Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Milczarek

Protokolant – sekr. sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2014 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: Ł. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 11 marca 2013 r., znak: (...)

w sprawie: Ł. S.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rentę socjalną

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu Ł. S. prawo do renty socjalnej od dnia(...)

2)  stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11 marca 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił ubezpieczonemu Ł. S. prawa do renty socjalnej, ponieważ orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS ubezpieczony nie został uznany za osobę całkowicie niezdolną do pracy.

W odwołaniu od tej decyzji złożył ubezpieczony. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że ubezpieczony będąc uczniem zespołu szkół mechanicznych miał problemy z przyswajaniem wiedzy, z koncentracją, był apatyczny, zamknięty w sobie, nie dbał o higienę osobistą, opuszczał godziny lekcyjne. Były to objawy choroby psychicznej.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony Ł. S. (urodzony w dniu (...)) w dniu 20 grudnia 2012 roku złożył wniosek o ustalenie prawa do renty socjalnej.

W efekcie został poddany badaniom przez lekarza orzecznika ZUS i komisji lekarskiej ZUS, którzy w wydanych orzeczeniach nie stwierdzili u ubezpieczonego całkowitej niezdolności do pracy.

-okoliczności bezsporne

W celu zweryfikowania ustaleń dokonanych przez organ rentowy Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych lekarzy o specjalnościach: pulmunologa i specjalisty medycyny pracy.

W opinii z dnia 16 lipca 2013 roku biegli lekarze sądowi stwierdzili u powoda:

1.  Mukowiscydozę

2.  Zewnątrzwydzielniczą niewydolność trzustki

3.  Przewlekłe zapalenie zatok przynosowych

4.  Nawracające zapalenie oskrzeli 3-5 razy w roku.

Na podstawie przeprowadzonego badania przedmiotowego, materiału lekarskiego znajdującego się w aktach i wyników badań ubezpieczonego oraz dokumentacji doręczonej przez ubezpieczonego, biegli stwierdzili, że praktycznie od dzieciństwa każdego roku ubezpieczony przebywa w szpitalu. Po licznych badaniach szpitalnych rozpoznano bowiem u niego mukowiscydozę. Ubezpieczony jest pod stałą opieką Kliniki w P., która kieruje leczeniem pacjenta i ustala odpowiednią dietę wysokokaloryczną. Badany wymaga codziennego systematycznego leczenia farmakologicznego, co pozwala na utrzymanie organizmu w kondycji pozwalającej na dalszą egzystencję. Mukowiscydoza to schorzenie genetyczne, nieuleczalne, które wyniszcza organizm, powodując nieodwracalne uszkodzenie płuc i układu trawiennego. To, że układ oddechowy ubezpieczonego aktualnie jest wydolny, jest zasługą prawidłowo postawionej diagnozy, odpowiedniego leczenia codziennego, zabezpieczającego narządy wewnętrzne przed zniszczeniem oraz zasługą rodziny, która stosuje się do ustalonych zaleceń dotyczących systematycznego przyjmowania zleconego leczenia i odpowiedniej diety. Zdaniem biegłych ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy z powodu schorzenia powstałego przez 18 rokiem życia na okres 2 lat - do 31.12.2015 r. Zdaniem biegłych okres ten pozwoli na uzyskanie odpowiedniego wykształcenia pozwalającego na podjęcie pracy w przyszłości przy równoczesnym stosowaniu zaleconego leczenia. Wykonywanie pracy mechanika samochodowego jest dla ubezpieczonego niewskazane z uwagi na ciężka praca fizyczna, w wymuszonej pozycji, kontakt z czynnikami drażniącymi i uczulającymi. Biegli uznali, że ubezpieczony wymaga przyuczenia do lekkiej pracy fizycznej pozwalającej na pracę przy równoczesnym leczeniu farmakologicznym i dietetycznym.

