Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lipca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Kazimierz Kostrzewa

Protokolant: protokolant sądowy Marta Bartusiak

po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2014 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania T. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 5 listopada 2013 roku nr (...)

w sprawie T. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu T. K. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 10 października 2013 roku na okres 2 lat.

Sygn. akt IVU 1931/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 8 lipca 2014 r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzją z dnia 05.11.2013 r. odmówił T. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 30.10.2013 r. nie został uznany za niezdolnego do pracy.

T. K. w odwołaniu od tej decyzji domagał się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, wskazują, iż stan zdrowia nie pozwala mu kontynuować zatrudnienia.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn podanych w uzasadnieniu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

T. K. urodzony w dniu (...)r., z wykształceniem podstawowym , pracował jako robotnik drogowy i hutnik szkła. Dotychczas nie pobierał renty. W okresie od 11.04.2013 r. pobiera zasiłek chorobowy, którego okres zasiłkowy upłynie w dniu 09.10.2013 r. W dniu 12.09.2013 r. wystąpił z wnioskiem o rentę.

(dowód: wniosek z dnia 12.09.2013 r. –k.1-2 ar czVI)

Celem wyjaśnienia istoty sporu tj. istnienia u T. K. niezdolności do pracy zarobkowej w rozumieniu art. 12, art. 13 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162 poz. 1118 z późń zm.) i jej stopnia, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego specjalisty z zakresu chirurgii-ortopedii, kardiologii, neurologii i interny.

Na podstawie wyników badań, w tym osobistego badania odwołującej i zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej w zbiorczej opinii pisemnej biegli chirurg, kardiolog, internista i neurolog rozpoznali u odwołującego:

- cukrzyce typu 2,

- nadciśnienie tętnicze,

-przewlekły zespół bólowy górnego i dolnego odcinka kręgosłupa,

- złamanie dwukostkowe podudzia prawego,

- zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych,

- adenomę gruczołu krokowego,

- zespół cieśni kanału nadgarstka lewego.

Odwołujący z uwagi na stan zdrowia jest częściowo niezdolny do pracy zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami od 10.10.2013 r. na okres 2 lat.

Jak wynika z uzasadnienia opinii, stwierdzona u odwołującego cukrzyca typu 2 leczona doustnymi lekami hipoglikemizującymi jest wyrównana metabolicznie, bez powikłań. Nadciśnienie tętnicze pierwotne, umiarkowane przebiega z wydolnym układem krążenia. Stwierdzony u odwołującego przewlekły zespół bólowy górnego odcinka kręgosłupa przebiega z napięciem mięśni przykręgosłupowych, bez aktualnie występujących objawów korzeniowych, wymaga dalszej diagnostyki. Zespół bólowy kręgosłupa L-S przebiega z napięciem mięśni przykręgosłupowych, z ograniczeniem ruchomości kręgosłupa próba p-p 30 cm, z ograniczeniem zgięcia do boków. W badaniach dodatkowych wielopoziomowa dyskopatia kręgosłupa L-S, a w badaniu MR ucisk na prawy korzeń nerwowy na wysokości L4/L5. Zgodnie z aktualnym zaświadczeniem od urologa odwołujący leczy się z powodu adenoma gruczołu krokowego z zaburzeniami oddawania moczu. Stwierdza się u niego zespól cieśni kanału nadgarstka lewego. Stwierdza się ponadto zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych, zwłaszcza prawego z niedomogą czuciowo-bólową. Powyższe zmiany i schorzenia czynią odwołującego częściowo niezdolnym do pracy zgodnej z kwalifikacjami. Odwołujący w lutym 2014 r. doznał złamania podudzia prawego leczone operacyjnie, powodujące niewydolny chód, znaczną deformację obrysów stawu skokowego prawego, ograniczenie ruchomości z nieznaczną niestabilnością co także czyni go częściowo niezdolnym do pracy. Złamanie nogi jest okolicznością nową, ale pozostałe schorzenia czynią odwołującego także częściowo niezdolnym do pracy i nie ma potrzeby zwrotu akt organowi rentowemu.

/dowód : opinia sądowo-lekarska – k. 19-21 as/.

Sąd ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy podzielił wnioski opinii biegłego sądowego z zakresu kardiologii, chirurgii, interny oraz biegłego sądowego z zakresu neurologii, gdyż zostały one w sposób przekonujący uzasadnione, a poza tym w rzeczowy sposób odnosiły się do okoliczności niezbędnych dla ustalenia stanu zdrowia odwołującego się, a w konsekwencji jego zdolności do pracy. Przedmiotowa opinia sporządzona została przez biegłych sądowych posiadających odpowiednią wiedzę, kwalifikacje oraz doświadczenie zawodowe. Opinia ta jest rzetelna, przekonująca i w pełni pozwala ustalić stan zdrowia odwołującego się. Specjaliści wydali opinie po zapoznaniu się z dokumentacją oraz po osobistym badaniu odwołującego się, a zatem posiadali kompleksowe informacje niezbędne do sformułowania wniosków.

