Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I Ns 423/14

POSTANOWIENIE

CZĘŚCIOWE

Dnia 13 sierpnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Nysie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Grzegorz Kowolik

Protokolant: stażysta Sara Sumisławska

po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2014 r. na rozprawie

sprawy z wniosku M. M.

z udziałem P. M., M. G.

o stwierdzenie nabycia spadku po H. M.

postanawia:

stwierdzić, że spadek po H. M.

zmarłym dnia 21 stycznia 2014 roku w N.

ostatnio stale zamieszkałym w N.

na podstawie ustawy nabyły jego dzieci: M. M. syn H. i J. (P. (...)), P. M. syn H. i J. (P. (...)) i M. G. córka H. i J. (P. (...)) po 1/3 części każde z nich wszyscy z dobrodziejstwem inwentarza.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 20 marca 2014 r. J. M. działając imieniem częściowo ubezwłasnowolnionego syna M. M. wniosła o stwierdzenie nabycia spadku po H. M. zmarłym dnia 21 stycznia 2014 r. w N. ostatnio stale zamieszkałym w N. w ten sposób, aby spadek po nim nabył wnioskodawca oraz uczestnicy P. M. i M. G. po 1/3 części.

W dniu 17 kwietnia 2014 r. kurator wnioskodawcy złożyła pismo, w którym wniosła o ustanowienie dla nieznanego z miejsca pobytu uczestnika P. M. kuratora w osobie T. R..

Pismem z dnia 17 kwietnia 2014 r. kurator wnioskodawcy wniosła o dział spadku po H. M. i zabezpieczenie spadku po H. M..

Natomiast w piśmie z dnia 16 maja 2014 r. kurator wnioskodawcy wniosła o zawieszenie niniejszego postepowania do czasu zakończenia sprawy I Ns 79/12, bowiem w tamtej sprawie spadkodawca występował jako uczestnik postępowania, a sprawa ma znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Zarządzeniem z dnia 3 czerwca 2014 r. Przewodniczący ustanowił T. R. kuratorem dla nieznanego z miejsca pobytu uczestnika P. M.

Postanowieniem z dnia 11 czerwca 2014 r. Sąd oddalił wniosek o zawieszenie postępowania.

Natomiast postanowieniem z dnia 8 lipca 2014 r. Sad zabezpieczył spadek po H. M. poprzez nakazanie Komornikowi S. spisania majątku ruchomego spadkodawcy i oddanie go pod dozór J. M..

Na rozprawie z dnia 13 sierpnia 2014 r. uczestniczka M. G. i kurator P. M. poparli wniosek.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

H. M. zmarł w dniu 21 stycznia 2014 r. w N.. Ostatnio zamieszkiwał w N.. W chwili śmierci był rozwiedziony. W związku małżeńskim w ciągu życia pozostawał jeden raz z J. M., a związek małżeński ustał na skutek rozwodu. Z tego związku spadkodawca miał troje dzieci: M. M., P. M. i M. G..

Innych dzieci, ani własnych, ani przysposobionych spadkodawca nie posiadał.

Dowód:

skrócony odpis aktu zgonu H. M., k. 5,

odpis skrócony aktu urodzenia M. M., k. 6,

odpis skrócony aktu urodzenia P. M., k. 7,

odpis skrócony aktu małżeństwa M. G., k. 8,

zapewnienia spadkowe:

M. G., k. 65,

J. M., k. 65.

Nikt nie składał żadnego oświadczenia o przyjęciu bądź odrzuceniu spadku. Nikt też nie zrzekał się dziedziczenia po spadkodawcy oraz nikt nie został sądownie uznany za niegodnego do dziedziczenia. Spadkodawca nie zostawił testamentu.

Dowód:

zapewnienia spadkowe:

M. G., k. 65,

J. M., k. 65.

M. M. jest osobą częściowo ubezwłasnowolnioną. Jego kuratorem jest od dnia 14 września 2012 r . J. M..

Dowód:

zaświadczenie, k. 11.

