Sygn. akt. IV Ka 511/14
Dnia 25 lipca 2014 roku
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy
w składzie:
Przewodniczący SSO Włodzimierz Hilla
Protokolant praktykant Katarzyna Gawrych
przy udziale oskarżyciela ------
po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2014 roku
sprawy M. S.
obwinionego z art. obwinionego M. S. o czyn z art. 56 ustawy z dnia 30 marca 2009r. o bezpieczeństwie imprez masowych w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy o imprezach masowych w zw. z § 4 ust. 2 pkt d) regulaminu imprezy masowej piłki nożnej organizowanej przez (...) oraz w zw. z 65 ust. 2 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych
na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego
od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy
z dnia 15 kwietnia 2014 roku sygn. akt XIV W 1778/14
zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że obniża wysokość wymierzonej obwinionemu grzywny do kwoty 1000 (tysiąca) złotych; utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok w pozostałej części; wymierza obwinionemu łączną kwotę 100 (stu) złotych opłaty za obie instancje i obciąża go pozostałymi kosztami postępowania poniesionymi przez Skarb Państwa w postępowaniu odwoławczym.
IV Ka 511/14
Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie była apelacja osobista obwinionego od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 15 kwietnia 2014 r. (sygn. akt XIV W 1778/14), mocą którego uznano go za winnego czynu z art. 56 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy o imprezach masowych w zw. z § 4 ust. 2 pkt d) regulaminu imprezy masowej meczu piłki nożnej organizowanej przez (...) oraz w zw. z art. 65 ust. 2 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych, w którym to środku odwoławczym obwiniony podniósł, że nie był prawidłowo powiadomiony o terminie rozprawy, a nadto, że sąd wymierzył mu zbyt surową karę.
Obwiniony nie miał racji co do niewłaściwego powiadomienia go o terminie rozprawy, albowiem okoliczność ta została udokumentowana treścią notatki urzędowej funkcjonariusza Policji (k. 26).
Rację natomiast należało przyznać apelującemu w zakresie, w jakim podniósł on, że wymierzona mu kara 2.000 zł grzywny raziła swą surowością, mając na uwadze zarówno okoliczności czynu, jak i w szczególności obecną sytuację życiową i materialną wymienionego. Z treści ustaleń wynika, że ów pracuje, acz jego dochody wynoszą 1.600 zł miesięcznie; jest żonaty.
Mając na uwadze wszystkie przedmiotowe i podmiotowe okoliczności przypisanego obwinionemu wykroczenia, a w konsekwencji ocenę stopnia zawinienia sprawcy oraz społecznej szkodliwości tegoż czynu, uznać należało, że wymierzona mu kara raziła swą surowością w świetle regulacji przewidzianej treścią przepisu art. 33 k.w.
W konsekwencji sąd odwoławczy uznał, że karą przystającą do owych okoliczności, spełniającą wszelkie te cele, jakie zakreślone zostały dlań treścią cyt. przepisu ustawy, będzie kara w rozmiarze 1.000 zł.
W pozostałej części zaskarżony wyrok podlegał utrzymaniu w mocy.
Rozstrzygnięcie odnośnie kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze ma swe oparcie w treści art. 118 § 1 k.p.w. oraz art. 10 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity – Dz.U. Nr 49/83, poz. 223 ze zm.).