Żadna ze stron nie kwestionowała opinii.

Opinia biegłych w ocenie Sądu spełnia ponadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych w art. 278 kpc i art. 285 kpc, a także w Rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 14.12.2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy w związku z art. 12-14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie T. K. od zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 05.11.2013 r. w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U., Nr 162., poz 1118, z późn. zm. ) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie warunki:

- jest niezdolny do pracy,

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

- niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4,6,7,9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt. 10 lit. a), pkt. 11-12, 13, lit. a), pkt. 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż wciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Stosownie do dyspozycji art. 12 powołanej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. W myśl dyspozycji ustępu 3 powołanego artykułu, częściowo niezdolną jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z dotychczasowym poziomem kwalifikacji.

Równocześnie zgodnie z treścią art. 13 powołanej ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak też możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możność przekwalifikowania zawodowego. Dalej w myśl ustępu 3 cytowanego artykułu, trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy, zaś gdy rokowania takie istnieją, orzeka się okresową niezdolność do pracy.

Przedmiotem postępowania było ustalenie, czy ubezpieczony ze względu na stan zdrowia jest niezdolny do pracy, czy też jest zdolny do pracy, jak to wynika z decyzji ZUS wydanej w oparciu o orzeczenie komisji lekarskiej.

Sąd w oparciu o opinię biegłych lekarzy kardiologa, neurologa, chirurga-ortopedy i internisty sporządzoną na podstawie wyników badań i dokumentacji medycznej stwierdził u ubezpieczonego istnienie przesłanek uzasadniających przyjęcie, iż T. K. z uwagi na cukrzyce typu 2, nadciśnienie tętnicze pierwotne, umiarkowane, przewlekły zespół bólowy górnego odcinka kręgosłupa, zespół bólowy kręgosłupa L-S, adenomę gruczołu krokowego z zaburzeniami oddawania moczu, zespól cieśni kanału nadgarstka lewego oraz zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych, zwłaszcza prawego z niedomogą czuciowo-bólową jest częściowo niezdolny do pracy okresowo na okres 2 lat od 10.10.2013 r. tj. od ustania zasiłku chorobowego. U odwołującego stwierdza się cukrzycę typu 2 leczoną doustnymi lekami hipoglikemizującymi, która jest wyrównana metabolicznie, bez powikłań. Nadciśnienie tętnicze pierwotne, umiarkowane przebiega u niego z wydolnym układem krążenia. Stwierdzony u odwołującego przewlekły zespół bólowy górnego odcinka kręgosłupa przebiega z napięciem mięśni przykręgosłupowych, bez aktualnie występujących objawów korzeniowych, wymaga dalszej diagnostyki. Zespół bólowy kręgosłupa L-S przebiega z napięciem mięśni przykręgosłupowych, z ograniczeniem ruchomości kręgosłupa próba p-p 30 cm, z ograniczeniem zgięcia do boków. W badaniach dodatkowych wielopoziomowa dyskopatia kręgosłupa L-S, a w badaniu MR ucisk na prawy korzeń nerwowy na wysokości L4/L5. Zgodnie z aktualnym zaświadczeniem od urologa odwołujący leczy się z powodu adenoma gruczołu krokowego z zaburzeniami oddawania moczu. Stwierdza się u niego zespól cieśni kanału nadgarstka lewego. Stwierdza się ponadto zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych, zwłaszcza prawego z niedomogą czuciowo-bólową. Powyższe zmiany i schorzenia czynią odwołującego częściowo niezdolnym do pracy zgodnej z kwalifikacjami. Odwołujący utracił w znacznym stopniu zdolność do pracy zgodnej z poziomem kwalifikacji oraz doświadczeniem zawodowym tj. robotnik drogowy i hutnik szkła. Odwołujący jest częściowo niezdolny do pracy, nie jest możliwe odzyskanie zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Odwołujący w lutym 2014 r. doznał złamania podudzia prawego leczone operacyjnie, powodujące niewydolny chód, znaczną deformację obrysów stawu skokowego prawego, ograniczenie ruchomości z nieznaczną niestabilnością co także czyni go częściowo niezdolnym do pracy. Złamanie nogi jest okolicznością nową, ale pozostałe schorzenia czynią odwołującego także częściowo niezdolnym do pracy i dlatego Sąd merytorycznie rozpoznał odwołanie.

Pozostałych warunków z art. 57 ust. 1 ustawy organ rentowy nie kwestionował.

W niniejszym przypadku odwołujący spełnia przesłanki z art. 12, 13 i 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm.) oraz art. 477 ¹⁴ §2 kpc należało orzec jak sentencji wyroku i zmienić zaskarżoną decyzję z dnia 05.11.2013 r. przyznając T. K. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 10.10.2013 r. tj. od ustania prawa do zasiłku chorobowego na okres 2 lat.