Sąd zważył, co następuje:

W niniejszej sprawie należało wydać postępowanie częściowe w zakresie stwierdzenia nabycia spadku i stwierdzić, że spadek po H. M. nabyły na podstawie ustawy jego dzieci M. M., P. M. i M. G. po 1/3 każde z nich i wszystkie z dobrodziejstwem inwentarza.

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie zgodnych wyjaśnień oraz zapewnień spadkowych kuratora wnioskodawcy i uczestniczki postępowania oraz dowodach z dokumentów, które nie były w przedmiotowej sprawie kwestionowane.

Podstawą prawną rozstrzygnięcia jest przepis art. 926 § 1 k.c., który stanowi, że powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. Przepis paragrafu 2 wyżej przytoczonego artykułu k.c. stanowi, że dziedziczenie ustawowe co do całości spadku następuje wtedy, gdy spadkodawca nie powołał spadkobiercy albo gdy żadna z osób, które powołał, nie chce lub nie może być spadkobiercą.

W przedmiotowej sprawie nie było testamentu, tym samym, na mocy wyżej przytoczonego przepisu, w grę wchodzą reguły dziedziczenia ustawowego..

Nasz ustawodawca jako pierwszy krąg spadkobierców ustawowych w przepisie art. 931 § 1 k.c. wskazał małżonka i dzieci zmarłego. Jednakże część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż jedna czwarta całości spadku.

W chwili śmierci, H. M. był rozwiedziony, a więc byłego małżonka nie bierzemy pod uwagę przy ustaleniu kręgu podmiotów uprawnionych do dziedziczenia. Ponadto spadkodawca pozostawił trójkę dzieci i to one odziedziczyły spadek w równych udziałach po 1/3 części.

Wedle przepisu art. 1015 § 1 k.c. oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania. Zgodnie z treścią przepisu art. 1015 § 2 k.c. brak oświadczenia spadkobiercy w powyższym terminie jest jednoznaczny z prostym przyjęciem spadku. Jednakże gdy spadkobiercą jest osoba nie mająca pełnej zdolności do czynności prawnych albo osoba, co do której istnieje podstawa do jej całkowitego ubezwłasnowolnienia, albo osoba prawna, brak oświadczenia spadkobiercy w terminie jest jednoznaczny z przyjęciem spadku z dobrodziejstwem inwentarza. W przedmiotowej sprawie, w chwili śmierci spadkodawcy, wnioskodawca M. M. był osobą częściowo ubezwłasnowolnioną, a więc zgodnie z przepisem art. 15 k.c. posiada on jedynie ograniczoną zdolność do czynności prawnych i tym samym przyjął on spadek z dobrodziejstwem inwentarza.

Przepis art. 1016 k.c. stanowi, że jeżeli jeden ze spadkobierców przyjął spadek z dobrodziejstwem inwentarza, uważa się, że także spadkobiercy, którzy nie złożyli w terminie żadnego oświadczenia, przyjęli spadek z dobrodziejstwem inwentarza.

Zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego z dnia 26 lutego 1970 r. wydanym w sprawie II CR 388/69, opublikowanym w OSNC 1970/12/229, jeżeli jeden ze spadkobierców przyjął spadek z dobrodziejstwem inwentarza bez względu na to, czy nastąpiło to wskutek odpowiedniego oświadczenia woli, czy też przez niezłożenie takiego oświadczenia przez osobę nie mającą pełnej zdolności do czynności prawnych, uważa się, że spadkobiercy inni, posiadający pełną zdolność do czynności prawnych, którzy nie złożyli w ustawowym terminie żadnego oświadczenia w kwestii przyjęcia spadku, również przyjęli spadek z dobrodziejstwem inwentarza.

Tym samym, skoro M. M. przyjął spadek z dobrodziejstwem inwentarza, a pozostali uczestnicy nie złożyli żadnego wniosku, należy przyjąć, iż również przyjęli spadek z dobrodziejstwem inwentarza.