Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Teresa Kołeczko - Wacławik (spr.)

Sędzia SO Leszek Dąbek

SR del. Marcin Rak

Protokolant Monika Piasecka

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2014 r. w Gliwicach na rozprawie

sprawy z powództwa W. S. (S.)

przeciwko O. S.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku

z dnia 9 kwietnia 2013 r., sygn. akt II C 110/13

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSR (del.) Marcin Rak SSO Teresa Kołeczko - Wacławik SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Ca 1393/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w Rybniku oddalił powództwo W. S. przeciwko O. S. o zapłatę kwoty 1280,80 zł z tytułu zaległego podatku od nieruchomości, z której pozwana korzysta na podstawie ustanowionej przez powoda służebności polegającej na bezpłatnym dożywotnim zajmowaniu pomieszczeń mieszkalnych i orzekł o kosztach procesu.

Sąd I instancji ustalił, iż powód na podstawie umowy zamiany nieruchomości z dnia 2 czerwca 1986r. stał się właścicielem zabudowanej nieruchomości położonej w S.. W § 5 umowy ustanowił prawo bezpłatnego, dożywotniego zajmowania pomieszczeń mieszkalnych na rzecz swojej małżonki – pozwanej O. S. i jej ojca A. T.. W latach 2003 – 2010 nakazy płatnicze w zakresie podatku od nieruchomości były wystawiane na powoda i ojca pozwanej, a pozwana regulowała te należności na bieżąco. Również w nakazie płatniczym na 2011r. jako podatników wskazano powoda i ojca pozwanej, ale na skutek odwołania pozwanej, w którym podnosiła, że jej ojciec nigdy nie był właścicielem nieruchomości, a jest nim powód, zaskarżona decyzja została uchylona, a powód otrzymał upomnienie wzywające go do zapłaty kwoty 1280,80 zł z tytułu zaległego podatku od nieruchomości za okres od I kwartału 2011r. do III kwartału 2012r. Powód uiścił tę należność wraz z odsetkami i kosztami upomnienia, po wniesieniu pozwu w niniejszej sprawie.

Ustalając powyższe uznał sąd I instancji, że powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie, albowiem powód powołując się na regulację art. 302 k.c. i 258 k.c. nie udowodnił, by przedmiotowa nieruchomość przynosiła jakiekolwiek pożytki, ani też nie wykazał, w jakiej wysokości ewentualne pożytki mogłaby przynosić według zasad prawidłowej gospodarki. O kosztach procesu orzekł na podstawie art. 98 k.p.c.

W apelacji powód zarzucił:

- naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 258 k.c. polegającą na uznaniu, że zamieszkiwanie w domu o powierzchni 180 m(2) w pełni umeblowanym nie przynosi pożytków pozwanej,

- sprzeczność istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego w sprawie materiału wskutek naruszenia przepisów postępowania które mogły mieć wpływ na wynik sprawy a mianowicie art. 233 k.p.c. przez dokonanie oceny dowodów w sposób wadliwy i uznaniu, ze powód z naruszeniem art. 6 k.c. nie wykazał aby nieruchomość przynosiła pożytki.

Przedstawiając powyższe zarzuty wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uwzględnienie powództwa w całości i zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów procesu, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu podniósł, że bezpłatne korzystanie przez pozwaną z całego domu stanowiącego jego własność stanowi pożytek cywilny (a to dochód w postaci nieopłaconego czynszu, który użytkownik byłby obowiązany płacić właścicielowi) w rozumieniu art. 53 § 2 k.c., który został przez powoda udowodniony, a fakt ten został przyznany również przez pozwaną. Ponieważ uregulował zaległy podatek, może domagać się jego zasądzenia od pozwanej na podstawie art. 302 k.c. w zw. z art. 258 k.c.

Pozwana wniosła o oddalenie apelacji.

Sąd Okresowy zważył co następuje.

Apelacja nie mogła odnieść skutku.

Powód wskazując na obowiązek ponoszenia przez pozwaną ciężarów w postaci regulowania podatku od nieruchomości w S. odwołał się do regulacji art. 258 k.c. w zw. z art. 302§ 2 k.c. i podniósł, że pożytkiem cywilnym z przedmiotowej nieruchomości jest dochód w postaci nieopłaconego czynszu za użytkowanie rzeczy, który to czynsz w normalnych warunkach pozwana obowiązana byłaby płacić właścicielowi i do jego wysokości winna ponosić ciężary, w tym podatek od nieruchomości.

Wbrew zarzutom apelacji powód, co trafnie ustalił sąd I instancji w żadnym razie nie wykazał istnienia takiego pożytku ani co do zasady ani co do wysokości.

Zgodnie z treścią art. 53 § 2 k.c. pożytkami cywilnymi rzeczy są dochody, które rzecz przynosi na podstawie stosunku prawnego. Z regulacji powyższej wynika, że uprawnionym do pobierania pożytków rzeczy jest jej właściciel, chyba, że co innego wynika z umowy lub z przepisów prawa, zaś użyte w przepisie określenie „dochód” definiowane jest w piśmiennictwie jako przychód uzyskany z określonego przedmiotu lub prawa podmiotowego w granicach normalnej, prawidłowej gospodarki. Zaprezentowane w apelacji odmienne rozumienie przez powoda określenia „dochód”, nie zasługuje na podzielenie.

Z tych względów, skoro powód nie wykazał, jak zasadnie wskazał sąd I instancji, iż rzecz, a to nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym, z której pozwana bezpłatnie korzysta przynosi dochód stanowiący pożytek w rozumieniu art. 53 § 2 k.c., brak było podstaw do uwzględnienia powództwa.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy oddalił apelację jako bezzasadną na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z § 1 pkt 1 i 2 i § 6 pkt 2 w zw. z § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu z dnia 28 września 2002r. ( Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ), orzekł o kosztach postępowania odwoławczego.

Stawka minimalna opłaty w sprawach, w których wartość przedmiotu sporu zawiera się w granicach od 500 zł. do 1500 zł. wynosi 180 złotych, stąd na podstawie wyżej powołanej regulacji, w postępowaniu apelacyjnym zasądzona została na rzecz pozwanej, która proces wygrała, opłata w wysokości 50% tej stawki.

SSR ( del.) Marcin Rak SSO Teresa Kołeczko-Wacławik SSO Leszek Dąbek