- dowód: opinia biegłych sądowych, k.18-19 akt sądowych

Po zapoznaniu się z opinią biegłych pozwany organ rentowy wskazał, że układ oddechowy badanego jest wydolny. Badany podjął naukę w (...), nie jest osobą całkowicie niezdolną do pracy. Wobec powyższego organ rentowy wniósł o wydanie opinii uzupełniającej przez biegłych z rozważeniem wskazanych zastrzeżeń. W przypadku nieuwzględnienia tego wniosku wniósł o oddalenie odwołania.

W opinii uzupełniającej z dnia 3.09.2013 r. biegli wskazali, że ubezpieczony był leczony z powodu mukowiscydozy i wielokrotnie hospitalizowany. Został objęty opieką (...) Towarzystwa (...) z (...) Ocena tego (...) znajduje się w aktach sprawy. Biegli podkreślili, że lekarze ZUS oceny tej nie posiadali. Biegli wskazali, że rokowanie, co do wyleczenia ubezpieczonego jest bardzo wątpliwe, bowiem włącza się niewydolność innych narządów. W przypadku ubezpieczonego doszło do niewydolności trzustki i nawracającego zapalenia oskrzeli, kilkukrotnie w ciągu roku. Tylko systematyczne leczenie farmakologiczne, wieloma lekami, które biegli wskazali w opinii pozwoli na względną stabilizację schorzenia. W ocenie biegłych choroba ubezpieczonego ma charakter postępujący i aktualnie ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy w wyuczonym zawodzie. Wymaga przekwalifikowania i przystosowania do pracy lekkiej w środowisku bez zapylenia i narażenia na infekcję zakaźną.

- dowód: opinia uzupełniająca biegłych sądowych, k.36 akt sądowych

Organ rentowy ponownie wniósł zastrzeżenia do opinii biegłych podnosząc w nich,

że nie udowodniono pogorszenia od badania biegłych sądowych w sprawie VI U (...) Poza tym opinia uzupełniająca biegłych świadczy o braku wiedzy orzeczniczej gdyż istnienie schorzenia nie jest jednoznaczne z niezdolnością do pracy (ubezpieczony nie prezentuje zaburzeń wentylacji lub zaburzeń odżywiania świadczących o istotnym uszkodzeniu trzustki). Ponadto określenie „całkowicie niezdolny do pracy w wyuczonym zawodzie” jest sprzeczne z definicja ustawową niezdolności do pracy gdyż niemożność zatrudnienia na poziomie kwalifikacji to częściowa niezdolność do pracy.

W kolejnej opinii uzupełniającej biegli stwierdzili, że całość dokumentacji lekarskiej, przebieg schorzenia, stwierdzone zmiany chorobowe u ubezpieczonego oraz ostatni wypis z Kliniki (...) w P. z dnia 24 -10-2013r. w sposób jasny wyjaśniają ciężki stan badanego, u którego rozpoznano mukowiscydozę i niewydolność trzustki w okresie zaostrzenia. Schorzenie powodujące zaburzenie trawienia, niedożywienie i nawracające kilkakrotnie w roku zapalenie oskrzeli wymagają przewlekłego codziennego leczenia. Przedstawione schorzenia są podstawą do oceny całkowitej niezdolności do pracy i nie stanowią o braku wiedzy orzeczniczej.

- dowód: opinia uzupełniająca biegłych sądowych, k.63 akt sądowych

Po zapoznaniu się z opinią uzupełniającą organ rentowy powołał się na fakt pobytu w szpitalu ubezpieczonego od 21 do 24 października 2013 r., co zdaniem organu rentowego stanowiło nową okoliczność medyczną.

Organ rentowy wniósł zatem o uchylenie zaskarżonej decyzji, przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ rentowy i umorzenie postępowania (zgodnie z art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c.).

Na rozprawie przed Sądem Okręgowym pełnomocnik pozwanego oświadczył, że pozwany nie kwestionuje wniosków opinii biegłych.

