Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lipca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2014 r. w Gliwicach

sprawy J. K. (K.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o prawo do emerytury górniczej

na skutek odwołania J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

z dnia 10 października 2013 r. nr (...) - (...)

zmienia zaskarżoną decyzję przyznając odwołującemu J. K. prawo do emerytury górniczej począwszy od dnia 1 października 2013r.

(-) SSR del. Joanna Smycz

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10 października 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.) odmówił J. K. (K.) przyznania prawa do emerytury górniczej wskazując, że nie spełnił on warunków do jej uzyskania, ponieważ nie udokumentował wymaganego okresu 25 lat pracy górniczej wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pod ziemią.

Odwołanie od tych decyzji złożył ubezpieczony J. K. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury górniczej bez względu na wiek od 1 października 2013r. Podniósł, że organ rentowy niesłusznie pomniejszył jego okres pracy górniczej o 517 dni absencji z tytułu delegacji związkowej, ponieważ zakład pracy wykazał 414 dni takich nieobecności. Do odwołania dołączył zaświadczenie z dnia 24 października 2013r. wystawione przez (...) Oddział KWK (...) w R., w którym zakład pracy wykazał 414 dni absencji z tytułu delegacji do prac społecznych i delegacji związkowej.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko.

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony J. K., urodzony (...), w dniu 25 września 2013r. wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o przyznanie prawa do emerytury górniczej w oparciu o przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227 ze zm).

Na podstawie znajdujących się w aktach rentowych ubezpieczonego zaświadczeń zakładów pracy i świadectw pracy organ rentowy uwzględnił mu 24 lata i 8 miesięcy pracy górniczej wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pod ziemią, i ostatecznie zaskarżoną decyzją z dnia 10 października 2013r. załatwił wniosek odmownie.

ZUS wyłączył z okresów pracy górniczej wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pod ziemią 517 dni absencji z tytułu delegacji do prac społecznych i delegacji związkowej powołując się na zaświadczenie zakładu pracy odwołującego z dnia 23 września 2013r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C., rozpatrując kolejny wniosek ubezpieczonego z dnia 2 stycznia 2014r., przyznał odwołującemu prawo do emerytury górniczej bez względu na wiek decyzją z dnia 13 lutego 2014r. od 1 stycznia 2014r. tj. od miesiąca złożenia wniosku. Wypłata świadczenia podlegała zawieszeniu z uwagi na kontynuowania zatrudnienia.

Do wniosku ubezpieczony dołączył zaświadczenie z dnia 2 stycznia 2014r., w którym ponownie wskazano 414 dni absencji z tytułu delegacji do prac społecznych i delegacji związkowej.

Decyzją z dnia 3 kwietnia 2014r. organ rentowy ponownie ustalił wysokość emerytury górniczej i podjął wypłatę świadczenia od 1 marca 2014r.

Ustalony wymiar stażu górniczego został pomniejszony o 414 dni oddelegowania do związków zawodowych i 5 dni urlopu bezpłatnego.

Sąd ustalił, że w zaświadczeniach z dnia 23 września 2013r., 24 października 2013r. i 2 stycznia 2014r. (...) Oddział KWK (...) w R. wykazywała 414 dni absencji z tytułu delegacji do prac społecznych i delegacji związkowej.

Powyższy stan faktyczny ustalił Sąd na podstawie: akt osobowych ubezpieczonego (koperta – k. -19 a.s.) oraz akt emerytalnych odwołującego – dołączonych do akt sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego J. K. zasługuje na uwzględnienie.

Przesłanki nabycia prawa do emerytury górniczej określa ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227 ze zm).

Zgodnie z art. 50 e ustawy prawo do górniczej emerytury, bez względu na wiek i zajmowane stanowisko, przysługuje pracownikom, którzy pracę górniczą wykonywali pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przez okres wynoszący co najmniej 25 lat, z uwzględnieniem ust. 2.

