Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 126/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Barbara Kużdrzał-Kiermaszek

Protokolant:

Monika Holona

przy udziale:

po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2014 r. w Rybniku

sprawy z odwołania R. R. ( (...))

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania R. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 30 grudnia 2013r. Znak (...)

- zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od 22 października 2013r.

Sędzia

Sygn. akt IX U 126/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30 grudnia 2013r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu R. R. ( (...)) prawa do wcześniejszej emerytury wskazując, iż nie spełnia on ustawowych warunków do jej uzyskania, gdyż nie udokumentował na dzień 01.01.1999r. wymaganych 15-tu lat pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach. Organ rentowy nie uwzględnił do okresu pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia od dnia 02.09.1969r. do 28.02.1973r. w PKP Rejonie Budynków w R. oraz od 03.05.1973r. do 31.08.1976r. w PKP Odcinku Drogowym B. z uwagi na brak zaświadczenia stwierdzającego czy była to praca kolejowa w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach kolejowych, czy też praca w szczególnych warunkach.

Ubezpieczony odwołał się od powyższej decyzji domagając się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury po uprzednim zaliczeniu do stażu pracy powyższych okresów jako okresów pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach. Jak wskazał w chwili obecnej nie może przedłożyć świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach, ponieważ zakłady pracy zostały zlikwidowane.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak

w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

W dniu 30.09.2013r. złożył wniosek o przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

W rozpoznaniu powyższego wniosku Oddział ZUS wydał zaskarżoną decyzję z dnia 30.12.2013r.

Oddział ZUS uwzględnił ubezpieczonemu na dzień 01.01.1999r. okres zatrudnienia w wymiarze 28 lat, 1 miesiąca i 28 dni okresów składkowych i nieskładkowych - w tym 10 lat, 9 miesięcy i 29 dni okresów pracy w szczególnych warunkach .

Organ rentowy nie uwzględnił jako okresów pracy w szczególnych warunkach okresów zatrudnienia od 02.09.1969r. do 28.02.1973r. w PKP Rejon Budynków oraz od 03.05.1973r. do 31.08.1976r. w PKP Odcinek Drogowy B. z przyczyn opisanych na wstępie.

Ubezpieczony po ukończeniu przyzakładowej szkoły zawodowej rozpoczął od dnia 02.09.1969r. zatrudnienie w PKP Rejonie Budynków na stanowisku blacharza – dekarza. Pracował w brygadzie, która zajmowała się remontami dachów budynków kolejowych takich jak np. stacje kolejowe, magazyny, nastawnie, zadaszenia peronów itp. w R., B., G., P. oraz K.. Prace te polegały na wymianie dachówek, klejeniu papy, smołowaniu dachów, pokrywaniu dachów eternitem, naprawianiu rynien, obróbce blacharskiej. Była to praca na wysokości, wykonywana niezależnie od warunków atmosferycznych, w narażeniu na szkodliwe działanie azbestu, oparów lepiku i kwasów. Zimą prowadzono prace przygotowawcze polegające na wykonywaniu elementów metalowych na dachy takich jak rynny, okucia itp. Ubezpieczony taką pracę wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy do 28 lutego 1973r. Następnie od 03.05.1973r. zatrudnił się w PKP Odcinek Drogowy B.w charakterze robotnika torowego. Brygada, w której pracował zajmowała się naprawą, remontem torów i podkładów kolejowych, rozjazdów, a w okresie zimowym odśnieżaniem przejazdów kolejowych. Była to ciężka praca fizyczna wykonywana w zmiennych warunkach atmosferycznych, wymagająca dużej uwagi wobec stałego zagrożenia powodowanego ruchem pociągów. Prace te były wykonywane na odcinkach B.P., B.G., B.P.. Ubezpieczony pracował w godzinach od 7.00 do 15.00 stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. W związku z warunkami pracy otrzymywał posiłki regeneracyjne. Zwolnił się z pracy na własną prośbę z dniem 31.08.1976r.

