sporządził plan podziału sumy uzyskanej z egzekucji, w którym ustalono proporcję podziału przypadającą do sprawy na 5,96%. Zapisy na karcie egzekucyjnej potwierdzają, że w takiej proporcji były dokonywane potrącenia (ok. 11,66 – 11,80 zł miesięcznie), bowiem odpowiada to kwocie wskazywanej przez (...). Potrącenie w kwocie 6,20 zł widnieje na karcie rozliczeniowej jedynie raz. Bez szczegółowego wyjaśnienia przyczyny zmniejszenia potrąceń nie sposób jest przyjąć bezskuteczności egzekucji, tym bardziej, że w tej samej dacie (4 lutego 2014 roku) przekazano do sprawy z(...)kwotę 91,- zł, tak więc łączne potrącenia w tym dniu wyniosły blisko 100,- zł. W tym układzie błędne jest ustalenie Sądu co do wielkości potrąceń, mające uzasadniać bezskuteczność egzekucji. Analiza zapisów karty rozliczeniowej (mało czytelnej) pozwala na stwierdzenie, że wierzycielowi przekazano w niniejszej sprawie na przestrzeni roku i czterech miesięcy (od momentu przekazania sprawy) kwotę 261,07 zł, zaś łącznie pobrano od dłużniczki kwotę 293,12 zł. Powyższa kwota jak wynika też z samego postanowienia o umorzeniu postępowania pokryła w większości koszty egzekucyjne ustalone na 86,69 zł. W świetle powyższych ustaleń nie sposób jest zatem uznać, że zaszły przesłanki z art. 824 § 1 pkt 3 k.p.c. Potrącane bowiem co miesiąc od dłużniczki kwoty, aczkolwiek są niewielkie pozwoliły na pokrycie kosztów egzekucyjnych i zmniejszają należność wierzycielowi. Argument podniesiony przez komornika, iż potrącane kwoty nie pokrywają bieżących odsetek nie ma natomiast znaczenia w sprawie, albowiem okoliczność, że postępowanie egzekucyjne nie będzie się toczyło nie zwalnia dłużnika z obowiązku zapłaty odsetek i sytuacja taka powoduje, że dług wzrasta. Dostrzec przy tym należy, że umorzenie postępowania w niniejszym postępowaniu w sposób nieuprawniony w świetle przepisów kodeksu postępowania cywilnego faworyzuje innych wierzycieli, albowiem im przypadną większe kwoty, zaś nic nie zmienia w globalnej sytuacji dłużniczki. Nadto w razie powtórnego wszczęcia egzekucji może być ona zobowiązana powtórnie do poniesienia jej kosztów i koszty te będą ostatecznie większe.

Z tych względów, Sąd Okręgowy na podstawie art. 388 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. uwzględnił zażalenie i uchylił postanowienie komornika z dnia 5 lutego 2014 roku.

Zmiana orzeczenia Sądu Rejonowego co do istoty sprawy skutkowała również jego zmianą poprzez zasądzenie na rzecz wierzyciela kosztów postępowania skargowego zgodnie z zasadą zwrotu przez dłużnika kosztów niezbędnych do celowego przeprowadzenia egzekucji (art. 770 k.p.c.). Złożenie skargi było zaś niezbędne do obrony praw wierzyciela w tym postępowaniu. Na koszty te składają się: opłata od skargi – 100,- zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,- zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 60,- zł. Wynagrodzenie to ustalono na podstawie § 10 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia (...)roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych… ((...)

Orzeczenie o kosztach postępowania zażaleniowego uzasadnia art. 770 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. Wierzyciel wygrał w całości postępowanie zażaleniowe, co uzasadnia zasądzenie na jego rzecz poniesionych w związku z tym kosztów, na które składają się: opłata od zażalenia w kwocie 30,- zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika – 60,- zł. Wynagrodzenie to ustalono na podstawie § 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z § 12 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych…(...)

(...)

(...)

1.  (...)

2.  (...)

-(...)

(...)

3.  (...)

4.  (...)

(...)