Sąd uwzględnił wydaną przez biegłych opinię i uznał ją za wyczerpującą, poddającą wszechstronnej analizie stan zdrowia ubezpieczonego w odniesieniu do jego możliwości zawodowych.

Opinia biegłych została szczegółowo uzasadniona, a ponadto wnioski w niej zawarte nie nasuwały wątpliwości co do ich trafności, zatem brak było podstaw do dalszego prowadzenia postępowania dowodowego. Biegli są bowiem doświadczonymi specjalistami z tych dziedzin medycyny, które odpowiadały schorzeniom ubezpieczonego. Opinię wydali po zapoznaniu się z wszystkimi dokumentami leczenia znajdującymi się w aktach, przedłożonymi przez ubezpieczonego oraz po przeprowadzeniu stosownego badania ubezpieczonego. Stanowisko swoje fachowo, logicznie i wyczerpująco uzasadnili. Sąd uznał zatem opinię biegłych sądowych za miarodajną dla oceny stanu zdrowia ubezpieczonego.

Zgodnie z przepisem art. 4 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej ( tekst jednolity Dz. U. z 2003 roku Nr 135, poz.1268 z późn. zm.) renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało:

1) przed ukończeniem 18 roku życia;

2) w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej - przed ukończeniem 25 roku życia;

3) w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej.

Podkreślić należy, iż całkowita niezdolność do pracy będąca przesłanką prawa do renty socjalnej może powstać po upływie okresów wskazanych w przepisie art. 4 w/w ustawy, dla nabycia prawa do renty socjalnej istotne jest by przyczyna naruszenia sprawności organizmu ubezpieczonego (choroba powodująca całkowitą niezdolność do pracy) powstała nie później niż w okresach wymienionych w art. 4 ust. 1 pkt. 1-3 w/w ustawy.

Z opinii wydanej przez biegłych, jak również z dokumentacji medycznej ubezpieczonego wynika jednoznacznie, iż występujące u niego naruszenie organizmu powstało przez ukończeniem przez niego 18 roku życia. W świetle powyższego należy stwierdzić, że zostały spełnione wszystkie wymagane przesłanki do przyznania ubezpieczonemu prawa do renty socjalnej.

Odnosząc się do wniosku organu rentowego o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez organ rentowy oraz umorzenia postępowania, Sąd Okręgowy stwierdza, że w jego ocenie okoliczność kolejnej hospitalizacji po zakończeniu postępowania orzeczniczego ZUS nie stanowi nowej okoliczności w sprawie. Zgodnie z art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c. w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub orzeczenie komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie od decyzji opiera się wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia, sąd nie orzeka co do istoty sprawy na podstawie nowych okoliczności dotyczących stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, które powstały po dniu złożenia odwołania od tej decyzji. W tym przypadku sąd uchyla decyzję, przekazuje sprawę do rozpoznania organowi rentowemu i umarza postępowanie. Do momentu postępowania orzeczniczego, ubezpieczony był już kilkakrotnie hospitalizowany z powodu niewydolności trzustki i zapalenia zatok. Jak wynika z dokumentacji lekarskiej i opinii biegłych ubezpieczony praktycznie od dzieciństwa przebywa każdego roku w szpitalu w związku rozpoznaniem u niego mukowiscydozy. Kolejna hospitalizacja związana z tym samym schorzeniem nie stanowi więc nowej okoliczności w sprawie, w rozumieniu cytowanego wyżej z art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c. W tej sytuacji nie zaszły, w ocenie Sądu Okręgowego przesłanki do uchylenia zaskarżonej decyzji, przekazania sprawy do rozpoznania organowi rentowemu i umarzenia postępowania.

Wobec powyższego, w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy a w szczególności opinię biegłych sądowych Sąd uznał, że odwołanie powoda zasługuje na uwzględnienie, i zgodnie z art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję, orzekając jak w sentencji wyroku.

SSO Ewa Milczarek