Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUa 656/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 sierpnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Lublinie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący - Sędzia

SA Teresa Czekaj

Sędziowie:

SA Bogdan Świerk (spr.)

SA Barbara Mazurkiewicz-Nowikowska

Protokolant: st.sekr.sądowy Urszula Goluch-Nikanowicz

po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2012 r. w Lublinie

sprawy M. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w L.

o prawo do emerytury

na skutek apelacji pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału
w L.

od wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie

z dnia 8 maja 2012 r. sygn. akt VII U 1745/12

zmienia częściowo zaskarżony wyrok w ten sposób, że datę początkową prawa do emerytury M. K. ustala na dzień 1 stycznia 2012 roku.

III AUa 656/12

U Z A S A D N I E N I E N I E

Decyzją z dnia 12 stycznia 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w L. odmówił M. K. prawa do emerytury przyjmując,
że ubezpieczony nie spełnił wszystkich ustawowych przesłanek prawa do tego świadczenia, gdyż nie udowodnił przynajmniej 15-letniego limitu pracy wykonywanej w szczególnych warunkach.

W odwołaniu od tej decyzji, kwestionując jej poprawność, ubezpieczony nie zgodził się z ustaleniem organu rentowego o braku spełnienia w swojej sytuacji wszystkich ustawowych przesłanek prawa do emerytury.

Po jego rozpoznaniu Sąd Okręgowy w Lublinie wyrokiem z dnia 8 maja 2012 r. zmienił wskazaną na wstępie decyzję i ustalił M. K. prawo do emerytury od dnia 26 listopada 2011 r. W ocenie Sądu Okręgowego w sytuacji ubezpieczonego zostały spełnione wszystkie ustawowe przesłanki prawa do tego świadczenia, w szczególności sąd ten ustalił, że M. K. ma staż pracy w szczególnych warunkach wynoszący 16 lat 2 miesiące i 27 dni. Według sądu pierwszej instancji ubezpieczony spełnił wszystkie ustawowe przesłanki prawa do emerytury w dniu 26 listopada 2011 r. – kiedy to ukończył 60 lat życia. Dlatego od tej daty należało mu ustalić prawo do emerytury.

Apelację od wyroku Sądu Okręgowego wywiódł pozwany organ rentowy zaskarżając go jedynie w zakresie daty początkowej prawa do świadczenia i wnosząc o jego zmianę w tej części poprzez ustalenie wnioskodawcy prawa do emerytury od dnia 1 stycznia 2012 r.

Skarżący zarzucił naruszenie prawa materialnego – przepisu art. 184 ust.2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (dalej podawanej jako ustawa o FUS) przez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, oraz przepisu art.100 ust.1 tej ustawy przez jego niezastosowanie.

W uzasadnieniu apelacji wskazano, że organ rentowy nie kwestionuje poprawności ustaleń faktycznych Sądu Okręgowego lecz kwestionuje datę powstania prawa do emerytury przyjętą przez ten sąd. Do dnia 31 grudnia 2011 r. ubezpieczony pozostawał w zatrudnieniu. Tymczasem jedną z przesłanek powstania prawa do emerytury, o które ubiegał się wnioskodawca, jest uprzednie rozwiązanie stosunku pracy. W związku z tym prawo do emerytury M. K. nie mogło powstać z chwilą ukończenia przez niego 60 lat życia ale z dniem następnym po ustaniu jego stosunku pracy, tj. od dnia 1 stycznia 2012 r. Dlatego swoją apelację pozwany uważał za uzasadnioną.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje: zgodnie z przepisem art. 184 ust.2 ustawy o FUS emerytura określona w jego ust.1 – a o taką bezspornie ubiegał się M. K. – przysługuje pod warunkiem, między innymi, rozwiązania stosunku pracy w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem. Jest okolicznością bezsporną między stronami, że przesłanka ta została spełniona przez wnioskodawcę dopiero w dniu 31 grudnia 2011 r. Stąd też jego prawo do emerytury mogło powstać dopiero w dniu następnym, tj. od dnia 1 stycznia 2012 r.

W tej sytuacji zarzut i wniosek apelacji są całkowicie trafne, a przez to apelacja pozwanego organu rentowego jest w pełni zasadna i z tej racji zasługiwała na jej uwzględnienie. Dlatego wyrok Sądu Okręgowego w zaskarżonej apelacją części podlegał stosownej zmianie.

Z tych zatem względów i z mocy art. 386 § 1 kpc Sąd Apelacyjny orzekł jak w wyroku.