Do okresów pracy górniczej, o której mowa w ust. 1, zalicza się także okresy:

1) niezdolności do pracy z tytułu wypadku przy pracy albo z tytułu choroby zawodowej, za które wypłacone zostało wynagrodzenie lub zasiłek chorobowy albo świadczenie rehabilitacyjne,

2) czasowego oddelegowania pracowników, o których mowa w art. 50c ust. 1 pkt 6, do zawodowego pogotowia ratowniczego w (...) S.A. w B., w (...) S.A. Oddział (...) w L. lub w okręgowych stacjach ratownictwa górniczego

- bezpośrednio poprzedzone pracą górniczą wykonywaną pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, przypadające w czasie trwania stosunku pracy.

Prawo do emerytury, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem, że pracownik nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego albo złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Definicję zatrudnienia uważanego za pracę górniczą zawiera art. 50c przytoczonej wyżej ustawy.

Zgodnie z art. 50 c ust. 1 za pracę górniczą uważa się między innymi zatrudnienie:

1) pod ziemią w kopalniach węgla, rud, kruszców, surowców ogniotrwałych, glin szlachetnych, kaolinów, magnezytów, gipsu, anhydrytu, soli kamiennej i potasowej, fosforytów oraz barytu;

2) pod ziemią i przy głębieniu szybów w przedsiębiorstwach budowy kopalń określonych w pkt 1 oraz pod ziemią w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących dla tych kopalń roboty górnicze lub przy budowie szybów.

Kwestia sporna w niniejszej sprawie sprowadza się do tego, czy mając na uwadze istniejący stan faktyczny i obowiązujące przepisy, należy przyznać odwołującemu prawo do emerytury górniczej od 1 października 2013r., czy też nie i jakie są tego przyczyny.

J. K. by uzyskać sporne świadczenie, powinien spełnić wymóg posiadania co najmniej 25 lat pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na dzień 1 października 2013r.

Spełnienie pozostałych przesłanek nie było sporne.

W ocenie Sądu orzekającego, postępowanie dowodowe przeprowadzone w niniejszej sprawie wykazało, że ubezpieczony na dzień 1 października 2013r., posiada wymagane 25 lat pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Nie budzi wątpliwości Sądu, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. błędnie wyłączył z okresów pracy górniczej wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pod ziemią 517 dni absencji z tytułu delegacji do prac społecznych i delegacji związkowej.

Sąd orzekający podkreśla, iż z w zaświadczeniach z dnia 23 września 2013r., 24 października 2013r. i 2 stycznia 2014r. (...) Oddział KWK (...) w R. wykazywała 414 dni absencji z tytułu delegacji do prac społecznych i delegacji związkowej.

Organ rentowy dysponował zaświadczeniami zarówno z dnia 23 września 2013r. jak i 24 października 2013r., które wpłynęły do ZUS kolejno w dniach 27 września 2013r. i 12 listopada 2013r., a z których to wynikała jednoznacznie ilość 414 dni absencji z tytułu delegacji do prac społecznych i delegacji związkowej wobec czego organ rentowy bezpodstawnie wyłączył z okresów pracy górniczej wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pod ziemią 517 dni takich absencji.

Z materiału dowodowego wynika, że ubezpieczony na dzień 1 października 2013r. udokumentował 25 lat i 13 dni okresów pracy górniczej wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pod ziemią, po wyłączeniu 414 dni absencji z tytułu delegacji do prac społecznych i delegacji związkowej.

W konsekwencji należało uznać, iż odwołujący spełnia wymóg posiadania 25 lat pracy górniczej w jej kwalifikowanej formie, o której mowa w art. 50e.

Według oceny Sądu odwołujący J. K. spełnił wszystkie przesłanki wynikające z treści przepisów dotyczących prawa do emerytury górniczej, a mianowicie art. 50e ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2009r, Nr 153, poz. 1227 ze zm.) pozwalające na przyznanie mu prawa do tego świadczenia od 1 października 2013r. tj. od miesiąca zgłoszenia wniosku, co w pełni potwierdziło przeprowadzone postępowanie.

Biorąc wszystkie powyższe względy pod uwagę, Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł, jak w sentencji wyroku

SSR (del.) Joanna Smycz

(...)