W wyuczonym zawodzie blacharza –dekarza ubezpieczony pracował jeszcze w okresie od 13.10.1978r. do 14.08.1979r. w Spółdzielni Produkcyjnej w R., oraz od 20.08.1979r. do 31.05.1988r. w Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w R..

W okresie od 27.10.1973r. do 16.10.1975r. odbywał zasadniczą służbę wojskową.

W spornych okresach razem z ubezpieczonym pracowali powołani w sprawie świadkowie J. K., A. K. (1), T. C., Z. Ś., A. D. oraz A. K. (2), którzy potwierdzili rodzaj wykonywanej przez ubezpieczonego pracy oraz jej wymiar.

Powyższe Sąd ustalił w oparciu o akta organu rentowego, zeznania świadków J. K., A. K. (1), T. C., Z. Ś., A. D. oraz A. K. (2) (nagranie z rozprawy w dniu 26.05.2014r. minuty: od 00:05:52 do 00:47:05) oraz zeznania ubezpieczonego (minuty: od 00:47:05 do 01:04:19).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył , co następuje :

Zgodnie z art.184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t.j. Dz.U. Nr 39 , poz. 353 ze zm. ) ubezpieczonemu urodzonemu po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po ukończeniu wieku przewidzianego w art.32 jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. 01.01.1999r. osiągnął :

-

okres zatrudnienia w szczególnych warunkach wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury wieku niższym niż 65 lat

-

okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 wynoszący 25 lat

oraz nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Jak stanowi natomiast z art.32 ust.1powołanej ustawy w związku z § 4 ust.1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych

w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz. U. Nr 8 , poz.43 ze zm.) pracownik – mężczyzna, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione

w Wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury, jeżeli :

-

ukończył wiek 60 lat,

-

ma wymagany okres 25 lat zatrudnienia,

-

udowodnił co najmniej 15 letni okres pracy wymienionej w Wykazie A, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Bezsporne jest między stronami, że ubezpieczony w dniu 22.10.2013r. ukończył wiek 60 lat oraz, że na dzień 01.01.1999r. udowodnił wymagany co najmniej 25 letni okres składkowy i nieskładkowy, zatem fakt niezaliczenia przez organ rentowy do stażu pracy okresu pracy od 13.10.1978r. do 14.08.1979r. Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej pozostaje bez znaczenia w sprawie.

W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe w sprawie pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż ubezpieczony w okresie zatrudnienia od 02.09.1969r. do dnia 28.02.1973r. w PKP Rejon Budynków w R. na stanowisku blacharza – dekarza oraz w okresie zatrudnienia w PKP Odcinek Drogowy B. od 03.05.1973r. do 31.08.1976r. na stanowisku robotnika torowego wykonywał stale i w pełnym wymiarze pracę w szczególnych warunkach, o której mowa w wykazie A dział V poz.9 oraz dział VIII poz.13 stanowiącym załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze.

Ustalając powyższe w zakresie faktycznie wykonywanej przez ubezpieczonego pracy w spornych okresach, Sąd oparł się na danych wynikających ze zgromadzonej w sprawie dokumentacji znajdującej się w aktach organu rentowego, zeznaniach świadków oraz ubezpieczonego.

Z dowodów tych nie kwestionowanych przez żadną ze stron, jednoznacznie wynika, iż ubezpieczony w okresach j.w. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace w szczególnych warunkach jako dekarz, a następnie robotnik torowy. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w pełni potwierdza zeznania ubezpieczonego oraz świadków w zakresie wymiaru i charakteru wykonywanej pracy.

Mając powyższe na uwadze Sąd stwierdził zatem, iż ubezpieczony spełnia wszystkie konieczne przesłanki do nabycia prawa do wcześniejszej emerytury, o których mowa w art.184 powołanej ustawy, w tym udowodnił, przy uwzględnieniu okresu uznanego przez Sąd, okres pracy w szczególnych warunkach przekraczający 15 lat.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd z mocy art.477 14 § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu na podstawie art.32 w związku z 184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do emerytury począwszy od dnia 22 października 2013r. tj. od ukończenia wieku emerytalnego.

Sędzia